شري دسم گرنتھ

صفحو - 407


ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਉਰ ਮੈ ਗਡ ਕੈ ਸੋਊ ਪੰਖਨ ਲਉ ਸੁ ਗਯੋ ਹੈ ॥
sayaam ke baan lagiyo ur mai gadd kai soaoo pankhan lau su gayo hai |

هڪ تير ڪرشن جي سيني ۾ لڳيو ۽ پنن تائين هليو ويو

ਸ੍ਰਉਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭਰਿਯੋ ਸਰ ਅੰਗ ਬਿਲੋਕਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥
sraun ke sang bhariyo sar ang bilok tabai har kop bhayo hai |

تير رت سان ڀرجي ويو ۽ سندس عضون مان رت وهي ڏسي ڪرشن کي سخت ڪاوڙ آئي.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤ ਦਯੋ ਹੈ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab ne keh kai ih bhaat dayo hai |

سندس عڪس جي اعليٰ شاعر يش ڪوي به هن طرح چيو آهي ته:

ਮਾਨਹੁ ਤਛਕ ਕੋ ਲਰਿਕਾ ਖਗਰਾਜ ਲਖਿਯੋ ਗਹਿ ਨੀਲ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੨॥
maanahu tachhak ko larikaa khagaraaj lakhiyo geh neel layo hai |1092|

هي تماشو ظاهر ٿئي ٿو جهڙوڪ گرود، پکين جو بادشاهه، وڏي نانگ ٽشڪ جي پٽ کي نگلڻ. 1092.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਰਿਸ ਕੈ ਸਰੁ ਰਾਜਨ ਬੀਚ ਕਸਾ ॥
sree brijanaath saraasan lai ris kai sar raajan beech kasaa |

وڏي ڪاوڙ ۾ ڪرشن ڪمان جي تار تي تير کي سخت ڪيو ۽ گج سنگهه ڏانهن روانو ڪيو.

ਗਜ ਸਿੰਘ ਕੋ ਬਾਨ ਅਚਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਨ ਸਾਪ ਡਸਾ ॥
gaj singh ko baan achaan hanayo gir bhoom pariyo jan saap ddasaa |

گج سنگهه زمين تي ائين ڪري پيو، ڄڻ ڪنهن نانگ هن کي ڪٽجي ويو هجي

ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਭਾਜ ਗਯੋ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਦਸਾ ॥
har singh ju tthaadto huto tih pai soaoo bhaaj gayo tih pekh dasaa |

هري سنگهه، جيڪو اتي بيٺو هو، (منهنجو مقصد) هن ڏانهن هو (پر) هن جي حالت ڏسي، ڀڄي ويو.

ਮਨੋ ਸਿੰਘ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਨ ਟਿਕਿਯੋ ਜੁ ਚਲਿਯੋ ਸਟਕਾਇ ਸਸਾ ॥੧੦੯੩॥
mano singh ko roop nihaarat hee na ttikiyo ju chaliyo sattakaae sasaa |1093|

هري سنگهه، جيڪو هن جي ڀرسان بيٺو هو، هن جي حالت ڏسي، هير وانگر ڀڄي ويو، هڪ شينهن جي شڪل ڏسي.

ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਤਜਿ ਖੇਤ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਉਠਿਯੋ ਪੁਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥
har singh jabai taj khet chaliyo ran singh utthiyo pun kop bhariyo |

جڏهن هري سنگهه جنگ جي ميدان مان ڀڄي ويو، تڏهن رن سنگهه وري سخت ڪاوڙ ۾ اڀريو

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਬਹੁਰੋ ਬਲਿ ਕੋ ਰਨਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ॥
dhan baan sanbhaar kai paan layo bahuro bal ko ran judh kariyo |

