شري دسم گرنتھ

صفحو - 1280


ਡਾਰਿ ਦਏ ਘਟ ਮੌ ਕਰ ਗਹਿ ਕੈ ॥੨॥
ddaar de ghatt mau kar geh kai |2|

پوءِ هن ان کي پنهنجي هٿ سان کنيو ۽ وات ۾ وجهي ڇڏيو. 2.

ਊਪਰ ਜਲ ਤਾ ਕੇ ਤਰ ਭੂਖਨ ॥
aoopar jal taa ke tar bhookhan |

مٿي پاڻي هو ۽ هيٺ زيور هئا.

ਕਿਨੂੰ ਨ ਨਰ ਸਮਝ੍ਯੋ ਤਿਹ ਦੂਖਨ ॥
kinoo na nar samajhayo tih dookhan |

پر ان (چوري جي) الزام کي ڪو به سمجهي نه سگهيو.

ਬਹੁ ਪੁਰਖਨ ਤਾ ਕੋ ਜਲ ਪੀਆ ॥
bahu purakhan taa ko jal peea |

ڪيترن ئي ماڻهن کانئس پاڻي پيتو،

ਕਿਨਹੂੰ ਜਾਨਿ ਭੇਦ ਨਹਿ ਲੀਆ ॥੩॥
kinahoon jaan bhed neh leea |3|

پر ڪو به فرق سمجهي نه سگهيو. 3.

ਰਾਨੀਹੂੰ ਤਿਹ ਘਟਹਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
raaneehoon tih ghatteh nihaaraa |

راڻي به اهو برتن ڏٺو

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਤਰ ਸੁ ਨਿਕਾਰਾ ॥
drisatt nripat kee tar su nikaaraa |

۽ بادشاهه جي اکين مان به گذريو.

ਕਾਹੂੰ ਬਾਤ ਲਖੀ ਨਹਿ ਗਈ ॥
kaahoon baat lakhee neh gee |

ڪنهن کي به ڪجهه سمجهه ۾ نه آيو.

ਭੂਖਨ ਜਾਤ ਨਾਰਿ ਹਰਿ ਭਈ ॥੪॥
bhookhan jaat naar har bhee |4|

(اهڙيءَ طرح هن) عورت جا زيور چوري ڪيا. 4.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਉਨਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੨੯॥੬੧੭੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade teen sau unatees charitr samaapatam sat subham sat |329|6178|afajoon|

329.6178.329.6178. 329.6178.329.6178.329.6178.329.6178. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਬਿਰਹਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਦਛਿਨ ॥
birahaavatee nagar ik dachhin |

ڏکڻ ۾ برهاوتي نالي هڪ شهر آهي.

ਬਿਰਹ ਸੈਨ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਿਚਛਨ ॥
birah sain tih nripat bichachhan |

اتي (ان هنڌ) بره سين نالي هڪ ڏاهو بادشاهه هو.

ਬਿਰਹਾ ਦੇਇ ਸਦਨ ਮਹਿ ਬਾਲਾ ॥
birahaa dee sadan meh baalaa |

(سندس) گهر ۾ بره ديئي نالي هڪ عورت هئي.

ਜਨੁ ਕਰਿ ਸਿਖਰ ਅਗਨਿ ਕੀ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥੧॥
jan kar sikhar agan kee jvaalaa |1|

جيڪا باهه جي شعلن وانگر آهي. 1.

ਇਸਕਾ ਦੇ ਤਿਹ ਸੁਤਾ ਭਨਿਜੈ ॥
eisakaa de tih sutaa bhanijai |

چيو ويندو هو ته کيس هڪ ڌيءَ هئي جنهن جو نالو اسڪا (Dei) هو.

ਚੰਦ ਸੂਰ ਜਿਹ ਸਮ ਛਬਿ ਦਿਜੈ ॥
chand soor jih sam chhab dijai |

جنهن جي تصوير سج ۽ چنڊ سان مشابهت رکندڙ هئي.

