شري دسم گرنتھ

صفحو - 963


ਸੋਚ ਬਿਚਾਰ ਤਜ੍ਯੋ ਸਭ ਸੁੰਦਰਿ ਨੈਨ ਸੋ ਨੈਨ ਮਿਲੇ ਮੁਸਕਾਹੀ ॥
soch bichaar tajayo sabh sundar nain so nain mile musakaahee |

اُن خوبصورتيءَ سڀ خيال (دماغ مان) ڇڏي ڏنو ۽ کلڻ سان کلڻ لڳي.

ਲਾਲ ਕੇ ਲਾਲਚੀ ਲੋਚਨ ਲੋਲ ਅਮੋਲਨ ਕੀ ਨਿਰਖੇ ਪਰਛਾਹੀ ॥
laal ke laalachee lochan lol amolan kee nirakhe parachhaahee |

(جيڪي ڪڏهن به لالچندا آهن) محبوب جي چنچل، قيمتي اکين جو پاڇو ڏسڻ لاءِ.

ਮਤ ਭਈ ਮਨ ਮਾਨੋ ਪਿਯੋ ਮਦ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮੁਖ ਭਾਖਤ ਨਾਹੀ ॥੨੮॥
mat bhee man maano piyo mad mohi rahee mukh bhaakhat naahee |28|

هوءَ پنهنجي مرضيءَ واري عاشق کي حاصل ڪرڻ ۾ مگن ٿي وئي آهي، ۽ لفظ سندس وات مان نڪرندا آهن. 28.

ਸੋਭਤ ਸੁਧ ਸੁਧਾਰੇ ਸੇ ਸੁੰਦਰ ਜੋਬਨ ਜੋਤਿ ਜਗੇ ਜਰਬੀਲੇ ॥
sobhat sudh sudhaare se sundar joban jot jage jarabeele |

اهي شاندار طور تي خوبصورت ڪم سان سينگاريل آهن ۽ چمڪندڙ چمڪندڙ آهن.

ਖੰਜਨ ਸੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਰਾਜਤ ਭਾਰੀ ਪ੍ਰਤਾਪ ਭਰੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥
khanjan se manoranjan raajat bhaaree prataap bhare garabeele |

سندس خاصيتن کي ڏسي عورت کي دل سڪون ملي ٿي.

ਬਾਨਨ ਸੇ ਮ੍ਰਿਗ ਬਾਰਨ ਸੇ ਤਰਵਾਰਨ ਸੇ ਚਮਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥
baanan se mrig baaran se taravaaran se chamake chattakeele |

هوءَ سڀ يادگيريون ۽ شعاعن کي ڇڏي ڏئي ٿي جڏهن هوءَ پنهنجي دلڪش نظارن کي پار ڪري ٿي.

ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਸਖਿ ਹੌਹੂੰ ਲਖੇ ਛਬਿ ਲਾਲ ਕੇ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ਰਸੀਲੇ ॥੨੯॥
reejh rahee sakh hauahoon lakhe chhab laal ke nain bisaal raseele |29|

گہرا پيار حاصل ڪرڻ سان، هوءَ پاڻ کي خوشين ۾ محسوس ڪندي آهي ۽ پشيمانيءَ جو اظهار نه ڪندي آهي. (29)

ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਬਿਨ ਸੰਗ ਅਲੀ ਜਬ ਤੇ ਮਨ ਭਾਵਨ ਭੇਟਿ ਗਈ ਹੌ ॥
bhaat bhalee bin sang alee jab te man bhaavan bhett gee hau |

”جڏهن کان مون پنهنجي محبوب سان ملاقات ڪئي آهي، تڏهن کان مون پنهنجون سموريون حياون ڇڏي ڏنيون آهن.

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਨ ਸੁਹਾਤ ਕਛੂ ਸੁ ਮਨੋ ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਮੋਲ ਲਈ ਹੌ ॥
taa din te na suhaat kachhoo su mano bin daaman mol lee hau |

”ڪجهه به مون کي رغبت نه ٿو ڏئي، ڄڻ ته مان ڪنهن به مالياتي فائدن کان سواءِ وڪامجي ويو آهيان.

ਭੌਹ ਕਮਾਨ ਕੋ ਤਾਨਿ ਭਲੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸਾਇਕ ਕੇ ਜਨੁ ਘਾਇ ਘਈ ਹੌ ॥
bhauah kamaan ko taan bhale drig saaeik ke jan ghaae ghee hau |

”هن جي نظر مان تير نڪرڻ سان، مان پريشان آهيان.

