مون کي هر طريقي سان توهان جي پيروي ڪريو.
مون کي سنڀاليو، مون کي پنهنجو سمجهي ۽ منهنجي دشمنن کي ختم ڪري، انهن کي پڪڙي
دنيا ۾ ديگ ۽ تيگ ٻئي جاري هجن.
اي پالڻھار، پنھنجي فضل سان، مون جي ذريعي مفت باورچی خانه ۽ تلوار (ذلتن جي حفاظت لاء) ھميشه وڌو ۽ مون کي توکان سواء ٻيو ڪو به مارڻ جي قابل نه آھي. 436.
توهان هميشه منهنجي فرمانبرداري ڪريو.
مون کي هميشه سنڀال، اي رب! تون منهنجو مالڪ آهين ۽ مان تنهنجو غلام آهيان
مون کي پنهنجي علم سان نوازيو
مون تي رحم ڪر، مون کي پنهنجو سمجهي ۽ منهنجا سڀ ڪم مڪمل ڪر.
اي رب! تون سڀني بادشاهن جو بادشاهه آهين ۽ غريبن تي مهربان آهين
مون تي احسان ڪر،
مون کي پنهنجو سمجهي،
ڇو ته، مان توسان سر تسلیم خم ڪري تنهنجي درگاهه تي اچي بيٺو آهيان.438.
مون کي سنڀاليو، مون کي پنهنجو سمجهي
تون منهنجو رب آهين ۽ مان تنهنجو ٻانهو آهيان
مون کي پنهنجو غلام سمجهي،
مون کي پنهنجي هٿن سان بچايو ۽ منهنجي سڀني دشمنن کي تباهه ڪر.
بلڪل شروع ۾، مان ڀاڳوت (خداوند) تي غور ڪريان ٿو.
ان کان پوءِ مختلف قسم جي شاعري ڪرڻ جي ڪوشش ڪريو.
مان پنهنجي مرضيءَ مطابق ڪرشن جون يادگيريون ٻڌايان ٿو
عقل ۽ جيڪڏهن ان ۾ ڪا خامي ياد اچي ته شاعر ان کي سڌاري سگهن ٿا.440.
ديوي جي تعظيم جي پڄاڻي.
هاڻي Amurous تفريح جي دائري جو بيان شروع ٿئي ٿو
سويا
جڏهن ڪارتڪ مهيني جو سيارو آيو،
پوءِ ڪرشنا گوپين سان گڏ پنهنجي دلڪش راند بابت سوچيو
ڪرشن جي پيرن جي لمس سان بدڪار ماڻهن جا گناهه ناس ٿي ويندا آهن
ڪرشن جي عورتن سان هن جي دلڪش راند جي باري ۾ اهو خيال ٻڌي، سڀ گوپيون چارئي طرفن کان سندس چوڌاري گڏ ٿي ويون.
انهن جا منهن چنڊ وانگر، انهن جون نازڪ اکيون ڪنول وانگر، انهن جي ابرو ڪمان وانگر ۽ انهن جون محرمون تير وانگر.
اهڙين سهڻين عورتن کي ڏسي بدن جا سڀ درد ٽٽي پون ٿا
انهن بي حيائي عورتن جا جسم انهن هٿيارن وانگر آهن، جن کي هوس جي پٿر تي ڌاڳو ۽ تيز ڪيو ويو آهي ته جيئن اوليائن جي تڪليفن جي خاتمي لاءِ.
اهي سڀ چنڊ سان جڙيل ڪمل جي پنن وانگر ظاهر ٿين ٿا. 442.
(ڪاهن) شڪاري آهي ۽ اکيون لڪيون آهن (يعني اڳيان) ۽ اکين جي ساکن (ڪانخي) جي خوبصورتي آهي (جيئن) تير نمايان آهن.
ڪرشنا پنهنجي کمر جي چوڌاري بندن سان ۽ محرمن کي تير وانگر سڌي ڪري، هڪ پيلي ڪپڙي سان مٿي تي ٻڌل آهي، ڪرشن جنگل ۾ بيٺو آهي.
هو آهستي آهستي هلي رهيو آهي ڄڻ ڪنهن کيس سست هلڻ جي هدايت ڪئي هجي
هن جي ڪلهي تي پيلو لباس هجڻ ڪري ۽ کمر کي مضبوطيءَ سان جڪڙيل هو، ڏاڍو متاثر ڪندڙ نظر اچي ٿو. 443.
هو اُٿي بيٺو ۽ ان وقت بون ۾ بيٺو جيڪو تريتا يوگ ۾ سيتا جو مڙس هو.
هو، جيڪو تريتا جي دور ۾ سيتا جو مڙس رام هو، سو هاڻي اُتي جنگل ۾ بيٺو آهي ۽ جمنا ۾ پنهنجي راند ڏيکارڻ لاءِ، هن جي پيشانيءَ تي چندن جو نشان لڳايو آهي.
هن جي اکين جا نشان ڏسي، ڀيل ڊڄي ويا، سڀني گوپين جون دليون ڪرشن ڏانهن متوجه ٿيون.
شاعر شيام چوي ٿو ته سڀني کي خوش ڪرڻ لاءِ، رب (ڪرشن) ٺڳيءَ جو لباس پهريو آهي.
جنهن جون اکيون هيرن وانگر آهن، ۽ جن جو منهن چنڊ وانگر سينگاريل آهي؛
انهن بيوقوف عورتن جي عضون جو حسن، جن جون اکيون ٻوٽي جهڙيون، منهن جو حسن چنڊ جهڙو، کمر شينهن جهڙو.
جن جون ٽنگون سارڊين جي ٿنڀن جهڙيون ۽ جن جون رانون تيرن سان سينگاريل آهن (معنيٰ سيٺيون)؛
انهن جون ٽنگون ڪيلي جي وڻ جي ٿنڀن وانگر آهن ۽ انهن جي خوبصورتي تير وانگر ڇڻيل آهي، جسم جي خوبصورتي سون وانگر آهي، بيان نٿو ڪري سگهجي.
جنهن جو چهرو چنڊ جهڙو آهي، هن خوشيءَ ۾ گيت ڳايا آهن.
چنڊ منهن واري ڪرشن خوش ٿي جنگل ۾ گيت ڳائڻ شروع ڪيا ۽ اها آواز برجا جي سڀني عورتن پنهنجن ڪنن سان ٻڌي.
اهي سڀئي ڪرشن سان ملڻ لاءِ ڊوڙي رهيا آهن
ظاهر آهي ته ڪرشن پاڻ سينگ وانگر هو ۽ سهڻيون عورتون جيڪي سينگن سان ڀاڪر پائينديون هيون، سي هرڻ جهڙيون هيون.
ڪرشن پنهنجي بانسري کي پنهنجي چپن تي رکيو آهي ۽ هو هڪ وڻ هيٺان بيٺو آهي