شري دسم گرنتھ

صفحو - 167


ਚਿਤਿ ਚੌਕ ਰਹਿਯੋ ਸੁਭਿ ਦੇਖਿ ਸੁਤੰ ॥
chit chauak rahiyo subh dekh sutan |

هڪ ڏينهن بادشاهه اسڪول ويو ته پنهنجي پٽ کي ڏسي حيران ٿي ويو.

ਜੋ ਪੜਿਯੋ ਦਿਜ ਤੇ ਸੁਨ ਤਾਹਿ ਰੜੋ ॥
jo parriyo dij te sun taeh rarro |

(هن چيو ته) ”ٻڌ، (تو) برهمڻ کان ڇا پڙهيو آهي.

ਨਿਰਭੈ ਸਿਸੁ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲ ਪੜੋ ॥੫॥
nirabhai sis naam gupaal parro |5|

جڏهن بادشاهه پڇيو ته ٻار جيڪو ڪجهه سکيو سو ٻڌايو ۽ بي خوف ٿي رب جو نالو پڙهڻ لڳو.

ਸੁਨਿ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲ ਰਿਸ੍ਰਯੋ ਅਸੁਰੰ ॥
sun naam gupaal risrayo asuran |

گوپال جو نالو ٻڌي، ڀوتن کي ڪاوڙ اچي وئي.

ਬਿਨੁ ਮੋਹਿ ਸੁ ਕਉਣੁ ਭਜੋ ਦੁਸਰੰ ॥
bin mohi su kaun bhajo dusaran |

خدا جو نالو ٻڌي، ڀوت ڪاوڙجي ويو ۽ چوڻ لڳو، ”مون کان سواءِ ٻيو ڪير آهي، جنهن جو تون غور ڪرين؟

ਜੀਯ ਮਾਹਿ ਧਰੋ ਸਿਸੁ ਯਾਹਿ ਹਨੋ ॥
jeey maeh dharo sis yaeh hano |

(هيرانڪاشپا) دل ۾ پڪاريو ته هن ٻار کي مارڻو آهي.

ਜੜ ਕਿਉ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਨਾਮ ਭਨੋ ॥੬॥
jarr kiau bhagavaan ko naam bhano |6|

هن شاگرد کي مارڻ جو فيصلو ڪيو ۽ چيو ته اي بيوقوف تون رب العالمين جو نالو ڇو ٿو ورجائي؟

ਜਲ ਅਉਰ ਥਲੰ ਇਕ ਬੀਰ ਮਨੰ ॥
jal aaur thalan ik beer manan |

پاڻي ۽ زمين ۾ مان اڪيلو هيرو آهيان.

ਇਹ ਕਾਹਿ ਗੁਪਾਲ ਕੋ ਨਾਮੁ ਭਨੰ ॥
eih kaeh gupaal ko naam bhanan |

صرف هيرانائڪشپو کي ئي پاڻي ۽ زمين تي ميٿيو سمجهيو وڃي ٿو، پوءِ توهان ڇو ٿا ورجائي رهيا آهيو رب جو نالو؟

ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਬਾਧਤ ਥੰਮ ਭਏ ॥
tab hee tih baadhat tham bhe |

تڏھن ئي ان کي ستون سان ڳنڍيو.

ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨਨ ਦਾਨਵ ਬੈਨ ਧਏ ॥੭॥
sun sravanan daanav bain dhe |7|

پوءِ، جيئن بادشاهه جي حڪم موجب، ڀوتن کيس ڪالم سان ڳنڍيو.

ਗਹਿ ਮੂੜ ਚਲੇ ਸਿਸੁ ਮਾਰਨ ਕੋ ॥
geh moorr chale sis maaran ko |

اهي بيوقوف ديو ٻار کي مارڻ لاءِ وٺي ويا.

ਨਿਕਸ੍ਰਯੋ ਬ ਗੁਪਾਲ ਉਬਾਰਨ ਕੋ ॥
nikasrayo b gupaal ubaaran ko |

جڏهن اهي بيوقوف ماڻهو هن شاگرد کي مارڻ لاءِ اڳتي وڌيا ته رب پنهنجي شاگرد کي بچائڻ لاءِ ساڳئي وقت پاڻ کي ظاهر ڪيو.

ਚਕਚਉਧ ਰਹੇ ਜਨ ਦੇਖਿ ਸਬੈ ॥
chakchaudh rahe jan dekh sabai |

سڀ ماڻھو کيس ڏسي حيران ٿي ويا،

ਨਿਕਸ੍ਰਯੋ ਹਰਿ ਫਾਰਿ ਕਿਵਾਰ ਜਬੈ ॥੮॥
nikasrayo har faar kivaar jabai |8|

اُن وقت جن به رب کي ڏٺو، سي حيران ٿي ويا، رب پنهنجو پاڻ کي دروازا ٽوڙي ظاھر ڪيو.

