اُن خوبصورتيءَ سڀ خيال (دماغ مان) ڇڏي ڏنو ۽ کلڻ سان کلڻ لڳي.
(جيڪي ڪڏهن به لالچندا آهن) محبوب جي چنچل، قيمتي اکين جو پاڇو ڏسڻ لاءِ.
هوءَ پنهنجي مرضيءَ واري عاشق کي حاصل ڪرڻ ۾ مگن ٿي وئي آهي، ۽ لفظ سندس وات مان نڪرندا آهن. 28.
اهي شاندار طور تي خوبصورت ڪم سان سينگاريل آهن ۽ چمڪندڙ چمڪندڙ آهن.
سندس خاصيتن کي ڏسي عورت کي دل سڪون ملي ٿي.
هوءَ سڀ يادگيريون ۽ شعاعن کي ڇڏي ڏئي ٿي جڏهن هوءَ پنهنجي دلڪش نظارن کي پار ڪري ٿي.
گہرا پيار حاصل ڪرڻ سان، هوءَ پاڻ کي خوشين ۾ محسوس ڪندي آهي ۽ پشيمانيءَ جو اظهار نه ڪندي آهي. (29)
”جڏهن کان مون پنهنجي محبوب سان ملاقات ڪئي آهي، تڏهن کان مون پنهنجون سموريون حياون ڇڏي ڏنيون آهن.
”ڪجهه به مون کي رغبت نه ٿو ڏئي، ڄڻ ته مان ڪنهن به مالياتي فائدن کان سواءِ وڪامجي ويو آهيان.
”هن جي نظر مان تير نڪرڻ سان، مان پريشان آهيان.
”ٻڌو، دوست، پيار ڪرڻ جي خواهش مون کي سندس غلام بڻائي ڇڏيو آهي.“ (30)
جيئن ته ڪنول جهڙيون نينهن جهڙيون عورتون هن کي ڏسڻ کان پوءِ بغير تير جي قتل ٿي ويون آهن.
اهي کاڌو نه چٻاڙيندا آهن، نه ويهندا آهن ۽ اڪثر بک نه لڳڻ سبب ٽٽندا آهن.
اهي نه ڳالهائيندا آهن، اهي کلندا نه آهن، مان بابا جو قسم کڻان ٿو، اهي سڀئي ليٽي رهيا آهن، سندس آشيرواد وٺي رهيا آهن.
آسمان جون پريون به بازار ۾ (انهيءَ) بالم (محبوب) لاءِ ڪيترائي ڀيرا وڪامجن ٿيون.
چوپائي
هڪ سخي کي (سندس) تصوير ڏسي ڏاڍي ڪاوڙ آئي.
سندس هڪ دوست حسد ٿي ويو، جنهن وڃي پيءُ کي ٻڌايو.
اهو ٻڌي بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو
راجا ڪاوڙ ۾ اچي پنهنجي محل ڏانهن روانو ٿيو.(32)
راج ڪماري اها ڳالهه ٻڌي
جڏهن راج ڪماري کي خبر پئي ته سندس پيءُ ناراض ٿي اچي رهيو آهي.
پوءِ هن دل ۾ سوچيو ته ڇا ڪجي.
هن پاڻ کي خنجر سان مارڻ جو عزم ڪيو (33)
دوهيرا
جيئن ته هوءَ تمام گهڻي پريشان نظر آئي، هن جي عاشق مسڪرائيندي پڇيو،
(34) ”تون ڇو بيچين ٿي پيو آهين، سبب ٻڌاءِ؟
چوپائي
راج ڪماريءَ کيس چيو
تڏهن راج ڪماريءَ چيو، ”مان دل ۾ خوفزده آهيان، ڇاڪاڻ ته،
ائين ڪرڻ سان بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو.
”ڪنهن لاش بادشاهه کي اهو راز پڌرو ڪيو هو ۽ هو ڏاڍو بيزار ٿيو هو.(35)
ائين ڪرڻ سان بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو
”هاڻي بادشاهه ناراض ٿي اسان ٻنهي کي مارڻ لاءِ اچي رهيو آهي.
مون کي پاڻ سان وٺي هل
”تون مون کي پاڻ سان وٺي هل، ۽ ڀڄڻ جو ڪو رستو ڳولين.“ (36)
بادشاهه (عورت جي) ڳالهه ٻڌي کلڻ لڳو
اها ڳالهه ٻڌي راجا کلڻ لڳو ۽ هن کي پنهنجي پريشاني ختم ڪرڻ جو مشورو ڏنو.
(عورت چوڻ شروع ڪيو) منهنجي باري ۾ پريشان نه ٿيو.
”منهنجي باري ۾ فڪر نه ڪر، مون کي رڳو تنهنجي جان جو فڪر آهي“ (37)
دوهيرا
ان عورت جي جيئڻ جي لائق نه آهي، جيڪا پنهنجي عاشق جي قتل کي ڏسندي رهي.
هن کي هڪ منٽ جيئرو نه رهڻ گهرجي ۽ پاڻ کي خنجر سان مارڻ گهرجي (38)
ساوا
(راج ڪماريءَ) ’اُڇلائڻ؛ هار، سون جون چوڙيون ۽ زيور لاهڻ سان، مان پنهنجي بدن تي مٽيءَ جو داغ لڳندس.
”پنهنجي سموري خوبصورتي قربان ڪري، مان پاڻ کي ختم ڪرڻ لاءِ باهه ۾ ٽپو ڏيندس.
”مان موت سان وڙهندس يا برف ۾ پاڻ کي دفن ڪندس پر پنهنجي عزم کي ڪڏهن به نه ڇڏيندس.
”جيڪڏهن منهنجو عاشق مري وڃي ته سموري حڪمراني ۽ اجتماعيت ڪو به فائدو نه ٿيندي.“ (39)