پوءِ (هن) ڇت کي مٿي تي کنيو. 91.
جڏهن سِد پال وڏي لشڪر کي چيڀاٽي ڇڏيو.
پوءِ باقي بچيل (فوج) پنهنجي جان بچائيندي اُتي ڀڄي ويا.
(ديوان سِد پال) بادشاهي ورتي (۽ پنهنجي مٿي تي ڇت جھلي).
جيڪو اچي پناهه ۾ آيو، سو بچي ويو. جنهن مزاحمت ڪئي ان کي قتل ڪيو ويو. 92.
بادشاهي حاصل ڪرڻ کان پوءِ هن پنهنجي دل ۾ ائين سوچيو
ته هن بادشاهه کي قتل ڪري چڱو ڪم نه ڪيو.
سڄي رات جاڳندا رهيا ۽ غور فڪر ڪندا رهيا.
(ته) صبح جو جيڪو ڪجهه ملي، سو بادشاهه کي ڏنو وڃي. 93.
صبح جو اتي هڪ قصاب جو نوڪر آيو.
(جيڪو) پاڻ کي ڪچري سان درياهه ۾ اڇلائڻ وارو هو.
هن کي گرفتار ڪيو ويو ۽ سلطنت ڏني وئي.
سندس نالو جين الوادي هو. 94.
چوويهه:
جڏهن هن کي بادشاهي ڏني وئي،
پوءِ هن پنهنجي ڌيءَ سان گڏ جنگل جو رستو اختيار ڪيو.
بدرڪاسي (بدري ناٿ) ۾ پٽ جي حيثيت سان.
سائين جي روپ ۾ داخل ٿيو. 95.
ٻٽي
جڏهن (هن) اتي گهڻي تپسيا ڪئي (تڏهن) دنيا ماءُ (ديوي) ظاهر ٿي.
کيس چيائين ته اي ڌيءَ! جيڪي تو کي وڻيو سو پڇو ('برمبرو') ॥96॥
چوويهه:
اي ماءُ! مون کي اهو ڏيو
۽ مون کي پاڻ ٺاهيو.
ڇتر ڪڏھن نه وڃي ترڪ جي گھر،
اي جگماتا! مون کي هي نعمت ڏي. 97.
(منهنجو) ذهن (هميشه) تنهنجي پيرن تي هجي
۽ گهر ۾ بيشمار دولت هجي.
ڪو دشمن اسان کي فتح نه ڏي
۽ اي ماءُ! منهنجي دل هميشه توهان تي قائم رهي. 98.
جگت ماتا اهڙي نعمت ڏني
۽ کيس آسام جو بادشاهه بڻايو.
(هو) اڃا تائين اتي راڄ ڪري ٿو
۽ دهليءَ جي بادشاهه جي پرواهه نه ڪندو آهي. 99.
جنهن کي ڀواڻي (پاڻ) بادشاهي ڏني آهي،
هن کان ڪير به کسي نٿو سگهي.
(هو) اڃا تائين اتي راڄ ڪري ٿو
۽ گهر ۾ سڀ رڌيون سدا به موجود آهن. 100.
پهرين دهليءَ جي بادشاهه سان پيءُ جي جنگ ٿي.
پوءِ ديويءَ کان اها نعمت حاصل ڪيائين.
(سندس پيءُ) ’انگ ديس‘ (آسام) جو بادشاهه ٿيو.
ان چال سان (ته) ابلا پنهنجو دين بچائي ورتو. 101.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 297 هين چتر جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 297.5750. هلي ٿو
چوويهه:
هڪ بادشاهه جي زال ٻڌندي هئي
(جيڪو) ڏاڍو سهڻو ۽ نيڪ هو.
هن جو نالو جهلم جو (دي) سڏبو هو.
هن جي مقابلي ۾ ٻيو ڪير ٿي سگهي ٿو؟ (يعني هوءَ ڏاڍي سهڻي هئي)