شري دسم گرنتھ

صفحو - 334


ਪ੍ਰਾਤਿ ਭਏ ਜਗ ਕੇ ਦਿਖਬੇ ਕਹੁ ਕੀਨ ਸੁ ਸੁੰਦਰ ਖੇਲ ਨਏ ਹੈ ॥੪੦੮॥
praat bhe jag ke dikhabe kahu keen su sundar khel ne hai |408|

صبح جو سوير، هن نئين ۽ خوبصورت راند لاءِ تيار ٿي دنيا لاءِ پنهنجي شوقين راند لاءِ.408.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਇੰਦ੍ਰ ਭੂਲ ਬਖਸਾਵਨ ਨਾਮ ਬਰਨਨੰ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare indr bhool bakhasaavan naam barananan dhiaae samaapatam |

”بچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشن اوتار ۾ اندرا جي معافي جي درخواست جي وضاحت جي پڄاڻي.

ਅਥ ਨੰਦ ਕੋ ਬਰੁਨ ਬਾਧ ਕਰਿ ਲੈ ਗਏ ॥
ath nand ko barun baadh kar lai ge |

هاڻي ورون جي هٿان نند جي گرفتاريءَ جو بيان شروع ٿئي ٿو

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਨਿਸਿ ਏਕ ਦ੍ਵਾਦਸਿ ਕੇ ਹਰਿ ਤਾਤ ਚਲਿਯੋ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਨ੍ਰਹਾਵਨ ਕਾਜੈ ॥
nis ek dvaadas ke har taat chaliyo jamunaa meh nrahaavan kaajai |

ٻارهين چنڊ جي رات، ڪرشن جو پيءُ جمنا ۾ غسل ڪرڻ ويو

ਆਹਿ ਪਰਿਓ ਜਲ ਮੈ ਬਰੁਨੰ ਗਜ ਕੋਪਿ ਗਹਿਯੋ ਸਭ ਜੋਰਿ ਸਮਾਜੈ ॥
aaeh pario jal mai barunan gaj kop gahiyo sabh jor samaajai |

هن پنهنجا ڪپڙا لاهي پاڻيءَ ۾ داخل ڪيو ته ورونءَ جي حاضرين کي ڪاوڙ اچي وئي

ਬਾਧ ਚਲੇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਬਰੁਨੰ ਪਹਿ ਕਾਨਰ ਕੇ ਬਿਨੁ ਹੀ ਕੁਪਿ ਗਾਜੈ ॥
baadh chale sang lai barunan peh kaanar ke bin hee kup gaajai |

هن (نندا) کي پابند ڪيو آهي ۽ هن کي پنهنجي ورون وٽ آندو آهي ۽ ڪرشن کان سواءِ هو طاقت کي ڄاڻي ٿو.

ਜਾਇ ਕੈ ਠਾਢਿ ਕਰਿਓ ਜਬ ਹੀ ਪਹਿਚਾਨ ਲਯੋ ਦਰੀਆਵਨ ਰਾਜੈ ॥੪੦੯॥
jaae kai tthaadt kario jab hee pahichaan layo dareeaavan raajai |409|

ھنن نند کي گرفتار ڪيو ۽ کيس ورون وٽ وٺي ويا، غصي ۾ گوڙ ٿي ويا ۽ جڏھن کيس ورون جي آڏو پيش ڪيائون ته کيس درياءَ جي راجا ورون سڃاڻي ورتو.

ਨੰਦ ਬਿਨਾ ਪੁਰਿ ਸੁੰਨ ਭਯੋ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ ਪਹਿ ਆਏ ॥
nand binaa pur sun bhayo sabh hee mil kai har jee peh aae |

نند جي غير موجودگيءَ ۾ سڄو شهر ويران ٿي ويو

ਆਇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੇ ਪਰ ਪਾਇਨ ਨੰਦ ਤ੍ਰਿਯਾਦਿਕ ਤੇ ਘਿਘਿਆਏ ॥
aae pranaam kare par paaein nand triyaadik te ghighiaae |

سڀ رهاڪو گڏ ٿيا ڪرشن سان ملڻ لاءِ، انهن سڀني سندس اڳيان جهڪي سندس پير ڇهيا ۽ سڀ عورتون ۽ ٻيا کيس دل سان منٿ ڪرڻ لڳا.

