श्री दसाम ग्रंथ

पान - 152


ਤਹਾ ਗਯੋ ਅਜੈ ਸਿੰਘ ਸੂਰਾ ਸੁਕ੍ਰੁਧੰ ॥
तहा गयो अजै सिंघ सूरा सुक्रुधं ॥

त्या ठिकाणी (सनौधी ब्राह्मणाच्या) योद्धा अजयसिंग मोठ्या रागात गेला.

ਹਨਿਯੋ ਅਸਮੇਧੰ ਕਰਿਓ ਪਰਮ ਜੁਧੰ ॥੧੪॥੨੮੫॥
हनियो असमेधं करिओ परम जुधं ॥१४॥२८५॥

ज्याला भयंकर युद्धात असुमेधला मारायचे होते.14.285.

ਰਜੀਆ ਪੁਤ੍ਰ ਦਿਖਿਯੋ ਡਰੇ ਦੋਇ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥
रजीआ पुत्र दिखियो डरे दोइ भ्रातं ॥

दासीचा मुलगा पाहून दोन्ही भाऊ घाबरले.

ਗਹੀ ਸਰਣ ਬਿਪ੍ਰੰ ਬੁਲਿਯੋ ਏਵ ਬਾਤੰ ॥
गही सरण बिप्रं बुलियो एव बातं ॥

त्यांनी ब्राह्मणाचा आश्रय घेतला आणि म्हणाले.

ਗੁਵਾ ਹੇਮ ਸਰਬੰ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਾਨ ਦਾਨੰ ॥
गुवा हेम सरबं मिले प्रान दानं ॥

*आमचे प्राण वाचवा, तुला स्वामीकडून गाई आणि सोन्याची भेट मिळेल

ਸਰਨੰ ਸਰਨੰ ਸਰਨੰ ਗੁਰਾਨੰ ॥੧੫॥੨੮੬॥
सरनं सरनं सरनं गुरानं ॥१५॥२८६॥

हे गुरू, आम्ही तुमच्या आश्रयाला आहोत, आम्ही तुमच्या आश्रयात आहोत, आम्ही तुमच्या आश्रयस्थानात आहोत.���15.286.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपाई

ਤਬ ਭੂਪਤ ਤਹ ਦੂਤ ਪਠਾਏ ॥
तब भूपत तह दूत पठाए ॥

राजाने (अजयसिंग) आपले दूत (राजा टिळकांकडे) आणि (सनौधी ब्राह्मण) पाठवले.

ਤ੍ਰਿਪਤ ਸਕਲ ਦਿਜ ਕੀਏ ਰਿਝਾਏ ॥
त्रिपत सकल दिज कीए रिझाए ॥

ज्याने येणाऱ्या सर्व ब्राह्मणांचे समाधान केले.

ਅਸਮੇਧ ਅਰੁ ਅਸੁਮੇਦ ਹਾਰਾ ॥
असमेध अरु असुमेद हारा ॥

(हे दूत म्हणाले जे ���असुमेध आणि असुमेधन,

ਭਾਜ ਪਰੇ ਘਰ ਤਾਕ ਤਿਹਾਰਾ ॥੧॥੨੮੭॥
भाज परे घर ताक तिहारा ॥१॥२८७॥

��� धावत जाऊन आपल्या घरी लपले.1.287.

ਕੈ ਦਿਜ ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਦੁਐ ਮੋਹੂ ॥
कै दिज बाध देहु दुऐ मोहू ॥

हे ब्राह्मणा, एकतर त्यांना बांधून आमच्यापर्यंत पोहोचवा

ਨਾਤਰ ਧਰੋ ਦੁਜਨਵਾ ਤੋਹੂ ॥
नातर धरो दुजनवा तोहू ॥

��हे तुला त्यांच्यासारखेच समजावे

ਕਰਿਓ ਨ ਪੂਜਾ ਦੇਉ ਨ ਦਾਨਾ ॥
करिओ न पूजा देउ न दाना ॥

तुझी पूजा केली जाणार नाही किंवा तुला कोणतीही भेटवस्तू दिली जाणार नाही

ਤੋ ਕੋ ਦੁਖ ਦੇਵੋ ਦਿਜ ਨਾਨਾ ॥੨॥੨੮੮॥
तो को दुख देवो दिज नाना ॥२॥२८८॥

मग तुला नाना प्रकारचे दुःख दिले जातील.2.288.

