شري دسم گرنتھ

صفحو - 1242


ਜਹ ਮੂਰਖ ਨਹਿ ਸੂਝਤ ਚਾਲਾ ॥੪੯॥
jah moorakh neh soojhat chaalaa |49|

بيوقوف جنهن کي حال جي خبر ناهي. 49.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਾਖਿ ਖਾਨ ਸਭ ਧਾਏ ॥
eih bidh bhaakh khaan sabh dhaae |

ائين چئي سڀ پٺاڻ ڊوڙي آيا

ਬਾਧੇ ਚੁੰਗ ਚੌਪ ਤਨ ਆਏ ॥
baadhe chung chauap tan aae |

۽ اُھي لاشن سان گڏ (ڀريل) ٽولن ۾ افراتفري سان آيا.

ਸਮਸਦੀਨ ਲਛਿਮਨ ਜਹ ਘਾਯੋ ॥
samasadeen lachhiman jah ghaayo |

جتي لڇمڻ شمس الدين کي قتل ڪيو.

ਤਿਹ ਠਾ ਸਕਲ ਸੈਨ ਮਿਲਿ ਆਯੋ ॥੫੦॥
tih tthaa sakal sain mil aayo |50|

ان جاءِ تي سڄي فوج گڏ ٿي وئي. 50.

ਲੋਦੀ ਸੂਰ ਨਯਾਜੀ ਚਲੇ ॥
lodee soor nayaajee chale |

لودي، سور (پٺاڻن جي هڪ ذات) نيازي

ਲੀਨੇ ਸੰਗ ਸੂਰਮਾ ਭਲੇ ॥
leene sang sooramaa bhale |

پاڻ سان سٺا جنگي جوان کڻي ويا.

ਦਾਓਜਈ ਰੁਹੇਲੇ ਆਏ ॥
daaojee ruhele aae |

(انهن کان علاوه) دائوزئي (دائود زئي پٺاڻن جي هڪ شاخ) روهيل،

ਆਫਰੀਦਿਯਨ ਤੁਰੈ ਨਚਾਏ ॥੫੧॥
aafareediyan turai nachaae |51|

آفريدي (پٺاڻ) به (پنهنجا) گهوڙا نچندا هئا. 51.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਬਾਵਨ ਖੇਲ ਪਠਾਨ ਤਹ ਸਭੈ ਪਰੇ ਅਰਿਰਾਇ ॥
baavan khel patthaan tah sabhai pare ariraae |

باون خيل پٺاڻ (ٻانهن قبيلن جا پٺاڻ) سڀ اتي ئي ڪري پيا.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਬਾਨਾ ਬਧੇ ਗਨਨਾ ਗਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥੫੨॥
bhaat bhaat baanaa badhe gananaa ganee na jaae |52|

(اهي) مختلف ڪپڙن سان سينگاريل هئا، جن کي شمار نٿو ڪري سگهجي. 52.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਪਖਰਿਯਾਰੇ ਦ੍ਵਾਰਨ ਨਹਿ ਮਾਵੈ ॥
pakhariyaare dvaaran neh maavai |

گهوڙي سوار دروازي تي نه بيٺا هئا.

ਜਹਾ ਤਹਾ ਭਟ ਤੁਰੰਗ ਨਚਾਵੈ ॥
jahaa tahaa bhatt turang nachaavai |

جنگجو جتي گھوڙا ناچ ڪري رهيا هئا.

ਬਾਨਨ ਕੀ ਆਂਧੀ ਤਹ ਆਈ ॥
baanan kee aandhee tah aaee |

تيرن جو طوفان آيو،

ਹਾਥ ਪਸਾਰਾ ਲਖਾ ਨ ਜਾਈ ॥੫੩॥
haath pasaaraa lakhaa na jaaee |53|

(جنهن جي ڪري) هو هٿ ڊگها ڪري به ڏسي نه سگهيو. 53.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੋਰ ਨਗਰ ਮੈ ਪਯੋ ॥
eih bidh sor nagar mai payo |

اهڙيءَ طرح شهر ۾ گوڙ مچي ويو. (ظاھر ٿيڻ شروع ٿئي ٿو)

