صبح جو سوير، هن نئين ۽ خوبصورت راند لاءِ تيار ٿي دنيا لاءِ پنهنجي شوقين راند لاءِ.408.
”بچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشن اوتار ۾ اندرا جي معافي جي درخواست جي وضاحت جي پڄاڻي.
هاڻي ورون جي هٿان نند جي گرفتاريءَ جو بيان شروع ٿئي ٿو
سويا
ٻارهين چنڊ جي رات، ڪرشن جو پيءُ جمنا ۾ غسل ڪرڻ ويو
هن پنهنجا ڪپڙا لاهي پاڻيءَ ۾ داخل ڪيو ته ورونءَ جي حاضرين کي ڪاوڙ اچي وئي
هن (نندا) کي پابند ڪيو آهي ۽ هن کي پنهنجي ورون وٽ آندو آهي ۽ ڪرشن کان سواءِ هو طاقت کي ڄاڻي ٿو.
ھنن نند کي گرفتار ڪيو ۽ کيس ورون وٽ وٺي ويا، غصي ۾ گوڙ ٿي ويا ۽ جڏھن کيس ورون جي آڏو پيش ڪيائون ته کيس درياءَ جي راجا ورون سڃاڻي ورتو.
نند جي غير موجودگيءَ ۾ سڄو شهر ويران ٿي ويو
سڀ رهاڪو گڏ ٿيا ڪرشن سان ملڻ لاءِ، انهن سڀني سندس اڳيان جهڪي سندس پير ڇهيا ۽ سڀ عورتون ۽ ٻيا کيس دل سان منٿ ڪرڻ لڳا.
انهن ڪيترن ئي طريقن سان هن جي اڳيان دعا ڪئي ۽ هن کي خوش ڪيو
هنن چيو ته اسان نند کي (ڪيترن ئي هنڌن تي) ڳولڻ جي ڪوشش ڪئي آهي پر کيس ڳولي نه سگهيا آهيون.
ڪرشن جو ڪلام:
سويا
پٽ (سري ڪرشن) کلڻ لڳو ۽ جسوڌا کي چيو ته مان پيءُ کي وٺي ويندس.
ڪرشن مسڪرائيندي يشودا کي چيو، ”آءٌ وڃي پنهنجي پيءُ کي وٺي ايندس، ستن آسمانن ۽ ست پاتالن ۾، جتي به هُو هُجي، اتي ڳولي لهندس.
جيڪڏهن هو مري ويو ته پوءِ مان موت جي ديوتا يما سان وڙهندس ۽ کيس واپس آڻيندس
هو اهڙيءَ طرح نه ويندو. ���411.
سڀ گوپا هن جي اڳيان جهڪي گهر هليا ويا ۽ ڪرشن مسڪرائيندي چيو ته مان سچ ٿو چوان.
مان توهان سڀني کي نند سان ملائيندس، گوپس جي پالڻهار، اتي ٿورو به ڪوڙ ناهي، مان سچ ڳالهائي رهيو آهيان.
ٻاھرين جي دل ۾ (جنھن کي) وڏو ڏک ھو، سو ڪرشن جون ڳالھيون ٻڌي ھليو ويو.
ڪرشن جا لفظ ٻڌي گوپاس جي دماغ مان پريشاني ختم ٿي وئي ۽ هو صبر نه وڃائڻ کان سواءِ هليا ويا.
صبح جو، ڪرشن اٿيو، پاڻي ۾ داخل ٿيو ۽ ورون (ديوتا) وٽ آيو.
صبح جو، هري (ڪرشن) پاڻي ۾ داخل ٿيو ۽ ورون جي اڳيان پهچي ويو، جيڪو ساڳئي وقت ڪرشن جي پيرن کي چمڪيو ۽ ڳلي ڳلي سان چيو:
”منهنجا نوڪر تنهنجي پيءُ کي گرفتار ڪري وٺي آيا آهن
اي ڪرشن! مهرباني ڪري منهنجي خطا کي معاف ڪريو، مون کي ان جي خبر نه هئي.���413.
جنهن وبڀيشن کي بادشاهي ڏني ۽ وڏي ڪاوڙ ۾ راڻ کي جنگ جي ميدان ۾ ماري ڇڏيو
جنهن مور ۽ آغاسور کي قتل ڪيو ۽ راجا بالي کي ٺڳيو
جنهن جالنڌر جي عورت جو نڪاح ٽوڙيو آهي، ان جي (مڙسيءَ جو) روپ وٺي؛
جنهن جالنڌر جي زال جي عزت کي داغدار ڪيو، تنهن کي اڄ مان ڏسي رهيو آهيان ته ڪرشن (وشنوءَ جو اوتار) ڏاڍو خوش قسمت آهيان.
DOHRA
ڪرشن جي پيرن تي ڪري، ورون نند کي هن ڏانهن موڪليو
هن چيو ته اي ڪرشنا! مان خوش قسمت آهيان، هي ڪهاڻي ڪتابن ۾ ملندو. ���415.
سويا
ڪرشن پنهنجي پيءُ کي پاڻ سان گڏ وٺي ڏاڍو خوش ٿيو، پنهنجي شهر ڏانهن هليو ويو
برجا جا ماڻهو هن جي اوطاق تي مليا، جن ڪرشن ۽ سندس ڪارنامي اڳيان جهڪيا
اهي سڀ سندس پيرن تي ڪري پيا ۽ انهن سڀني برهمڻن کي خيرات ۾ ڏنيون
انهن شڪر گذاريءَ سان چيو ته، ”ڪرشن، حقيقت ۾، پنهنجي ڳالهه کي درست ثابت ڪيو آهي ۽ اسان کي برجا جي مالڪ نند سان ملڻ جو سبب ڏنو آهي.
نند جي تقرير
سويا
جڏهن نند ٻاهر آيو ته چيائين، ”هو رڳو ڪرشن ناهي، پر سڄي دنيا جو خالق آهي
اهو ئي هو، جنهن راضي ٿي وبڀيشن کي بادشاهي ڏني ۽ راون وانگر لکين دشمنن کي ماري ڇڏيو.
ورون جي حاضرين مون کي گرفتار ڪيو هو ۽ اهو ئي آهي جنهن مون کي سڀني کان آزاد ڪيو آهي
هن کي رڳو ڇوڪرو نه سمجهو، هو سڄي دنيا جو خالق آهي.
سڀئي گوپا هن اسرار کي پنهنجي ذهن ۾ سمجهي ويا آهن
اهو ڄاڻي ڪري ڪرشن کين جنت ۾ وڃڻ لاءِ چيو ۽ کين اهو به ڏسڻ جو سبب بڻيو
ان تصوير جي اعليٰ ۽ عظيم ڪاميابي کي شاعر هن طرح بيان ڪيو آهي
انهيءَ تماشي تي غور ڪندي شاعر چيو آهي ته هي تماشو هن طرح ظاهر ٿيو ته ڪرشن جو علم فلسفي جي پٿر جهڙو هو ۽ ان جي ڪري لوهه جهڙا گوپا سون ۾ تبديل ٿي ويا هئا.