۽ ڀت جي هيٺان وڃي شاهه کي مئل حالت ۾ ڪڍيائين. 27.
چوويهه:
هو (شاهه جي جسم جو) ويڙهاڪ ڏسي حيران ٿي ويو.
جيڪو هن مون کي ٻڌايو سو سچ ثابت ٿيو.
(هن) ڪنهن به شيءِ کي غير واضح نه سمجهيو
۽ پٽ کي پڪڙي (سندس) ڪنڌ وڍي ڇڏيو. 28.
ثابت قدم:
پهرين هن پنهنجي والدين کي قتل ڪيو ۽ پوء هن پنهنجي دوست کي قتل ڪيو.
(پوءِ) بيوقوف بادشاھ کي به ٺڳيو، جنھن انصاف جو (سچو) خيال نه ڪيو.
اهڙي ڳالهه ڪنن سان نه ٻڌي آهي ۽ نه وري ٿيندي.
دنيا ۾ ڪنهن کي به عورت جي ڪردار جي خبر ناهي. 29.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 244 هين ڪردار جو نتيجو آهي، سڀ ڪجهه سٺو آهي. 244.4564. هلي ٿو
چوويهه:
اوڀر طرف هڪ شهر
هو دنيا ۾ تمام گهڻو مشهور هو، جنهن کي پولهوت سڏيو ويندو هو.
سندس بادشاهه جو نالو روپ سان هو
جنهن جي ويجهو ڪا به بڇڙائي نه رهي. 1.
سندس زال جو نالو مدن منجري هو.
هن جي خوبصورتي چنڊ وانگر هئي.
هن هرڻ جا ٻئي سينگ چوري ڪيا هئا.
(هن کي) طوطي جي نڪ ۽ ڪوئل جو آواز ڏنو ويو. 2.
گهڻو ڪري بادشاهه
هو عورتن سان ڪيتريون ئي زيادتيون ڪندو هو.
هو ڀنگ، ڀنگ ۽ آفيم کائيندو هو
۽ (انهن دوائن جا) اٽڪل پنجاهه پيالا پيئندو هو. 3.
ثابت قدم:
(هو) راڻيءَ سان مختلف شين مان لطف اندوز ٿيندو هو.
هو پوشاڪون ۽ چميون (ايترو) وٺندا هئا جو انهن جو شمار ئي نه ٿيندو هو.
هو چار ڪلاڪ (رات) خوشيءَ سان راند ڪندو هو.
راڻيءَ کي به، جيڪا ساڻس پيار ڪندي هئي، (ساڳي) اُلجهيل رهندي هئي (يعني جادوگر). 4.
راس تلڪ منجري نالي هڪ عورت هئي.
(هو) دنيا ۾ تمام گهڻو امير سمجهيو ويندو هو.
(هن) شاهه جلواتر ۽ جفا وغيره ڪا به چيز نه ڪئي
۽ صوفي ۽ شمع هئڻ ڪري، ڀنگ نه کائيندو هو ته به وسري ويو. 5.
شاهه صاحب پاڻ کي ڏاهو سڏائيندو هو
۽ ڀنگ نه پيئندو هو ان کي خواب ۾ وساري ويهڻ کان پوءِ.
راڻيءَ جو ڀنگ وڄائيندو هو، ان سان ڏاڍي وڙهندي هئي
۽ ڪنهن غريب کي خيرات نه ڏيندو هو. 6.
چوويهه:
جيڪڏهن (هو) ڪنهن کي سگريٽ ڇڪيندي ڏسي،
(پوءِ) سندس ويجھو نه بيٺو.
چوندو هو ته گهر ويران ٿي ويندو
جنهن گهر ۾ ڪُنڊا سوٽا کڙڪائي (ڀنگ ٽوڙڻ لاءِ).
چون ٿا ته سندس گهر ويران ٿي ويندو
ڀنگ ۽ آفيم کائيندڙ.
سڀئي صوفي عقل جي زور تي رهن ٿا
۽ اھي عملي کي ڪجھ به نه ڳڻندا.8.
جڏهن تلڪ منجهري (اهو سڀ ڪجهه) ٻڌو.
(پوءِ) هوءَ کلندي ۽ ڪنڌ جهڪائيندي (ان وٽ) هلي وئي.
(چوڻ لڳو) اي فقير! بڪ بڪنگ آهي
صوفيءَ جي حالت سيتلا جي بازو (يعني گدڙ) 9 جهڙي آهي.
آيت:
بادشاهه شراب پيئندو هو ۽ ڪيترن ئي عورتن سان لاڳاپا رکندو هو.
سورما امل کي پيئي ٿو ۽ بدڪردار جي مٿي تي ھٿ سان ماري ٿو.
يوگي عمل ڪري ٿو ۽ پنهنجو ڌيان خدا تي مرکوز ڪري ٿو.
انهن (نشانين) جو ذائقو چکڻ کان پوءِ چڱا شمع صوفي ڇا ڪندا؟ 10.
شاهه چيو:
اَمل پيئندڙ ماڻهوءَ ڏينهن رات سمهي ٿو.
جيڪڏهن اهي هڪ ڪلاڪ تائين نه پيئندا آهن، انهن کي بخار ٿيندو آهي.
اَمل پيئندڙ مرد بي فائدو.
کائڻ کان پوء، اهي گهر ۾ مري ويندا آهن. 11.
عورت چيو:
عقلمند سوچ ۽ عملي اصول.
شمع دولت گڏ ڪندو رهي ٿو ۽ سورما ان کي هڪ ڏينهن ۾ ڦري ٿو.
امل پيئڻ سان ٿئي ٿي ۽ خيرات ڏيڻ ۽ خندق کي ڇڪڻ ۾ ڪو حرج ڪونهي.
شمع صوفيءَ پنهنجي جان جو داغ داغ جي آخر ۾ ڏئي ٿو. 12.
ڀنگ انهن مردن کي کائي ٿو جيڪي هاري ڀڪتي جي مشق ڪن ٿا.
ڀنگ انهن مردن کي پيئندو آهي، جن جي ڪنهن کان به اميد نه هوندي آهي.
امل انهن کي پيئندو آهي جن جي پيشانيءَ تي ٿلهو ساڙيو هوندو آهي (يعني اهي ڏاڍا روشن هوندا آهن).
ڇا اهي ماڻهو ڀنگ پيئندا جن جا هٿ مضبوط آهن. 13.
ثابت قدم:
جن جا ھٿ ھميشہ تلوار تي ھوندا آھن تن کي ڀنگ پيئندو آھي.