Sri Dasam Granth
Page - 1406
ਬਿਗੋਯਦ ਕਿ ਏ ਨਾਜ਼ਨੀ ਸੀਮ ਤਨ ॥੧੩੨॥
bigoyad ki e naazanee seem tan |132|And said, ‘Oh you the one with such exquisite body,(132)
ਹਰਾ ਕਸ ਕਿ ਖ਼ਾਹੀ ਬਿਗੋ ਮਨ ਦਿਹਮ ॥
haraa kas ki khaahee bigo man diham |‘What ever you desire, tell me, I will grant,
ਕਿ ਏ ਸ਼ੇਰ ਦਿਲ ਮਨ ਗ਼ੁਲਾਮੇ ਤੁਅਮ ॥੧੩੩॥
ki e sher dil man gulaame tuam |133|‘Because, Oh, the lion-hearted, I am a slave to you.’(133)
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਾਸੀ ਤੁ ਏ ਕਾਰ ਸਖ਼ਤ ॥
khudaavand baasee tu e kaar sakhat |‘Oh, you the toiling-hard in your deeds,
ਕਿ ਮਾਰਾ ਬ ਯਕ ਬਾਰ ਕੁਨ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥੧੩੪॥
ki maaraa b yak baar kun nek bakhat |134|‘Take me as your wife and endow me to become a kind woman.’(134)
ਬਿਜ਼ਦ ਪੁਸ਼ਤ ਪਾਓ ਕੁਸ਼ਾਦਸ਼ ਬ ਚਸ਼ਮ ॥
bizad pushat paao kushaadash b chasham |She stamped her feet on the chest of the earth,
ਹਮਹ ਰਵਸ਼ ਸ਼ਾਹਾਨ ਪੇਸ਼ੀਨ ਰਸ਼ਮ ॥੧੩੫॥
hamah ravash shaahaan pesheen rasham |135|And repeated the custom of her predecessors (married him).(135)
ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਬਰ ਰਥ ਬਿਆਵੁਰਦ ਜਾ ॥
biafataad bar rath biaavurad jaa |He (Subhat Singh) was laid down on the chariot, and she brought him home,
ਬਿਜ਼ਦ ਨਉਬਤਸ਼ ਸ਼ਾਹਿ ਸ਼ਾਹੇ ਜ਼ਮਾ ॥੧੩੬॥
bizad naubatash shaeh shaahe zamaa |136|And the king of kings (her father) beat the drums (in happiness).(136)
ਬਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਦੁ ਚਸ਼ਮਸ਼ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥
bahosh andar aamad du chashamash kushaad |With the noise of the drums, when he (Subhat Singh) was awaken,
ਬਿਗੋਯਦ ਕਿਰਾ ਜਾਇ ਮਾਰਾ ਨਿਹਾਦ ॥੧੩੭॥
bigoyad kiraa jaae maaraa nihaad |137|He asked, ‘In whose house, I have been brought in?’(137)
ਬਿਗੋਯਦ ਤੁਰਾ ਜ਼ਫ਼ਰ ਜੰਗ ਯਾਫ਼ਤਮ ॥
bigoyad turaa zafar jang yaafatam |She replied, ‘I have won you in the war,
ਬ ਕਾਰੇ ਸ਼ੁਮਾ ਕਤ ਖ਼ੁਦਾ ਯਾਫ਼ਤਮ ॥੧੩੮॥
b kaare shumaa kat khudaa yaafatam |138|And through the war I have taken you as my husband.’(138)
ਪਸ਼ੇਮਾ ਸ਼ਵਦ ਸੁਖ਼ਨ ਗੁਫ਼ਤਨ ਫ਼ਜ਼ੂਲ ॥
pashemaa shavad sukhan gufatan fazool |He repented on the unintended words he had spoken,
ਹਰਾ ਕਸ ਤੁ ਗੋਈ ਕਿ ਬਰ ਮਨ ਕਬੂਲ ॥੧੩੯॥
haraa kas tu goee ki bar man kabool |139|But what could be done then and he accepted (the marriage).(139)
ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਜਾਮ ਫੇਰੋਜ਼ਹ ਫ਼ਾਮ ॥
bidih saakeeyaa jaam ferozah faam |(The poet says), ‘O, Saki, Give me the cup full of green (liquid),
ਕਿ ਮਾ ਰਾ ਬ ਕਾਰ ਅਸਤ ਰੋਜ਼ੇ ਤਮਾਮ ॥੧੪੦॥
ki maa raa b kaar asat roze tamaam |140|Which I need at the end of the long day.(140)
ਤੁ ਮਾਰਾ ਬਿਦਿਹ ਤਾ ਸ਼ਵਮ ਤਾਜ਼ਹ ਦਿਲ ॥
tu maaraa bidih taa shavam taazah dil |Give me so that my heart brims with freshness,
ਕਿ ਗੌਹਰ ਬਿਆਰੇਮ ਆਲੂਦਹ ਗਿਲ ॥੧੪੧॥੪॥
ki gauahar biaarem aaloodah gil |141|4|And fetches the pearls out of the depleted soil.(141)
ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ik oankaar vaahiguroo jee kee fatah |The Lord is One and the Victory is of the True Guru.