هن پنهنجي طاقت جو استعمال ڪندي تير ۽ ڪمان کي هٿ ۾ رکيو ۽ جنگ ڪرڻ لڳو

ਉਨ ਹੂੰ ਪੁਨਿ ਬੀਚ ਅਯੋਧਨ ਕੇ ਹਰਿ ਕੋ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਇਉ ਉਚਰਿਯੋ ॥
aun hoon pun beech ayodhan ke har ko lalakaar kai iau uchariyo |

ان کان پوء هن بيابان ۾ سري ڪرشن کي چيلينج ڪيو ۽ چيو ته:

ਅਬ ਜਾਤ ਕਹਾ ਥਿਰੁ ਹੋਹੁ ਘਰੀ ਹਮਰੇ ਅਸਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਪਰਿਯੋ ॥੧੦੯੪॥
ab jaat kahaa thir hohu gharee hamare as kaal ke haath pariyo |1094|

هن ڪرشن کي ميدان ۾ چيلنج ڪندي چيو، ”هاڻي ٿوري دير لاءِ رڪ، ڪيڏانهن وڃين ٿو؟ تون موت جي هٿ ۾ پئجي ويو آهين. ���1094.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਸਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥
eih bhaat kahiyo ran singh jabai har singh tabai sun kai musakaanrayo |

جڏهن رن سنگهه اهي لفظ چيا، تڏهن هري سنگهه مرڪيو

ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਨੁ ਲੈ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਨਹੀ ਪੈਗ ਪਰਾਨ੍ਰਯੋ ॥
aae ariyo har siau dhan lai ran kee chhit te nahee paig paraanrayo |

هو به ڪرشن سان وڙهڻ لاءِ اڳتي آيو ۽ پوئتي نه هٽيو

ਕੋਪ ਕੈ ਬਾਤ ਕਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਮੈ ਇਹ ਲਛਨ ਤੇ ਪਹਚਾਨ੍ਯੋ ॥
kop kai baat kahee jadubeer so mai ih lachhan te pahachaanayo |

ناراض ٿي، هن شري ڪرشن کي چيو ته (توکي) مون انهن علامتن مان سڃاڻي ورتو آهي.

ਆਇ ਕੈ ਜੁਧ ਕੀਓ ਹਮ ਸੋ ਸੁ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਬਿਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥੧੦੯੫॥
aae kai judh keeo ham so su bhalee bidh kaal ke haath bikaanrayo |1095|

هن ڪاوڙ ۾ ڪرشن کي مخاطب ٿيندي چيو، ”جيڪو مون سان وڙهندو آهي، ان کي موت جي هٿان ڦاسي پيو سمجهو.

ਯੌ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਜੂ ਧਨੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਮੁਸਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥
yau sun kai bateea tih kee har joo dhan lai kar mai musakrayo hai |

هن جون ڳالهيون ٻڌي ڪرشن پنهنجي ڪمان کي هٿ ۾ کنيو

ਦੀਰਘੁ ਗਾਤ ਲਖਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਅਰ ਸੀਸ ਤਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥
deeragh gaat lakhiyo tab hee sar chhaadd dayo ar sees takrayo hai |

هن جو وڏو جسم ڏسي ۽ پنهنجي تير کي هن جي مٿي تي نشانو بڻائي، هن کي هٽائي ڇڏيو

ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸਿਰ ਟੂਟਿ ਪਰਿਯੋ ਧਰ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥
baan lagiyo har singh tabai sir ttoott pariyo dhar tthaadto rahiyo hai |

هن جي تير جي وار سان هري سنگهه جو مٿو چٽ ٿي ويو ۽ سندس ٽنگ بيٺي رهي

ਮੇਰੁ ਕੇ ਸ੍ਰਿੰਗਹੁ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਰਵਿ ਅਸਤ ਕੋ ਪ੍ਰਾਤਿ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੬॥
mer ke sringahu te utariyo su mano rav asat ko praat bhayo hai |1096|

هن جي جسم تي رت جي لاليءَ مان ائين محسوس ٿي رهيو هو ته سميرو جبل تي سندس مٿي جو سج لهي ويو آهي ۽ وري صبح جو ڳاڙهي رنگ پکڙجي رهيو آهي.

