Sri Dasam Granth
Page - 945
ਜੀਤਿ ਜੁਧ ਦ੍ਵੈ ਬਰ ਲਏ ਕੈ ਕੈ ਅਤਿ ਸੁਭ ਕਾਇ ॥੩੪॥
jeet judh dvai bar le kai kai at subh kaae |34|spouse. Kaikaee, the pretty one, earned many boons by winning over the war.(34)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਦੋਇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੨॥੧੮੯੯॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau doe charitr samaapatam sat subham sat |102|1899|afajoon|102nd Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (102)(1897)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਅਸਟ ਨਦੀ ਜਿਹ ਠਾ ਮਿਲਿ ਗਈ ॥
asatt nadee jih tthaa mil gee |
ਬਹਤੀ ਅਧਿਕ ਜੋਰ ਸੋ ਭਈ ॥
bahatee adhik jor so bhee |Where there was the confluence of eight rivulets, there always was thunderous aura.
ਠਟਾ ਸਹਿਰ ਬਸਿਯੋ ਤਹ ਭਾਰੋ ॥
tthattaa sahir basiyo tah bhaaro |
ਜਨ ਬਿਧਿ ਦੂਸਰ ਸ੍ਵਰਗ ਸੁ ਧਾਰੋ ॥੧॥
jan bidh doosar svarag su dhaaro |1|The town inhabited there seemed to be another heaven established by the Brahma, the Creator.(1)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |
ਤਹਾ ਧਾਮ ਪਤਿਸਾਹ ਕੇ ਜਲਨ ਨਾਮਾ ਪੂਤ ॥
tahaa dhaam patisaah ke jalan naamaa poot |Dohira
ਸੂਰਤਿ ਸੀਰਤਿ ਮੈ ਅਧਿਕ ਬਿਧਿ ਨੈ ਸਜਿਯੋ ਸਪੂਤ ॥੨॥
soorat seerat mai adhik bidh nai sajiyo sapoot |2|The king of that place had a son named Jallal.
ਜੋ ਅਬਲਾ ਤਾ ਕੌ ਲਖੈ ਰੀਝ ਰਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
jo abalaa taa kau lakhai reejh rahai man maeh |His countenance and temperament were as if created by God, Himself.(2)
ਗਿਰੇ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ ਤਨਿਕ ਰਹੈ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੩॥
gire moorachhanaa hvai dharan tanik rahai sudh naeh |3|Any female who looked at him, would feel immensely contented.
ਸਾਹ ਜਲਾਲ ਸਿਕਾਰ ਕੌ ਇਕ ਦਿਨ ਨਿਕਸਿਯੋ ਆਇ ॥
saah jalaal sikaar kau ik din nikasiyo aae |She would even lose her consciousness and fell flat on the ground(3)
ਮ੍ਰਿਗਿਯਨ ਕੌ ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਤਰਲ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਇ ॥੪॥
mrigiyan kau maarat bhayo taral turang dhavaae |4|Jallaal, the king, one day marched out for hunting,
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |And running his horses, chased and killed the deer.(4)
ਏਕ ਮਿਰਗ ਆਗੇ ਤਿਹ ਆਯੌ ॥
ek mirag aage tih aayau |Chaupaee
ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਤਿਨ ਤੁਰੈ ਧਵਾਯੋ ॥
tih paachhe tin turai dhavaayo |One deer crossed his way and he put his horse to pursue it.
ਛੋਰਿ ਸੈਨ ਐਸੇ ਵਹ ਧਾਯੋ ॥
chhor sain aaise vah dhaayo |
ਸਹਿਰ ਬੂਬਨਾ ਕੇ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥੫॥
sahir boobanaa ke meh aayo |5|He deserted his army and drifted towards the city of Boobna.(5)
ਅਧਿਕ ਤ੍ਰਿਖਾ ਜਬ ਤਾਹਿ ਸੰਤਾਯੋ ॥
adhik trikhaa jab taeh santaayo |
ਬਾਗ ਬੂਬਨਾ ਕੇ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥
baag boobanaa ke meh aayo |When he became over thirsty, he came to the garden in Boobna.
ਪਾਨੀ ਉਤਰਿ ਅਸ੍ਵ ਤੇ ਪੀਯੋ ॥
paanee utar asv te peeyo |
ਤਾ ਕੋ ਤਬ ਨਿੰਦ੍ਰਹਿ ਗਹਿ ਲੀਯੋ ॥੬॥
taa ko tab nindreh geh leeyo |6|He dismounted, drank water and was overwhelmed by the sleep.(6)
ਤਬ ਤਹ ਸੋਇ ਰਹਿਯੋ ਸੁਖ ਪਾਈ ॥
tab tah soe rahiyo sukh paaee |
ਭਈ ਸਾਝ ਅਬਲਾ ਤਹ ਆਈ ॥
bhee saajh abalaa tah aaee |He kept slumbering, and in the afternoon a lady came in.
ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
amit roop jab taeh nihaariyo |When she saw his enchanting features,
ਹਰਿ ਅਰਿ ਸਰ ਤਾ ਕੇ ਤਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥੭॥
har ar sar taa ke tan maariyo |7|the Cupids arrows pierced through her heart.(7)
ਤਾ ਕੌ ਰੂਪ ਹੇਰਿ ਬਸ ਭਈ ॥
taa kau roop her bas bhee |His radiance face captured her so much that she decided to turn into
ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਚੇਰੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
bin daaman cheree hvai gee |his slave, even, without monetary reward.
ਤਾ ਕੀ ਲਗਨ ਚਿਤ ਮੈ ਲਾਗੀ ॥
taa kee lagan chit mai laagee |Devotion towards him sprung up in such intensity
ਨੀਦ ਭੂਖ ਸਿਗਰੀ ਤਿਹ ਭਾਗੀ ॥੮॥
need bhookh sigaree tih bhaagee |8|that she disregarded the need of food.(8)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜਾ ਕੇ ਲਾਗਤ ਚਿਤ ਮੈ ਲਗਨ ਪਿਯਾ ਕੀ ਆਨ ॥
jaa ke laagat chit mai lagan piyaa kee aan |Those who get their hearts permeated with love,
ਲਾਜ ਭੂਖਿ ਭਾਗਤ ਸਭੈ ਬਿਸਰਤ ਸਕਲ ਸਿਯਾਨ ॥੯॥
laaj bhookh bhaagat sabhai bisarat sakal siyaan |9|They become shameless, their wisdom flies away and they relinquish the urge of eating.(9)
ਜਾ ਦਿਨ ਪਿਯ ਪ੍ਯਾਰੇ ਮਿਲੈ ਸੁਖ ਉਪਜਤ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
jaa din piy payaare milai sukh upajat man maeh |Those who attain love, they are endowed with bliss,
ਤਾ ਦਿਨ ਸੋ ਸੁਖ ਜਗਤ ਮੈ ਹਰ ਪੁਰ ਹੂੰ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੧੦॥
taa din so sukh jagat mai har pur hoon mai naeh |10|And ecstasy, which they cannot find even in heaven.(10)
ਜਾ ਕੇ ਤਨ ਬਿਰਹਾ ਬਸੈ ਲਗਤ ਤਿਸੀ ਕੋ ਪੀਰ ॥
jaa ke tan birahaa basai lagat tisee ko peer |One, who faces separation, can only feel the brunt of pain.
ਜੈਸੇ ਚੀਰ ਹਿਰੌਲ ਕੋ ਪਰਤ ਗੋਲ ਪਰ ਭੀਰ ॥੧੧॥
jaise cheer hiraual ko parat gol par bheer |11|Only a person with a boil on his body, can feel the degree of the ache.(11)
ਬੂਬਨਾ ਬਾਚ ॥
boobanaa baach |Boobna Talk
ਕੌਨ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰਜ ਤੂ ਕੌਨ ਦੇਸ ਕੋ ਰਾਵ ॥
kauan des esvaraj too kauan des ko raav |‘Which country you come from and of which territory you are the king?
ਕ੍ਯੋਨ ਆਯੋ ਇਹ ਠੌਰ ਤੂ ਮੋ ਕਹ ਭੇਦ ਬਤਾਵ ॥੧੨॥
kayon aayo ih tthauar too mo kah bhed bataav |12|‘Why have you come here? Please tell me all aboUt you.’(12)
ਜਲੂ ਬਾਚ ॥
jaloo baach |Jallaal Talk
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਠਟਾ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰ ਮਹਿ ਜਾਯੋ ॥
tthattaa des esvar meh jaayo |
ਖਿਲਤ ਅਖੇਟਕ ਇਹ ਠਾ ਆਯੋ ॥
khilat akhettak ih tthaa aayo |‘I am the son ofthe king of the country ofThatta and have come here for hunting.
ਪਿਯਤ ਪਾਨਿ ਹਾਰਿਯੋ ਸ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
piyat paan haariyo svai gayo |
ਅਬ ਤੁਮਰੋ ਦਰਸਨ ਮੁਹਿ ਭਯੋ ॥੧੩॥
ab tumaro darasan muhi bhayo |13|‘After drinking water, being too tired, I wen t to sleep, and now I am having your glimpse.’(l3)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਹੇਰਿ ਰੂਪ ਤਾ ਕੌ ਤਰੁਨਿ ਬਸਿ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
her roop taa kau tarun bas hvai gee prabeen |Seeing his handsomeness, she was extremely inundated,