Sri Dasam Granth
Page - 337
ਅਪੁਨਾ ਜਾਨਿ ਮੁਝੈ ਪ੍ਰਤਿਪਰੀਐ ॥
apunaa jaan mujhai pratipareeai |
ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ਮਰੀਐ ॥
chun chun satr hamaare mareeai |Sustain me, considering me as Thy own and destroy my enemies, picking them up
ਦੇਗ ਤੇਗ ਜਗ ਮੈ ਦੋਊ ਚਲੈ ॥
deg teg jag mai doaoo chalai |
ਰਾਖੁ ਆਪਿ ਮੁਹਿ ਅਉਰ ਨ ਦਲੈ ॥੪੩੬॥
raakh aap muhi aaur na dalai |436|O Lord with Thy Grace, let the free kitchen and Sword (for the protection of the lowly) ever flourish through me and none should be able to kill me except You.436.
ਤੁਮ ਮਮ ਕਰਹੁ ਸਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ॥
tum mam karahu sadaa pratipaaraa |
ਤੁਮ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਦਾਸ ਤਿਹਾਰਾ ॥
tum saahib mai daas tihaaraa |Sustain me ever, O Lord! Thou art my Master and I am Thy slave
ਜਾਨਿ ਆਪਨਾ ਮੁਝੈ ਨਿਵਾਜ ॥
jaan aapanaa mujhai nivaaj |
ਆਪਿ ਕਰੋ ਹਮਰੇ ਸਭ ਕਾਜ ॥੪੩੭॥
aap karo hamare sabh kaaj |437|Be Gracious towards me, considering me as Thy own and complete all my works.437.
ਤੁਮ ਹੋ ਸਭ ਰਾਜਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥
tum ho sabh raajan ke raajaa |O Lord! Thou art eh king of all kings and Gracious towards the poor
ਆਪੇ ਆਪੁ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜਾ ॥
aape aap gareeb nivaajaa |Be Benevolent towards me,
ਦਾਸ ਜਾਨ ਕਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮੁਹਿ ॥
daas jaan kar kripaa karahu muhi |Considering me as Thy own,
ਹਾਰਿ ਪਰਾ ਮੈ ਆਨਿ ਦਵਾਰਿ ਤੁਹਿ ॥੪੩੮॥
haar paraa mai aan davaar tuhi |438|Because, I have surrendered and fallen at Thy Gate.438.
ਅਪੁਨਾ ਜਾਨਿ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ॥
apunaa jaan karo pratipaaraa |Sustain me, considering me as Thy own
ਤੁਮ ਸਾਹਿਬੁ ਮੈ ਕਿੰਕਰ ਥਾਰਾ ॥
tum saahib mai kinkar thaaraa |Thou art my Lord and I am Thy slave
ਦਾਸ ਜਾਨਿ ਕੈ ਹਾਥਿ ਉਬਾਰੋ ॥
daas jaan kai haath ubaaro |Considering me as Thy slave,
ਹਮਰੇ ਸਭ ਬੈਰੀਅਨ ਸੰਘਾਰੋ ॥੪੩੯॥
hamare sabh baireean sanghaaro |439|Save me with Thy own hands and destroy all my enemies.439.
ਪ੍ਰਥਮਿ ਧਰੋ ਭਗਵਤ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨਾ ॥
pratham dharo bhagavat ko dhayaanaa |At the very outset, I meditate on Bhagavata (Lord-God)
ਬਹੁਰਿ ਕਰੋ ਕਬਿਤਾ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥
bahur karo kabitaa bidh naanaa |Then endeavour to compose various types of poesy.
ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਥਾਮਤਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਉਚਾਰੋ ॥
krisan jathaamat charitr uchaaro |I speak out the memories of Krishna according to my
ਚੂਕ ਹੋਇ ਕਬਿ ਲੇਹੁ ਸੁਧਾਰੋ ॥੪੪੦॥
chook hoe kab lehu sudhaaro |440|Intellect and if there remins any shortcoming in it, then the poets may improve it.440.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦੇਵੀ ਉਸਤਤਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sree devee usatat samaapatan |End of the eulogy of the Goddess.