ਮਾਰ ਲਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
maar layo har singh jabai ran singh tabai har aoopar dhaayo |

جڏهن ڪرشن هري سنگهه کي ماريو، تڏهن رن سنگهه مٿس اچي بيٺو

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
baan kamaan kripaan gadaa geh kai kar mai at judh machaayo |

هن پنهنجي هٿيارن تير، تلوارون، گدا وغيره هٿ ڪري هڪ خوفناڪ جنگ وڙهي.

ਕੌਚ ਸਜੇ ਨਿਜ ਅੰਗ ਮਹਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥
kauach saje nij ang mahaa lakh kai kab ne ih baat sunaayo |

(سندس) بدن تي سينگاريل دستار ڏسي، شاعر اهڙي طرح تلاوت ڪئي.

ਮਾਨਹੁ ਮਤ ਕਰੀ ਬਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਕੇ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥੧੦੯੭॥
maanahu mat karee ban mai ris kai mrigaraaj ke aoopar aayo |1097|

هن جا عضوا هٿ سان سينگاريل ڏسي، شاعر چوي ٿو ته هن کي لڳي ٿو ته هڪ نشي ۾ لت پت هاٿي، ڪاوڙ ۾، شينهن تي ڪري پيو.

ਆਇ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤਿ ਤੇ ਪਗੁ ਏਕ ਨ ਭਾਗਿਯੋ ॥
aae ke sayaam so judh kariyo ran kee chhit te pag ek na bhaagiyo |

هو آيو ۽ ڪرشن سان وڙهيو ۽ هڪ قدم به نه هٽيو

ਫੇਰਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕੋ ਤਨੁ ਤਾੜਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥
fer gadaa geh kai kar mai brijabhookhan ko tan taarran laagiyo |

پوءِ هن پنهنجي گدلي هٿ ۾ کنئي ۽ ڪرشن جي جسم تي پنهنجا وار ڪرڻ لڳو

ਸੋ ਮਧਸੂਦਨ ਜੂ ਲਖਿਯੋ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਇਹ ਪਾਗਿਯੋ ॥
so madhasoodan joo lakhiyo ras rudr bikhai at ih paagiyo |

شري ڪرشن هن کي ڏٺو ته هو رودا رس ۾ تمام گهڻو غرق ٿي ويو آهي.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਚਕ੍ਰ ਲਯੋ ਕਰ ਮੈ ਭੂਅ ਬਕ੍ਰ ਕਰੀ ਰਿਸ ਸੋ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥੧੦੯੮॥
sree har chakr layo kar mai bhooa bakr karee ris so anuraagiyo |1098|

اهو سڀ ڪجهه ڏسي ڪرشن کي ڏاڍي ڪاوڙ آئي، هن پنهنجي ابرو کي جهليو ۽ پنهنجي هٿ ۾ ڊسڪس کڻي هن کي زمين تي ڪري ڇڏيو.1098.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਮਾਰਨ ਕਾਜ ਚਲਾਈ ॥
lai barachhee ran singh tabai jadubeer ke maaran kaaj chalaaee |

پوءِ رن سنگهه ڀلو کڻي سري ڪرشن کي مارڻ ويو.

ਜਾਇ ਲਗੀ ਹਰਿ ਕੋ ਅਨਚੇਤ ਦਈ ਭੁਜ ਫੋਰ ਕੈ ਪਾਰਿ ਦਿਖਾਈ ॥
jaae lagee har ko anachet dee bhuj for kai paar dikhaaee |

ساڳئي وقت، رن سنگهه، پنهنجي خطري کي هٿ ۾ وٺي، هن کي مارڻ لاء، يهود جي هيرو ڪرشن کي ڌڪ ڏنو.

