شري دسم گرنتھ

صفحو - 264


ਜਾਨੋ ਬਸੰਤ ਕੇ ਅੰਤ ਸਮੈ ਕਦਲੀ ਦਲ ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਉਖਾਰੇ ॥੬੧੦॥
jaano basant ke ant samai kadalee dal paun prachandd ukhaare |610|

هاٿي، گهوڙا، رٿ ۽ سوار سوار ميدان جنگ ۾ ائين ڪري پيا، جيئن بهار جي پڇاڙيءَ ۾ بهار جي واءُ جي ڪري ڪَنَ جا وڻ اُڇليا ويا.

ਧਾਇ ਪਰੇ ਕਰ ਕੋਪ ਬਨੇਚਰ ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ਜੀਅ ਰੋਸ ਜਗਯੋ ॥
dhaae pare kar kop banechar hai tin ke jeea ros jagayo |

بندر ڪاوڙيل هئا ڇاڪاڻ ته سندن دلين ۾ ڪاوڙ جاڳي پئي هئي.

ਕਿਲਕਾਰ ਪੁਕਾਰ ਪਰੇ ਚਹੂੰ ਘਾਰਣ ਛਾਡਿ ਹਠੀ ਨਹਿ ਏਕ ਭਗਯੋ ॥
kilakaar pukaar pare chahoon ghaaran chhaadd hatthee neh ek bhagayo |

بندر جا لشڪر به دشمن تي اچي بيٺا، دل ۾ سخت ڪاوڙيل ۽ چارئي پاسن کان اڳتي وڌيا ۽ زور زور سان نعرا هڻندا رهيا، بنا ڪنهن شڪ جي پنهنجي جاءِ تان پوئتي هٽي ويا.

ਗਹਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਉਤ ਤੇ ਦਲ ਰਾਵਨ ਕੋ ਉਮਗਯੋ ॥
geh baan kamaan gadaa barachhee ut te dal raavan ko umagayo |

راڻيءَ جي جماعت به اتان کان تير، ڪمان، مقعد ۽ ڀورا کڻي آئي هئي. جنگ ۾ مشغول ٿيڻ سان

ਭਟ ਜੂਝਿ ਅਰੂਝਿ ਗਿਰੇ ਧਰਣੀ ਦਿਜਰਾਜ ਭ੍ਰਮਯੋ ਸਿਵ ਧਯਾਨ ਡਿਗਯੋ ॥੬੧੧॥
bhatt joojh aroojh gire dharanee dijaraaj bhramayo siv dhayaan ddigayo |611|

ٻئي پاسي کان راڻيءَ جو لشڪر پنھنجا ھٿيار ۽ ھٿيار جھڙوڪ تير، ڪمان، گدڙ کڻي اڳتي وڌيو، اھڙيءَ طرح ڪري پيو، جو چنڊ پنھنجي رخ ۾ ويھي رھيو ۽ شيو جو خيال رکجي ويو. 611.

ਜੂਝਿ ਅਰੂਝਿ ਗਿਰੇ ਭਟਵਾ ਤਨ ਘਾਇਨ ਘਾਇ ਘਨੇ ਭਿਭਰਾਨੇ ॥
joojh aroojh gire bhattavaa tan ghaaein ghaae ghane bhibharaane |

جنگ ۾ وڙهندڙ شهيدن جا زخمي لاش ڪيترن ئي زخمن سبب خوفناڪ ٿي چڪا هئا.

ਜੰਬੁਕ ਗਿਧ ਪਿਸਾਚ ਨਿਸਾਚਰ ਫੂਲ ਫਿਰੇ ਰਨ ਮੌ ਰਹਸਾਨੇ ॥
janbuk gidh pisaach nisaachar fool fire ran mau rahasaane |

جسم تي زخم لڳڻ کان پوءِ، ويڙهاڪ ٻڏڻ لڳا ۽ ڪِرڻ لڳا ۽ گيدڙ، گِند، ڀوت ۽ ڀوت دماغ ۾ خوش ٿيا.

ਕਾਪ ਉਠੀ ਸੁ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ ਦਿਗਪਾਲਨ ਫੇਰ ਪ੍ਰਲੈ ਅਨੁਮਾਨੇ ॥
kaap utthee su disaa bidisaa digapaalan fer pralai anumaane |

خوفناڪ جنگ ڏسي سڀ طرفن کان لڄي ٿي ويا ۽ ديگپالن (نگران ۽ ڊائريڪٽرن) قيامت جي اچڻ جو اندازو لڳايو.

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਉਦਾਸ ਭਏ ਗਨ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਭ੍ਰਮੇ ਭਹਰਾਨੇ ॥੬੧੨॥
bhoom akaas udaas bhe gan dev adev bhrame bhaharaane |612|

زمين ۽ آسمان پريشان ٿي ويا ۽ جنگ جي خوفناڪ حالت ڏسي ديوتائون ۽ راڻا ٻئي حيران ٿي ويا.

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਰਨ ਮੋ ਰਿਸ ਸੌ ਸਰ ਓਘ ਪ੍ਰਓਘ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
raavan ros bharayo ran mo ris sau sar ogh progh prahaare |

راڻا ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي گڏهه تير ڇڏڻ لڳو

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਦਿਸਾ ਬਿਦਿਸਾ ਸਭ ਓਰ ਰੁਕੇ ਨਹਿ ਜਾਤ ਨਿਹਾਰੇ ॥
bhoom akaas disaa bidisaa sabh or ruke neh jaat nihaare |

هن جي تيرن سان زمين، آسمان ۽ سڀ طرفا ڦاٽي پيا

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਛਿਨ ਮੌ ਛੁਭ ਕੈ ਸਰ ਪੁੰਜ ਨਿਵਾਰੇ ॥
sree raghuraaj saraasan lai chhin mau chhubh kai sar punj nivaare |

انهيءَ پاسي رام هڪدم ڪاوڙ ۾ اچي انهن سڀني تيرن کي گڏ ڪري تباهه ڪري ڇڏيو.