ਅਥ ਰਾਸ ਮੰਡਲ ॥
ath raas manddal |Now begins the description of the sphere of Amurous Pastime
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਜਬ ਆਈ ਹੈ ਕਾਤਿਕ ਕੀ ਰੁਤਿ ਸੀਤਲ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸੀਆ ॥
jab aaee hai kaatik kee rut seetal kaanrah tabai at hee raseea |When the winter of the month of Kartik arrived,
ਸੰਗਿ ਗੋਪਿਨ ਖੇਲ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਓ ਜੁ ਹੁਤੋ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾ ਜਸੀਆ ॥
sang gopin khel bichaar kario ju huto bhagavaan mahaa jaseea |Then the aesthete Krishna thought about his amorous sport with the gopis
ਅਪਵਿਤ੍ਰਨ ਲੋਗਨ ਕੇ ਜਿਹ ਕੇ ਪਗਿ ਲਾਗਤ ਪਾਪ ਸਭੈ ਨਸੀਆ ॥
apavitran logan ke jih ke pag laagat paap sabhai naseea |The sins of the impious people are destroyed by the touch of the feet of Krishna
ਤਿਹ ਕੋ ਸੁਨਿ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲ ਨਿਵਾਰਹੁ ਕਾਮ ਇਹੈ ਬਸੀਆ ॥੪੪੧॥
tih ko sun treeyan ke sang khel nivaarahu kaam ihai baseea |441|Hearing about the thought of Krishna regarding his amorous sport with the women, all the gopis gathered around him from all the four sides.441.
ਆਨਨ ਜਾਹਿ ਨਿਸਾਪਤਿ ਸੋ ਦ੍ਰਿਗ ਕੋਮਲ ਹੈ ਕਮਲਾ ਦਲ ਕੈਸੇ ॥
aanan jaeh nisaapat so drig komal hai kamalaa dal kaise |Their faces are like moon, their delicate eyes like lotus, their eyebrows like bows and their eyelashes like arrows
ਹੈ ਭਰੁਟੇ ਧਨੁ ਸੇ ਬਰਨੀ ਸਰ ਦੂਰ ਕਰੈ ਤਨ ਕੇ ਦੁਖਰੈ ਸੇ ॥
hai bharutte dhan se baranee sar door karai tan ke dukharai se |Seeing such beautiful women, all the sufferings of the body are effeced
ਕਾਮ ਕੀ ਸਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ਘਸੇ ਦੁਖ ਸਾਧਨ ਕਟਬੇ ਕਹੁ ਤੈਸੇ ॥
kaam kee saan ke saath ghase dukh saadhan kattabe kahu taise |The bodies of these wanton ladies are like the weapons rubbed and sharpened on the whet stone of lust for the removal of the sufferings of saints
ਕਉਲ ਕੇ ਪਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਸਸਿ ਸਾਥ ਲਗੇ ਕਬਿ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਅਰੈ ਸੇ ॥੪੪੨॥
kaul ke patr kidho sas saath lage kab sundar sayaam arai se |442|They all appear like the lotus-leaves connected with the moon.442.
ਬਧਿਕ ਹੈ ਟਟੀਆ ਬਰੁਨੀ ਧਰ ਕੋਰਨ ਕੀ ਦੁਤਿ ਸਾਇਕ ਸਾਧੇ ॥
badhik hai ttatteea barunee dhar koran kee dut saaeik saadhe |
ਠਾਢੇ ਹੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਿਧੋ ਬਨ ਮੈ ਤਨ ਪੈ ਸਿਰ ਪੈ ਅੰਬੁਵਾ ਰੰਗ ਬਾਧੇ ॥
tthaadte hai kaanrah kidho ban mai tan pai sir pai anbuvaa rang baadhe |With the girdle tied around his waist and having the eyelashes straightened like arrows, with a yellow cloth tied over the head, Krishna is standing in the forest
ਚਾਲ ਚਲੈ ਹਰੂਏ ਹਰੂਏ ਮਨੋ ਸੀਖ ਦਈ ਇਹ ਬਾਧਕ ਪਾਧੇ ॥
chaal chalai harooe harooe mano seekh dee ih baadhak paadhe |He is moving slowly as if he had been instructed by someone to walk slowly
ਅਉ ਸਭ ਹੀ ਠਟ ਬਧਕ ਸੇ ਮਨ ਮੋਹਨ ਜਾਲ ਪੀਤੰਬਰ ਕਾਧੇ ॥੪੪੩॥
aau sabh hee tthatt badhak se man mohan jaal peetanbar kaadhe |443|Having the yellow garment on his shoulder and having tied the waist tightly, he looks extremely impressive.443.
