انهن کي ڏسڻ تي ائين ٿو لڳي ته چنڊ پنهنجي چانڊوڪيءَ جي جوانيءَ کي قربان ڪري رهيو آهي.547.
راڌا کي خطاب ڪندي چندر ڀاگ جي تقرير:
سويا
پوءِ چندر ڀاڳ (سندس) منهن تان راڌا سان ائين ڳالهايو. (اي راڌا!)
چندرڀڳا راڌا کي چيو، ”جنهن سان تون بي ثمر راند ۾ رڌل آهين! اچو ته ڪرشن سان کيڏيون
شاعر شيام چوي ٿو ته، هن جو حسن منهنجي ذهن ۾ اڀريو آهي.
ان تماشي جي خوبصورتي کي بيان ڪندي شاعر چيو آهي ته راڌا جي مافوق الفطرت طاقت جي روشنيءَ ۾ گوپين وانگر مٽيءَ جي چراغ جي روشني پاڻ کي لڪايو.
راڌا جو ڪلام:
سويا
چندر ڀاڳ جون سڀ ڳالهيون ٻڌي، راڌا هن طرح چيو ته اي سخي! ٻڌ،
چندر ڀاڳ جون ڳالهيون ٻڌي راڌا کيس چيو ته اي دوست! انهيءَ مقصد لاءِ مون ماڻهن جي طعنن کي برداشت ڪيو آهي
(جڏهن) اسان راس جو قصو پنهنجي ڪنن سان ٻڌو آهي، تڏهن کان اسان ان کي پنهنجي ذهن ۾ پڪو ڪيو آهي.
549عراق واري راند جو ٻڌي، منهنجو ڌيان ان طرف هليو ويو ۽ ڪرشن کي پنهنجي اکين سان ڏسي، منهنجو ذهن متوجه ٿي ويو.
چندر ڀاڳ چيو ته اي سخي! مون کي ٻڌو (غور سان).
تڏهن چندر ڀاڳ چيو، ”اي دوست! منهنجي ڳالهه ٻڌو ۽ ڏسو، ڪرشن اتي ويٺو آهي ۽ اسين سڀ هن کي ڏسي جيئرا آهيون
(وڌيڪ) ٻڌو، جيڪو (ڪم) دوست کي خوش ڪري، ان کي کڻڻ گهرجي ۽ اهو ڪم (جلدي) ڪرڻ گهرجي.
جنهن ڪم سان دوست راضي ٿئي، اهو ڪم ٿيڻ گهرجي، تنهن ڪري اي راڌا! مان توهان کي چوان ٿو ته هاڻي جڏهن توهان اهو رستو اختيار ڪيو آهي ته توهان جي ذهن ۾ ٻيا خيال نه رکو.550.
شاعر جو ڪلام:
سويا
چندر ڀاڳ جون ڳالهيون ٻڌي، ڪيئن (راڌا) شري ڪرشن جي پيرن جي پوڄا ڪرڻ لاءِ وئي.
راڌا ڪرشن جي حاصلات لاءِ چندر ڀاگ جا لفظ ٻڌڻ شروع ڪئي ۽ هوءَ ناگا ڇوڪريءَ وانگر پنهنجي گهر مان نڪتي.
شاعر شيام چوي ٿو، ”گوپين جو وطن ڇڏڻ جو مثال هن طرح چئي سگهجي ٿو،
مندر مان نڪرندڙ گوپين جو مثال ڏيندي شاعر چيو آهي ته اهي ڪڪرن مان نڪرندڙ روشنيءَ جي چرپر وانگر نظر اچن ٿيون.
لارڊ ڪرشن هڪ عجيب انداز ۾ دلڪش راند جو ميدان ٺاهيو آهي
هيٺ جمنا نديءَ وانگر وهندي رهي ٿي
گوپيون سفيد پوشاڪ سان سينگاريل آهن. سندس شان کي شاعر هن ريت بيان ڪيو آهي:
گوپيون سفيد پوشاڪ ۾ سهڻيون نظر اچن ٿيون ۽ اُهي گلن جي باغ وانگر نظر اچن ٿيون، جيئن وڻندڙ راند جي جهنگ ۾.
چندر ڀاگ جي فرمانبرداري ڪندي، راڌا ڪرشن جي پيرن کي ڇڪيو
هن کي ڏسي هوءَ ڪرشن ۾ هڪ دلڪش تصوير وانگر ضم ٿي وئي
هن وقت تائين هوءَ شرم جي ننڊ ۾ سمايل هئي، پر اها شرم به ننڊ ڇڏي ڪري جاڳندي رهي.
اھو، جنھن جو اسرار سياڻن کي سمجھ ۾ نه آيو آھي، خوش قسمت راڌيڪا ان سان راند ڪرڻ ۾ مشغول آھي. 553.
راڌا کي خطاب ڪندي ڪرشن جي تقرير:
DOHRA
ڪرشن کلندي چيو (هي) راڌا کي،
ڪرشن راڌا کي مسڪرائيندي چيو، اي سون جي جسم جا پيارا! توهان مسڪرائيندي راند ڪندا رهو.���554.
ڪرشن جون ڳالهيون ٻڌي راڌا دل ۾ کلڻ لڳي (هوءَ ڏاڍي خوش ٿي).
ڪرشن جا لفظ ٻڌي، راڌا، دل ۾ مسڪرائي، گوپين سان گڏ گجگوڙ ڪرڻ لڳي. 555.
سويا
چندرڀگا ۽ چندر مُکي (يعني سخي) راڌا سان گڏ گيت ڳائڻ شروع ڪيا.
چندر ڀاڳ ۽ چندر مُکي راڌا سان گڏ ڳائڻ لڳا ۽ سورٺ، سارنگ، شُدھ ملهار ۽ بلاول جا راڳ ڳائڻ لڳا.
برجا جون عورتون متوجه ٿينديون هيون ۽ جيڪو به اهو راڳ ٻڌندو هو، سو متوجه ٿي ويندو هو
اهو آواز ٻڌي ٻيلي جا هرڻ ۽ ٻوٽا به هن طرف هليا ويا.
گوپين پنهنجن وارن جا حصا سر جي ڪنڌيءَ سان ڀري ڇڏيا ۽ سندن ذهن خوشي سان ڀرجي ويو.
پاڻ کي نڪ جي زيورن، هارن ۽ موتين جي چادرن سان سينگاريو.
گوپين، پنهنجن سڀني عضون کي زيورن سان سينگاريو، انهن جي اکين تي انٽيموني لڳايو
شاعر شيام چوي ٿو ته اهڙيءَ طرح هنن ڪرشن جو ذهن چورايو.557.
جڏهن ڪرشن چنڊ ۾ کيڏڻ لڳو ته راڌيڪا جو چهرو کيس چنڊ جهڙو نظر آيو
هوءَ ڪرشن جي دل کي محفوظ ڪري ٿي