شري دسم گرنتھ

صفحو - 1047


ਹਮ ਸਭ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ਕੀਜੈ ॥੬॥
ham sabh kee pratipaaraa keejai |6|

۽ اسان سڀني جي فرمانبرداري ڪريو. 6.

ਪਤ੍ਰੀ ਬਾਚਿ ਫੂਲਿ ਜੜ ਗਏ ॥
patree baach fool jarr ge |

خط پڙهڻ کان پوءِ (سڀ) بيوقوف ٿي ويا

ਜੋਰਿ ਬਰਾਤਹਿ ਆਵਤ ਭਏ ॥
jor baraateh aavat bhe |

۽ بارات سان گڏ آيو.

ਜਬ ਹੀ ਭਦ੍ਰ ਸੈਨ ਪੁਰ ਆਏ ॥
jab hee bhadr sain pur aae |

جڏهن اهي ڀدرا سين جي شهر ۾ آيا.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥੭॥
tab raanee yau bachan sunaae |7|

پوءِ راڻي ائين چيو.7.

ਏਕ ਏਕ ਸਾਊ ਹ੍ਯਾਂ ਆਵਹਿ ॥
ek ek saaoo hayaan aaveh |

هتي هڪ هڪ ڪري اچو

ਹਮ ਤੇ ਪਾਵ ਪੁਜਾਵਤ ਜਾਵਹਿ ॥
ham te paav pujaavat jaaveh |

۽ منهنجي (پنهنجي) پيرن جي عبادت ڪر.

ਤਾ ਪਾਛੇ ਆਪੁਨ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵੈ ॥
taa paachhe aapun nrip aavai |

انهن کان پوءِ بادشاهه پاڻ اچي

ਸੂਰਜ ਕਲਾ ਕੋ ਲੈ ਘਰ ਜਾਵੈ ॥੮॥
sooraj kalaa ko lai ghar jaavai |8|

۽ ثريا فن کي وٺي گهر هليو وڃي. 8.

ਹਮਰੇ ਧਾਮ ਰੀਤਿ ਇਹ ਪਰੀ ॥
hamare dhaam reet ih paree |

اها اسان جي گهر جو رواج آهي

ਤਾ ਤੇ ਜਾਤ ਦੂਰਿ ਨਹਿ ਕਰੀ ॥
taa te jaat door neh karee |

جنهن ڪرڻ سان (ان کي) هٽائي نٿو سگهجي.

ਏਕ ਏਕ ਜੋਧਾ ਪ੍ਰਥਮਾਵਹਿ ॥
ek ek jodhaa prathamaaveh |

پهرين هڪ جنگجو اچڻ گهرجي

ਤਾ ਪਾਛੈ ਰਾਜਾ ਕੌ ਲ੍ਯਾਵਹਿ ॥੯॥
taa paachhai raajaa kau layaaveh |9|

۽ پوءِ بادشاهه کي وٺي اچ. 9.

ਏਕ ਏਕ ਸਾਊ ਤਹ ਆਯੋ ॥
ek ek saaoo tah aayo |

سو هڪ هڪ ڪري اتي آيو.

ਡਾਰਿ ਡਾਰਿ ਫਾਸੀ ਤ੍ਰਿਯ ਘਾਯੋ ॥
ddaar ddaar faasee triy ghaayo |

عورت مٿن ڦونڊا هڻي کين قتل ڪيو.

ਏਕ ਸੰਘਾਰਿ ਡਾਰਿ ਕਰਿ ਦੀਜੈ ॥
ek sanghaar ddaar kar deejai |

هوءَ هڪ کي مارائي اڇلائي ڇڏيندي هئي

ਦੂਸਰ ਕੌ ਯੌ ਹੀ ਬਧ ਕੀਜੈ ॥੧੦॥
doosar kau yau hee badh keejai |10|

(۽ پوءِ) هوءَ ٻئي کي ساڳيءَ طرح ماريندي. 10.

ਸਭ ਸੂਰਨ ਕੋ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
sabh sooran ko pratham sanghaariyo |

سڀني هيروز کي پهرين قتل ڪيو

ਮਾਰਿ ਭੋਹਰਨ ਭੀਤਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
maar bhoharan bheetar ddaariyo |

۽ قتل ڪري ڳچيءَ ۾ اڇلائي ڇڏيائين.

