شري دسم گرنتھ

صفحو - 1151


ਭੀਤ ਤਰੇ ਤੇ ਸਾਹੁ ਕੋ ਮ੍ਰਿਤਕ ਨਿਕਾਸਿਯੋ ਜਾਇ ॥੨੭॥
bheet tare te saahu ko mritak nikaasiyo jaae |27|

۽ ڀت جي هيٺان وڃي شاهه کي مئل حالت ۾ ڪڍيائين. 27.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਟੂਕ ਬਿਲੋਕਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
ttook bilok chakrit hvai rahiyo |

هو (شاهه جي جسم جو) ويڙهاڪ ڏسي حيران ٿي ويو.

ਸਾਚੁ ਭਯੋ ਜੋ ਮੁਹਿ ਇਨ ਕਹਿਯੋ ॥
saach bhayo jo muhi in kahiyo |

جيڪو هن مون کي ٻڌايو سو سچ ثابت ٿيو.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਛੂ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
bhed abhed na kachhoo bichaariyo |

(هن) ڪنهن به شيءِ کي غير واضح نه سمجهيو

ਸੁਤ ਕੋ ਪਕਰਿ ਕਾਟਿ ਸਿਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੮॥
sut ko pakar kaatt sir ddaariyo |28|

۽ پٽ کي پڪڙي (سندس) ڪنڌ وڍي ڇڏيو. 28.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਤ ਪਿਤੁ ਮਾਰਿ ਬਹੁਰਿ ਨਿਜੁ ਮੀਤ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
pratham maat pit maar bahur nij meet sanghaariyo |

پهرين هن پنهنجي والدين کي قتل ڪيو ۽ پوء هن پنهنجي دوست کي قتل ڪيو.

ਛਲਿਯੋ ਮੂੜ ਮਤਿ ਰਾਇ ਜਵਨ ਨਹਿ ਨ੍ਯਾਇ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
chhaliyo moorr mat raae javan neh nayaae bichaariyo |

(پوءِ) بيوقوف بادشاھ کي به ٺڳيو، جنھن انصاف جو (سچو) خيال نه ڪيو.

ਸੁਨੀ ਨ ਐਸੀ ਕਾਨ ਕਹੂੰ ਆਗੇ ਨਹਿ ਹੋਈ ॥
sunee na aaisee kaan kahoon aage neh hoee |

اهڙي ڳالهه ڪنن سان نه ٻڌي آهي ۽ نه وري ٿيندي.

ਹੋ ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀ ਬਾਤ ਜਗਤ ਜਾਨਤ ਨਹਿ ਕੋਈ ॥੨੯॥
ho triy charitr kee baat jagat jaanat neh koee |29|

دنيا ۾ ڪنهن کي به عورت جي ڪردار جي خبر ناهي. 29.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਚੌਆਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੪੪॥੪੫੬੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau chauaalees charitr samaapatam sat subham sat |244|4564|afajoon|

هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 244 هين ڪردار جو نتيجو آهي، سڀ ڪجهه سٺو آهي. 244.4564. هلي ٿو

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਪ੍ਰਾਚੀ ਦਿਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਇਕ ਨਗਰੀ ॥
praachee disaa pragatt ik nagaree |

اوڀر طرف هڪ شهر

ਖੰਭਾਵਤਿ ਸਭ ਜਗਤ ਉਜਗਰੀ ॥
khanbhaavat sabh jagat ujagaree |

هو دنيا ۾ تمام گهڻو مشهور هو، جنهن کي پولهوت سڏيو ويندو هو.

ਰੂਪ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਤਹ ਕੇਰਾ ॥
roop sain raajaa tah keraa |

سندس بادشاهه جو نالو روپ سان هو

ਜਾ ਕੈ ਦੁਸਟ ਨ ਬਾਚਾ ਨੇਰਾ ॥੧॥
jaa kai dusatt na baachaa neraa |1|

جنهن جي ويجهو ڪا به بڇڙائي نه رهي. 1.

ਮਦਨ ਮੰਜਰੀ ਨਾਰਿ ਤਵਨ ਕੀ ॥
madan manjaree naar tavan kee |

سندس زال جو نالو مدن منجري هو.

ਸਸਿ ਕੀ ਸੀ ਛਬਿ ਲਗਤਿ ਜਵਨ ਕੀ ॥
sas kee see chhab lagat javan kee |

هن جي خوبصورتي چنڊ وانگر هئي.

ਮ੍ਰਿਗ ਕੇ ਨੈਨ ਦੋਊ ਹਰਿ ਲੀਨੇ ॥
mrig ke nain doaoo har leene |

هن هرڻ جا ٻئي سينگ چوري ڪيا هئا.