ਕੈ ਬਹੁ ਭਾਤਨ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਕਰਿ ਕੈ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਆਇ ਰਿਝਾਏ ॥
kai bahu bhaatan so binatee kar kai bhagavaan ko aae rijhaae |

انهن ڪيترن ئي طريقن سان هن جي اڳيان دعا ڪئي ۽ هن کي خوش ڪيو

ਮੋ ਪਤਿ ਆਜ ਗਏ ਉਠ ਕੈ ਹਮ ਢੂੰਢਿ ਰਹੇ ਕਹੂੰਐ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥੪੧੦॥
mo pat aaj ge utth kai ham dtoondt rahe kahoonaai nahee paae |410|

هنن چيو ته اسان نند کي (ڪيترن ئي هنڌن تي) ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي پر کيس ڳولي نه سگهيا آهيون.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

ڪرشن جو ڪلام:

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |

سويا

ਤਾਤ ਕਹਿਓ ਹਸਿ ਕੈ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਤਾਤ ਲਿਆਵਨ ਕੌ ਹਮ ਜੈ ਹੈ ॥
taat kahio has kai jasudhaa peh taat liaavan kau ham jai hai |

پٽ (سري ڪرشن) کلڻ لڳو ۽ جسوڌا کي چيو ته مان پيءُ کي وٺي ويندس.

ਸਾਤ ਅਕਾਸ ਪਤਾਲ ਸੁ ਸਾਤਹਿ ਜਾਇ ਜਹੀ ਤਹ ਜਾਹੀ ਤੇ ਲਿਯੈ ਹੈ ॥
saat akaas pataal su saateh jaae jahee tah jaahee te liyai hai |

ڪرشن مسڪرائيندي يشودا کي چيو، ”آءٌ وڃي پنهنجي پيءُ کي وٺي ايندس، ستن آسمانن ۽ ست پاتالن ۾، جتي به هُو هُجي، اتي ڳولي لهندس.

ਜੌ ਮਰ ਗਿਓ ਤਉ ਜਾ ਜਮ ਕੇ ਪੁਰਿ ਅਯੁਧ ਲੈ ਕੁਪਿ ਭਾਰਥ ਕੈ ਹੈ ॥
jau mar gio tau jaa jam ke pur ayudh lai kup bhaarath kai hai |

جيڪڏهن هو مري ويو ته پوءِ مان موت جي ديوتا يما سان وڙهندس ۽ کيس واپس آڻيندس

ਨੰਦ ਕੋ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇ ਹਉ ਹਉ ਕਿਹ ਜਾਇ ਰਮੇ ਤਊ ਜਾਨ ਨ ਦੈ ਹੈ ॥੪੧੧॥
nand ko aan milaae hau hau kih jaae rame taoo jaan na dai hai |411|

هو اهڙيءَ طرح نه ويندو. ���411.

ਗੋਪ ਪ੍ਰਨਾਮ ਗਏ ਕਰ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਤੋ ਹਸਿ ਕੈ ਇਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
gop pranaam ge kar kai grihi to has kai im kaanrah kahiyo hai |

سڀ گوپا هن جي اڳيان جهڪي گهر هليا ويا ۽ ڪرشن مسڪرائيندي چيو ته مان سچ ٿو چوان.

ਗੋਪਨ ਕੇ ਪਤਿ ਕੋ ਮਿਲ ਹੋਂ ਇਹ ਝੂਠ ਨਹੀ ਫੁਨ ਸਤਿ ਲਹਿਯੋ ਹੈ ॥
gopan ke pat ko mil hon ih jhootth nahee fun sat lahiyo hai |

مان توهان سڀني کي نند سان ملائيندس، گوپس جي پالڻهار، اتي ٿورو به ڪوڙ ناهي، مان سچ ڳالهائي رهيو آهيان.

ਗੋਪਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਬਾਤ ਸੁਨੇ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਬਹਿਓ ਹੈ ॥
gopan ke man ko at hee dukh baat sune har door bahio hai |

ٻاھرين جي دل ۾ (جنھن کي) وڏو ڏک ھو، سو ڪرشن جون ڳالھيون ٻڌي ھليو ويو.

ਛਾਡਿ ਅਧੀਰਜ ਦੀਨ ਸਭੋ ਫੁਨਿ ਧੀਰਜ ਕੋ ਮਨ ਗਾਢ ਗਹਿਓ ਹੈ ॥੪੧੨॥
chhaadd adheeraj deen sabho fun dheeraj ko man gaadt gahio hai |412|

ڪرشن جا لفظ ٻڌي گوپاس جي دماغ مان پريشاني ختم ٿي وئي ۽ هو صبر نه وڃائڻ کان سواءِ هليا ويا.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਜੀ ਉਠ ਕੈ ਜਲ ਬੀਚ ਧਸਿਓ ਬਰਨੰ ਪਹਿ ਆਯੋ ॥
praat bhe har jee utth kai jal beech dhasio baranan peh aayo |

صبح جو، ڪرشن اٿيو، پاڻي ۾ داخل ٿيو ۽ ورون (ديوتا) وٽ آيو.