ਕਹਾ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੁਇ ਕੰਠ ਲਗਾਏ ॥
कहा म्रितक दुइ कंठ लगाए ॥

या दोन मेलेल्यांना तू का मिठी मारलीस?

ਦੇਹੁ ਹਮੈ ਤੁਮ ਕਹਾ ਲਜਾਏ ॥
देहु हमै तुम कहा लजाए ॥

ते आम्हाला परत द्या, तू का टाळाटाळ करतोस?

ਜਉ ਦੁਐ ਏ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਨ ਮੋਹੂ ॥
जउ दुऐ ए तुम देहु न मोहू ॥

जर तू ते दोघेही मला परत केले नाहीस.

ਤਉ ਹਮ ਸਿਖ ਨ ਹੋਇ ਹੈ ਤੋਹੂ ॥੩॥੨੮੯॥
तउ हम सिख न होइ है तोहू ॥३॥२८९॥

���मग आम्ही तुझे शिष्य होणार नाही.���3.289.

ਤਬ ਦਿਜ ਪ੍ਰਾਤ ਕੀਓ ਇਸਨਾਨਾ ॥
तब दिज प्रात कीओ इसनाना ॥

त्यानंतर सनौधी ब्राह्मण सकाळी लवकर उठून स्नान केले.

ਦੇਵ ਪਿਤ੍ਰ ਤੋਖੇ ਬਿਧ ਨਾਨਾ ॥
देव पित्र तोखे बिध नाना ॥

त्याने देव आणि माने यांची विविध प्रकारे पूजा केली.

ਚੰਦਨ ਕੁੰਕਮ ਖੋਰ ਲਗਾਏ ॥
चंदन कुंकम खोर लगाए ॥

मग कपाळावर चंदन आणि कुंकवाच्या पुढच्या खुणा लावल्या.

ਚਲ ਕਰ ਰਾਜ ਸਭਾ ਮੈ ਆਏ ॥੪॥੨੯੦॥
चल कर राज सभा मै आए ॥४॥२९०॥

त्यानंतर तो त्याच्या दरबारात गेला.4.290.

ਦਿਜੋ ਬਾਚ ॥
दिजो बाच ॥

ब्राह्मण म्हणाला:

ਹਮਰੀ ਵੈ ਨ ਪਰੈ ਦੁਐ ਡੀਠਾ ॥
हमरी वै न परै दुऐ डीठा ॥

���मी दोघांनाही पाहिले नाही,

ਹਮਰੀ ਆਇ ਪਰੈ ਨਹੀ ਪੀਠਾ ॥
हमरी आइ परै नही पीठा ॥

तसेच त्यांनी आश्रय घेतला नाही.

ਝੂਠ ਕਹਿਯੋ ਜਿਨ ਤੋਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥
झूठ कहियो जिन तोहि सुनाई ॥

"ज्याने तुम्हाला त्यांच्याबद्दल बातमी दिली आहे, त्याने खोटे बोलले आहे.

ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਈ ॥੧॥੨੯੧॥
महाराज राजन के राई ॥१॥२९१॥

हे सम्राट, राजांचा राजा.1.291.

ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥
महाराज राजन के राजा ॥

�हे सम्राट, राजांचा राजा,

ਨਾਇਕ ਅਖਲ ਧਰਣ ਸਿਰ ਤਾਜਾ ॥
नाइक अखल धरण सिर ताजा ॥

हे सर्व विश्वाचे नायक आणि पृथ्वीचे स्वामी

ਹਮ ਬੈਠੇ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਅਸੀਸਾ ॥
हम बैठे तुम देहु असीसा ॥

इथे बसून मी तुला आशीर्वाद देत आहे.

ਤੁਮ ਰਾਜਾ ਰਾਜਨ ਕੇ ਈਸਾ ॥੨॥੨੯੨॥
तुम राजा राजन के ईसा ॥२॥२९२॥

हे सम्राट, तू राजांचा प्रभू आहेस.���2.292.