ਲਖਿ ਦੇਵ ਦਿਵਾਰ ਸਬੈ ਥਹਰੇ ॥
lakh dev divaar sabai thahare |

ڏسڻ (نراسنگه) سڀ ديوتائن

ਅਵਿਲੋਕਿ ਚਰਾਚਰ ਹੂੰਹਿ ਹਿਰੇ ॥
avilok charaachar hoonhi hire |

هن کي ڏسي، سڀئي ديوتا ۽ شيطان لرزڻ لڳا ۽ سڀ جاندار ۽ بي جان شيون سندن دلين ۾ خوفزده ٿي ويون.

ਗਰਜੇ ਨਰਸਿੰਘ ਨਰਾਤ ਕਰੰ ॥
garaje narasingh naraat karan |

نراسنگهه، نارن جي پڄاڻيءَ تي، رڙ ڪئي

ਦ੍ਰਿਗ ਰਤ ਕੀਏ ਮੁਖ ਸ੍ਰੋਣ ਭਰੰ ॥੯॥
drig rat kee mukh sron bharan |9|

نارسنگ (مرد-شير) جي روپ ۾، ڳاڙهي اکين سان ۽ رت سان ڀريل وات، خوفناڪ طور تي گوڙ ڪيو. 9.

ਲਖਿ ਦਾਨਵ ਭਾਜ ਚਲੇ ਸਬ ਹੀ ॥
lakh daanav bhaaj chale sab hee |

جڏهن نارسنگ ريگستان ۾ رڙ ڪئي

ਗਰਜਿਯੋ ਨਰਸਿੰਘ ਰਣੰ ਜਬ ਹੀ ॥
garajiyo narasingh ranan jab hee |

اهو ڏسي ۽ نارسنگ جي گوڙ ٻڌي سڀ ڀوت ڀڄي ويا

ਇਕ ਭੂਪਤਿ ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਰਣ ਮੈ ॥
eik bhoopat tthaadt rahiyo ran mai |

اڪيلو راجا (Hirnakshapa).

ਗਹਿ ਹਾਥਿ ਗਦਾ ਨਿਰਭੈ ਮਨ ਮੈ ॥੧੦॥
geh haath gadaa nirabhai man mai |10|

فقط شهنشاهه، بي خوفيءَ سان پنهنجي گدلي هٿ ۾ جهلي، ان جنگ جي ميدان ۾ مضبوطيءَ سان بيٺو.

ਲਰਜੇ ਸਬ ਸੂਰ ਨ੍ਰਿਪੰ ਗਰਜੇ ॥
laraje sab soor nripan garaje |

جڏهن بادشاهه (هرناڪشاپا) چيلنج ڪيو

ਸਮੁਹਾਤ ਭਏ ਭਟ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ॥
samuhaat bhe bhatt kehar ke |

جڏهن شهنشاهه زور سان گوڙ ڪيو، تڏهن سڀ بهادر لڙي ويا ۽ اهي سڀئي ويڙهاڪ ٽولا ٽولا ڪري انهيءَ شينهن جي اڳيان اچي بيٺا.

ਜੁ ਗਏ ਸਮੁਹੇ ਛਿਤ ਤੈ ਪਟਕੇ ॥
ju ge samuhe chhit tai pattake |

جيڪو وڙهڻ لاءِ آيو،

ਰਣਿ ਭੈ ਰਣਧੀਰ ਬਟਾ ਨਟ ਕੇ ॥੧੧॥
ran bhai ranadheer battaa natt ke |11|

جيڪي به نارسنگ جي اڳيان ويا، هن انهن سڀني ويڙهاڪن کي جادوگر وانگر پڪڙي زمين تان هيٺ ڪري ڇڏيو.

ਬਬਕੇ ਰਣਧੀਰ ਸੁ ਬੀਰ ਘਣੇ ॥
babake ranadheer su beer ghane |

اڪثر جنگين کي چيلينج ڪندا هئا

ਰਹਿਗੇ ਮਨੋ ਕਿੰਸਕ ਸ੍ਰੋਣ ਸਣੇ ॥
rahige mano kinsak sron sane |

ويڙهاڪن هڪ ٻئي تي زور زور سان نعرا هنيا ۽ رت سان ڳاڙهاڻ ٿيڻ لڳا.

ਉਮਗੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਰਿਪੁ ਯੌ ॥
aumage chahoon oran te rip yau |

چئني پاسن کان دشمن آيا

ਬਰਸਾਤਿ ਬਹਾਰਨ ਅਭ੍ਰਨ ਜਿਯੋ ॥੧੨॥
barasaat bahaaran abhran jiyo |12|

دشمن چئن طرفن کان اهڙي شدت سان اڳتي وڌيا جيئن برسات جي موسم ۾ ڪڪر.12.