ਜਨੁ ਰਵਿ ਉਲਟਿ ਪਲਟ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥
jan rav ulatt palatt hvai gayo |

ڄڻ سج لهي ويو هو،

ਜੈਸੇ ਜਲਧਿ ਬਾਰਿ ਪਰਹਰੈ ॥
jaise jaladh baar paraharai |

يا جيئن سمنڊ جو پاڻي وهي ٿو (يعني لڙ اچي وئي آهي)

ਉਛਰਿ ਉਛਰਿ ਮਛਰੀ ਜ੍ਯੋਂ ਮਰੈ ॥੫੪॥
auchhar uchhar machharee jayon marai |54|

يا جيئن مڇيون ٽپو ڏيئي مري وڃن ٿيون. 54.

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਨਾਵ ਨਦੀ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥
jih bidh naav nadee kee dhaaraa |

نديءَ ۾ ٻيڙيءَ وانگر

ਬਹੀ ਜਾਤ ਕੋਊ ਨਹਿ ਰਖਵਾਰਾ ॥
bahee jaat koaoo neh rakhavaaraa |

پري وڃي رهيو آهي ۽ ڪو سنڀاليندڙ ناهي.

ਤੈਸੀ ਦਸਾ ਨਗਰ ਕੀ ਭਈ ॥
taisee dasaa nagar kee bhee |

اهڙي ريت شهر جي حالت ٿي وئي.

ਜਨੁ ਬਿਨੁ ਸਕ੍ਰ ਸਚੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੫੫॥
jan bin sakr sachee hvai gee |55|

(اھو ڏسڻ ۾ آيو) ڄڻ اندرا کان سواءِ سچي ٿي ويو ھو. 55.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਇਹਿ ਦਿਸਿ ਸਭ ਛਤ੍ਰੀ ਚੜੇ ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਚੜੇ ਪਠਾਨ ॥
eihi dis sabh chhatree charre uhi dis charre patthaan |

انهيءَ پاسي کان سڀ چشتي چڙهندا هئا ۽ ان پاسي کان پٺاڻ به چڙهندا هئا.

ਸੁਨਹੁ ਸੰਤ ਚਿਤ ਦੈ ਸਭੈ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਨਿਦਾਨ ॥੫੬॥
sunahu sant chit dai sabhai jih bidh bhayo nidaan |56|

اي سنتو! دل سان ٻڌو، رستو (سڀ شور شرابي) ختم ٿي ويو. 56.

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |

ڀجنگ پريت آيت:

ਜਬੈ ਜੋਰਿ ਬਾਨਾ ਅਨੀ ਖਾਨ ਆਏ ॥
jabai jor baanaa anee khaan aae |

جڏهن پٺاڻن جو لشڪر تير ۽ تير کڻي آيو

ਇਤੈ ਛੋਭਿ ਛਤ੍ਰੀ ਸਭੈ ਬੀਰ ਧਾਏ ॥
eitai chhobh chhatree sabhai beer dhaae |

تنهن ڪري هتان جا سڀئي ڇتي جنگجو ڪاوڙ ۾ اچي ويا.

ਚਲੇ ਬਾਨ ਐਸੇ ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਭਾਰੇ ॥
chale baan aaise duhoon or bhaare |

اهڙا ڳرا تير ٻنهي طرفن کان هليا

ਲਗੈ ਅੰਗ ਜਾ ਕੇ ਨ ਜਾਹੀ ਨਿਕਾਰੇ ॥੫੭॥
lagai ang jaa ke na jaahee nikaare |57|

(جيڪو) جسم ۾ جڪڙيل آهي، (پوءِ) لٽي نه ٿو سگهي. 57.

ਤਬੈ ਲਛਿਮਨ ਕੁਮਾਰ ਜੂ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ॥
tabai lachhiman kumaar joo kop kai kai |

تڏهن لڇمڻ ڪمار ناراض ٿي ويو

ਹਨੇ ਖਾਨ ਬਾਨੀ ਸਭੈ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥
hane khaan baanee sabhai sasatr lai kai |

مڪي (بني) پٺاڻن کي هٿيارن سان قتل ڪيو.

ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਐਸੇ ॥
kite khet maare pare beer aaise |

جنگ جي ميدان ۾ ڪٿي ڪٿي هيرو به ائين مري ويا هئا

ਬਿਰਾਜੈ ਕਟੇ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਕੇਤੁ ਜੈਸੇ ॥੫੮॥
biraajai katte indr ke ket jaise |58|

جيئن اندرا جا ڦڙا ڪٽيل آهن. 58.

ਪੀਏ ਜਾਨੁ ਭੰਗੈ ਮਲੰਗੈ ਪਰੇ ਹੈ ॥
pee jaan bhangai malangai pare hai |

(انهن کي جنگ جي ميدان ۾ ليٽندي ائين پئي لڳو) ڄڻ ملنگ ڀنگ پيئڻ کان پوءِ ليٽي پيو هجي.

ਕਹੂੰ ਕੋਟਿ ਸੌਡੀਨ ਸੀਸੈ ਝਰੇ ਹੈ ॥
kahoon kott sauaddeen seesai jhare hai |

ڪيترن ئي هاٿين جا مٿو ڪنهن هنڌ ڪري پيا هئا.

ਕਹੂੰ ਉਸਟ ਮਾਰੇ ਸੁ ਲੈ ਭੂਮਿ ਤੋਪੈ ॥
kahoon usatt maare su lai bhoom topai |

ڪٿي ڪٿي، اُٺ جيڪي ماريا ويا هئا، اهي جنگ جي ميدان ۾ سڃاتل نظر اچن ٿا.

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਖਾਡੇ ਲਸੈ ਨਗਨ ਧੋਪੈ ॥੫੯॥
kahoon khet khaadde lasai nagan dhopai |59|

جنگ جي ميدان ۾ ڪٿي ڪٿي ننگين تلوارون لٽڪي رهيون هيون. 59.

ਕਹੂੰ ਬਾਨ ਕਾਟੇ ਪਰੇ ਭੂਮਿ ਐਸੇ ॥
kahoon baan kaatte pare bhoom aaise |

ڪنهن جاءِ تي تيرن سان ڪٽيل (هيرو) زمين تي اهڙيءَ طرح ليٽي رهيا هئا

ਬੁਯੋ ਕੋ ਕ੍ਰਿਸਾਨੈ ਕਢੇ ਈਖ ਜੈਸੇ ॥
buyo ko krisaanai kadte eekh jaise |

جيئن هاريءَ پوکڻ لاءِ ڪمند (بنچ) پوکيو آهي.

ਕਹੂੰ ਲਹਿਲਹੈ ਪੇਟ ਮੈ ਯੌ ਕਟਾਰੀ ॥
kahoon lahilahai pett mai yau kattaaree |

پيٽ ۾ ڪٿي ائين چمڪي رهيو هو،

ਮਨੋ ਮਛ ਸੋਹੈ ਬਧੇ ਬੀਚ ਜਾਰੀ ॥੬੦॥
mano machh sohai badhe beech jaaree |60|

ڄڻ ته ڄار ۾ ڦاٿل مڇيءَ جو مزو اچي رهيو آهي. 60.

ਕਿਤੈ ਪੇਟ ਪਾਟੇ ਪਰੇ ਖੇਤ ਬਾਜੀ ॥
kitai pett paatte pare khet baajee |

جنگ جي ميدان ۾ ڪنهن هنڌ ڦاٽي پيٽ سان گھوڙا رکيا هئا.

ਕਹੂੰ ਮਤ ਦੰਤੀ ਫਿਰੈ ਛੂਛ ਤਾਜੀ ॥
kahoon mat dantee firai chhoochh taajee |

ڪٿي ڪٿي جهنگلي هاٿي ۽ گهوڙا به هئا جيڪي پنهنجي سوارن کان ٿڪجي پيا هئا.

ਕਹੂੰ ਮੂੰਡ ਮਾਲੀ ਪੁਐ ਮੁੰਡ ਮਾਲਾ ॥
kahoon moondd maalee puaai mundd maalaa |

ڪٿي ڪٿي شيو (’منڊ ملئي‘) سرن جي هار چاڙهي رهيو هو.