श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1406


ਬਿਗੋਯਦ ਕਿ ਏ ਨਾਜ਼ਨੀ ਸੀਮ ਤਨ ॥੧੩੨॥
बिगोयद कि ए नाज़नी सीम तन ॥१३२॥

आणि म्हणाली, 'अरे तू असा सुंदर शरीर असलेला, (132)

ਹਰਾ ਕਸ ਕਿ ਖ਼ਾਹੀ ਬਿਗੋ ਮਨ ਦਿਹਮ ॥
हरा कस कि क़ाही बिगो मन दिहम ॥

'तुला जे पाहिजे ते सांग, मी देईन,

ਕਿ ਏ ਸ਼ੇਰ ਦਿਲ ਮਨ ਗ਼ੁਲਾਮੇ ਤੁਅਮ ॥੧੩੩॥
कि ए शेर दिल मन ग़ुलामे तुअम ॥१३३॥

'कारण, हे सिंहहृदयी, मी तुझा गुलाम आहे.'(१३३)

ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਾਸੀ ਤੁ ਏ ਕਾਰ ਸਖ਼ਤ ॥
क़ुदावंद बासी तु ए कार सक़त ॥

'अरे, तू तुझ्या कर्मांमध्ये कष्टकरी आहेस,

ਕਿ ਮਾਰਾ ਬ ਯਕ ਬਾਰ ਕੁਨ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥੧੩੪॥
कि मारा ब यक बार कुन नेक बक़त ॥१३४॥

'मला तुमची पत्नी म्हणून घ्या आणि मला एक दयाळू स्त्री बनव.' (134)

ਬਿਜ਼ਦ ਪੁਸ਼ਤ ਪਾਓ ਕੁਸ਼ਾਦਸ਼ ਬ ਚਸ਼ਮ ॥
बिज़द पुशत पाओ कुशादश ब चशम ॥

तिने पृथ्वीच्या छातीवर पाय ठेवले,

ਹਮਹ ਰਵਸ਼ ਸ਼ਾਹਾਨ ਪੇਸ਼ੀਨ ਰਸ਼ਮ ॥੧੩੫॥
हमह रवश शाहान पेशीन रशम ॥१३५॥

आणि तिच्या पूर्ववर्तींच्या प्रथेची पुनरावृत्ती केली (त्याच्याशी लग्न केले).(१३५)

ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਬਰ ਰਥ ਬਿਆਵੁਰਦ ਜਾ ॥
बिअफ़ताद बर रथ बिआवुरद जा ॥

त्याला (सुभतसिंग) रथावर बसवण्यात आले आणि तिने त्याला घरी आणले.

ਬਿਜ਼ਦ ਨਉਬਤਸ਼ ਸ਼ਾਹਿ ਸ਼ਾਹੇ ਜ਼ਮਾ ॥੧੩੬॥
बिज़द नउबतश शाहि शाहे ज़मा ॥१३६॥

आणि राजांचा राजा (तिचे वडील) ढोल (आनंदात) वाजवतात.(136)

ਬਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਦੁ ਚਸ਼ਮਸ਼ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥
बहोश अंदर आमद दु चशमश कुशाद ॥

ढोल-ताशांच्या आवाजाने, जेव्हा ते (सुभतसिंग) जागे झाले.

ਬਿਗੋਯਦ ਕਿਰਾ ਜਾਇ ਮਾਰਾ ਨਿਹਾਦ ॥੧੩੭॥
बिगोयद किरा जाइ मारा निहाद ॥१३७॥

त्याने विचारले, 'मला कोणाच्या घरात आणले आहे?' (137)

ਬਿਗੋਯਦ ਤੁਰਾ ਜ਼ਫ਼ਰ ਜੰਗ ਯਾਫ਼ਤਮ ॥
बिगोयद तुरा ज़फ़र जंग याफ़तम ॥

तिने उत्तर दिले, 'युद्धात मी तुला जिंकले आहे.

ਬ ਕਾਰੇ ਸ਼ੁਮਾ ਕਤ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਮ ॥੧੩੮॥
ब कारे शुमा कत क़ुदा याफ़तम ॥१३८॥

आणि युद्धातून मी तुला माझा पती म्हणून घेतले आहे.'(138)

ਪਸ਼ੇਮਾ ਸ਼ਵਦ ਸੁਖ਼ਨ ਗੁਫ਼ਤਨ ਫ਼ਜ਼ੂਲ ॥
पशेमा शवद सुक़न गुफ़तन फ़ज़ूल ॥

त्याने बोललेल्या अनपेक्षित शब्दांचा त्याला पश्चात्ताप झाला,

ਹਰਾ ਕਸ ਤੁ ਗੋਈ ਕਿ ਬਰ ਮਨ ਕਬੂਲ ॥੧੩੯॥
हरा कस तु गोई कि बर मन कबूल ॥१३९॥

पण मग काय करता येईल आणि त्याने (लग्न) होकार दिला.(१३९)

ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਜਾਮ ਫੇਰੋਜ਼ਹ ਫ਼ਾਮ ॥
बिदिह साकीया जाम फेरोज़ह फ़ाम ॥

(कवी म्हणतो) 'हे साकी, मला हिरवा (द्रव) भरलेला प्याला दे.