ਤਾ ਪਾਛੇ ਨ੍ਰਿਪ ਬੋਲ ਪਠਾਯੋ ॥
taa paachhe nrip bol patthaayo |

انهن کان پوء، بادشاهه سڏيو ويو.

ਰਾਨੀ ਡਾਰਿ ਫਾਸ ਗਰ ਘਾਯੋ ॥੧੧॥
raanee ddaar faas gar ghaayo |11|

راڻي سندس ڳچيءَ ۾ ڦڙو وجهي کيس ماري ڇڏيو. 11.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਸਭ ਸੂਰਾ ਪ੍ਰਥਮੈ ਹਨੇ ਬਹੁਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਕੂਟਿ ॥
sabh sooraa prathamai hane bahur nripat kau koott |

پهرين هنن سڀني ويڙهاڪن کي ماري ڇڏيو ۽ پوءِ بادشاهه کي ماريو.

ਜੋ ਲਸਕਰ ਬਾਕੀ ਬਚਿਯੋ ਸੋ ਸਭ ਲੀਨੋ ਲੂਟਿ ॥੧੨॥
jo lasakar baakee bachiyo so sabh leeno loott |12|

باقي سموري لشڪر ڦري ورتي. 12.

ਸਭ ਬੈਰਿਨ ਕੌ ਘਾਇ ਕੈ ਸੁਤ ਕੌ ਰਾਜ ਬੈਠਾਇ ॥
sabh bairin kau ghaae kai sut kau raaj baitthaae |

سڀني دشمنن کي مارڻ کان پوء، هن پنهنجي پٽ کي تخت تي رکيو.

ਪੁਨਿ ਪਤਿ ਕੇ ਫੈਂਟਾ ਭਏ ਜਰੀ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ॥੧੩॥
pun pat ke fainttaa bhe jaree mridang bajaae |13|

پوءِ، ڊرم کي مارڻ کان پوء، مون هن کي پنهنجي مڙس جي فينٽي (مٿو ڍڪڻ) سان ساڙي ڇڏيو. 13.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਤ੍ਰਿਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੬੩॥੩੨੩੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau trisatthavo charitr samaapatam sat subham sat |163|3237|afajoon|

هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 163 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، تمام سٺو آهي. 163.3237. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਖੁਰਰਮ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥
audai puree khuraram kee naaree |

ادي پوري (جي تعلق) خرم (شاه جهان) جي زال

ਹਜਰਤਿ ਕੌ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
hajarat kau praanan te payaaree |

بادشاهه کي انسانن کان وڌيڪ پيارو هو.

ਮੁਖ ਸੂਖਤ ਜੀ ਜੀ ਤਿਹ ਕਰਤੇ ॥
mukh sookhat jee jee tih karate |

کيس خوش ڪرڻ وقت سندس وات سڪي ويندو هو

ਅਨਤ ਨ ਲਖੇ ਤਵਨ ਕੇ ਡਰਤੇ ॥੧॥
anat na lakhe tavan ke ddarate |1|

۽ هن کان ڊڄي، هن ٻئي ڪنهن ڏانهن به نه ڏٺو. 1.

ਬੇਗਮ ਬਾਗ ਏਕ ਦਿਨ ਚਲੀ ॥
begam baag ek din chalee |

هڪ ڏينهن بيگم باغ ۾ وئي

ਸੋਰਹ ਸਤ ਲੀਨੋ ਸੰਗ ਅਲੀ ॥
sorah sat leeno sang alee |

پاڻ سان گڏ سٺ سؤ دوستن کي وٺي.

ਸੁੰਦਰ ਨਰ ਇਕ ਪੇਖਤ ਭਈ ॥
sundar nar ik pekhat bhee |

(اتي) هن هڪ سهڻو ماڻهو ڏٺو

ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਭੂਲਿ ਸਕਲ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥੨॥
triy kau bhool sakal sudh gee |2|

(پوءِ ان) عورت سڀ خالص عقل وساري ڇڏيو. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਜੋਬਨ ਕੁਅਰਿ ਸਖੀ ਹੁਤੀ ਲੀਨੀ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
joban kuar sakhee hutee leenee nikatt bulaae |

(هڪ بيگم) جوبن ڪوري نالي هڪ سخي هئي، ان کي سڏيندو هو.

