ٻٽي
توهان جا ٻه پٽ هميشه دنيا ۾ رهن.
هن جو غم قبول نه ڪر، تنهنجو مڙس اڃا جيئرو آهي. 5.
چوويهه:
ڪا به عورت جيڪا اتي وڃي ٿي (افسوس ڪرڻ لاءِ)
اها ساڳي ڳالهه بيان ڪري ٿي
تنهنجا پٽ چار سال جيئرا رهن
۽ انھن ٻنھي لاءِ ڪڏھن به ڪو ڏک نه سوچيو. 6.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 150 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 150.2995. هلي ٿو
ٻٽي
راجوري ۾ ڪپت سنگهه نالي بادشاهه رهندو هو.
هو هميشه ڏاڍو مهربان هوندو هو ۽ ڪڏهن به ناراض نه ٿيندو هو. 1.
چوويهه:
سندس زال جو نالو گمن متي هو.
(هن کي) ٽن ماڻهن ۾ سڀ کان وڌيڪ سهڻو سڏيو ويندو هو.
هوءَ پنهنجي مڙس سان ڏاڍي پياري هئي
۽ هوءَ کيس انسانن کان وڌيڪ پياري سمجهي ٿي. 2.
جڏهن بادشاهه جنگ ۾ ويو
پوءِ راڻي چوي ٿي،
(اي ناٿ!) مان توکي نه ڇڏيندس ۽ گهر ۾ ويندس
۽ مان پرانٿ جا پير پڪڙيندس. 3.
جڏهن بادشاهه کي جنگ جي ميدان ۾ ڪنهن هنڌ وڃڻو هو.
پوءِ راڻي تلوار کڻي اڳتي وڌي ٿي.
(جڏھن بادشاھ) دشمنن کي شڪست ڏيئي گھر موٽندو ھو
(پوءِ ساڻس گڏ) مختلف ڪمن ۾ مشغول رهندي هئي. 4.
هڪ ڏينهن بادشاهه کي جنگ ۾ وڃڻو پيو
(پوءِ هو) پنهنجي زال سان هاٿي تي سوار ٿي هليو ويو.
جيئن ئي هو روانو ٿيو، ته گهمسان جنگ ڏانهن روانو ٿيو
۽ فخريه جنگجو اٿي کڙا ٿيا. 5.
ثابت قدم:
(بادشاهه) ناراض ٿي جنگ جي ميدان ۾ ويڙهاڪن کي ماري ڇڏيو.
هن مختلف قسم جا تير مارائي رٿن ۽ گھوڙن کي ناس ڪري ڇڏيو.
جنگ ڏسڻ کان پوءِ سپاهين دانهون ڪيون
۽ ڍول، ترنم ۽ مريدنگ-مچنگ وڄائين. 6.
گهوڙي سوار دل ۾ وڏي ڪاوڙ سان (جنگ جي ميدان ۾) ويا.
ٻنهي طرفن کان هٿياربند فوجون ڊوڙڻ لڳيون.
لڙائي جو آواز آيو ۽ (جنگي جوان) پوري قوت سان اچي بيٺا
۽ سامهون وڙهندي، ويڙهاڪن جا ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويا. 7.
جلد ئي خوفناڪ جنگجو زمين تي اچي ويندا.
ڪيترائي بي مثال جنگجو تلوارن سان ٽڪرائجي ويا.
(اهي) ٽڪرا ٽڪرا ٿي پون، پر ذهن (جنگ کان) ذري گهٽ نه موڙيو.
(اهو ائين لڳي رهيو هو) ڄڻ ودودتا وري ٻوڏ آڻي ڇڏي هجي. 8.
جڏهن راڻيءَ سان گڏ بادشاهه به ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو.
پوءِ ٻنهي هٿن ۾ سخت تير ۽ تير کنيا.
دشمن کي ڏکڻ طرف ڏسي، عورت تير اڇلايو
۽ دشمن کي هڪ ئي تير سان چيڀاٽي ڇڏيو. 9.
(جڏهن ته) سج لهي ويو آهي، جئه مهيني جي منجهند جو.
(يا) ڄڻ ته سمنڊ جا ڪنارا ٻوڏ سان ڌوئي ويا آهن.