श्री दसाम ग्रंथ

पान - 574

ਬਰੰਬੀਰ ਉਠਤ ॥

बरंबीर उठत ॥

पराक्रमी योद्धे उठतात.

ਤਨੰ ਤ੍ਰਾਨ ਫੁਟਤ ॥੨੨੯॥

तनं त्रान फुटत ॥२२९॥

जेथे योद्धे लढत आहेत आणि बाण सोडले जात आहेत, तेथे योद्धे उठतात आणि त्यांच्या शस्त्रास्त्रांचा चक्काचूर होऊन खाली पडत आहेत.229.

ਰਣੰ ਬੀਰ ਗਿਰਤ ॥

रणं बीर गिरत ॥

योद्धे पडतात (रणांगणात).

ਭਵੰ ਸਿੰਧੁ ਤਰਤ ॥

भवं सिंधु तरत ॥

महासागरातून जग तरंगते.

ਨਭੰ ਹੂਰ ਫਿਰਤ ॥

नभं हूर फिरत ॥

आकाशात हुरडे फिरत आहेत.

ਬਰੰ ਬੀਰ ਬਰਤ ॥੨੩੦॥

बरं बीर बरत ॥२३०॥

युद्धक्षेत्रात खाली पडणारे योद्धे भयाच्या महासागरात फिरत आहेत आणि आकाशात विहार करणाऱ्या स्वर्गीय कुमारी, योद्ध्यांचा विवाह आहेत.230.

ਰਣ ਨਾਦ ਬਜਤ ॥

रण नाद बजत ॥

वाळवंटात एक प्राणघातक आवाज वाजत आहे

ਸੁਣਿ ਭੀਰ ਭਜਤ ॥

सुणि भीर भजत ॥

ऐकून (जे) भ्याड पळत आहेत.

ਰਣ ਭੂਮਿ ਤਜਤ ॥

रण भूमि तजत ॥

वाळवंट सोडत आहेत.

ਮਨ ਮਾਝ ਲਜਤ ॥੨੩੧॥

मन माझ लजत ॥२३१॥

रणांगणातील वाद्ये ऐकून भ्याड पळून जात आहेत आणि रणांगण सोडून जात आहेत, त्यांना लाज वाटू लागली आहे.231.

ਫਿਰਿ ਫੇਰਿ ਲਰਤ ॥

फिरि फेरि लरत ॥

मग ते परततात आणि लढतात.

ਰਣ ਜੁਝਿ ਮਰਤ ॥

रण जुझि मरत ॥

लढाईत ते मरतात.

ਨਹਿ ਪਾਵ ਟਰਤ ॥

नहि पाव टरत ॥

मागे हटू नका.

ਭਵ ਸਿੰਧੁ ਤਰਤ ॥੨੩੨॥

भव सिंधु तरत ॥२३२॥

योद्धे पुन्हा फिरत आहेत आणि युद्ध करून मृत्यूला कवटाळत आहेत, ते रणांगणातून एक पाऊलही मागे हटत नाहीत आणि मरण पत्करून संसाराच्या भयंकर महासागराच्या पलीकडे जात आहेत.232.