ਉਦੈ ਪੁਰੀ ਤਾ ਸੌ ਸਕਲ ਭੇਦ ਕਹਿਯੋ ਸਮਝਾਇ ॥੩॥
audai puree taa sau sakal bhed kahiyo samajhaae |3|

ادي پوري (بيگم) کيس سڀ ڪجهه سمجهايو. 3.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

پاڻ:

ਕਾਨਿ ਕਰੌ ਨਹਿ ਸਾਹਿਜਹਾਨ ਕੀ ਧਾਮ ਜਿਤੋ ਧਨ ਹੈ ਸੁ ਲੁਟਾਊਾਂ ॥
kaan karau neh saahijahaan kee dhaam jito dhan hai su luttaaooaan |

(توهان) شاهجهان جي ڪا به پرواهه نه ڪجو، مون وٽ جيڪا به دولت آهي، تنهن مان تون ڦري ويندين.

ਅੰਬਰ ਫਾਰਿ ਦਿਗੰਬਰ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਚੰਦਨੁਤਾਰਿ ਬਿਭੂਤਿ ਚੜਾਊਾਂ ॥
anbar faar diganbar hvai kar chandanutaar bibhoot charraaooaan |

ڪپڙا ڦاڙي ۽ بي هٿيار ٿي، مان (صندل جي ڪاٺ جو پيسٽ) ڪڍي ڇڏيندس ۽ بيڀوتا مال کڻندس.

ਕਾ ਸੌ ਕਹੌ ਨਹਿ ਤੂ ਹਮਰੋ ਕੋਊ ਜੀ ਕੀ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਊਾਂ ॥
kaa sau kahau neh too hamaro koaoo jee kee brithaa keh taeh sunaaooaan |

مان ڪنهن سان ڳالهايان، منهنجو ڪو به ڪونهي سواءِ توکان، جنهن سان مان پنهنجي دل جو درد شيئر ڪري سگهان.

ਪੰਖ ਦਏ ਬਿਧਿ ਤੂ ਲਖਿ ਮੋ ਕਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੌ ਉਡਿ ਕੈ ਮਿਲਿ ਆਊਾਂ ॥੪॥
pankh de bidh too lakh mo kah preetam kau udd kai mil aaooaan |4|

جيڪڏهن خدا مون کي پرن ڏئي ها ته مان پرواز ڪريان ها ته پنهنجي محبوب سان ملڻ لاءِ توکي ڏسان ها. 4.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੀ ਤਿਹ ਸੌ ਕਿਹ ਕਾਜ ਸੁ ਮੀਤ ਕੇ ਕਾਜ ਜੁ ਮੀਤ ਨ ਆਵੈ ॥
preet karee tih sau kih kaaj su meet ke kaaj ju meet na aavai |

ڪھڙيءَ فائدي جو ان سان ڪيل پيار، جيڪڏھن دوست نه اچي.

ਪੀਰ ਕਹੈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਉਹਿ ਪੀਰ ਕੌ ਪੀਰ ਕੇ ਨੀਰ ਬੁਝਾਵੈ ॥
peer kahai apane chit mai uhi peer kau peer ke neer bujhaavai |

پنهنجي دل جو درد هن سان شيئر ڪري، ان درد کي پنهنجو درد سمجهي ان کي (اکين جي) پاڻيءَ سان ٻوڙيو.

ਹੌ ਅਟਕੀ ਮਨ ਭਾਵਨ ਸੌ ਮੁਹਿ ਕੈਸਿਯੈ ਬਾਤ ਕੋਊ ਕਹਿ ਜਾਵੈ ॥
hau attakee man bhaavan sau muhi kaisiyai baat koaoo keh jaavai |

مان پنهنجي محبوب سان بيٺو آهيان، ڪو به مون کي ڪجهه به نٿو چوي.

ਹੌ ਹੋਊ ਦਾਸਨ ਦਾਸਿ ਸਖੀ ਮੁਹਿ ਜੋ ਕੋਊ ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਨਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੫॥
hau hoaoo daasan daas sakhee muhi jo koaoo preetam aan milaavai |5|

سخي! مان ان جي ٻانهن جو ٻانهو ٿيندس، جيڪو مون کي عاشق آڻيندو. 5.