جنهن ماڻهوءَ جي باري ۾ تون ڳالهائي رهيو آهين، اهي ٻئي ڏاڍا گهٽ ۽ لاچار ماڻهو آهن، پوءِ جنگ ڪيئن کٽندا؟
انگد، بندر جي سردار، راون کي ڪيترائي ڀيرا صلاح ڏني، پر هن سندس صلاح قبول نه ڪئي.
جڏهن هو اٿيو ته پنهنجو پير مضبوطيءَ سان اسيمبليءَ ۾ رکيو ۽ کين چيلنج ڪيو ته پنهنجو پير (فرش تان) هٽايو.
ڪو به شيطان ائين نه ڪري سگهيو ۽ شڪست قبول ڪيائين
انهن مان ڪيترائي پنهنجي خرچ ڪيل طاقت جي ڪري بيهوش ٿي ويا.
اهو مٽيءَ جو رنگ انگد وبڀيشن سان گڏ راون جي درٻار مان نڪري ويو.
جڏهن ڀوتن هن کي روڪڻ جي ڪوشش ڪئي ته هن انهن کي روڪيو ۽ تباهه ڪيو ۽ رام جي حق ۾ جنگ کٽي هن وٽ آيو.
پھچڻ تي انگد چيو، ”اي ڪنول جي اکين وارا رام! لنڪا جي بادشاهه توکي جنگ لاءِ سڏيو آهي
اُن وقت وارن جا ڪي گھڙيل تالو ڊوڙي رهيا هئا ۽ هن جي ڏکايل چهري جي حسن کي ڏسي رهيا هئا
اهي بندر جيڪي اڳ ۾ راڻيءَ تي فتح حاصل ڪري چڪا هئا، سي راڻيءَ جي باري ۾ انگد جي ڳالهه ٻڌي سخت ڪاوڙيا.
اهي ڏکڻ طرف اڳتي وڌڻ لاءِ لنڪا ڏانهن روانا ٿيا.
جڏهن هن پاسي راڻيءَ جي زال منڊودري کي رام جي وبڀيشن کي لنڪا جو راجا بڻائڻ واري رٿ جي خبر پئي.
هوءَ بيهوش ٿي زمين تي ڪري پئي.379.
مندودري جو ڪلام:
UTANGAN STANZA
ويڙهاڪ پاڻ کي سينگاري رهيا آهن ۽ خوفناڪ جنگي ڊرم گونجي رهيا آهن، اي منهنجا مڙس! توھان پنھنجي حفاظت لاءِ ڀڄي وڃو ڇو جو رام اچي ويو آھي
جنهن بالي کي ماريو آهي، جنهن سمنڊ کي ڦاٿل ۽ لنگهه پيدا ڪيو آهي، تنهن سان تو دشمني ڇو پيدا ڪئي آهي؟
جنهن بياد ۽ جمباسور کي ماريو آهي، اها ئي طاقت آهي، جنهن پاڻ کي رام ڪري ظاهر ڪيو آهي.
سيتا کي واپس ڏي ۽ کيس ڏس، اهو ئي حڪمت وارو ڪم آهي، چمڙي جي سکن کي متعارف ڪرائڻ جي ڪوشش نه ڪريو. 380.
راڻا جو ڪلام:
توڙي جو چئن طرفن کان فوج جو گهيرو هجي ۽ جنگي ڊرم جا خوفناڪ آواز گونججن ۽ لکين ويڙهاڪ منهنجي ڀرسان گوڙ ڪن.
تنهن هوندي به، مان، پنهنجا هٿيار پائڻ تي، انهن کي توهان جي نظر ۾ تباهه ڪري ڇڏيندس
مان اندرا کي فتح ڪندس ۽ يڪشا جو سمورو خزانو لٽيندس ۽ جنگ کٽڻ کان پوءِ سيتا سان شادي ڪندس.