ਮਾਰਿ ਸੁ ਮਾਰਿ ਕਰੀ ਸਜਨੀ ਸੁਨਿ ਲਾਲ ਕੋ ਨਾਮੁ ਗੁਲਾਮ ਭਈ ਹੌ ॥੩੦॥
maar su maar karee sajanee sun laal ko naam gulaam bhee hau |30|

”ٻڌو، دوست، پيار ڪرڻ جي خواهش مون کي سندس غلام بڻائي ڇڏيو آهي.“ (30)

ਬਾਰਿਜ ਨੈਨ ਜਿਤੀ ਬਨਿਤਾ ਸੁ ਬਿਲੌਕ ਕੈ ਬਾਨ ਬਿਨਾ ਬਧ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥
baarij nain jitee banitaa su bilauak kai baan binaa badh hvai hai |

جيئن ته ڪنول جهڙيون نينهن جهڙيون عورتون هن کي ڏسڻ کان پوءِ بغير تير جي قتل ٿي ويون آهن.

ਬੀਰੀ ਚਬਾਤ ਨ ਬੈਠਿ ਸਕੈ ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਈ ਬਹੁਧਾ ਬਰਰੈ ਹੈ ॥
beeree chabaat na baitth sakai bisanbhaar bhee bahudhaa bararai hai |

اهي کاڌو نه چٻاڙيندا آهن، نه ويهندا آهن ۽ اڪثر بک نه لڳڻ سبب ٽٽندا آهن.

ਬਾਤ ਕਹੈ ਬਿਗਸੈ ਨ ਬਬਾ ਕੀ ਸੌ ਲੇਤ ਬਲਾਇ ਸਭੈ ਬਲਿ ਜੈ ਹੈ ॥
baat kahai bigasai na babaa kee sau let balaae sabhai bal jai hai |

اهي نه ڳالهائيندا آهن، اهي کلندا نه آهن، مان بابا جو قسم کڻان ٿو، اهي سڀئي ليٽي رهيا آهن، سندس آشيرواد وٺي رهيا آهن.

ਬਾਲਮ ਹੇਤ ਬਿਯੋਮ ਕੀ ਬਾਮ ਸੁ ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਬਜਾਰ ਬਕੈ ਹੈ ॥੩੧॥
baalam het biyom kee baam su baar anek bajaar bakai hai |31|

آسمان جون پريون به بازار ۾ (انهيءَ) بالم (محبوب) لاءِ ڪيترائي ڀيرا وڪامجن ٿيون.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਏਕ ਸਖੀ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਰਿਸਾਈ ॥
ek sakhee chhab her risaaee |

هڪ سخي کي (سندس) تصوير ڏسي ڏاڍي ڪاوڙ آئي.

ਤਾ ਕੇ ਕਹਿਯੋ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਈ ॥
taa ke kahiyo pitaa pratee jaaee |

سندس هڪ دوست حسد ٿي ويو، جنهن وڃي پيءُ کي ٻڌايو.

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਨ੍ਰਿਪ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਯੋ ॥
bachan sunat nrip adhik risaayo |

اهو ٻڌي بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو

ਦੁਹਿਤਾ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥੩੨॥
duhitaa ke mandir chal aayo |32|

راجا ڪاوڙ ۾ اچي پنهنجي محل ڏانهن روانو ٿيو.(32)

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
raaj sutaa aaise sun paayo |

راج ڪماري اها ڳالهه ٻڌي

ਮੋ ਪਿਤੁ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਕਰਿ ਆਯੋ ॥
mo pit adhik kop kar aayo |

جڏهن راج ڪماري کي خبر پئي ته سندس پيءُ ناراض ٿي اچي رهيو آهي.

ਤਬ ਤਿਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਕਹਿਯੋ ਕਾ ਕਰੋ ॥
tab tin hridai kahiyo kaa karo |

پوءِ هن دل ۾ سوچيو ته ڇا ڪجي.

ਉਰ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੋ ॥੩੩॥
aur meh maar kattaaree maro |33|

هن پاڻ کي خنجر سان مارڻ جو عزم ڪيو (33)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਬਿਮਨ ਚੰਚਲਾ ਚਿਤ ਲਖੀ ਮੀਤ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਕਾਇ ॥
biman chanchalaa chit lakhee meet kahiyo musakaae |

جيئن ته هوءَ تمام گهڻي پريشان نظر آئي، هن جي عاشق مسڪرائيندي پڇيو،

ਤੈ ਚਿਤ ਕ੍ਯੋ ਬ੍ਰਯਾਕੁਲਿ ਭਈ ਮੁਹਿ ਕਹਿ ਭੇਦ ਸੁਨਾਇ ॥੩੪॥
tai chit kayo brayaakul bhee muhi keh bhed sunaae |34|

(34) ”تون ڇو بيچين ٿي پيو آهين، سبب ٻڌاءِ؟

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
raaj sutaa keh taeh sunaayo |

راج ڪماريءَ کيس چيو

ਯਾ ਤੇ ਮੋਰ ਹ੍ਰਿਦੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥
yaa te mor hridai ddar paayo |

تڏهن راج ڪماريءَ چيو، ”مان دل ۾ خوفزده آهيان، ڇاڪاڻ ته،

ਰਾਜਾ ਸੋ ਕਿਨਹੂੰ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥
raajaa so kinahoon keh deeno |

ائين ڪرڻ سان بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو.