ਤੁਈ ਰਹਿਨੁਮਾਓ ਤੁਈ ਦਿਲ ਕੁਸ਼ਾਇ ॥
tuee rahinumaao tuee dil kushaae |You are my guide and you are my counsellor,
ਤੁਈ ਦਸਤਗੀਰ ਅੰਦਰ ਹਰ ਦੋ ਸਰਾਇ ॥੧॥
tuee dasatageer andar har do saraae |1|You lead us, holding our hands, in both the worlds.(1)
ਤੁਈ ਰਾਜ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਦਸਤਗੀਰ ॥
tuee raaz rozee diho dasatageer |You are our support and provider.
ਕਰੀਮੇ ਖ਼ਤਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਾਨਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੨॥
kareeme khataa bakhash daanash pazeer |2|You recognise our deficiency, and are our redeemer.(2)
ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ੁਨੀਦਮ ਯਕੇ ਕਾਜ਼ੀਅਸ਼ ॥
hikaayat shuneedam yake kaazeeash |I have heard the Tale of a Quazi,
ਕਿ ਬਰਤਰ ਨ ਦੀਦਮ ਕਜ਼ੋ ਦੀਗਰਸ਼ ॥੩॥
ki baratar na deedam kazo deegarash |3|And I have never seen as good a person as him.(3)
ਯਕੇ ਖ਼ਾਨਹ ਓ ਬਾਨੂਏ ਨਉਜਵਾ ॥
yake khaanah o baanooe naujavaa |In his household, there was dame, who was at the prime of her youth.
ਕਿ ਕੁਰਬਾ ਸ਼ਵਦ ਹਰਕਸੇ ਨਾਜ਼ਦਾ ॥੪॥
ki kurabaa shavad harakase naazadaa |4|Her coquetry had made the lives of all the people unendurable.(4)
ਕਿ ਸ਼ੋਸਨ ਸਰੇ ਰਾ ਫ਼ਰੋ ਮੇਜ਼ਦਹ ॥
ki shosan sare raa faro mezadah |On seeing her, lilacs hung their heads down,
ਗੁਲੇ ਲਾਲਹ ਰਾ ਦਾਗ਼ ਬਰ ਦਿਲ ਸ਼ੁਦਹ ॥੫॥
gule laalah raa daag bar dil shudah |5|And the flowers of tulip plants felt their hearts rending.(5)
ਕਜ਼ਾ ਸੂਰਤੇ ਮਾਹਿ ਰਾ ਬੀਮ ਸ਼ੁਦ ॥
kazaa soorate maeh raa beem shud |On her sight the Moon became hesitant
ਰਸ਼ਕ ਸ਼ੋਖ਼ਤਹ ਅਜ਼ ਮਿਯਾ ਨੀਮ ਸ਼ੁਦ ॥੬॥
rashak shokhatah az miyaa neem shud |6|And, in the passion of jealousy, it diminished half of its brightness.(6)
ਬਕਾਰ ਅਜ਼ ਸੂਏ ਖ਼ਾਨਹ ਬੇਰੂੰ ਰਵਦ ॥
bakaar az sooe khaanah beroon ravad |Whenever she strolled out of her house on an errand,
ਬ ਦੋਸ਼ੇ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਸ਼ੋਰ ਸੁੰਬਲ ਸ਼ਵਦ ॥੭॥
b doshe zulaf shor sunbal shavad |7|The tresses of her hair sneaked around her shoulders like the clusters of hyacinth.(7)
ਗਰ ਆਬੇ ਬ ਦਰੀਯਾ ਬਸ਼ੋਯਦ ਰੁਖ਼ਸ਼ ॥