ਲਾਗ ਰਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਤਨ ਸਿਉ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥
laag rahee prabh ke tan siau upamaa tih kee kab bhaakh sunaaee |

اهو اوچتو ڪرشن کي ڌڪ لڳو ۽ سندس ساڄو هٿ ڦاڙي، ٻئي پاسي ۾ داخل ٿي ويو

ਮਾਨਹੁ ਗ੍ਰੀਖਮ ਕੀ ਰੁਤਿ ਭੀਤਰ ਨਾਗਨਿ ਚੰਦਨ ਸਿਉ ਲਪਟਾਈ ॥੧੦੯੯॥
maanahu greekham kee rut bheetar naagan chandan siau lapattaaee |1099|

ڪرشن جي جسم کي ڇهڻ سان اهو ظاهر ٿيو ڄڻ هڪ عورت نانگ اونهاري جي موسم ۾ چندن جي وڻ کي ٽيڪ ڏئي رهي آهي. 1099.

ਸ੍ਯਾਮ ਉਖਾਰ ਕੈ ਸੋ ਬਰਛੀ ਭੁਜ ਤੇ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਚਲਾਈ ॥
sayaam ukhaar kai so barachhee bhuj te ar maaran het chalaaee |

ڪرشن پنهنجي هٿ مان ساڳيو خنجر ڪڍي، دشمن کي مارڻ لاءِ ان کي حرڪت ۾ رکيو

ਬਾਨਨ ਕੇ ਘਨ ਬੀਚ ਚਲੀ ਚਪਲਾ ਕਿਧੌ ਹੰਸ ਕੀ ਅੰਸ ਤਚਾਈ ॥
baanan ke ghan beech chalee chapalaa kidhau hans kee ans tachaaee |

اهو تيرن جي ڪڪرن جي اندر روشنيءَ وانگر ٿيو ۽ هڪ اڏامندڙ سوان وانگر ظاهر ٿيو

ਜਾਇ ਲਗੀ ਤਿਹ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਉਰਿ ਫੋਰਿ ਦਈ ਉਹਿ ਓਰ ਦਿਖਾਈ ॥
jaae lagee tih ke tan mai ur for dee uhi or dikhaaee |

اهو رن سنگهه جي جسم تي ڌڪ لڳو ۽ سندس سينه ڦاٽي پئي

ਕਾਲਿਕਾ ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਹਨਿ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੋ ਮਾਰਨ ਧਾਈ ॥੧੧੦੦॥
kaalikaa maanahu sraun bharee han sunbh nisunbh ko maaran dhaaee |1100|

اهو لڳي ٿو Durga، steeped رت ۾، وڃي ٿو مارڻ Shumbh ۽ Nishumbh.1100.

ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਣਿ ਸਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਧਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਕਰਿ ਕੋਪੁ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
ran singh jabai ran saag hanayo dhan singh tabai kar kop sidhaariyo |

جڏهن رن ڀوميءَ ۾ رن سنگهه کي ڀوڳ سان ماريو ويو، تڏهن دين سنگهه ڪاوڙ ۾ هليو ويو.

ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ਕਰਿ ਲੈ ਬਰਛਾ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥
dhaae pariyo kar lai barachhaa lalakaar kai sree har aoopar jhaariyo |

جڏهن رن سنگهه کي خنجر سان ماريو ويو، تڏهن دين سنگهه ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويو ۽ پنهنجي ڀوڳ هٿ ۾ کڻي سفيد رڙ ڪندي ڪرشن کي ڌڪ هنيو.

ਆਵਤ ਸੋ ਲਖਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਕਾਰ ਕੈ ਖਗ ਸੁ ਦੁਇ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
aavat so lakhiyo ghan sayaam nikaar kai khag su due kar ddaariyo |

شري ڪرشن (ڀلا) کي ايندي ڏسي، پنهنجي تلوار ڪڍي ۽ ان کي ٻه ٽڪرا ڪري پري اڇلائي ڇڏيائين.