ਕਿ ਮਾ ਰਾ ਬ ਕਾਰ ਅਸਤ ਰੋਜ਼ੇ ਤਮਾਮ ॥੧੪੦॥
कि मा रा ब कार असत रोज़े तमाम ॥१४०॥

ज्याची मला दिवसाच्या शेवटी गरज आहे.(140)

ਤੁ ਮਾਰਾ ਬਿਦਿਹ ਤਾ ਸ਼ਵਮ ਤਾਜ਼ਹ ਦਿਲ ॥
तु मारा बिदिह ता शवम ताज़ह दिल ॥

मला द्या जेणेकरून माझे हृदय ताजेपणाने भरेल,

ਕਿ ਗੌਹਰ ਬਿਆਰੇਮ ਆਲੂਦਹ ਗਿਲ ॥੧੪੧॥੪॥
कि गौहर बिआरेम आलूदह गिल ॥१४१॥४॥

आणि ओस पडलेल्या मातीतून मोती आणतो.(141)

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ੴ वाहिगुरू जी की फ़तह ॥

परमेश्वर एकच आहे आणि विजय हा खऱ्या गुरूंचा आहे.

ਤੁਈ ਰਹਿਨੁਮਾਓ ਤੁਈ ਦਿਲ ਕੁਸ਼ਾਇ ॥
तुई रहिनुमाओ तुई दिल कुशाइ ॥

तुम्ही माझे मार्गदर्शक आहात आणि तुम्ही माझे सल्लागार आहात,

ਤੁਈ ਦਸਤਗੀਰ ਅੰਦਰ ਹਰ ਦੋ ਸਰਾਇ ॥੧॥
तुई दसतगीर अंदर हर दो सराइ ॥१॥

दोन्ही जगांत आमचे हात धरून तुम्ही आमचे नेतृत्व करता.(1)

ਤੁਈ ਰਾਜ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਦਸਤਗੀਰ ॥
तुई राज़ रोज़ी दिहो दसतगीर ॥

आपण आमचे समर्थन आणि प्रदाता आहात.

ਕਰੀਮੇ ਖ਼ਤਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਾਨਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੨॥
करीमे क़ता बक़श दानश पज़ीर ॥२॥

तुम्ही आमची कमतरता ओळखता आणि आमचा उद्धारकर्ता आहात.(2)

ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ੁਨੀਦਮ ਯਕੇ ਕਾਜ਼ੀਅਸ਼ ॥
हिकायत शुनीदम यके काज़ीअश ॥

मी एका काझीची कथा ऐकली आहे,

ਕਿ ਬਰਤਰ ਨ ਦੀਦਮ ਕਜ਼ੋ ਦੀਗਰਸ਼ ॥੩॥
कि बरतर न दीदम कज़ो दीगरश ॥३॥

आणि मी त्याच्यासारखा चांगला माणूस कधीच पाहिला नाही.(3)

ਯਕੇ ਖ਼ਾਨਹ ਓ ਬਾਨੂਏ ਨਉਜਵਾ ॥
यके क़ानह ओ बानूए नउजवा ॥

त्याच्या घराण्यात एक मुलगी होती, जी तिच्या तारुण्यात अग्रेसर होती.

ਕਿ ਕੁਰਬਾ ਸ਼ਵਦ ਹਰਕਸੇ ਨਾਜ਼ਦਾ ॥੪॥
कि कुरबा शवद हरकसे नाज़दा ॥४॥

तिच्या सहवासाने सर्व लोकांचे जीवन असह्य केले होते.(4)

ਕਿ ਸ਼ੋਸਨ ਸਰੇ ਰਾ ਫ਼ਰੋ ਮੇਜ਼ਦਹ ॥
कि शोसन सरे रा फ़रो मेज़दह ॥

तिला पाहताच लिलाकांनी आपले डोके खाली टेकवले,

ਗੁਲੇ ਲਾਲਹ ਰਾ ਦਾਗ਼ ਬਰ ਦਿਲ ਸ਼ੁਦਹ ॥੫॥
गुले लालह रा दाग़ बर दिल शुदह ॥५॥

आणि ट्यूलिप वनस्पतींच्या फुलांनी त्यांचे हृदय धडधडत असल्याचे जाणवले.(5)

ਕਜ਼ਾ ਸੂਰਤੇ ਮਾਹਿ ਰਾ ਬੀਮ ਸ਼ੁਦ ॥
कज़ा सूरते माहि रा बीम शुद ॥

तिच्या दर्शनाने चंद्र संकोचला

ਰਸ਼ਕ ਸ਼ੋਖ਼ਤਹ ਅਜ਼ ਮਿਯਾ ਨੀਮ ਸ਼ੁਦ ॥੬॥
रशक शोक़तह अज़ मिया नीम शुद ॥६॥

आणि, मत्सराच्या उत्कटतेने, त्याची अर्धी चमक कमी झाली.(6)

