شري دسم گرنتھ

صفحو - 1004


ਪਕਰਿ ਰਾਵ ਕੋ ਤਰੇ ਦਬਾਯੋ ॥੧੮॥
pakar raav ko tare dabaayo |18|

جڏهن راجا هن کي پيار ڪرڻ شروع ڪيو، ته هن کيس پڪڙي ڇڏيو ۽ کيس هيٺ ڪري ڇڏيو (I8)

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਪਕਰਿ ਭੁਜਨ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
nrip ko pakar bhujan te liyo |

بادشاهه کي هٿن ۾ پڪڙيو

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਤਾ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜ ਕਿਯੋ ॥
gudaa bhog taa ko drirr kiyo |

هن کي پنهنجي هٿن سان پڪڙي، هن کي غيرقانوني جنسي سان تباهه ڪيو.

ਤੋਰਿ ਤਾਰਿ ਤਨ ਰੁਧਿਰ ਚਲਾਯੋ ॥
tor taar tan rudhir chalaayo |

ان کي ٽوڙڻ کان پوءِ بادشاهه جي جسم مان رت وهڻ لڳو (يعني مقعد).

ਅਧਿਕ ਰਾਵ ਮਨ ਮਾਝ ਲਜਾਯੋ ॥੧੯॥
adhik raav man maajh lajaayo |19|

کيس ڦاسائي رتوڇاڻ ڪري ڇڏيائين ۽ راجا پاڻ کي ڏاڍو شرمسار ٿيو (19)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਭੇ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਜਾਇ ॥
gudaa bhog bhe te nripat man meh rahiyo lajaae |

منسوخ ٿيل جنس سان؛ راجا پاڻ کي ڏاڍو ذليل محسوس ڪيو.

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਕਾਹੂੰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਯੋ ਨ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥੨੦॥
taa din te kaahoon triyeh layo na nikatt bulaae |20|

۽ ان کان پوءِ ٻين جي زالن جي نيڪي کي برباد ڪرڻ ڇڏي ڏنو. (20) (1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੪॥੨੬੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauateesavo charitr samaapatam sat subham sat |134|2672|afajoon|

134 هين مثال مبارڪ ڪرتر جي راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه، خيرات سان مڪمل. (134) (2670)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਦੁਹਿਤਾ ਸਾਹੁ ਫਿਰੰਗ ਕੀ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
duhitaa saahu firang kee jaa ko roop apaar |

شاهه فرنگ کي هڪ ڌيءَ هئي، جيڪا ڏاڍي سهڻي هئي.

ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਭੀਤਰ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਨਾਰਿ ॥੧॥
teen bhavan bheetar kahoon taa sam aauar na naar |1|

سڀني ٽنهي ڊومينن ۾، هن جي مقابلي ۾ ڪو به نه هو. (1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਅਬਦੁਲ ਨਾਮ ਮੁਲਾਨਾ ਭਾਰੋ ॥
abadul naam mulaanaa bhaaro |

عبداللطيف نالي هڪ وڏو مولانا هو.

ਸਹਿਰ ਜਹਾਨਾਬਾਦਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
sahir jahaanaabaad ujiyaaro |

هڪ مولانا (مسلم) پادري عبداللطيف هو، جيڪو جهان آباد شهر ۾ رهندو هو.

ਹਾਜਰਾਤਿ ਜਬ ਬੈਠਿ ਮੰਗਾਵੈ ॥
haajaraat jab baitth mangaavai |

جڏهن هو ويهندو هو ۽ ’هجرتي‘ (جن جنن) کي سڏيندو هو.

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥੨॥
dev bhoot jinaan bulaavai |2|

جڏهن مراقبي ۾ هوندو هو ته شيطان، ڀوتن ۽ ڀوتن کي سڏيندو هو.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਤ ਕਹ ਲੇਵੈ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
dev bhoot jinaat kah levai nikatt bulaae |

هو شيطانن، ڀوتن ۽ ڀوتن کي چوندو هو ته هو پنهنجي ويجهو اچن.

ਜੌਨ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰੁਚੈ ਤਿਨ ਤੇ ਲੇਤ ਮੰਗਾਇ ॥੩॥
jauan baat chit mai ruchai tin te let mangaae |3|

۽ جيڪي به منصوبا ڪندو هو، ان تي عمل ڪندو هو (3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਤਾ ਪੈ ਪਰੀ ਬਹੁਤ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
taa pai paree bahut chal aavai |

ڪيتريون ئي پريون هن وٽ اينديون هيون.

ਕੋਊ ਨਾਚਿ ਉਠ ਕੋਊ ਗਾਵੈ ॥
koaoo naach utth koaoo gaavai |

هن وٽ هڪ نمبر بند هوا ايندي هئي. ڪجهه هن لاءِ ڳايا ۽ ڪجهه رقص ڪيو.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭਾਵ ਦਿਖਾਵਹਿ ॥
bhaat bhaat ke bhaav dikhaaveh |

ڀانت مختلف اشارا ڏيکاريندو هو.