ਤਾ ਤੇ ਰਾਵ ਕੋਪ ਅਤਿ ਕੀਨੋ ॥੩੫॥
taa te raav kop at keeno |35|

”ڪنهن لاش بادشاهه کي اهو راز پڌرو ڪيو هو ۽ هو ڏاڍو بيزار ٿيو هو.(35)

ਤਾ ਤੇ ਰਾਵ ਕ੍ਰੋਧ ਉਪਜਾਯੋ ॥
taa te raav krodh upajaayo |

ائين ڪرڻ سان بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو

ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ਮਾਰਨਿ ਹਿਤ ਆਯੋ ॥
duhoonan ke maaran hit aayo |

”هاڻي بادشاهه ناراض ٿي اسان ٻنهي کي مارڻ لاءِ اچي رهيو آهي.

ਅਪਨੇ ਸੰਗ ਮੋਹਿ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ॥
apane sang mohi kar leejai |

مون کي پاڻ سان وٺي هل

ਬਹੁਰਿ ਉਪਾਇ ਭਜਨ ਕੋ ਕੀਜੈ ॥੩੬॥
bahur upaae bhajan ko keejai |36|

”تون مون کي پاڻ سان وٺي هل، ۽ ڀڄڻ جو ڪو رستو ڳولين.“ (36)

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਹਸਿ ਪਰਿਯੋ ॥
bachan sunat raajaa has pariyo |

بادشاهه (عورت جي) ڳالهه ٻڌي کلڻ لڳو

ਤਾ ਕੋ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਨ ਕਰਿਯੋ ॥
taa ko sok nivaaran kariyo |

اها ڳالهه ٻڌي راجا کلڻ لڳو ۽ هن کي پنهنجي پريشاني ختم ڪرڻ جو مشورو ڏنو.

ਹਮਰੋ ਕਛੂ ਸੋਕ ਨਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥
hamaro kachhoo sok neh kariyai |

(عورت چوڻ شروع ڪيو) منهنجي باري ۾ پريشان نه ٿيو.

ਤੁਮਰੀ ਜਾਨਿ ਜਾਨ ਤੇ ਡਰਿਯੈ ॥੩੭॥
tumaree jaan jaan te ddariyai |37|

”منهنجي باري ۾ فڪر نه ڪر، مون کي رڳو تنهنجي جان جو فڪر آهي“ (37)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਧ੍ਰਿਗ ਅਬਲਾ ਤੇ ਜਗਤ ਮੈ ਪਿਯ ਬਧ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥
dhrig abalaa te jagat mai piy badh nain nihaar |

ان عورت جي جيئڻ جي لائق نه آهي، جيڪا پنهنجي عاشق جي قتل کي ڏسندي رهي.

ਪਲਕ ਏਕ ਜੀਯਤ ਰਹੈ ਮਰਹਿ ਨ ਜਮਧਰ ਮਾਰਿ ॥੩੮॥
palak ek jeeyat rahai mareh na jamadhar maar |38|

هن کي هڪ منٽ جيئرو نه رهڻ گهرجي ۽ پاڻ کي خنجر سان مارڻ گهرجي (38)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ساوا

ਕੰਠਸਿਰੀ ਮਨਿ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਰ ਭੂਖਨ ਛੋਰਿ ਭਭੂਤ ਧਰੌਂਗੀ ॥
kantthasiree man kankan kunddar bhookhan chhor bhabhoot dharauangee |

(راج ڪماريءَ) ’اُڇلائڻ؛ هار، سون جون چوڙيون ۽ زيور لاهڻ سان، مان پنهنجي بدن تي مٽيءَ جو داغ لڳندس.

ਹਾਰ ਬਿਸਾਰਿ ਹਜਾਰਨ ਸੁੰਦਰ ਪਾਵਕ ਬੀਚ ਪ੍ਰਵੇਸ ਕਰੌਂਗੀ ॥
haar bisaar hajaaran sundar paavak beech praves karauangee |

”پنهنجي سموري خوبصورتي قربان ڪري، مان پاڻ کي ختم ڪرڻ لاءِ باهه ۾ ٽپو ڏيندس.

ਜੂਝਿ ਮਰੌ ਕਿ ਗਰੌ ਹਿਮ ਮਾਝ ਟਰੋ ਨ ਤਊ ਹਠਿ ਤੋਹਿ ਬਰੌਂਗੀ ॥
joojh marau ki garau him maajh ttaro na taoo hatth tohi barauangee |

”مان موت سان وڙهندس يا برف ۾ پاڻ کي دفن ڪندس پر پنهنجي عزم کي ڪڏهن به نه ڇڏيندس.

ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਨ ਕਾਜ ਕਿਸੂ ਸਖਿ ਪੀਯ ਮਰਿਯੋ ਲਖਿ ਹੌਹੂ ਮਰੌਂਗੀ ॥੩੯॥
raaj samaaj na kaaj kisoo sakh peey mariyo lakh hauahoo marauangee |39|

”جيڪڏهن منهنجو عاشق مري وڃي ته سموري حڪمراني ۽ اجتماعيت ڪو به فائدو نه ٿيندي.“ (39)