(جڏهن) اهي وڙهندا ۽ زمين تي ڪري پيا، تڏهن مان بي هوش ٿي ويس. 8.
جڏهن ته تلوارن سان ڪافي وڙهڻ بعد ٻئي ڀائر مارجي ويا
پوءِ ٻئي پٽ پنهنجا ڪپڙا ڦاڙي فقير ٿي ويا. 9.
چوويهه:
پوءِ بادشاھه رڙ ڪئي ”پوتر پٽ“.
۽ بيهوش ٿي زمين تي ڪري پيو.
راج-تلڪ پنجين جي هٿ ۾ ٿي ويو (يعني پنجين کي راج-تلڪ ڏنو ويو).
۽ بيوقوف علحدگيءَ جي ڳالهه سمجهي نه سگهيو. 10.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 239 هين چترڪاري ختم ٿئي ٿي، تمام سٺو آهي. 239.4461. هلي ٿو
ٻٽي
بچن سان راجا (حڪومت) ڪلنگر ديس جي ڀرسان.
ڏاڍي سهڻي جسم واري سندس زال جو نالو روچي راج ڪواري هو. 1.
چوويهه:
کيس ٻيون ست راڻيون هيون.
بادشاهه انهن سڀني سان پيار ۾ پئجي ويو.
هو کين وقت بوقت سڏيندو هو
۽ انهن کي ويڙهيل ڪري (سندس) لذت ڪندا هئا. 2.
روچي راج ڪواري نالي هڪ راڻي هئي.
هوءَ (بادشاهه جو اهڙو سلوڪ ڏسي) دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙجي ويئي.
مون دل ۾ چوڻ شروع ڪيو ته ڪهڙيون ڪوششون ڪرڻ گهرجن
جنهن سان اسان انهن راڻين کي ماري ڇڏيو. 3.
ثابت قدم:
پهرين ته هن (ٻين) راڻين سان تمام گهڻي محبت پيدا ڪئي.
(هن) اهڙو پيار ڪيو جو بادشاهه به ٻڌو.
(هن) روچي راج ڪواري کي برڪت وارو سڏيو
جنهن ڪليگ ۾ پنهنجي جذبن سان تمام گهڻو سٺو ڪيو آهي. 4.
هو درياهه جي ڪناري تي ويو ۽ هڪ ڪمري واري رهائش (Trinalai) ٺاهيائين.
۽ پاڻ سمهڻ وارن کي چيائين
ته اي سکيا! ٻڌ، اسين سڀ گڏجي اتي وينداسين
مان ۽ تون اتي مزو وٺندين، جيترو تون چاهين.5.
(هوءَ) سونڪن سان ڪڪڙن جي درگاهه ڏانهن وئي
۽ بادشاهه ڏانهن نوڪر موڪليائين
ته اي ناٿ! مهرباني ڪري اتي اچو
۽ اچو ۽ راڻين سان مذاق ڪريو. 6.
اتي سڀني غلامن کي نوڪرن سميت وٺي آيو
۽ دروازو بند ڪري باھ ٻاريائين.
(اها) عورت ڪنهن ڪم جي بهاني هلي وئي.
هن چال سان سڀني راڻين کي ساڙي ڇڏيو.7.
چوويهه:
مان بادشاهه وٽ ويس
۽ روئڻ ۽ ڪيترن ئي هنڌن کي ٻڌايو.
اي معبود! توهان ڪيئن ويٺا آهيو (هتي)
تنهنجو سڄو حرم هاڻي سڙي ويو آهي. 8.
ھاڻي توھان پاڻ اتي وڃو
۽ عورتن کي ٻرندڙ باھ مان ڪڍو.
ھاڻي ھتي ويھي ڪجھ به نه ڪر
۽ منهنجي ڳالهه ٻڌ. 9.
اتي توهان جون عورتون سڙي رهيون آهن