بيوقوف جنهن کي حال جي خبر ناهي. 49.
ائين چئي سڀ پٺاڻ ڊوڙي آيا
۽ اُھي لاشن سان گڏ (ڀريل) ٽولن ۾ افراتفري سان آيا.
جتي لڇمڻ شمس الدين کي قتل ڪيو.
ان جاءِ تي سڄي فوج گڏ ٿي وئي. 50.
لودي، سور (پٺاڻن جي هڪ ذات) نيازي
پاڻ سان سٺا جنگي جوان کڻي ويا.
(انهن کان علاوه) دائوزئي (دائود زئي پٺاڻن جي هڪ شاخ) روهيل،
آفريدي (پٺاڻ) به (پنهنجا) گهوڙا نچندا هئا. 51.
ٻٽي
باون خيل پٺاڻ (ٻانهن قبيلن جا پٺاڻ) سڀ اتي ئي ڪري پيا.
(اهي) مختلف ڪپڙن سان سينگاريل هئا، جن کي شمار نٿو ڪري سگهجي. 52.
چوويهه:
گهوڙي سوار دروازي تي نه بيٺا هئا.
جنگجو جتي گھوڙا ناچ ڪري رهيا هئا.
تيرن جو طوفان آيو،
(جنهن جي ڪري) هو هٿ ڊگها ڪري به ڏسي نه سگهيو. 53.
اهڙيءَ طرح شهر ۾ گوڙ مچي ويو. (ظاھر ٿيڻ شروع ٿئي ٿو)
ڄڻ سج لهي ويو هو،
يا جيئن سمنڊ جو پاڻي وهي ٿو (يعني لڙ اچي وئي آهي)
يا جيئن مڇيون ٽپو ڏيئي مري وڃن ٿيون. 54.
نديءَ ۾ ٻيڙيءَ وانگر
پري وڃي رهيو آهي ۽ ڪو سنڀاليندڙ ناهي.
اهڙي ريت شهر جي حالت ٿي وئي.
(اھو ڏسڻ ۾ آيو) ڄڻ اندرا کان سواءِ سچي ٿي ويو ھو. 55.
ٻٽي
انهيءَ پاسي کان سڀ چشتي چڙهندا هئا ۽ ان پاسي کان پٺاڻ به چڙهندا هئا.
اي سنتو! دل سان ٻڌو، رستو (سڀ شور شرابي) ختم ٿي ويو. 56.
ڀجنگ پريت آيت:
جڏهن پٺاڻن جو لشڪر تير ۽ تير کڻي آيو
تنهن ڪري هتان جا سڀئي ڇتي جنگجو ڪاوڙ ۾ اچي ويا.
اهڙا ڳرا تير ٻنهي طرفن کان هليا
(جيڪو) جسم ۾ جڪڙيل آهي، (پوءِ) لٽي نه ٿو سگهي. 57.
تڏهن لڇمڻ ڪمار ناراض ٿي ويو
مڪي (بني) پٺاڻن کي هٿيارن سان قتل ڪيو.
جنگ جي ميدان ۾ ڪٿي ڪٿي هيرو به ائين مري ويا هئا
جيئن اندرا جا ڦڙا ڪٽيل آهن. 58.
(انهن کي جنگ جي ميدان ۾ ليٽندي ائين پئي لڳو) ڄڻ ملنگ ڀنگ پيئڻ کان پوءِ ليٽي پيو هجي.
ڪيترن ئي هاٿين جا مٿو ڪنهن هنڌ ڪري پيا هئا.
ڪٿي ڪٿي، اُٺ جيڪي ماريا ويا هئا، اهي جنگ جي ميدان ۾ سڃاتل نظر اچن ٿا.
جنگ جي ميدان ۾ ڪٿي ڪٿي ننگين تلوارون لٽڪي رهيون هيون. 59.
ڪنهن جاءِ تي تيرن سان ڪٽيل (هيرو) زمين تي اهڙيءَ طرح ليٽي رهيا هئا
جيئن هاريءَ پوکڻ لاءِ ڪمند (بنچ) پوکيو آهي.
پيٽ ۾ ڪٿي ائين چمڪي رهيو هو،
ڄڻ ته ڄار ۾ ڦاٿل مڇيءَ جو مزو اچي رهيو آهي. 60.
جنگ جي ميدان ۾ ڪنهن هنڌ ڦاٽي پيٽ سان گھوڙا رکيا هئا.
ڪٿي ڪٿي جهنگلي هاٿي ۽ گهوڙا به هئا جيڪي پنهنجي سوارن کان ٿڪجي پيا هئا.
ڪٿي ڪٿي شيو (’منڊ ملئي‘) سرن جي هار چاڙهي رهيو هو.