شري دسم گرنتھ

صفحو - 86


ਸਕਲ ਕਟੇ ਭਟ ਕਟਕ ਕੇ ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥
sakal katte bhatt kattak ke paaeik rath hai kunbh |

لشڪر جا سڀ ويڙهاڪ، جيڪي پيادل، رٿن، گھوڙن ۽ هاٿين تي سوار هئا، مارجي ويا آهن.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਅਚਰਜ ਹ੍ਵੈ ਕੋਪ ਕੀਓ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥੧੦੪॥
yau sun bachan acharaj hvai kop keeo nrip sunbh |104|

اھي ڳالھيون ٻڌي، راجا سمھھ کي حيرت ٿي، 104.

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦ੍ਵੈ ਦੈਤ ਤਬ ਲੀਨੇ ਸੁੰਭਿ ਹਕਾਰਿ ॥
chandd mundd dvai dait tab leene sunbh hakaar |

تڏهن راجا ٻن ڀوتارن چند ۽ منڊ کي سڏيو.

ਚਲਿ ਆਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਮਹਿ ਕਰਿ ਲੀਨੇ ਅਸਿ ਢਾਰ ॥੧੦੫॥
chal aae nrip sabhaa meh kar leene as dtaar |105|

جيڪي هٿ ۾ تلوار ۽ ڍال کڻي بادشاهه جي درٻار ۾ آيا. 105.،

ਅਭਬੰਦਨ ਦੋਨੋ ਕੀਓ ਬੈਠਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰਿ ॥
abhabandan dono keeo baitthaae nrip teer |

انهن ٻنهي بادشاهه کي سجدو ڪيو، جنهن کين پنهنجي ڀرسان ويهڻ لاءِ چيو.

ਪਾਨ ਦਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਦੋਨੋ ਮਮ ਬੀਰ ॥੧੦੬॥
paan de mukh te kahio tum dono mam beer |106|

۽ انهن کي پيش ڪري، هن جي وات مان هن طرح چيو ته، توهان ٻئي عظيم هيرو آهيو.

ਨਿਜ ਕਟ ਕੋ ਫੈਂਟਾ ਦਇਓ ਅਰੁ ਜਮਧਰ ਕਰਵਾਰ ॥
nij katt ko fainttaa deio ar jamadhar karavaar |

بادشاھه کين پنھنجو کمربند، خنجر ۽ تلوار ڏنائين (۽ چيائين)

ਲਿਆਵਹੁ ਚੰਡੀ ਬਾਧ ਕੈ ਨਾਤਰ ਡਾਰੋ ਮਾਰ ॥੧੦੭॥
liaavahu chanddee baadh kai naatar ddaaro maar |107|

چانڊيي کي گرفتار ڪري وٺي اچو، ٻي صورت ۾ کيس قتل ڪيو وڃي.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |

سويا،

ਕੋਪ ਚੜੇ ਰਨਿ ਚੰਡ ਅਉ ਮੁੰਡ ਸੁ ਲੈ ਚਤੁਰੰਗਨ ਸੈਨ ਭਲੀ ॥
kop charre ran chandd aau mundd su lai chaturangan sain bhalee |

چانڊ ۽ مُنڊ، ڏاڍي ڪاوڙ ۾، چئن قسمن جي سٺي لشڪر سان گڏ ميدان جنگ ڏانهن روانا ٿيا.

ਤਬ ਸੇਸ ਕੇ ਸੀਸ ਧਰਾ ਲਰਜੀ ਜਨੁ ਮਧਿ ਤਰੰਗਨਿ ਨਾਵ ਹਲੀ ॥
tab ses ke sees dharaa larajee jan madh tarangan naav halee |

اُن وقت ششن ناگا جي مٿي تي ڌرتي ائين لُڙڪندي هئي جيئن نديءَ ۾ ٻيڙي.