ਸੁਕ ਨਾਸਾ ਕੋਕਿਲ ਬਚ ਦੀਨੇ ॥੨॥
suk naasaa kokil bach deene |2|

(هن کي) طوطي جي نڪ ۽ ڪوئل جو آواز ڏنو ويو. 2.

ਰਾਜਾ ਪਿਯਤ ਅਮਲ ਸਭ ਭਾਰੀ ॥
raajaa piyat amal sabh bhaaree |

گهڻو ڪري بادشاهه

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਭੋਗਤ ਨਾਰੀ ॥
bhaat bhaat sau bhogat naaree |

هو عورتن سان ڪيتريون ئي زيادتيون ڪندو هو.

ਪੋਸਤ ਭਾਗ ਅਫੀਮ ਚੜਾਵੈ ॥
posat bhaag afeem charraavai |

هو ڀنگ، ڀنگ ۽ آفيم کائيندو هو

ਪ੍ਯਾਲੇ ਪੀ ਪਚਾਸਇਕ ਜਾਵੈ ॥੩॥
payaale pee pachaaseik jaavai |3|

۽ (انهن دوائن جا) اٽڪل پنجاهه پيالا پيئندو هو. 3.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਨਯਨਿ ਸੌ ਭੋਗ ਕਮਾਵਈ ॥
bhaat bhaat ranayan sau bhog kamaavee |

(هو) راڻيءَ سان مختلف شين مان لطف اندوز ٿيندو هو.

ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਕਰਤ ਨ ਗਨਨਾ ਆਵਈ ॥
aasan chunban karat na gananaa aavee |

هو پوشاڪون ۽ چميون (ايترو) وٺندا هئا جو انهن جو شمار ئي نه ٿيندو هو.

ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਰਤਿ ਕਰੈ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
chaar pahar rat karai adhik sukh paae kai |

هو چار ڪلاڪ (رات) خوشيءَ سان راند ڪندو هو.

ਹੋ ਜੋ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਰਮੈ ਰਹੈ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੪॥
ho jo raanee tih ramai rahai urajhaae kai |4|

راڻيءَ کي به، جيڪا ساڻس پيار ڪندي هئي، (ساڳي) اُلجهيل رهندي هئي (يعني جادوگر). 4.

ਸ੍ਰੀ ਰਸ ਤਿਲਕ ਮੰਜਰੀ ਤ੍ਰਿਯਿਕ ਬਖਾਨਿਯੈ ॥
sree ras tilak manjaree triyik bakhaaniyai |

راس تلڪ منجري نالي هڪ عورت هئي.

ਅਧਿਕ ਜਗਤ ਕੇ ਮਾਝ ਧਨਵੰਤੀ ਜਾਨਿਯੈ ॥
adhik jagat ke maajh dhanavantee jaaniyai |

(هو) دنيا ۾ تمام گهڻو امير سمجهيو ويندو هو.

ਜਾਵਿਤ੍ਰੀ ਜਾਇਫਰ ਨ ਸਾਹੁ ਚਬਾਵਈ ॥
jaavitree jaaeifar na saahu chabaavee |

(هن) شاهه جلواتر ۽ جفا وغيره ڪا به چيز نه ڪئي

ਹੋ ਸੋਫੀ ਸੂਮ ਨ ਭੂਲਿ ਭਾਗ ਕੌ ਖਾਵਈ ॥੫॥
ho sofee soom na bhool bhaag kau khaavee |5|

۽ صوفي ۽ شمع هئڻ ڪري، ڀنگ نه کائيندو هو ته به وسري ويو. 5.

ਸਾਹੁ ਆਪੁ ਕੌ ਸ੍ਯਾਨੋ ਅਧਿਕ ਕਹਾਵਈ ॥
saahu aap kau sayaano adhik kahaavee |

شاهه صاحب پاڻ کي ڏاهو سڏائيندو هو

ਭੂਲ ਭਾਗ ਸੁਪਨੇ ਹੂੰ ਨ ਘੋਟਿ ਚੜਾਵਈ ॥
bhool bhaag supane hoon na ghott charraavee |

۽ ڀنگ نه پيئندو هو ان کي خواب ۾ وساري ويهڻ کان پوءِ.