جيڪڏهن منهنجي غضب جي باهه سان، جڏهن آسمان، دنيا ۽ آسمان سڙي ويندا ته پوءِ رام منهنجي اڳيان ڪيئن محفوظ رهندو؟
مندودري جي تقرير:
جنهن تارڪا، سباهو ۽ ماريچ کي قتل ڪيو،
۽ ويراڌ ۽ خار-دشن کي پڻ ماريو، ۽ بالي کي هڪ تير سان ماريو
جنهن جنگ ۾ ڌمرڪشا ۽ جمبوملي کي تباهه ڪيو.
هي تو کي چيلينج ڪري فتح ڪندو ۽ توکي ائين ماريندو جيئن شينهن گيدڙ کي ماريندو.382
راڻا جو ڪلام:
چنڊ منهنجي مٿي تي مکڻ جي لڙڪ وهائي ٿو، سج منهنجي ڇت کي پڪڙي ٿو ۽ برهما منهنجي دروازي تي ويد پڙهي ٿو.
باهه جو ديوتا منهنجو کاڌو تيار ڪري ٿو، ورون ديوتا مون لاءِ پاڻي آڻي ٿو ۽ يڪشا مختلف علوم سيکاري ٿو.
مون لکين آسمانن جون آسائشون حاصل ڪيون آهن، تون ڏس ته ڪيئن جنگين کي ماريان ٿو
مان اهڙي خوفناڪ جنگ وڙهيندس ته گِدھ خوش ٿي ويندا، ويمپائر گهمي ويندا ۽ ڀوت ۽ ڀوت رقص ڪندا.
مندودري جي تقرير:
اُتي ڏس، ٻرندڙ لانڪا نظر اچي رهيا آهن، خوفناڪ اوزار گونجي رهيا آهن ۽ رام پنهنجي زبردست لشڪر سان اچي رهيو آهي.
”مار، مار“ جو آواز چئني پاسن کان بندرن جي لشڪر جي صورت ۾ گونجي پيو.
اي راڻا! تيستائين جنگ جا ڊرم گونجندا آهن ۽ گجگوڙ ڪندڙ ويڙهاڪ پنهنجا تير ڇڏي ڏيندا آهن
ان کان اڳ موقعي کي سڃاڻي، پنهنجي جسم جي حفاظت لاءِ منهنجي اها ڳالهه قبول ڪر (۽ جنگ جو خيال ڇڏي ڏي).
سمنڊ جي ڪناري ۽ ٻين رستن تي لشڪر جي آمد و رفت کي روڪيو، ڇاڪاڻ ته هاڻي رام اچي ويو آهي،
اکيون ٻوٽي بدڪاريءَ جو پردو هٽائي سڀ ڪم ڪر ۽ خود غرض نه ٿيو.
جيڪڏهن توهان مصيبت ۾ رهو ته توهان جو خاندان تباهه ٿي ويندو، توهان پنهنجو پاڻ کي محفوظ محسوس ڪري سگهو ٿا جيستائين بندر جي فوج پنهنجي پرتشدد گجگوڙ شروع نه ڪري.
ان کان پوءِ سڀئي پٽ ڊيمو ڀڄي ويندا، قلعي جي ڀتين تي ٽپو ڏيڻ کان پوء ۽ انهن جي وات ۾ گھاس جي بلڊ کي دٻايو. 385.
راڻا جو ڪلام:
اي بيوقوف طوائف! رام جي ساراهه بند ڇو ٿا ڪريو
هو فقط ننڍڙا ننڍڙا تير مون ڏانهن ڇڪيندا، مان اڄ هن راند کي ڏسندس.
مون وٽ ويهه هٿ ۽ ڏهه مٿا آهن ۽ سڀئي قوتون مون سان گڏ آهن
رام کي ڀڄڻ لاءِ به رستو نه ملندو، جتي به کيس ڏسندس، اتي کيس ماري ڇڏيندس، جيئن ڪو ٻوٽو ڪوئل کي ماريندو آهي.