ਅਵਰ ਨਾਰਿ ਤਿਹ ਸਮ ਨਹਿ ਕੋਈ ॥
avar naar tih sam neh koee |

هن جهڙي ٻي ڪا عورت ڪانه هئي.

ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਹ ਤ੍ਰਿਯ ਸੋਈ ॥੨॥
triy kee upamaa kah triy soee |2|

اها عورت پاڻ جهڙي هئي. 2.

ਸੁੰਦਰਤਾ ਤਾ ਕੇ ਤਨ ਐਸੀ ॥
sundarataa taa ke tan aaisee |

اهڙي ته سندس جسم جي خوبصورتي هئي

ਸਚੀ ਪਾਰਬਤੀ ਹੋਇ ਨ ਤੈਸੀ ॥
sachee paarabatee hoe na taisee |

يعني ساچي ۽ پاربتي به (حسن ۾) هن جهڙي نه هئي.

ਮਾਲੁਮ ਸਕਲ ਜਗਤ ਉਜਿਯਾਰੀ ॥
maalum sakal jagat ujiyaaree |

هوءَ خوبصورتيءَ جي ڪري سڄي دنيا ۾ مشهور هئي.

ਜਛ ਗਾਧ੍ਰਬੀ ਭੀਤਰ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੩॥
jachh gaadhrabee bheetar payaaree |3|

(هوءَ) يڪشا ۽ گانڌارو به پيار ڪندي هئي. 3.

ਕੰਚਨ ਸੈਨ ਦੈਤ ਤਹ ਭਾਰੋ ॥
kanchan sain dait tah bhaaro |

اتي ڪنچن سين نالي هڪ ديو رهندو هو.

ਬੀਰਜਮਾਨ ਦੁਤਿਮਾਨ ਕਰਾਰੋ ॥
beerajamaan dutimaan karaaro |

(هو) ڏاڍو مضبوط، سهڻو ۽ تيز هو.

ਨਿਹਕੰਟਕ ਅਸੁਰਾਨ ਕਰਿਯੋ ਜਿਨ ॥
nihakanttak asuraan kariyo jin |

هن سڀني ڀوتن کي نشڪنٽڪ (مصيبت کان آزاد) ڪيو.

ਸਮੁਹਿ ਭਯੋ ਸੋ ਬਲੀ ਹਨ੍ਯੋ ਤਿਨ ॥੪॥
samuhi bhayo so balee hanayo tin |4|

جيڪو هن جي سامهون مضبوط هو، ان کي قتل ڪيو. 4.

ਤਿਹ ਪੁਰ ਅਰਧਿ ਰਾਤਿ ਵਹ ਆਵੈ ॥
tih pur aradh raat vah aavai |

هو اڌ رات جو ان شهر ۾ ايندو هو

ਏਕ ਪੁਰਖ ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਭਖਿ ਜਾਵੈ ॥
ek purakh nitaprat bhakh jaavai |

۽ هر روز هڪ انسان کائيندو.

ਸਭਹਿਨ ਸੋਚ ਬਢਿਯੋ ਜਿਯ ਮੈ ਅਤਿ ॥
sabhahin soch badtiyo jiy mai at |

هر ڪنهن جي ذهن ۾ پريشاني هئي.

ਬੈਠਿ ਬਿਚਾਰ ਕਰਤ ਭੇ ਸੁਭ ਮਤਿ ॥੫॥
baitth bichaar karat bhe subh mat |5|

(سڀ) عقلمند ويٺا ۽ سوچين. 5.

ਇਹ ਰਾਛਸ ਅਤਿ ਹੀ ਬਲਵਾਨਾ ॥
eih raachhas at hee balavaanaa |

هي دانو تمام مضبوط آهي

ਮਾਨੁਖ ਭਖਤ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਨਾਨਾ ॥
maanukh bhakhat rain din naanaa |

جيڪو ڪيترن ئي ماڻهن کي ڏينهن رات کائي ٿو.