ਖੁਰ ਬਾਜਨ ਧੂਰ ਉਡੀ ਨਭਿ ਕੋ ਕਵਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਪਮਾ ਨ ਟਲੀ ॥
khur baajan dhoor uddee nabh ko kav ke man te upamaa na ttalee |

اها مٽي جيڪا آسمان ڏانهن گهوڙن جي ڇنڊن سان اڀري ٿي، شاعر پنهنجي ذهن ۾ مضبوطيءَ سان تصور ڪيو،

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਨਿਵਾਰਨ ਕੋ ਧਰਨੀ ਮਨੋ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਚਲੀ ॥੧੦੮॥
bhav bhaar apaar nivaaran ko dharanee mano braham ke lok chalee |108|

ته زمين خدا جي شهر ڏانهن وڃي رهي آهي ته جيئن ان جي وڏي بار جي هٽائڻ جي دعا ڪري. 108.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦੈਤਨ ਦੁਹੂੰ ਸਬਨ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲੁ ਲੀਨ ॥
chandd mundd daitan duhoon saban prabal dal leen |

ٻنهي ڀوتارن چند ۽ منڊ پاڻ سان گڏ ويڙهاڪن جو وڏو لشڪر وٺي ويا.

ਨਿਕਟਿ ਜਾਇ ਗਿਰ ਘੇਰਿ ਕੈ ਮਹਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕੀਨ ॥੧੦੯॥
nikatt jaae gir gher kai mahaa kulaahal keen |109|

جڏھن جبل جي ويجھو پھتا تڏھن اُن جو گھيرو ڪيو ۽ وڏو شور مچايو.109.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |

سويا،

ਜਬ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੈਤਨ ਕੀ ਤਬ ਕੋਪੁ ਕੀਓ ਗਿਰਜਾ ਮਨ ਮੈ ॥
jab kaan sunee dhun daitan kee tab kop keeo girajaa man mai |

ديوتا جڏهن ڀوتن جو گوڙ ٻڌو ته هن جي دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙ آئي.

ਚੜਿ ਸਿੰਘ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਚਲੀ ਸਭਿ ਆਯੁਧ ਧਾਰ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥
charr singh su sankh bajaae chalee sabh aayudh dhaar tabai tan mai |

هوءَ فوراً هلي وئي، پنهنجي شينهن تي سوار ٿي، پنهنجي شنخ کي ڦوڪيندي ۽ پنهنجي جسم تي سمورا هٿيار کڻي هلي وئي.

ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੈ ਪਰ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥
gir te utaree dal bairan kai par yau upamaa upajee man mai |

هوءَ جبل تان هيٺ لٿي دشمن جي لشڪر تي ۽ شاعر محسوس ڪيو،

ਨਭ ਤੇ ਬਹਰੀ ਲਖਿ ਛੂਟ ਪਰੀ ਜਨੁ ਕੂਕ ਕੁਲੰਗਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੧੧੦॥
nabh te baharee lakh chhoott paree jan kook kulangan ke gan mai |110|

اهو ته ڦوڪ آسمان مان لڙهندو ڪرين ۽ چورن جي رڍ تي لٿو آهي. 110.

ਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਇਕ ਤੇ ਦਸ ਸਉ ਤੇ ਸਹੰਸ ਤਹ ਬਾਢੇ ॥
chandd kuvandd te baan chhutte ik te das sau te sahans tah baadte |

چانڊئي جي ڪمان مان هڪ تير جو تعداد وڌي ڏهه، هڪ لک ۽ هڪ هزار ٿي وڃي ٿو.

ਲਛਕੁ ਹੁਇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਲਗੇ ਤਨ ਦੈਤਨ ਮਾਝ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥
lachhak hue kar jaae lage tan daitan maajh rahe gadd gaadte |

پوءِ هڪ لک ٿي وڃي ٿو ۽ شيطانن جي جسمن کي نشانو بڻائي ٿو ۽ اتي ئي بيٺو رهي ٿو.

ਕੋ ਕਵਿ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹ ਕਰੈ ਅਤਿਸੈ ਉਪਮਾ ਜੁ ਭਈ ਬਿਨੁ ਕਾਢੇ ॥
ko kav taeh saraah karai atisai upamaa ju bhee bin kaadte |

انهن تيرن کي ڪڍڻ کان سواءِ، ڪهڙو شاعر انهن جي ساراهه ۽ مناسب مقابلو ڪري سگهي ٿو.

ਫਾਗੁਨਿ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਭਏ ਜਨੁ ਪਾਤੁ ਬਿਹੀਨ ਰਹੇ ਤਰੁ ਠਾਢੇ ॥੧੧੧॥
faagun paun ke gaun bhe jan paat biheen rahe tar tthaadte |111|

لڳي ٿو ڦولن جي هوائن سان، وڻ پنن کان سواءِ بيٺا آهن.