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥
राजा बाच ॥

राजा म्हणाला:

ਭਲਾ ਚਹੋ ਆਪਨ ਜੋ ਸਬਹੀ ॥
भला चहो आपन जो सबही ॥

���तुम्ही स्वतःचे हितचिंतक असाल तर,

ਵੈ ਦੁਇ ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਮੁਹਿ ਅਬਹੀ ॥
वै दुइ बाध देहु मुहि अबही ॥

���दोघांनाही बांधा आणि लगेच मला द्या

ਸਬਹੀ ਕਰੋ ਅਗਨ ਕਾ ਭੂਜਾ ॥
सबही करो अगन का भूजा ॥

मी त्या सर्वांना अग्नीचे अन्न बनवीन.

ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਪਿਤਾ ਜਿਉ ਪੂਜਾ ॥੩॥੨੯੩॥
तुमरी करउ पिता जिउ पूजा ॥३॥२९३॥

���आणि माझे वडील म्हणून तुझी पूजा कर.���3.293.

ਜੋ ਨ ਪਰੈ ਵੈ ਭਾਜ ਤਿਹਾਰੇ ॥
जो न परै वै भाज तिहारे ॥

जर ते धावत आले नाहीत आणि तुझ्या घरात लपले नाहीत,

ਕਹੇ ਲਗੋ ਤੁਮ ਆਜ ਹਮਾਰੇ ॥
कहे लगो तुम आज हमारे ॥

���मग आज तू माझी आज्ञा पाळतोस

ਹਮ ਤੁਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿੰਜਨਾਦ ਬਨਾਵੈ ॥
हम तुम को ब्रिंजनाद बनावै ॥

��मी तुझ्यासाठी अतिशय चविष्ट अन्न तयार करीन,

ਹਮ ਤੁਮ ਵੈ ਤੀਨੋ ਮਿਲ ਖਾਵੈ ॥੪॥੨੯੪॥
हम तुम वै तीनो मिल खावै ॥४॥२९४॥

जे तुम्ही आणि मी सर्व मिळून खाऊ.���4.294.

ਦਿਜ ਸੁਨ ਬਾਤ ਚਲੇ ਸਭ ਧਾਮਾ ॥
दिज सुन बात चले सभ धामा ॥

राजाचे हे बोलणे ऐकून सर्व ब्राह्मण आपापल्या घरी गेले.

ਪੂਛੇ ਭ੍ਰਾਤ ਸੁਪੂਤ ਪਿਤਾਮਾ ॥
पूछे भ्रात सुपूत पितामा ॥

आणि त्यांचे भाऊ, मुले आणि वडील यांना विचारले:

ਬਾਧ ਦੇਹੁ ਤਉ ਛੂਟੇ ਧਰਮਾ ॥
बाध देहु तउ छूटे धरमा ॥

जर ते बांधले आणि दिले तर आपण आपला धर्म गमावतो,

ਭੋਜ ਭੁਜੇ ਤਉ ਛੂਟੇ ਕਰਮਾ ॥੫॥੨੯੫॥
भोज भुजे तउ छूटे करमा ॥५॥२९५॥

जर आपण त्यांचे अन्न खाल्ले तर आपण आपले कर्म दूषित करतो.���5.295.

ਯਹਿ ਰਜੀਆ ਕਾ ਪੁਤ ਮਹਾਬਲ ॥
यहि रजीआ का पुत महाबल ॥

दासीचा हा मुलगा पराक्रमी योद्धा आहे.

ਜਿਨ ਜੀਤੇ ਛਤ੍ਰੀ ਗਨ ਦਲਮਲ ॥
जिन जीते छत्री गन दलमल ॥

���ज्याने क्षत्रिय सैन्यावर विजय मिळवला व चुराडा केला.

ਛਤ੍ਰਾਪਨ ਆਪਨ ਬਲ ਲੀਨਾ ॥
छत्रापन आपन बल लीना ॥

��त्याने आपले राज्य स्वतःच्या सामर्थ्याने मिळवले आहे.