ਸੋ ਉਠਿ ਠਾਢਿ ਕਿਧੋ ਬਨ ਮੈ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮੈ ਪਤਿ ਜੋਊ ਸੀਯਾ ॥
so utth tthaadt kidho ban mai jug teesar mai pat joaoo seeyaa |
ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਖੇਲ ਕੇ ਕਾਰਨ ਕੌ ਘਸਿ ਚੰਦਨ ਭਾਲ ਮੈ ਟੀਕੋ ਦੀਯਾ ॥
jamunaa meh khel ke kaaran kau ghas chandan bhaal mai tteeko deeyaa |He, who was Ram, the husband of Sita, in Treta age, he is now standing there in the forest and in order to exhibit his play in Yamuna, he has applied the frontal mark of sandal on his forehead
ਭਿਲਰਾ ਡਰਿ ਨੈਨ ਕੇ ਸੈਨਨ ਕੋ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਮਨ ਚੋਰਿ ਲੀਯਾ ॥
bhilaraa ddar nain ke sainan ko sabh gopin ko man chor leeyaa |Seeing the signs of his eyes, the Bhils are getting terrified, the hearts of all the gopis are allured by Krishna
ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਭਗਵਾਨ ਕਿਧੋ ਰਸ ਕਾਰਨ ਕੋ ਠਗ ਬੇਸ ਕੀਆ ॥੪੪੪॥
kab sayaam kahai bhagavaan kidho ras kaaran ko tthag bes keea |444|The poet Shyam says that in order to give pleasure to all, the Lord (Krishna) has assumed the garb of a Thug.444.
ਦ੍ਰਿਗ ਜਾਹਿ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪਤਿ ਕੀ ਸਮ ਹੈ ਮੁਖ ਜਾਹਿ ਨਿਸਾਪਤਿ ਸੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
drig jaeh mrigee pat kee sam hai mukh jaeh nisaapat see chhab paaee |
ਜਾਹਿ ਕੁਰੰਗਨ ਕੇ ਰਿਪੁ ਸੀ ਕਟਿ ਕੰਚਨ ਸੀ ਤਨ ਨੈ ਛਬਿ ਛਾਈ ॥
jaeh kurangan ke rip see katt kanchan see tan nai chhab chhaaee |The beauty of the limbs of those wanton ladies, whose eyes are like the doe, the beauty of the face like the moon, the waist like the lion
ਪਾਟ ਬਨੇ ਕਦਲੀ ਦਲ ਦ੍ਵੈ ਜੰਘਾ ਪਰ ਤੀਰਨ ਸੀ ਦੁਤਿ ਗਾਈ ॥
paatt bane kadalee dal dvai janghaa par teeran see dut gaaee |
ਅੰਗ ਪ੍ਰਤੰਗ ਸੁ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਛੂ ਉਪਮਾ ਕਹੀਐ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥੪੪੫॥
ang pratang su sundar sayaam kachhoo upamaa kaheeai nahee jaaee |445|Their legs are like the trunk of the Kadli (Banana) tree and their beauty pierces like an arrow the elegance of the body like the gold, can’t be described.445.
ਮੁਖ ਜਾਹਿ ਨਿਸਾਪਤਿ ਕੀ ਸਮ ਹੈ ਬਨ ਮੈ ਤਿਨ ਗੀਤ ਰਿਝਿਯੋ ਅਰੁ ਗਾਯੋ ॥
mukh jaeh nisaapat kee sam hai ban mai tin geet rijhiyo ar gaayo |
ਤਾ ਸੁਰ ਕੋ ਧੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਹੂੰ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸਭ ਹੀ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
taa sur ko dhun sraunan mai brij hoon kee triyaa sabh hee sun paayo |The moon-faced Krishna, being pleased, began to sing songs in the forest and that tune was heard by all the women of Braja with their ears
ਧਾਇ ਚਲੀ ਹਰਿ ਕੇ ਮਿਲਬੇ ਕਹੁ ਤਉ ਸਭ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਭਾਯੋ ॥
dhaae chalee har ke milabe kahu tau sabh ke man mai jab bhaayo |They are all running to meet Krishna
ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਜੁਵਤੀ ਛਲਬੇ ਕਹੁ ਘੰਟਕ ਹੇਰਿ ਬਨਾਯੋ ॥੪੪੬॥
kaanrah mano mriganee juvatee chhalabe kahu ghanttak her banaayo |446|It appears that Krishna himself was like the horn and the beautiful women allured by the horn were like deer.446.
ਮੁਰਲੀ ਮੁਖ ਕਾਨਰ ਕੇ ਤਰੂਏ ਤਰੁ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਧਿ ਖੂਬ ਛਕੀ ॥
muralee mukh kaanar ke tarooe tar sayaam kahai bidh khoob chhakee |Krishna has put his flute on his lips and he is standing under a tree