gar aabe b dareeyaa bashoyad rukhash |If ever she washed her face in the river water,
ਹਮਹ ਖ਼ਾਰ ਮਾਹੀ ਸ਼ਵਦ ਗੁਲ ਰੁਖ਼ਸ਼ ॥੮॥
hamah khaar maahee shavad gul rukhash |8|The thorny bones of the fish would turn into flowers.(8)
ਬਖ਼ਮ ਓ ਫ਼ਿਤਾਦਹ ਹੁਮਾ ਸਾਯਹ ਆਬ ॥
bakham o fitaadah humaa saayah aab |When she looked into the pitcher of water,
ਜ਼ਿ ਮਸਤੀ ਸ਼ੁਦਹ ਨਾਮ ਨਰਗ਼ਸ ਸ਼ਰਾਬ ॥੯॥
zi masatee shudah naam naragas sharaab |9|The water was turned into liquor known as the Wine of Narcissus.(9)
ਬਜੀਦਸ਼ ਯਕੇ ਰਾਜਹੇ ਨਉਜਵਾ ॥
bajeedash yake raajahe naujavaa |She saw a young Raja,
ਕਿ ਹੁਸਨਲ ਜਮਾਲ ਅਸਤੁ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾ ॥੧੦॥
ki husanal jamaal asat zaahar jahaa |10|Who was very handsome and famous in the world.(10)
ਬਗੁਫ਼ਤਾ ਕਿ ਏ ਰਾਜਹੇ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥
bagufataa ki e raajahe nek bakhat |(She) said, ‘Oh! my Raja, let me be besides
ਤੁ ਮਾਰਾ ਬਿਦਿਹ ਜਾਇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਤਖ਼ਤ ॥੧੧॥
tu maaraa bidih jaae nazadeek takhat |11|your throne (make me your Queen).’ 11)
ਨਖ਼ੁਸ਼ਤੀ ਸਰੇ ਕਾਜ਼ੀ ਆਵਰ ਤੁ ਰਾਸਤ ॥
nakhushatee sare kaazee aavar tu raasat |(The Raja replied), ‘First of all you go, slay the head of Quazi, your husband,
ਵਜ਼ਾ ਪਸ ਕਿ ਈਂ ਖ਼ਾਨਹ ਮਾ ਅਜ਼ ਤੁਰਾਸਤੁ ॥੧੨॥
vazaa pas ki een khaanah maa az turaasat |12|‘Thereafter, my house will be your abode.’(12)
ਸ਼ੁਨੀਦ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ਰਾ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਨਿਹਾਦ ॥
shuneed een sukhan raa dil andar nihaad |Hearing this she concealed the secret in her heart,
ਨ ਰਾਜ਼ੇ ਦਿਗ਼ਰ ਪੇਸ਼ ਅਉਰਤ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥੧੩॥
n raaze digar pesh aaurat kushaad |13|And did not disclose it to any other woman.(13)
ਬ ਵਕਤੇ ਸ਼ੌਹਰ ਰਾ ਚੁ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ੁਫ਼ਤਹ ਦੀਦ ॥
b vakate shauahar raa chu khush khufatah deed |She found her husband in deep slumber,
ਬਿਜ਼ਦ ਤੇਗ਼ ਖ਼ੁਦ ਦਸਤ ਸਰ ਓ ਬੁਰੀਦ ॥੧੪॥
bizad teg khud dasat sar o bureed |14|She took a sword in her hand and severed his head off.(14)