ਜਾਨਕ ਭਾਨ ਉਦੈ ਨਿਸ ਕਉ ਲਖਿ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਤਪ ਤੇਜ ਪਧਾਰੇ ॥੬੧੩॥
jaanak bhaan udai nis kau lakh kai sabh hee tap tej padhaare |613|

تيرن جي ڪري جيڪا اوندهه پکڙيل هئي، سا وري سج جي روشنيءَ سان چئني پاسن کان صاف ٿي وئي.

ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਮੋ ਰਘੁਨਾਥ ਕਮਾਨ ਲੈ ਬਾਨ ਅਨੇਕ ਚਲਾਏ ॥
ros bhare ran mo raghunaath kamaan lai baan anek chalaae |

ڪاوڙ ۾ ڀرجي رام ڪيترائي تير ڇڏيا

ਬਾਜ ਗਜੀ ਗਜਰਾਜ ਘਨੇ ਰਥ ਰਾਜ ਬਨੇ ਕਰਿ ਰੋਸ ਉਡਾਏ ॥
baaj gajee gajaraaj ghane rath raaj bane kar ros uddaae |

جنهن ڪري هاٿي، گهوڙا ۽ سواريون ڀڄي ويا

ਜੇ ਦੁਖ ਦੇਹ ਕਟੇ ਸੀਅ ਕੇ ਹਿਤ ਤੇ ਰਨ ਆਜ ਪ੍ਰਤਖ ਦਿਖਾਏ ॥
je dukh deh katte seea ke hit te ran aaj pratakh dikhaae |

جنهن طريقي سان سيتا جي ڏک کي دور ڪري آزاد ڪري سگهجي ٿو.

ਰਾਜੀਵ ਲੋਚਨ ਰਾਮ ਕੁਮਾਰ ਘਨੋ ਰਨ ਘਾਲ ਘਨੋ ਘਰ ਘਾਏ ॥੬੧੪॥
raajeev lochan raam kumaar ghano ran ghaal ghano ghar ghaae |614|

رام اڄ به اهڙيون سڀ ڪوششون ڪيون ۽ ان ڪمل اکين واري پنهنجي خوفناڪ جنگ سان ڪيترن ئي گهرن کي ويران ڪري ڇڏيو.

ਰਾਵਨ ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਗਰਜਯੋ ਰਨ ਮੋ ਲਹਿ ਕੈ ਸਭ ਸੈਨ ਭਜਾਨਯੋ ॥
raavan ros bharayo garajayo ran mo leh kai sabh sain bhajaanayo |

راڻا غصي ۾ گوڙ ڪيو ۽ سندس لشڪر کي اڳتي وڌڻ جو سبب بڻيو،

ਆਪ ਹੀ ਹਾਕ ਹਥਿਯਾਰ ਹਠੀ ਗਹਿ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਸੋ ਰਣ ਠਾਨਯੋ ॥
aap hee haak hathiyaar hatthee geh sree raghunandan so ran tthaanayo |

زور زور سان رڙيون ڪندو ۽ پنهنجا هٿيار هٿ ۾ جهلي سڌو رام وٽ آيو ۽ ساڻس جنگ ڪيائين.

ਚਾਬਕ ਮਾਰ ਕੁਦਾਇ ਤੁਰੰਗਨ ਜਾਇ ਪਰਯੋ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨਯੋ ॥
chaabak maar kudaae turangan jaae parayo kachh traas na maanayo |

هن پنهنجن گهوڙن کي بي خوفيءَ سان چڪ هڻي ڊوڙايو.

ਬਾਨਨ ਤੇ ਬਿਧੁ ਬਾਹਨ ਤੇ ਮਨ ਮਾਰਤ ਕੋ ਰਥ ਛੋਰਿ ਸਿਧਾਨਯੋ ॥੬੧੫॥
baanan te bidh baahan te man maarat ko rath chhor sidhaanayo |615|

هن پنهنجي رٿ کي ڇڏي، مون حڪم ڏنو ته رام کي پنهنجي تير سان مارڻ لاءِ ۽ اڳتي آيو.

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨੰਦਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕੇ ਜਬ ਛੋਰ ਸਰਾਸਨ ਬਾਨ ਉਡਾਨੇ ॥
sree raghunandan kee bhuj ke jab chhor saraasan baan uddaane |

جڏهن تير نڪري ويا ته رام جي هٿن ۾ زمين،

ਭੂੰਮਿ ਅਕਾਸ ਪਤਾਰ ਚਹੂੰ ਚਕ ਪੂਰ ਰਹੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਪਛਾਨੇ ॥
bhoonm akaas pataar chahoon chak poor rahe nahee jaat pachhaane |

آسمان، نير دنيا ۽ چئن طرفن کي مشڪل سان سڃاڻي سگهيو

ਤੋਰ ਸਨਾਹ ਸੁਬਾਹਨ ਕੇ ਤਨ ਆਹ ਕਰੀ ਨਹੀ ਪਾਰ ਪਰਾਨੇ ॥
tor sanaah subaahan ke tan aah karee nahee paar paraane |

اهي تير، ويڙهاڪن جي هٿيارن جي وچ ۾ سوراخ ڪري ڇڏيندا آهن ۽ انهن کي هڪ ساهه جي آواز کان سواء ماريندا آهن،