ਬਕਾਰ ਅਜ਼ ਸੂਏ ਖ਼ਾਨਹ ਬੇਰੂੰ ਰਵਦ ॥
बकार अज़ सूए क़ानह बेरूं रवद ॥

जेव्हा ती घरातून एखाद्या कामासाठी बाहेर पडायची,

ਬ ਦੋਸ਼ੇ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਸ਼ੋਰ ਸੁੰਬਲ ਸ਼ਵਦ ॥੭॥
ब दोशे ज़ुलफ़ शोर सुंबल शवद ॥७॥

तिच्या केसांचे झुडूप तिच्या खांद्याभोवती हायसिंथच्या पुंजक्यांसारखे होते.(7)

ਗਰ ਆਬੇ ਬ ਦਰੀਯਾ ਬਸ਼ੋਯਦ ਰੁਖ਼ਸ਼ ॥
गर आबे ब दरीया बशोयद रुक़श ॥

नदीच्या पाण्यात तिने तोंड धुतले तर,

ਹਮਹ ਖ਼ਾਰ ਮਾਹੀ ਸ਼ਵਦ ਗੁਲ ਰੁਖ਼ਸ਼ ॥੮॥
हमह क़ार माही शवद गुल रुक़श ॥८॥

माशाची काटेरी हाडे फुलांमध्ये बदलतात.(8)

ਬਖ਼ਮ ਓ ਫ਼ਿਤਾਦਹ ਹੁਮਾ ਸਾਯਹ ਆਬ ॥
बक़म ओ फ़ितादह हुमा सायह आब ॥

तिने पाण्याच्या भांड्यात पाहिले तेव्हा

ਜ਼ਿ ਮਸਤੀ ਸ਼ੁਦਹ ਨਾਮ ਨਰਗ਼ਸ ਸ਼ਰਾਬ ॥੯॥
ज़ि मसती शुदह नाम नरग़स शराब ॥९॥

पाण्याचे दारूमध्ये रूपांतर झाले ज्याला वाइन ऑफ नार्सिसस म्हणून ओळखले जाते.(9)

ਬਜੀਦਸ਼ ਯਕੇ ਰਾਜਹੇ ਨਉਜਵਾ ॥
बजीदश यके राजहे नउजवा ॥

तिला एक तरुण राजा दिसला.

ਕਿ ਹੁਸਨਲ ਜਮਾਲ ਅਸਤੁ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾ ॥੧੦॥
कि हुसनल जमाल असतु ज़ाहर जहा ॥१०॥

जो जगात अतिशय देखणा आणि प्रसिद्ध होता.(10)

ਬਗੁਫ਼ਤਾ ਕਿ ਏ ਰਾਜਹੇ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥
बगुफ़ता कि ए राजहे नेक बक़त ॥

(ती) म्हणाली, 'अरे! माझ्या राजा, मला सोबत राहू दे

ਤੁ ਮਾਰਾ ਬਿਦਿਹ ਜਾਇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਤਖ਼ਤ ॥੧੧॥
तु मारा बिदिह जाइ नज़दीक तक़त ॥११॥

तुझे सिंहासन (मला तुझी राणी बनवा).' 11)

ਨਖ਼ੁਸ਼ਤੀ ਸਰੇ ਕਾਜ਼ੀ ਆਵਰ ਤੁ ਰਾਸਤ ॥
नक़ुशती सरे काज़ी आवर तु रासत ॥

(राजा उत्तरला), 'सर्वप्रथम तू जा, तुझा नवरा काझीचा वध कर.

ਵਜ਼ਾ ਪਸ ਕਿ ਈਂ ਖ਼ਾਨਹ ਮਾ ਅਜ਼ ਤੁਰਾਸਤੁ ॥੧੨॥
वज़ा पस कि ईं क़ानह मा अज़ तुरासतु ॥१२॥

'त्यानंतर माझे घर तुमचे निवासस्थान होईल.'(12)

ਸ਼ੁਨੀਦ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ਰਾ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਨਿਹਾਦ ॥
शुनीद ईं सुक़न रा दिल अंदर निहाद ॥

हे ऐकून तिने मनातील रहस्य लपवले.

ਨ ਰਾਜ਼ੇ ਦਿਗ਼ਰ ਪੇਸ਼ ਅਉਰਤ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥੧੩॥
न राज़े दिग़र पेश अउरत कुशाद ॥१३॥

आणि इतर कोणत्याही स्त्रीला ते उघड केले नाही.(13)

ਬ ਵਕਤੇ ਸ਼ੌਹਰ ਰਾ ਚੁ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ੁਫ਼ਤਹ ਦੀਦ ॥
ब वकते शौहर रा चु क़ुश क़ुफ़तह दीद ॥

तिला तिचा नवरा गाढ झोपेत सापडला,

ਬਿਜ਼ਦ ਤੇਗ਼ ਖ਼ੁਦ ਦਸਤ ਸਰ ਓ ਬੁਰੀਦ ॥੧੪॥
बिज़द तेग़ क़ुद दसत सर ओ बुरीद ॥१४॥

तिने हातात तलवार घेतली आणि त्याचे डोके तोडले.(14)