ਮੁੰਡ ਲਈ ਕਰਵਾਰ ਹਕਾਰ ਕੈ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
mundd lee karavaar hakaar kai kehar ke ang ang prahaare |

شيطان مُنڊ پنهنجي تلوار کي هٿ ۾ کنيو ۽ زور سان رڙيون ڪري، شينهن جي پيرن تي ڪيترائي وار ڪيا.

ਫਿਰ ਦਈ ਤਨ ਦਉਰ ਕੇ ਗਉਰਿ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਨਿਕਸੀ ਅੰਗ ਧਾਰੇ ॥
fir dee tan daur ke gaur ko ghaaeil kai nikasee ang dhaare |

پوءِ تمام تيزيءَ سان ديوي جي جسم تي هڪ ڌڪ هنيو، ان کي زخمي ڪري پوءِ تلوار ڪڍي ڇڏيائين.

ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਥਹਰੈ ਕਰਿ ਦੈਤ ਕੇ ਕੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥
sraun bharee thaharai kar dait ke ko upamaa kav aaur bichaare |

رت سان ڍڪيل، شيطان جي هٿ ۾ تلوار ٽمٽار آهي، شاعر ان کان سواءِ ٻيو ڇا ٿو ڏئي،

ਪਾਨ ਗੁਮਾਨ ਸੋ ਖਾਇ ਅਘਾਇ ਮਨੋ ਜਮੁ ਆਪੁਨੀ ਜੀਭ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੧੨॥
paan gumaan so khaae aghaae mano jam aapunee jeebh nihaare |112|

موت جو ديوتا يما، پنهنجي اطمينان لاءِ پان کائڻ کان پوءِ، فخر سان پنهنجي نڪتل زبان کي ڏسي رهيو آهي. 112.

ਘਾਉ ਕੈ ਦੈਤ ਚਲਿਓ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਦੇਵੀ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਸੁ ਕਾਢੇ ॥
ghaau kai dait chalio jab hee tab devee nikhang te baan su kaadte |

ديوتا کي زخمي ڪرڻ کان پوءِ جڏهن شيطان واپس آيو ته هن پنهنجي ترڪ مان هڪ ٿلهو ڪڍي ڇڏيو.

ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਚਲਾਵਤ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੁਇ ਬਾਢੇ ॥
kaan pramaan lau khaich kamaan chalaavat ek anek hue baadte |

هن ڪمان کي پنهنجي ڪن تائين ڇڪيو ۽ تير ڇڏڻ ڏنو، جنهن جو تعداد تمام گهڻو وڌي ويو.

ਮੁੰਡ ਲੈ ਢਾਲ ਦਈ ਮੁਖ ਓਟਿ ਧਸੇ ਤਿਹ ਮਧਿ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥
mundd lai dtaal dee mukh ott dhase tih madh rahe gadd gaadte |

ديوتا منڊ پنهنجي ڍال کي منهن جي اڳيان رکي ۽ تير ڍال ۾ رکيل آهي.

ਮਾਨਹੁ ਕੂਰਮ ਪੀਠ ਪੈ ਨੀਠ ਭਏ ਸਹਸ ਫਨਿ ਕੇ ਫਨ ਠਾਢੇ ॥੧੧੩॥
maanahu kooram peetth pai neetth bhe sahas fan ke fan tthaadte |113|

ائين پئي لڳو ته ڪڇي جي پٺيءَ تي ويٺي، شيشن ناگا جا ڪنارا بيٺا آهن. 113.

ਸਿੰਘਹਿ ਪ੍ਰੇਰ ਕੈ ਆਗੈ ਭਈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਚੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥
singheh prer kai aagai bhee kar mai as lai bar chandd sanbhaario |

شينهن کي سنڀاليندي، ديوي اڳتي وڌي ۽ تلوار هٿ ۾ کڻي، پاڻ کي سنڀالي،

ਮਾਰਿ ਕੇ ਧੂਰਿ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਗਿਰੇ ਅਰਿ ਪੂਰ ਮਹਾ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥
maar ke dhoor kee chakachoor gire ar poor mahaa ran paario |

۽ هڪ خوفناڪ جنگ شروع ٿي، مٽيءَ ۾ لٽڪندي ۽ دشمن جي بيشمار ويڙهاڪن کي ماريندي،

ਫੇਰਿ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥
fer ke gher leio ran maeh su mundd ko mundd judaa kar maario |

شينهن واپس وٺي دشمن کي اڳيان کان گھيرو ڪيو ۽ اهڙو ڌڪ ڏنو جو منڊ جو مٿو سندس جسم کان جدا ٿي ويو.