ਭੂਮਿ ਦੁਟੂਕ ਹੋਇ ਟੂਟ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਖਗਰਾਜ ਬਡੋ ਅਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੧੦੧॥
bhoom duttook hoe ttoott pariyo su mano khagaraaj baddo eh maariyo |1101|

هن کي ايندي ڏسي ڪرشن پنهنجي تلوار ڪڍي ۽ پنهنجي ڌڪ سان دشمن کي ٻه اڌ ڪري ڇڏيا ۽ اهو تماشو ائين لڳو ڄڻ گروءَ ڪنهن وڏي نانگ کي ماري ڇڏيو هجي.

ਘਾਉ ਬਚਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨੁ ਲੈ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
ghaau bachaae kai sree jadubeer saraasan lai ar aoopar dhaayo |

پاڻ کي زخمي ٿيڻ کان بچائي، ڪرشن تير ۽ ڪمان کنيو ۽ دشمن تي ڪري پيو

ਚਾਰ ਮਹੂਰਤ ਜੁਧ ਭਯੋ ਹਰਿ ਘਾਇ ਨ ਹੁਇ ਉਹਿ ਕੋ ਨਹੀ ਘਾਯੋ ॥
chaar mahoorat judh bhayo har ghaae na hue uhi ko nahee ghaayo |

جنگ چار مبورات تائين وڙهندي رهي، جنهن ۾ نه دشمن مارجي ويو، نه ڪرشن زخمي ٿيو.

ਰੋਸ ਕੈ ਬਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਹਰਿ ਕਉ ਹਰਿ ਹੂੰ ਤਿਹ ਖੈਚ ਕੈ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥
ros kai baan hanayo har kau har hoon tih khaich kai baan lagaayo |

دشمن غصي ۾ ڪرشن تي تير اڇلايو ۽ ان پاسي کان ڪرشن به پنهنجو تير ڪڍي پنهنجو ڪمان ڪڍيو.

ਦੇਖ ਰਹਿਯੋ ਮੁਖ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਹਰਿ ਹੂੰ ਮੁਖ ਦੇਖ ਰਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਯੋ ॥੧੧੦੨॥
dekh rahiyo mukh sree har ko har hoon mukh dekh rahiyo musakaayo |1102|

هو ڪرشن جي منهن ڏانهن ڏسڻ لڳو ۽ هن پاسي کان ڪرشن کيس ڏسي مسڪرائي ويو.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਬਲੀ ਅਸਿ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਸਿੰਘ ਪੈ ਧਾਯੋ ॥
sree jadubeer ko beer balee as lai kar mai dhan singh pai dhaayo |

ڪرشن جي وڏي ويڙهاڪن مان هڪ پنهنجي تلوار پنهنجي هٿ ۾ ورتي ۽ دھن سنگهه تي ڪري پيو

ਆਵਤ ਹੀ ਲਲਕਾਰ ਪਰਿਯੋ ਗਜਿ ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਕਉ ਡਰਪਾਯੋ ॥
aavat hee lalakaar pariyo gaj maanahu kehar kau ddarapaayo |

اچڻ مهل ايترو زور سان رڙ ڪيائين، جو ائين محسوس ٿيو ته هاٿي شينهن کي خوفزده ڪري ڇڏيو آهي.

ਤਉ ਧਨ ਸਿੰਘ ਸਰਾਸਨੁ ਲੈ ਸਰ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਿਰ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
tau dhan singh saraasan lai sar so tih ko sir bhoom giraayo |

دولت سنگهه پنهنجي ڪمان ۽ تير کڻي پنهنجو مٿو زمين تي اڇلايو

ਜਿਉ ਅਹਿ ਰਾਜ ਕੇ ਆਨਨ ਭੀਤਰ ਆਨਿ ਪਰਿਯੋ ਮ੍ਰਿਗ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੧੦੩॥
jiau eh raaj ke aanan bheetar aan pariyo mrig jaan na paayo |1103|

اهو تماشو ائين پئي لڳو ڄڻ ڪو هرڻ اڻڄاڻائيءَ سان بوءَ جي وات ۾ ڪري پيو.