ਪਿਯੈ ਜੁ ਰਾਨੀ ਭਾਗ ਅਧਿਕ ਤਾ ਸੌ ਲਰੈ ॥
piyai ju raanee bhaag adhik taa sau larai |

راڻيءَ جو ڀنگ وڄائيندو هو، ان سان ڏاڍي وڙهندي هئي

ਹੋ ਕੌਡੀ ਕਰ ਤੇ ਦਾਨ ਨ ਸੋਕਾਤੁਰ ਕਰੈ ॥੬॥
ho kauaddee kar te daan na sokaatur karai |6|

۽ ڪنهن غريب کي خيرات نه ڏيندو هو. 6.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਪਿਯਤ ਭਾਗ ਕਾਹੂ ਜੋ ਹੇਰੈ ॥
piyat bhaag kaahoo jo herai |

جيڪڏهن (هو) ڪنهن کي سگريٽ ڇڪيندي ڏسي،

ਠਾਢੇ ਹੋਤ ਨ ਤਾ ਕੇ ਨੇਰੈ ॥
tthaadte hot na taa ke nerai |

(پوءِ) سندس ويجھو نه بيٺو.

ਭਯੋ ਸਦਨ ਤਿਹ ਕਹੈ ਉਜਾਰਾ ॥
bhayo sadan tih kahai ujaaraa |

چوندو هو ته گهر ويران ٿي ويندو

ਜਾ ਕੈ ਕੂੰਡਾ ਬਜੈ ਦੁਆਰਾ ॥੭॥
jaa kai koonddaa bajai duaaraa |7|

جنهن گهر ۾ ڪُنڊا سوٽا کڙڪائي (ڀنگ ٽوڙڻ لاءِ).

ਤਾ ਕੋ ਹੋਤ ਉਜਾਰ ਕਹੈ ਘਰ ॥
taa ko hot ujaar kahai ghar |

چون ٿا ته سندس گهر ويران ٿي ويندو

ਭਾਗ ਅਫੀਮ ਭਖਤ ਹੈ ਜੋ ਨਰ ॥
bhaag afeem bhakhat hai jo nar |

ڀنگ ۽ آفيم کائيندڙ.

ਸੋਫੀ ਸਕਲ ਬੁਧਿ ਬਲ ਰਹੈ ॥
sofee sakal budh bal rahai |

سڀئي صوفي عقل جي زور تي رهن ٿا

ਅਮਲਿਨ ਕੋ ਕਛੂ ਕੈ ਨਹਿ ਕਹੈ ॥੮॥
amalin ko kachhoo kai neh kahai |8|

۽ اھي عملي کي ڪجھ به نه ڳڻندا.8.

ਯਹ ਰਸ ਤਿਲਕ ਮੰਜਰੀ ਸੁਨੀ ॥
yah ras tilak manjaree sunee |

جڏهن تلڪ منجهري (اهو سڀ ڪجهه) ٻڌو.

ਗਈ ਪਾਸ ਹਸਿ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥
gee paas has moonddee dhunee |

(پوءِ) هوءَ کلندي ۽ ڪنڌ جهڪائيندي (ان وٽ) هلي وئي.

ਕਹਾ ਬਕਤ ਹੈ ਪਰਿਯੋ ਮੰਦ ਮਤਿ ॥
kahaa bakat hai pariyo mand mat |

(چوڻ لڳو) اي فقير! بڪ بڪنگ آهي

ਬਾਹਨ ਸੋਫਿ ਸੀਤਲਾ ਕੀ ਗਤਿ ॥੯॥
baahan sof seetalaa kee gat |9|

صوفيءَ جي حالت سيتلا جي بازو (يعني گدڙ) 9 جهڙي آهي.

ਛੰਦ ॥
chhand |

آيت:

ਅਮਲ ਪਿਯਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ਅਧਿਕ ਇਸਤ੍ਰੀਯਨ ਬਿਹਾਰੈ ॥
amal piyeh nrip raaj adhik isatreeyan bihaarai |

بادشاهه شراب پيئندو هو ۽ ڪيترن ئي عورتن سان لاڳاپا رکندو هو.

ਅਮਲ ਸੂਰਮਾ ਪਿਯਹਿ ਦੁਜਨ ਸਿਰ ਖੜਗ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥
amal sooramaa piyeh dujan sir kharrag prahaarai |

سورما امل کي پيئي ٿو ۽ بدڪردار جي مٿي تي ھٿ سان ماري ٿو.

ਅਮਲ ਭਖਹਿ ਜੋਗੀਸ ਧ੍ਯਾਨ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਧਰਹੀ ॥
amal bhakheh jogees dhayaan jadupat ko dharahee |

يوگي عمل ڪري ٿو ۽ پنهنجو ڌيان خدا تي مرکوز ڪري ٿو.

ਚਾਖਿ ਤਵਨ ਕੋ ਸ੍ਵਾਦ ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਕ੍ਯਾ ਕਰਹੀ ॥੧੦॥
chaakh tavan ko svaad soom sofee kayaa karahee |10|

انهن (نشانين) جو ذائقو چکڻ کان پوءِ چڱا شمع صوفي ڇا ڪندا؟ 10.