ਤ੍ਰਾਸ ਕਰਤ ਕਾਹੂ ਨਹਿ ਜਨ ਕੌ ॥
traas karat kaahoo neh jan kau |

هو ڪنهن کان به نه ڊڄندو آهي

ਨਿਰਭੈ ਫਿਰਤ ਹੋਤ ਕਰਿ ਮਨ ਕੌ ॥੬॥
nirabhai firat hot kar man kau |6|

۽ هو پنهنجي ذهن ۾ بي خوفيءَ سان غور ڪندو آهي. 6.

ਬੇਸ੍ਵਾ ਹੁਤੀ ਏਕ ਪੁਰ ਤਵਨੈ ॥
besvaa hutee ek pur tavanai |

ان شهر ۾ هڪ طوائف رهندي هئي.

ਦਾਨਵ ਖਾਤ ਮਨੁਖ ਭੂਅ ਜਵਨੈ ॥
daanav khaat manukh bhooa javanai |

جتي ڀوتار ملڪ جي ماڻهن کي کائي ويندا هئا.

ਸੋ ਅਬਲਾ ਰਾਜਾ ਪਹ ਆਈ ॥
so abalaa raajaa pah aaee |

اها عورت (طوائف) بادشاهه وٽ آئي

ਨਿਰਖ ਰਾਵ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਲੁਭਾਈ ॥੭॥
nirakh raav kee prabhaa lubhaaee |7|

۽ بادشاهه جي حسن کي ڏسي، هوءَ متوجه ٿي وئي.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਨ ਬੈਨਾ ॥
eih bidh kahiyo nripat tan bainaa |

هن اهڙي ڳالهه بادشاهه سان ڪئي

ਜੌ ਤੁਮ ਮੁਹਿ ਰਾਖਹੁ ਨਿਜੁ ਐਨਾ ॥
jau tum muhi raakhahu nij aainaa |

ته جيڪڏھن مون کي پنھنجي محل ۾ رکين

ਤੌ ਹੌ ਮਾਰਿ ਅਸੁਰ ਕਹ ਆਵੌ ॥
tau hau maar asur kah aavau |

پوءِ مان ديويءَ کي ماري ڇڏيندس

ਯਾ ਪੁਰ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਮਿਟਾਵੌ ॥੮॥
yaa pur ko sabh sok mittaavau |8|

۽ هن شهر جا سڀ غم دور ڪندو. 8.

ਤਬ ਮੈ ਬਰੌ ਤੋਹਿ ਕੌ ਧਾਮਾ ॥
tab mai barau tohi kau dhaamaa |

(بادشاهه جواب ڏنو ته) پوءِ مان توکي گهر وٺي ويندس.

ਜਬ ਤੈ ਹਨ ਅਸੁਰ ਕਹ ਬਾਮਾ ॥
jab tai han asur kah baamaa |

اي عورت! جڏهن تون ديويءَ کي ماريندين

ਦੇਸ ਸਭੈ ਅਰੁ ਲੋਗ ਬਸੈ ਸੁਖ ॥
des sabhai ar log basai sukh |

ملڪ ۽ سڀ ماڻهو خوشيءَ سان زندگي گذاريندا

ਮਿਟੈ ਪ੍ਰਜਾ ਕੇ ਚਿਤ ਕੋ ਸਭ ਦੁਖ ॥੯॥
mittai prajaa ke chit ko sabh dukh |9|

۽ ماڻهن جي ذهنن جا سڀ ڏک دور ٿي ويندا. 9.

ਬਲੀ ਆਠ ਸੈ ਮਹਿਖ ਮੰਗਾਯੋ ॥
balee aatth sai mahikh mangaayo |

(انهيءَ عورت) اٺ سؤ زوردار ڦڙا گهريا