شِوَ کي خطاب ڪندي کھرگ سنگهه جي تقرير:
سويا
شيو جي منهن ڏانهن ڏسندي بادشاهه هن طرح ڳالهايو.
رودر ڏانهن ڏسندي، راجا ٻڌندي ئي چيو، ”اي يوگي! تنهنجو آواز بلند ڪرڻ سان ڪهڙو فرق پوندو؟
”تون چانورن جي خيرات گهرڻ ۾ مشغول آهين، مان تنهنجي تير اندازيءَ کان نٿو ڊڄان
صرف ڪشترين کي وڙهڻو آهي، اهو ڪم يوگين جو نه آهي.“ 1522.
اهو چئي بادشاهه پنهنجو وڏو خنجر ڪڍي غصي ۾ شيو جي جسم تي اڇلائي ڇڏيو.
شيو جي جسم تي خنجر جو وار مارڻ کان پوءِ، راجا سمنڊ وانگر گوڙ ڪندي کيس چيلينج ڪيو.
خنجر جي ضرب سان شيو ڪري پيو
هن جي ڳچيءَ جو هار ڦٽي پيو ۽ هيٺ ڪري پيو، ڪٿي هن جو ٻچڙو هيٺ ڪري پيو ته ڪٿي هن جو تروش به هيٺ ڪري پيو.
جڏهن شيو جي لشڪر ناراض ٿي، (سڀني) گڏجي بادشاهه کي گهيرو ڪيو.
هاڻي شيو جي لشڪر ڪاوڙ ۾ اچي بادشاهه کي گهيري ورتو، پر بادشاهه به ميدان جنگ ۾ ثابت قدم رهيو ۽ هڪ قدم به پوئتي نه هٽيو.
جنگ جي ميدان جي ان باغ ۾ رٿن وانگر ننڍڙا ٽانڪا، جهنڊا وڻ وانگر ۽ جنگي پکي پکين وانگر نظر اچن ٿا.
1524. 1524.
DOHRA
شيو جون ڪيئي گاننون قائم رهيون
اهي گانا هئا گنچابي، گنراج، مهاوير ۽ مونرو.1525.
سويا
ويڙهاڪن مان گنراج، مهاوير ۽ گنچابي واپس آيا
اهي لال اکين سان موٽي آيا ڇو ته اهي ايترا طاقتور هئا جو هنن يما کي رڳو هڪ رانديڪو بڻائي ڇڏيو هو
بادشاهه دشمنن کي ايندي ڏسي ٿورو به نه ڊڄي
جنگ جي ميدان ۾ گانن کي مارڻ وقت هن محسوس ڪيو ته اهي گانا اصل ۾ وڙهندا ئي نه هئا ۽ ان جي بدران جادو ڪري رهيا هئا.1526.
چوپي
جنهن بادشاهه کي بڇڙي نظر سان ڏٺو،