ਦੇਖਨਹਾਰ ਸਭੇ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥੪॥
dekhanahaar sabhe bal jaaveh |4|

انهن بيوقوفيءَ جو مظاهرو ڪيو، جنهن کي ڏسندڙن طرفان ساراهيو ويو (4)

ਲਾਲ ਪਰੀ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
laal paree ik bachan uchaaro |

لال پري چيو

ਸਾਹ ਪਰੀ ਸੁਨੁ ਬੈਨ ਹਮਾਰੋ ॥
saah paree sun bain hamaaro |

هڪ دفعي ريڊ پري وضاحت ڪئي ۽ ڪاري پري جواب ڏنو.

ਸੁੰਦਰਿ ਕਲਾ ਕੁਅਰਿ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥
sundar kalaa kuar ik bhaaree |

ڪالا ڪوري نالي هڪ تمام سهڻي عورت آهي،

ਜਨੁਕ ਰੂਪ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸਵਾਰੀ ॥੫॥
januk roop kee raas savaaree |5|

”ڪلا ڪنور هڪ سهڻي ڇوڪري آهي، ڄڻ ته عظمت جي ڪُن آهي.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਿਧਿ ਰੂਪ ਲੈ ਕੀਨੇ ਰੂਪ ਅਨੇਕ ॥
taahee te bidh roop lai keene roop anek |

هن کان دلڪش قرض وٺي، برهما ڪيتريون ئي پياريون پيدا ڪيون آهن.

ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਮੈ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਸਹਿਤ ਬਿਬੇਕ ॥੬॥
reejh rahee mai nirakh chhab man kram sahit bibek |6|

هن کي ڏسي، جسم ۽ روح ٻنهي جي ذريعي، مان سڪون حاصل ڪري رهيو آهيان (6)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥
taa kee prabhaa jaat neh kahee |

سندس حسن بيان نٿو ڪري سگهجي.

ਜਾਨੁਕ ਫੂਲਿ ਮਾਲਿਤੀ ਰਹੀ ॥
jaanuk fool maalitee rahee |

'هوءَ عبادت کان مٿانهون آهي ۽ لڳي ٿو گلن جي ڇوڪرين جي پسنديده.

ਕਵਨ ਸੁ ਕਬਿ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਉਚਾਰੈ ॥
kavan su kab tih prabhaa uchaarai |

ڪهڙو شاعر سندس شان جي تعريف ڪري سگهي ٿو.

ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
kott soor jan charre savaare |7|

'ڪير هن جي خاصيتن کي بيان ڪري سگهي ٿو جيئن هوء هزارين سج جي علامت آهي؟' (7)

ਮੁਲਾ ਬਾਤ ਸ੍ਰਵਨ ਯਹ ਸੁਨੀ ॥
mulaa baat sravan yah sunee |

مولا پنهنجي ڪنن سان سڀ ڪجهه ٻڌو

ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਹ੍ਵੈ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥
birah bikal hvai moonddee dhunee |

مولانا جڏهن اهڙي ڳالهه ٻڌي ته هوش ۾ اچي ويو.

ਏਕ ਦੇਵ ਭੇਜਾ ਤਹ ਜਾਈ ॥
ek dev bhejaa tah jaaee |

(هن) اتي هڪ ديو موڪليو

ਤਾ ਕੀ ਖਾਟ ਉਠਾਇ ਮੰਗਾਈ ॥੮॥
taa kee khaatt utthaae mangaaee |8|

هن هڪ ڀوت هن ڏانهن موڪليو ۽ هن کي بستري تي پهچايو (8)

ਵਾ ਸੁੰਦਰਿ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥
vaa sundar ko kachh na basaayo |

اها خوبصورتي نه رهي

ਮੁਲਾ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥
mulaa ke sang bhog kamaayo |

هوءَ بي دفاع هئي ۽ هن کي مولانا سان پيار ڪرڻو پيو.

ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭੋਰ ਜਬ ਭਯੋ ॥
beetee rain bhor jab bhayo |

جڏهن رات گذري ۽ صبح ٿي

ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਤਹੀ ਤਿਨ ਦਯੋ ॥੯॥
tih pahuchaae tahee tin dayo |9|

جڏهن رات گذري وئي، هوء واپس موٽائي وئي (9)

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
aaisee bidh tih roj bulaavai |

اهڙيءَ طرح (مولا) کيس هر روز سڏيندا هئا.

ਹੋਤ ਉਦੋਤ ਫਿਰੰਗ ਪਠਾਵੈ ॥
hot udot firang patthaavai |

اهڙيءَ طرح هو هر رات کيس وٺي ايندو هو ۽ پوءِ فرنگ شاهه وٽ واپس ڪندو هو.

ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੇ ਕੇਲਨ ਕਰੈ ॥
man maanat ke kelan karai |

هو پنهنجي دل جي مرضي مطابق راند ڪندو هو