ਆਇ ਕੈ ਠਾਢਿ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਨਦੀਆ ਪਤਿ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਯੋ ॥
aae kai tthaadt bhayo jab hee nadeea pat paaein so lapattaayo |

صبح جو، هري (ڪرشن) پاڻي ۾ داخل ٿيو ۽ ورون جي اڳيان پهچي ويو، جيڪو ساڳئي وقت ڪرشن جي پيرن کي چمڪيو ۽ ڳلي ڳلي سان چيو:

ਭ੍ਰਿਤਨ ਮੋ ਅਜਨੇ ਤੁਮ ਤਾਤ ਅਨਿਓ ਬੰਧ ਕੇ ਕਹਿ ਕੈ ਘਿਘਿਆਯੋ ॥
bhritan mo ajane tum taat anio bandh ke keh kai ghighiaayo |

”منهنجا نوڪر تنهنجي پيءُ کي گرفتار ڪري وٺي آيا آهن

ਕਾਨ੍ਰਹ ਛਿਮਾਪਨ ਦੋਖ ਕਰੋ ਇਹ ਭੇਦ ਹਮੈ ਲਖ ਕੈ ਨਹੀ ਪਾਯੋ ॥੪੧੩॥
kaanrah chhimaapan dokh karo ih bhed hamai lakh kai nahee paayo |413|

اي ڪرشن! مهرباني ڪري منهنجي خطا کي معاف ڪريو، مون کي ان جي خبر نه هئي.���413.

ਜਿਨਿ ਰਾਜ ਭਭੀਛਨ ਰੀਝਿ ਦਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਜਿਨਿ ਰਾਵਨ ਖੇਤ ਮਰਿਓ ਹੈ ॥
jin raaj bhabheechhan reejh dayo ris kai jin raavan khet mario hai |

جنهن وبڀيشن کي بادشاهي ڏني ۽ وڏي ڪاوڙ ۾ راڻ کي جنگ جي ميدان ۾ ماري ڇڏيو

ਜਾਹਿ ਮਰਿਓ ਮੁਰ ਨਾਮ ਅਘਾਸੁਰ ਪੈ ਬਲਿ ਕੋ ਛਲ ਸੋ ਜੁ ਛਲਿਓ ਹੈ ॥
jaeh mario mur naam aghaasur pai bal ko chhal so ju chhalio hai |

جنهن مور ۽ آغاسور کي قتل ڪيو ۽ راجا بالي کي ٺڳيو

ਜਾਹਿ ਜਲੰਧਰ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਤਿਹ ਮੂਰਤਿ ਕੈ ਸਤ ਜਾਹਿ ਟਰਿਯੋ ਹੈ ॥
jaeh jalandhar kee triy ko tih moorat kai sat jaeh ttariyo hai |

جنهن جالنڌر جي عورت جو نڪاح ٽوڙيو آهي، ان جي (مڙسيءَ جو) روپ وٺي؛

ਧੰਨ ਹੈ ਭਾਗ ਕਿਧੋ ਹਮਰੇ ਤਿਹ ਕੋ ਹਮ ਪੇਖਬਿ ਆਜੁ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥੪੧੪॥
dhan hai bhaag kidho hamare tih ko ham pekhab aaj kario hai |414|

جنهن جالنڌر جي زال جي عزت کي داغدار ڪيو، تنهن کي اڄ مان ڏسي رهيو آهيان ته ڪرشن (وشنوءَ جو اوتار) ڏاڍو خوش قسمت آهيان.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਪਾਇਨ ਪਰ ਕੈ ਬਰਨਿ ਜੂ ਦਯੋ ਨੰਦ ਕਉ ਸਾਥਿ ॥
paaein par kai baran joo dayo nand kau saath |

ڪرشن جي پيرن تي ڪري، ورون نند کي هن ڏانهن موڪليو

ਕਹਿਯੋ ਭਾਗ ਮੁਹਿ ਧੰਨਿ ਹੈ ਚਲੈ ਪੁਸਤਕਨ ਗਾਥ ॥੪੧੫॥
kahiyo bhaag muhi dhan hai chalai pusatakan gaath |415|

هن چيو ته اي ڪرشنا! مان خوش قسمت آهيان، هي ڪهاڻي ڪتابن ۾ ملندو. ���415.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਤਾਤ ਕੋ ਸਾਥ ਲਯੋ ਭਗਵਾਨ ਚਲਿਯੋ ਪੁਰ ਕੋ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਭੀਨੋ ॥
taat ko saath layo bhagavaan chaliyo pur ko man aanand bheeno |

ڪرشن پنهنجي پيءُ کي پاڻ سان گڏ وٺي ڏاڍو خوش ٿيو، پنهنجي شهر ڏانهن هليو ويو

ਬਾਹਰਿ ਲੋਕ ਮਿਲੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਕਰਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਣਾਮ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਮ ਕੀਨੋ ॥
baahar lok mile brij ke kar kaanrah pranaam praakram keeno |