ਸਾਹੁ ਬਾਚ ॥
saahu baach |

شاهه چيو:

ਅਮਲ ਪਿਯਤ ਜੇ ਪੁਰਖ ਪਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਉਘਾਵਤ ॥
amal piyat je purakh pare din rain ughaavat |

اَمل پيئندڙ ماڻهوءَ ڏينهن رات سمهي ٿو.

ਅਮਲ ਜੁ ਘਰੀ ਨ ਪਿਯਹਿ ਤਾਪ ਤਿਨ ਕਹ ਚੜਿ ਆਵਤ ॥
amal ju gharee na piyeh taap tin kah charr aavat |

جيڪڏهن اهي هڪ ڪلاڪ تائين نه پيئندا آهن، انهن کي بخار ٿيندو آهي.

ਅਮਲ ਪੁਰਖੁ ਜੋ ਪੀਯੈ ਕਿਸੂ ਕਾਰਜ ਕੇ ਨਾਹੀ ॥
amal purakh jo peeyai kisoo kaaraj ke naahee |

اَمل پيئندڙ مرد بي فائدو.

ਅਮਲ ਖਾਇ ਜੜ੍ਰਹ ਰਹੈ ਮ੍ਰਿਤਕ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥੧੧॥
amal khaae jarrrah rahai mritak hvai kai ghar maahee |11|

کائڻ کان پوء، اهي گهر ۾ مري ويندا آهن. 11.

ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥
triyo baach |

عورت چيو:

ਸ੍ਯਾਨੇ ਸੋਚਿਤ ਰਹੈ ਰਾਜ ਕੈਫਿਯੈ ਕਮਾਵੈ ॥
sayaane sochit rahai raaj kaifiyai kamaavai |

عقلمند سوچ ۽ عملي اصول.

ਸੂਮ ਸੰਚਿ ਧਨ ਰਹੇ ਸੂਰ ਦਿਨ ਏਕ ਲੁਟਾਵੈ ॥
soom sanch dhan rahe soor din ek luttaavai |

شمع دولت گڏ ڪندو رهي ٿو ۽ سورما ان کي هڪ ڏينهن ۾ ڦري ٿو.

ਅਮਲ ਪੀਏ ਜਸੁ ਹੋਇ ਦਾਨ ਖਾਡੇ ਨਹਿ ਹੀਨੋ ॥
amal pee jas hoe daan khaadde neh heeno |

امل پيئڻ سان ٿئي ٿي ۽ خيرات ڏيڻ ۽ خندق کي ڇڪڻ ۾ ڪو حرج ڪونهي.

ਅੰਤ ਗੁਦਾ ਕੇ ਪੈਡ ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਜਿਯ ਦੀਨੋ ॥੧੨॥
ant gudaa ke paidd soom sofee jiy deeno |12|

شمع صوفيءَ پنهنجي جان جو داغ داغ جي آخر ۾ ڏئي ٿو. 12.

ਭਾਗ ਪੁਰਖ ਵੈ ਪਿਯਹਿ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੀ ਜੇ ਕਰਹੀ ॥
bhaag purakh vai piyeh bhagat har kee je karahee |

ڀنگ انهن مردن کي کائي ٿو جيڪي هاري ڀڪتي جي مشق ڪن ٿا.

ਭਾਗ ਭਖਤ ਵੈ ਪੁਰਖ ਕਿਸੂ ਕੀ ਆਸ ਨ ਧਰਹੀ ॥
bhaag bhakhat vai purakh kisoo kee aas na dharahee |

ڀنگ انهن مردن کي پيئندو آهي، جن جي ڪنهن کان به اميد نه هوندي آهي.

ਅਮਲ ਪਿਯਤ ਤੇ ਬੀਰ ਬਰਤ ਜਿਨ ਤ੍ਰਿਨ ਮਸਤਕ ਪਰ ॥
amal piyat te beer barat jin trin masatak par |

امل انهن کي پيئندو آهي جن جي پيشانيءَ تي ٿلهو ساڙيو هوندو آهي (يعني اهي ڏاڍا روشن هوندا آهن).

ਤੇ ਕ੍ਯਾ ਪੀਵਹਿ ਭਾਗ ਰਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ਤਕਰੀ ਕਰ ॥੧੩॥
te kayaa peeveh bhaag rahai jin ke takaree kar |13|

ڇا اهي ماڻهو ڀنگ پيئندا جن جا هٿ مضبوط آهن. 13.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਸਦਾ ਸਰੋਹੀ ਊਪਰ ਕਰ ਜਿਨ ਕੋ ਰਹੈ ॥
sadaa sarohee aoopar kar jin ko rahai |

جن جا ھٿ ھميشہ تلوار تي ھوندا آھن تن کي ڀنگ پيئندو آھي.