ਬਰਖੈ ਸਰ ਸੁਧ ਸਿਲਾ ਸਿਤਿਯੰ ॥
barakhai sar sudh silaa sitiyan |

ڏهن طرفن کان جنگي جهاز اچي رهيا هئا ۽ شيلا (ان تي رڱڻ ڪري)

ਉਮਡੇ ਬਰਬੀਰ ਦਸੋ ਦਿਸਿਯੰ ॥
aumadde barabeer daso disiyan |

سڀني ڏهن طرفن کان اڳتي وڌي، ويڙهاڪن تيرن ۽ پٿرن جي بارش شروع ڪئي

ਚਮਕੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਣ ਸੁ ਬਾਣ ਜੁਧੰ ॥
chamakant kripaan su baan judhan |

جنگ ۾ تير ۽ تلوارون چمڪيون.

ਫਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਜਨੁ ਬੀਰ ਕ੍ਰੁਧੰ ॥੧੩॥
faharant dhujaa jan beer krudhan |13|

جنگ جي ميدان ۾ تلوارون ۽ تير چمڪڻ لڳا ۽ بهادر ويڙهاڪن پنهنجا جهنڊا ڦڙڪائڻ شروع ڪيا.

ਹਹਰੰਤ ਹਠੀ ਬਰਖੰਤ ਸਰੰ ॥
haharant hatthee barakhant saran |

مسلسل ويڙهاڪن کي زوردار آوازن سان هن طرح تيرن جي گولي جي بارش ڪري رهيا آهن،

ਜਨੁ ਸਾਵਨ ਮੇਘ ਬੁਠਿਯੋ ਦੁਸਰੰ ॥
jan saavan megh butthiyo dusaran |

ڄڻ ته سوان جي جبل ۾ هي ٻيو ڪڪر ڦاٽل هجي

ਫਰਹੰਤ ਧੁਜਾ ਹਹਰੰਤ ਹਯੰ ॥
farahant dhujaa haharant hayan |

جھنڊا لڙڪي رھيا آھن ۽ گھوڙا نيرن ڪري رھيا آھن

ਉਪਜਿਯੋ ਜੀਅ ਦਾਨਵ ਰਾਇ ਭਯੰ ॥੧੪॥
aupajiyo jeea daanav raae bhayan |14|

۽ اهو سڄو منظر ڏسي، ڀوت بادشاهه جي دل خوف سان ڀرجي وئي.

ਹਿਹਨਾਤ ਹਯੰ ਗਰਜੰਤ ਗਜੰ ॥
hihanaat hayan garajant gajan |

گهوڙا گوڙ ڪري رهيا آهن ۽ هاٿي گوڙ ڪري رهيا آهن

ਭਟ ਬਾਹ ਕਟੀ ਜਨੁ ਇੰਦ੍ਰ ਧੁਜੰ ॥
bhatt baah kattee jan indr dhujan |

ويڙهاڪن جا ڪٽيل ڊگھا هٿ اندرا جي پرچم وانگر نظر اچن ٿا

ਤਰਫੰਤ ਭਟੰ ਗਰਜੰ ਗਜੰ ॥
tarafant bhattan garajan gajan |

ويڙهاڪ رڙيون ڪري رهيا آهن ۽ هاٿي اهڙيءَ طرح گوڙ ڪري رهيا آهن،

ਸੁਨ ਕੈ ਧੁਨਿ ਸਾਵਣ ਮੇਘ ਲਜੰ ॥੧੫॥
sun kai dhun saavan megh lajan |15|

ته ساون جي مهيني جا ڪڪر شرمسار ٿي رهيا آهن.15.

ਬਿਚਲ੍ਰਯੋ ਪਗ ਦ੍ਵੈਕੁ ਫਿਰਿਯੋ ਪੁਨਿ ਜਿਯੋ ॥
bichalrayo pag dvaik firiyo pun jiyo |

جيئن ئي هيرانائڪشپو جو گهوڙو ٿورڙو ڦريو، ته هو پاڻ به ڀڄي ويو ۽ ٻه قدم پوئتي هٽي ويو.

ਕਰਿ ਪੁੰਛ ਲਗੇ ਅਹਿ ਕ੍ਰੁਧਤ ਜਿਯੋ ॥
kar punchh lage eh krudhat jiyo |

پر پوءِ به هو ان نانگ وانگر ڪاوڙيل هو، جيڪو ان وقت ڪاوڙجي ويندو آهي جڏهن ان جي پڇ پيرن سان ٽڪرائجي ويندي آهي.

ਰਣਰੰਗ ਸਮੈ ਮੁਖ ਯੋ ਚਮਕ੍ਯੋ ॥
ranarang samai mukh yo chamakayo |

هن جو منهن جنگ جي ميدان ۾ چمڪي رهيو هو،

ਲਖਿ ਸੂਰ ਸਰੋਰਹੁ ਸੋ ਦਮਕ੍ਰਯੋ ॥੧੬॥
lakh soor sarorahu so damakrayo |16|

جيئن سج کي ڏسڻ تي ڪنول جو ڦل.16.

ਰਣ ਰੰਗ ਤੁਰੰਗਨ ਐਸ ਭਯੋ ॥
ran rang turangan aais bhayo |

گهوڙي ميدان ۾ اهڙو ته گوڙ ڪيو