برجا جا ماڻهو هن جي اوطاق تي مليا، جن ڪرشن ۽ سندس ڪارنامي اڳيان جهڪيا

ਪਾਇ ਪਰੇ ਹਰਿ ਕੇ ਬਹੁ ਬਾਰਨ ਦਾਨ ਘਨੋ ਦਿਜ ਲੋਕਨ ਦੀਨੋ ॥
paae pare har ke bahu baaran daan ghano dij lokan deeno |

اهي سڀ سندس پيرن تي ڪري پيا ۽ انهن سڀني برهمڻن کي خيرات ۾ ڏنيون

ਆਇ ਮਿਲਾਇ ਦਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਪਤਿ ਸਤਿ ਹਮੈ ਕਰਤਾ ਕਰ ਦੀਨੋ ॥੪੧੬॥
aae milaae dayo brij ko pat sat hamai karataa kar deeno |416|

انهن شڪر گذاريءَ سان چيو ته، ”ڪرشن، حقيقت ۾، پنهنجي ڳالهه کي درست ثابت ڪيو آهي ۽ اسان کي برجا جي مالڪ نند سان ملڻ جو سبب ڏنو آهي.

ਨੰਦ ਬਾਚ ॥
nand baach |

نند جي تقرير

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਬਾਹਰਿ ਆਨਿ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਪਤਿ ਕਾਨਰ ਹੀ ਜਗ ਕੋ ਕਰਤਾ ਰੇ ॥
baahar aan kahiyo brij ke pat kaanar hee jag ko karataa re |

جڏهن نند ٻاهر آيو ته چيائين، ”هو رڳو ڪرشن ناهي، پر سڄي دنيا جو خالق آهي

ਰਾਜ ਦਯੋ ਇਨ ਰੀਝਿ ਬਿਭੀਛਨਿ ਰਾਵਨ ਸੇ ਰਿਪੁ ਕੋਟਿਕ ਮਾਰੇ ॥
raaj dayo in reejh bibheechhan raavan se rip kottik maare |

اهو ئي هو، جنهن راضي ٿي وبڀيشن کي بادشاهي ڏني ۽ راون وانگر لکين دشمنن کي ماري ڇڏيو.

ਭ੍ਰਿਤਨ ਲੈ ਬਰੁਣੈ ਬੰਧਿਓ ਤਿਹ ਤੇ ਮੁਹਿ ਆਨਿਓ ਹੈ ਯਾਹੀ ਛਡਾ ਰੇ ॥
bhritan lai barunai bandhio tih te muhi aanio hai yaahee chhaddaa re |

ورون جي حاضرين مون کي گرفتار ڪيو هو ۽ اهو ئي آهي جنهن مون کي سڀني کان آزاد ڪيو آهي

ਕੈ ਜਗ ਕੋ ਕਰਤਾ ਸਮਝੋ ਇਹ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ਸਮਝੋ ਨਹੀ ਬਾਰੇ ॥੪੧੭॥
kai jag ko karataa samajho ih ko kar kai samajho nahee baare |417|

هن کي رڳو ڇوڪرو نه سمجهو، هو سڄي دنيا جو خالق آهي.

ਗੋਪ ਸਭੋ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਜਾਨਿ ਹਰੀ ਇਹ ਭੇਦ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥
gop sabho apune man bheetar jaan haree ih bhed bichaario |

سڀئي گوپا هن اسرار کي پنهنجي ذهن ۾ سمجهي ويا آهن

ਦੇਖਹਿ ਜਾਇ ਬੈਕੁੰਠ ਸਭੈ ਹਮ ਪੈ ਇਹ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥
dekheh jaae baikuntth sabhai ham pai ih kai ih bhaat uchaario |

اهو ڄاڻي ڪري ڪرشن کين جنت ۾ وڃڻ لاءِ چيو ۽ کين اهو به ڏسڻ جو سبب بڻيو

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪੁਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਸਾਰਿਓ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab ne apunai mukh te im saario |

ان تصوير جي اعليٰ ۽ عظيم ڪاميابي کي شاعر هن طرح بيان ڪيو آهي

ਗਿਆਨ ਹ੍ਵੈ ਪਾਰਸੁ ਗੋਪਨ ਲੋਹ ਕੌ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸਭੈ ਕਰਿ ਕੰਚਨ ਡਾਰਿਓ ॥੪੧੮॥
giaan hvai paaras gopan loh kau kaanrah sabhai kar kanchan ddaario |418|

انهيءَ تماشي تي غور ڪندي شاعر چيو آهي ته هي تماشو هن طرح ظاهر ٿيو ته ڪرشن جو علم فلسفي جي پٿر جهڙو هو ۽ ان جي ڪري لوهه جهڙا گوپا سون ۾ تبديل ٿي ويا هئا.