شري دسم گرنتھ

صفحو - 710


ਔਰਨ ਕਹਾ ਉਪਦੇਸਤ ਹੈ ਪਸੁ ਤੋਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ ਨ ਲਾਗੋ ॥
aauaran kahaa upadesat hai pas tohi prabodh na laago |

اي جانور! تون ٻين کي ڇو ٿو تبليغ ڪرين، جڏهن ته تون بلڪل جاهل آهين

ਸਿੰਚਤ ਕਹਾ ਪਰੇ ਬਿਖਿਯਨ ਕਹ ਕਬਹੁ ਬਿਖੈ ਰਸ ਤ੍ਯਾਗੋ ॥੧॥
sinchat kahaa pare bikhiyan kah kabahu bikhai ras tayaago |1|

تون گناهن کي ڇو گڏ ڪري رهيو آهين؟ ڪڏھن ڪڏھن ڪڏھن زهريلي لذت کي ڇڏي ڏيو.1.

ਕੇਵਲ ਕਰਮ ਭਰਮ ਸੇ ਚੀਨਹੁ ਧਰਮ ਕਰਮ ਅਨੁਰਾਗੋ ॥
keval karam bharam se cheenahu dharam karam anuraago |

انهن عملن کي وهم سمجھو ۽ پاڻ کي نيڪ عملن لاءِ وقف ڪريو،

ਸੰਗ੍ਰਹ ਕਰੋ ਸਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕੋ ਪਰਮ ਪਾਪ ਤਜਿ ਭਾਗੋ ॥੨॥
sangrah karo sadaa simaran ko param paap taj bhaago |2|

رب جي نالي جي ياد ۾ مشغول ٿي وڃ ۽ ڇڏي وڃ ۽ ڀڄڻ گناهن کان.2.

ਜਾ ਤੇ ਦੂਖ ਪਾਪ ਨਹਿ ਭੇਟੈ ਕਾਲ ਜਾਲ ਤੇ ਤਾਗੋ ॥
jaa te dookh paap neh bhettai kaal jaal te taago |

ته جيئن ڏک ۽ گناهه توکي تڪليف نه ڏين ۽ تون موت جي ڄار کان بچي وڃين.

ਜੌ ਸੁਖ ਚਾਹੋ ਸਦਾ ਸਭਨ ਕੌ ਤੌ ਹਰਿ ਕੇ ਰਸ ਪਾਗੋ ॥੩॥੩॥੩॥
jau sukh chaaho sadaa sabhan kau tau har ke ras paago |3|3|3|

جيڪڏھن توھان چاھيو ٿا سڀ آسائشون، ته پوءِ پاڻ کي رب جي محبت ۾ جذب ڪر.3.3.

ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥
raag soratth paatisaahee 10 |

ڏهين بادشاهه جي راڳ سورت

ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਤੋ ਕਹ ਲਾਜ ਹਮਾਰੀ ॥
prabh joo to kah laaj hamaaree |

اي رب! تون ئي منهنجي عزت جي حفاظت ڪري سگهين ٿو! اي نيرو گلا انسانن جا پالڻھار! اي ٻيلن جا پالڻھار نيري واسيون پائڻ وارا! روڪ.

ਨੀਲ ਕੰਠ ਨਰਹਰਿ ਨਾਰਾਇਣ ਨੀਲ ਬਸਨ ਬਨਵਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
neel kantth narahar naaraaein neel basan banavaaree |1| rahaau |

اي اعليٰ پرور! سپريم ايشور! سڀني جا مالڪ! سڀ کان مقدس خدا! هوا تي رهندڙ

ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪਰਮੇਸਰ ਸੁਆਮੀ ਪਾਵਨ ਪਉਨ ਅਹਾਰੀ ॥
param purakh paramesar suaamee paavan paun ahaaree |

اي لڪشمي جا رب! سڀ کان وڏي روشني! ,

ਮਾਧਵ ਮਹਾ ਜੋਤਿ ਮਧੁ ਮਰਦਨ ਮਾਨ ਮੁਕੰਦ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥
maadhav mahaa jot madh maradan maan mukand muraaree |1|

ماڌو ۽ موس جي ڀوتن جو ناس ڪندڙ! ۽ ڇوٽڪارو ڏيندڙ!1.

ਨਿਰਬਿਕਾਰ ਨਿਰਜੁਰ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਬਿਨੁ ਨਿਰਬਿਖ ਨਰਕ ਨਿਵਾਰੀ ॥
nirabikaar nirajur nindraa bin nirabikh narak nivaaree |

اي رب بغير برائي، بغير بغير، بغير ننڊ، بغير زهر ۽ دوزخ کان نجات ڏيندڙ!

ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧ ਕਾਲ ਤ੍ਰੈ ਦਰਸੀ ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਨਾਸਨਕਾਰੀ ॥੨॥
kripaa sindh kaal trai darasee kukrit pranaasanakaaree |2|

اي بحر رحمت! هر وقت جو ڏسندڙ! ۽ بڇڙن ڪمن کي ناس ڪندڙ!.....2.

ਧਨੁਰਪਾਨਿ ਧ੍ਰਿਤਮਾਨ ਧਰਾਧਰ ਅਨਬਿਕਾਰ ਅਸਿਧਾਰੀ ॥
dhanurapaan dhritamaan dharaadhar anabikaar asidhaaree |

اي ڪمان جي سنڀاليندڙ! مريض! ڌرتيءَ جو سهارو! رب بغير برائي! ۽ تلوار جو هلائيندڙ!

ਹੌ ਮਤਿ ਮੰਦ ਚਰਨ ਸਰਨਾਗਤਿ ਕਰ ਗਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੀ ॥੩॥੧॥੪॥
hau mat mand charan saranaagat kar geh lehu ubaaree |3|1|4|

مان بي عقل آهيان، تنهنجي پيرن ۾ پناهه وٺان ٿو، منهنجو هٿ پڪڙي مون کي بچاءِ.

ਰਾਗੁ ਕਲਿਆਣ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥
raag kaliaan paatisaahee 10 |

ڏهين بادشاهه جو راڳ ڪلياڻ

ਬਿਨ ਕਰਤਾਰ ਨ ਕਿਰਤਮ ਮਾਨੋ ॥
bin karataar na kiratam maano |

خدا کان سواءِ ٻئي ڪنهن کي ڪائنات جو خالق نه مڃيو

ਆਦਿ ਅਜੋਨਿ ਅਜੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਤਿਹ ਪਰਮੇਸਰ ਜਾਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aad ajon ajai abinaasee tih paramesar jaano |1| rahaau |

هو، اڻ ڄاتل، ناقابل فتح ۽ لافاني، شروعات ۾ هو، کيس سپريم ايشور سمجهو…….

ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੋ ਆਨ ਜਗਤ ਮੈ ਦਸਕ ਅਸੁਰ ਹਰਿ ਘਾਏ ॥
kahaa bhayo jo aan jagat mai dasak asur har ghaae |

پوءِ ڇا، جيڪڏهن دنيا ۾ اچڻ تي، هڪ ماڻهو ڏهه ڀوتن کي ماري ڇڏي

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਪੰਚ ਦਿਖਾਇ ਸਭਨ ਕਹ ਆਪਹਿ ਬ੍ਰਹਮ ਕਹਾਏ ॥੧॥
adhik prapanch dikhaae sabhan kah aapeh braham kahaae |1|

۽ سڀني کي ڪيترائي واقعا ڏيکاريا ۽ ٻين کي برهم (خدا) سڏيو.

ਭੰਜਨ ਗੜ੍ਹਨ ਸਮਰਥ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋ ਕਿਮ ਜਾਤਿ ਗਿਨਾਯੋ ॥
bhanjan garrhan samarath sadaa prabh so kim jaat ginaayo |

هن کي ڪيئن خدا سڏيو وڃي ٿو، تباهه ڪندڙ، خالق، غالب ۽ ابدي،

ਤਾਂ ਤੇ ਸਰਬ ਕਾਲ ਕੇ ਅਸਿ ਕੋ ਘਾਇ ਬਚਾਇ ਨ ਆਯੋ ॥੨॥
taan te sarab kaal ke as ko ghaae bachaae na aayo |2|

جيڪو پاڻ کي موت جي زخمن واري تلوار کان بچائي نه سگهيو.2.

ਕੈਸੇ ਤੋਹਿ ਤਾਰਿ ਹੈ ਸੁਨਿ ਜੜ ਆਪ ਡੁਬਿਯੋ ਭਵ ਸਾਗਰ ॥
kaise tohi taar hai sun jarr aap ddubiyo bhav saagar |

اي بيوقوف! ٻڌ، هو تو کي سنسارا (دنيا) جي خوفناڪ سمنڊ جو سبب ڪيئن ٿو بڻائي، جڏهن هو پاڻ وڏي سمنڊ ۾ غرق آهي؟

ਛੁਟਿਹੋ ਕਾਲ ਫਾਸ ਤੇ ਤਬ ਹੀ ਗਹੋ ਸਰਨਿ ਜਗਤਾਗਰ ॥੩॥੧॥੫॥
chhuttiho kaal faas te tab hee gaho saran jagataagar |3|1|5|

تون موت جي ڄار کان تڏھن ئي بچي سگھين ٿو جڏھن تون دنيا جي آسري کي پڪڙي ان ۾ پناھ وٺندين.