هو هميشه پنهنجو پاڻ کي ذليل ڪندو آهي (l2)
مبارڪ چتر جي پندرهين مثال راجا ۽ وزير جي گفتگو، دعا سان مڪمل. (15) (265)
دوهيرا
ستلج نديءَ جي ڪناري تي هڪ راجا رهندو هو.
پنهنجي دولت جي لالچ ۾، هڪ طوائف اچي ويو (1)
ارريل
هوءَ ڇجيا سڏبي هئي ۽ سندس اميرن وٽ،
هوءَ لڌيا جي نالي سان مشهور هئي.
ڪنهن به لاش کي ڏٺو
هن جي حسن جي ذريعي هڪ دلڪش احساس محسوس ڪيو. (2)
دوهيرا
هوءَ ان راجا سان پيار ۾ پئجي وئي پر راجا هن جي ڄار ۾ نه ڦاسو.
هوءَ پنهنجي ڊزائن تي شروع ٿي وئي ته هن سان ڪيئن ملن.(3)
”هن کي مون سان پيار ناهي ته مان ڇا ڪريان.
”نه هو منهنجي گهر ايندو، نه مون کي سڏيندو (4)
’مون کي جلدي سازش ڪرڻ گهرجي،‘ ائين سوچيندي هوءَ جادوءَ ۾ مشغول ٿي وئي
دلڪش کيس رغبت ڏي.(5)
هوءَ ڪرامتون ڪندي ٿڪجي وئي پر راجا ڪڏهن به نه موٽيو.
پوءِ راجا کي لالچائڻ لاءِ هن هڪ رٿ تيار ڪئي.(6)
هن زعفراني رنگ جو لباس پهري، پاڻ کي جوگن جو روپ ڏيئي،
پرديسي، شاهي درٻار ۾ داخل ٿيو ۽ سجدو ڪيو (7)
ارريل
جوگي کي ڏسي بادشاهه خوش ٿيو ۽ دل ئي دل ۾ خواهش ڪيائين
راجا هڪ سنسار کي ڏسي خوش ٿيو ۽ سوچيو ته هو هن کان ڪجهه خيرات سکي سگهي ٿو.
(بادشاهه) هڪ قاصد کي گهرايو ۽ سمجهائڻ کان پوءِ کيس گهر موڪليو
راجا پنهنجي هڪ خدمتگار کي جادوءَ جي سکيا ڏيڻ لاءِ موڪليو.(8)
چوپائي
(بادشاهه جو) نوڪر وڃي جوگي وٽ آيو.
نوڪر هن جي گهر هليو ويو ۽ هن کي راجا جي ارادي کان آگاهه ڪيو.
(هن چيو ته) منهنجي رب (عيسيٰ) کي ڪجهه منتر ڏي.
'مهرباني ڪري مون تي احسان ڪريو ۽ مون کي ڪجهه خيرات سيکاريو.' (9)
دوهيرا
جوگن ٽن ڪلاڪن کان پوءِ اکيون کوليون ۽ چيو، ”جيڪڏهن
تون ڪرامت سکڻ چاهين ته راجا کي وٺي اچ.(10)
”اڌي رات جو هو اسان وٽ آيو ۽ گورک جي آشيرواد سان
نات، هو نااميد ٿي واپس نه ويندو.'' (11)
چوپائي
حاضرين راجا کي آگاهه ڪيو
گذريل اڌ رات جو کيس جاڳائڻ سان
۽ کيس جوڳين وٽ وٺي آيو
راجا کي ڏسندي هوءَ راحت جو ساهه کنيائين.(12)
دوهيرا
بادشاھه کيس (جوگي) اجازت ڏني ته ماڻھن کي اٿاري (يعني موڪلائي).
۽ بخور، ڏيئو، چانور، گل ۽ سٺي شراب گھرو. 13.
هن راجا کي چيو ته سڀني درٻارن کي موڪلائي عيد ملهائي
روشنيون، گل ۽ پراڻيون شراب (14)
راجا پنهنجي سڀني ماڻهن کي وڃڻ جو حڪم ڏنو، ۽ ڳولڻ لاء اڪيلو رهي
جادوگري (15)
چوپائي
راجا هن سان گڏ اڪيلو رهيو ۽ هن چيو.
شروع ڪرڻ لاءِ مان توهان کي ڏيکاريندس