ان سان سمهڻ مان ڇا حاصل ٿيندو؟
۽ مان پنهنجي دوست سان مذاق ڪرڻ کان وڃان ٿو. 14.
مان ڪهڙي چال سان صاحب جي سيٽ تي وڃان؟
۽ نيل جي نشانن کي ڪيئن لڪايو.
ڪنهن پراڻي بادشاهه سان ننڊ نه ڪريو
ڪو به اهڙو ڪردار راندين. 15.
هو بادشاهه وٽ ويو ۽ اهو قصو هن طرح ٻڌايائين.
اي ناٿ! تون منهنجي ڳالهه ٻڌ.
بل منهنجي سينه کي ڇڪايو آهي
۽ ان کي ڪڍي بادشاهه کي ڏيکاريائين. 16.
ثابت قدم:
(پوءِ چوڻ لڳو) اي راجن! مان اڄ توسان گڏ نه سمهندس
۽ مان سڄي رات بستري تي ليٽندي گذاريندس.
هي اهو آهي جتي بيلا مون کي ماريو آهي
۽ اي بيوقوف بادشاهه! توهان جي رهائش جو ڪو به معاملو ناهي. 17.
چوويهه:
انهيءَ چال سان هن بادشاهه سان گڏ سمهڻ بند ڪيو
۽ (پنهنجي) دوست سان پيار ڪيائين.
بادشاهه کي نيل جا نشان ڏيکاريو.
پر پوڙهو بادشاهه ڳالهه سمجهي نه سگهيو. 18.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 370 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 370.6718. هلي ٿو
چوويهه:
اچل سين نالي هڪ راجا ٻڌندو هو.
هن کي چنڊ ۽ سج سان تشبيهه ڏني وئي.
ڪنچن جي گهر ۾ هڪ زال هئي.
(مان سمجهو ته) رب پنهنجي هٿن سان ٺاهيو آهي. 1.
(هن) ڪنچن پور ۾ حڪومت ڪئي
۽ ڏاڍو بهادر ۽ مضبوط سڏيو ويندو هو.
(هن) ڪيترن ئي طريقن سان ڪيترن ئي دشمنن تي فتح حاصل ڪئي هئي.
ست پريان سندس رفتار کان ڊڄي ويا. 2.
پرڀاڪر سين نالي هڪ راجا هو
جنهن کي ڏسي چنڊ جو چهرو (’چنڊ‘) شرمندو ٿي ويندو هو.
جڏهن راڻيءَ کيس ڏٺو،
تنهن ڪري هن (پنهنجي) ذهن ۾ اهو خيال پيدا ڪيو. 3.
ان کي ڪهڙي ڪوشش سان حاصل ڪرڻ گهرجي؟
۽ ڪهڙي نوڪر کي موڪلڻ گهرجي.
هي معاهدو حاصل ڪرڻ کان سواءِ گهر نه ويندو
۽ مان ان کي ڪيئن حل ڪندس. 4.
اتي ڪنڪ پنجري نالي هڪ پري رهندي هئي.
هو مريم ڪيتو راڻي جي گهر ۾ رهندو هو.
هن (راڻي) بير (ٻارن مان هڪ) جي پوڄا ڪئي ۽ کيس (پري) اتي موڪليو.
۽ کيس بستري سان گڏ وٺي آيو. 5.
جڏهن هن هن سان صحبت ڪئي،
تنهن ڪري ٻه پران هڪ پران بڻجي ويا (يعني مڪمل طور تي هن ۾ جذب ٿي ويا).
(هن) پنهنجي مڙس سان پيار ڪرڻ ڇڏي ڏنو
۽ ان (شاهه) سان چار خوبيون (محبت) وڌي. 6.
(هڪ ڏينهن) راڻي بادشاهه کي چيو
اهو شاهه منهنجو پوئين جنم کان ڀاءُ آهي.