بيوسيءَ کي نو خزانچي (ڪبير جا) ملي ويا هئا.
هوءَ ايتري شدت سان (سندس سوچ ۾) غرق ٿي وئي هئي، ڄڻ هن کي محسوس ٿيو هو
هوءَ پاڻ جلال شاهه ٿي چڪي هئي.(34)
دوهيرا
ٻئي، مرد ۽ عورت، ڪيترن ئي ڳاڙهي ڪپڙا پائڻ،
هڪ ٻئي کي ڳنڍي ڇڏيو، ۽ مختلف طريقن سان پيار ڪيو (35)
چوپائي
انهن ٻنهي جو اهڙو پيار هو
ٻنهي ۾ ايترو ته پيار ٿي ويو جو سڀ ۽ سندري ساراهه ڪرڻ لڳا.
سندن پيار جي ڪهاڻي مسافرن جي وچ ۾ محبت جي تلاوت شروع ڪئي
۽، پوء، سڄي دنيا ۾ افسانوي بڻجي ويو. (36)
103 هين مثال مبارڪ ڪرتار جي ڳالهه ٻولهه راجا ۽ وزير جي، مهرباني سان مڪمل. (103) (1933)
دوهيرا
اتي هڪ جت هاري جي زال هئي، جنهن کي چور سان پيار ٿي ويو.
هوءَ کيس پنهنجي گهر سڏيندي هئي ۽ ساڻس صحبت ڪندي هئي (1)
چوپائي
هڪ ڏينهن (جڏهن) چور گهر آيو
هڪ ڏينهن جڏهن چور هن جي گهر آيو ته هن خوشيءَ سان چيو.
اي چور! ڪهڙي دولت چوري ڪرين؟
”تون ڪهڙي قسم جو چور آهين؟ توهان فولاد جو سامان، جيڪو توهان جو پنهنجو مال آهي (2)
دوهيرا
”جڏھن ڏينھن ڇٽندو آھي، تڏھن تون ڏڪڻ لڳندي آھين،
’تون رڳو دل چوري ڪر ۽ چوري ڪرڻ کان سواءِ ڀڄي وڃ.‘ (3)
چوپائي
پهرين (توهان) ٺڳيءَ سان پئسا چوري.
(هن هڪ رٿ پيش ڪئي) ”سڀ کان پهرين گهر جي ڀت ٽوڙي پوءِ مال لٽيندس.
قاضي ۽ مفتي سڀ ڏسندا
”آءٌ قاضي، انصاف ۽ سندس اديبن کي جاءِ ڏيکاريندس.
دوهيرا
”مان تو کي چور، سمورو مال سونپي ڇڏيندس ۽ توکي ڀڄائي ڇڏيندس.
”مان شهر جي پوليس چيف وٽ ويندس ۽ کيس اطلاع ڪرڻ کان پوءِ واپس اچي توسان ملندس.“ (5)
چوپائي
(هن) چور کي گهڻو روپيو ڏئي ڀڄائي ڇڏيو
هن گهر ۾ ڀڃ ڊاهه ڪئي، چور کي ڪافي پئسا ڏنائين ۽ پوءِ الارم وڄايو.
هن پنهنجي مڙس کي جاڳايو ۽ رڙ ڪري چيو، ”اسان جو مال لٽيو ويو آهي.
(6) ملڪ جي حڪمران ناانصافي ڪئي آهي.
عورت چيو:
هو ڪوٽوال ڏانهن ويو ۽ رڙ ڪيائين
هن پوليس اسٽيشن ۾ آواز اٿاريو، ”چور اسان جي سموري دولت ڦري ويا آهن.
سڀ ماڻهو اتي پهچي ويا
”اوھين سڀ مون سان گڏ اچو ۽ اسان سان انصاف ڪريو“ (7)
(اها عورت) قاضي ۽ ڪوٽوال کڻي آئي
هوءَ قاضي صاحب ۽ پوليس چيف کي وٺي آئي ۽ ڀڃڻ جي جاءِ ڏيکاريائين.
هن (سان) کي ڏسي مڙس به ڏاڍو روئي
هن جي مڙس ڏاڍي رڙ ڪئي، 'چور اسان جو سڀ ڪجهه کڻي ويو آهي.' (8)
کين ڏسي (انڌيءَ) کي روڪي ڇڏيو.
جاءِ ڏيکارڻ کان پوءِ، هن ڀت جي مرمت ڪرائي هئي.
ڏينهن گذري ويو ۽ رات آئي.