شاعر رام جو چوڻ آهي ته ڪرتستر سنگهه ڏاڍو ناراض ٿيو ۽ ميدان جنگ ۾ ٽپو ڏنو.
ڪرتا سنگھ، ڪرشن جي پاسي کان، ناراض ٿي، جنگ جي ميدان ۾ ٽپو ڏنو ۽ پنھنجي تلوار ھٿ ۾ وٺي، خوفناڪ جنگ ڪئي.
هن پنهنجو وڏو ڪمان ڪڍيو ۽ هڪ تير انوپم سنگهه ڏانهن وڌو
ان سان ٽڪرائجڻ تي، سندس حياتيءَ جي قوت سج جي دائري کي ڇهندي، ان کان اڳتي هلي وئي. 1357.
ايشر سنگهه ۽ سکند سورما، ٻئي جنگ جي ميدان ۾ ان مٿان چڙهندا هئا.
ايشور سنگهه جهڙا زبردست ويڙها مٿس اچي پيا، جن کي ڏسي ڪرتا سنگهه پنهنجا تيز تير انهن ڏانهن اڇلايا.
انهن کي چنڊ جهڙو تير لڳي ويو ۽ ٻنهي جا مٿا زمين تي ڪري پيا
سندن ٽنگون لڳيون، سندن گھرن ۾ سِرَ وسري ويا.1358.
باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”Killing of Ten Kings including Anup Singh in Warfare� �بچتر ناٽڪ ۾ ڪرشناوتار ۾.
هاڻي پنجن بادشاهن ڪرم سنگهه وغيره سان جنگ جو احوال شروع ٿئي ٿو.
ڇَپائي
ڪرم سنگهه، جئه سنگهه ۽ ٻيا جنگي ميدان ۾ آيا.
ڪرم سنگهه، جئه سنگهه، جلپ سنگهه، گجا سنگهه وغيره ڪاوڙ ۾ اچي ميدان جنگ ۾ آيا.
جگت سنگهه (هن سميت) پنج بادشاهه ڏاڍا سهڻا ۽ بهادر هئا.
پنجن قابل ذڪر جنگين، جگت سنگهه وغيره، هڪ خوفناڪ جنگ ڪئي ۽ ڪيترن ئي يادوين کي قتل ڪيو.
پوءِ ڪرتستر سنگهه پنهنجي لشڪر کي تنگ ڪري چئن بادشاهن کي ماري ڇڏيو آهي.
شاستر سنگهه، ڪرتا سنگهه، شترو سنگهه وغيره، چارئي راجا مارجي ويا ۽ فقط هڪ جگت سنگهه بچيو، جنهن ڪشترين جي روايت کي مضبوطيءَ سان سنڀاليو.
چوپي
ڪرم سنگهه ۽ جلپ سنگهه ڊوڙندا آيا آهن.
ڪرم سنگهه ۽ جلپ سنگهه اڳتي هلي گجا سنگهه ۽ جئه سنگهه به آيا
جگت سنگهه جي ذهن ۾ تمام گهڻو غرور آهي.
جگت سنگهه انتهائي انا پرست هو، تنهن ڪري موت کيس متاثر ڪري جنگ لاءِ موڪليو.
DOHRA
بهادر جنگجو ڪرم سنگهه، جلپا سنگهه، راج سنگهه
ڪرم سنگهه، جالپ سنگهه، گجا سنگهه ۽ جئه سنگهه، اهي چارئي ويڙهاڪ ڪرتش سنگهه 1361ع ۾ مارجي ويا.
سويا
ڪرتاس سنگهه ڪرشن جي پاسي جي چئن راجائن کي جنگ جي ميدان ۾ ماريو آهي.
ڪرتش سنگهه جنگ ۾ ڪرشن جي طرف کان چار ويڙهاڪ مارجي ويا ۽ ٻين ڪيترن کي يما جي گهر ڏانهن روانو ڪيو.
هاڻي هو هليو ويو ۽ جگتيش سنگهه سان مقابلو ڪيو، پنهنجي ڪمان ۽ تير کي پڪڙي ورتو
ٻيا سڀئي جنگي جيڪي ان وقت اتي بيٺا هئا، انهن ڪرتش سنگهه تي تيرن جي بارش ڪرڻ شروع ڪئي.1362.
هن لشڪر کي قتل ڪري تباهه ڪيو ۽ پوءِ هٿ ۾ تلوار رکي.
دشمن جي لشڪر جي ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي مارڻ کان پوءِ، هن پنهنجي تلوار کي پڪڙي، پاڻ کي مستحڪم ڪري، جگتيش سنگهه جي مٿي تي هڪ ڌڪ هنيو.
(ان جي نتيجي ۾) هو ٻن حصن ۾ ورهائجي ويو ۽ رت مان ڪري زمين تي ڪري پيو، ان (نظر) جي معنيٰ شاعر هن طرح سمجهي آهي.
هو ٻن حصن ۾ ورهائجي رٿ تان هيٺ ڪري پيو، جيئن جبل جي روشنيءَ سان ٻه ٽڪر ٿي وڃن.1363.
DOHRA
(نالي) ڪٿن سنگهه، ڪرشن جي لشڪر جو هڪ ويڙهاڪ، مٿس آيو (هن انداز ۾).
ايتري ۾ ڪٿن سنگهه، پنهنجي فوج مان نڪرندي، سخت غصي ۾ مست هاٿي وانگر مٿس ڪري پيو.
سويا
دشمن کي ايندي ڏسي هن هڪ ئي تير سان کيس ماري ڇڏيو.
دشمن کي ايندي ڏسي هن هڪ ئي تير سان کيس ماري ڇڏيو ۽ سندس مدد ڪندڙ لشڪر کي به هڪ لمحي ۾ ماري ڇڏيو
شري ڪرشن جي ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي قتل ڪري (پوءِ هن) ڪنڌ ڏانهن ڪاوڙ سان ڏٺو.
هن غضب ۾ ڪيترن ئي يادو ويڙهاڪن کي ماري ڇڏيو، ڪرشن ڏانهن ڏٺو ۽ چيو، ”تون بيٺو ڇو آهين؟ اچو ۽ مون سان وڙهو. ���1365.
پوءِ شري ڪرشن غصي ۾ هليو ويو (۽) هڪدم رٿ رٿ کي هٽائي ڇڏيو.
پوءِ ڪرشن، ڪاوڙ ۾، پنهنجي رٿ کي داروڪ وٽان، هن ڏانهن وڌيو. هن پنهنجي هٿ ۾ تلوار جهلي، کيس للڪاريو، مٿس هڪ ڌڪ هنيو.
ڪرتستر سنگهه ڍال کي هٿ ۾ کنيو ۽ پنهنجي اوٽ ۾ لڳل ڌڪ کي بچائي ورتو.
پر ڪرتا سنگهه پنهنجي ڍال سان پاڻ کي بچائي ورتو ۽ پنهنجي ڍال مان تلوار ڪڍي، ڪرشن جي سردار، داروڪ کي زخمي ڪري ڇڏيو. 1366.
اهي ٻئي، ڏاڍي ڪاوڙيل، تلوارن سان وڙهڻ لڳا
جڏهن ڪرشن دشمن کي زخم ڏنو، تڏهن هن ڪرشن کي به زخم ڏنو.