ਐਸੇ ਪਰਿਓ ਧਰਿ ਊਪਰ ਜਾਇ ਜਿਉ ਬੇਲਹਿ ਤੇ ਕਦੂਆ ਕਟਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੧੪॥
aaise pario dhar aoopar jaae jiau beleh te kadooaa katt ddaario |114|

جيڪو زمين تي ائين ڪري پيو، جيئن ڪدوءَ جي لڙائيءَ مان کٽي.114.

ਸਿੰਘ ਚੜੀ ਮੁਖ ਸੰਖ ਬਜਾਵਤ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਤੜਤਾ ਦੁਤਿ ਮੰਡੀ ॥
singh charree mukh sankh bajaavat jiau ghan mai tarrataa dut manddee |

ديوتا شينهن تي سوار ٿي ۽ پنهنجي وات سان شنخ وڄائيندي ائين ٿو لڳي جيئن اونداهي ڪڪرن ۾ روشني چمڪي رهي آهي.

ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਗਿਰਾਇ ਦਇਓ ਅਰਿ ਭਾਜਤ ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਰਬੰਡੀ ॥
chakr chalaae giraae deio ar bhaajat dait badde barabanddee |

هن ڊوڙندڙ شاندار طاقتور ويڙهاڪن کي پنهنجي ڊسڪ سان ماري ڇڏيو.

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨਿ ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਝੰਡੀ ॥
bhoot pisaachan maas ahaar karai kilakaar khilaar ke jhanddee |

ڀوت ۽ گوبلن مئلن جو گوشت کائي رهيا آهن، زور شور سان آواز بلند ڪن ٿا.

ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਉਤਾਰ ਦਇਓ ਅਬ ਚੰਡ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਵਤ ਚੰਡੀ ॥੧੧੫॥
mundd ko mundd utaar deio ab chandd ko haath lagaavat chanddee |115|

منڊ جو مٿو هٽائي، هاڻي چانڊئي، چانڊيءَ سان ڊيل ڪرڻ جي تياري ڪري رهيو آهي. 115.

ਮੁੰਡ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਹਨਿਓ ਫਿਰ ਕੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥
mundd mahaa ran madh hanio fir kai bar chandd tabai ih keeno |

جنگ جي ميدان ۾ منڊ کي ماري، چانڊئي جي خنجر وري ائين ڪيو.

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਸਭ ਸੈਣ ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਸੋ ਆਹਵ ਕੀਨੋ ॥
maar bidaar dee sabh sain su chanddikaa chandd so aahav keeno |

هن جنگ ۾ چند دشمنن جي مقابلي ۾ دشمن جي سڀني قوتن کي ماري ۽ تباهه ڪيو.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕੈ ਬਰੁ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥
lai barachhee kar mai ar ko sir kai bar maar judaa kar deeno |

هن خنجر هٿ ۾ کڻي وڏي طاقت سان دشمن جي مٿي تي وار ڪري ان کي جسم کان جدا ڪري ڇڏيو.

ਲੈ ਕੇ ਮਹੇਸ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਨੇਸ ਕੋ ਰੁੰਡ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮੁੰਡ ਬਿਹੀਨੋ ॥੧੧੬॥
lai ke mahes trisool ganes ko rundd keeo jan mundd biheeno |116|

ائين لڳي رهيو هو ته ديوتا شيو گنيش جي ٽڪنڊي کي پنهنجي ترشول سان هن جي مٿي کان جدا ڪري ڇڏيو آهي.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਬਧਹਿ ਚਤ੍ਰਥ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪॥
eit sree bachitr naattake sree chanddee charitre chandd mundd badheh chatrath dhayaae samaapatam sat subham sat |4|

چوٿين باب جي پڄاڻي، جنهن جو عنوان آهي ”چند منڊ جو قتل“ سري چندي چرتر جي مارڪنڊيا پراڻ ۾.4.,

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

سورٿا،

ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਕੋਟਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ਸੁੰਭ ਪੈ ॥
ghaaeil ghoomat kott jaae pukaare sunbh pai |

لکين ڀوت، زخمي ۽ رڙيون ڪري راجا سمڀ جي اڳيان دعا گهرڻ ويا.