(۽ چيو) هن بادشاهه هن قاضيءَ کي ماريو آهي.
بادشاھه (بادشاهه) کي ڳنڍي ان عورت جي حوالي ڪيو.
پر (سندس) دل ۾ (حقيقي) فرق ڪنهن به نه سمجهيو. 16.
(ترڪاني) کيس مارڻ لاءِ ويو
۽ راجا کي اکين سان سمجھايو
ته جيڪڏهن تون منهنجي جان بچائيندين ته مان جيڪو چوندس سو ڪندس.
مان پاڻي ڀريندو پنهنجي مٿي تي هڪ برتن سان. 17.
پوءِ سندري ائين سوچيو
هاڻي بادشاهه منهنجي ڳالهه قبول ڪئي آهي.
هن کي پنهنجي هٿن مان آزاد ڪيو
(۽ چيو) مون ان جو رت ڏنو آهي. 18.
پهرين دوست ڇڏي ويو
۽ پوءِ ائين چيائين،
هاڻي مان مڪي جي سفر تي ويندس.
جيڪڏهن هوءَ مري وئي ته پوءِ واهه. ۽ جيڪڏهن هوء جيئرو آهي، هوء واپس ايندي. 19.
ماڻهن کي سفر جو فڪر ملي ويو
۽ پاڻ پنهنجي (بادشاهه) جي گهر جو رستو اختيار ڪيائين.
بادشاهه هن کي ڏسي ڊڄي ويو
۽ هن سان جنسي تعلق ڪيو. 20.
ماڻهو چون ٿا ته هوءَ مڪي هلي وئي آهي.
پر اتان جي خبر ڪنهن به نه ورتي.
ان عورت ڪهڙو ڪردار ڏيکاريو؟
۽ ڪهڙي چالبازيءَ سان قاضيءَ کي قتل ڪيائين. 21.
قاضيءَ کي هن چال سان قتل ڪيو
۽ پوءِ ميترا کي ڪردار ڏيکاريائين.
انهن (عورتن) جو قصو اگم ۽ اگهاڙو آهي.
ڪنهن به ديوتا ۽ شيطان (اها ڳالهه) نه سمجهي. 22.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 267 هين چترڪاري ختم ٿئي ٿي، سڀ خير آهي. 267.5217. هلي ٿو
چوويهه:
ڏکڻ طرف هڪ شهر (نالو) چمپاوتي هو.
(اُتي) چمپت راءِ (نالي) خوشنما نشانين جو بادشاهه هو.
هن جي گهر ۾ چمپاوتي نالي هڪ عورت هئي.
هن جهڙو راج ڪماري ٻيو ڪو نه هو. 1.
سندن گهر ۾ هڪ ڇوڪري (چمپڪلا نالي) هئي
جيڪا ڏاڍي سهڻي ۽ خوبصورت هئي.
جڏهن هن جي پيرن ۾ هوس اڀري،
پوءِ بچپن جون سڀ خالص عقلون وسري ويون. 2.
هڪ وڏو باغ هو.
نندن بيڪارا جي برابر ڇا هو؟
هوءَ راجڪماري پرسنا چت سان گڏ اتي وئي
ڪيترن ئي خوبصورتين کي پاڻ سان گڏ وٺي. 3.
اتي هن هڪ سهڻو شاهه ڏٺو.
جيڪا سورت ۽ شيل ۾ ناقابل اعتبار هئي.
جيئن ئي اُن خوبصورتيءَ کي اُن سهڻي ۽ سهڻي انسان کي ڏٺو.
سو هوءَ خوش ٿي ان ۾ ڦاسي پئي. 4.
هن کي گهر جي سڀ عقل وسري وئي
۽ ان مان اٺ ٽڪر ٿي ويو.
کيس گهر اچڻ جي به عقل نه هئي