(توهان) جنهن تي توفيق نظر اچي،
جنهن تي تون پنهنجي مهربانيءَ جي نظر رکين ٿو، اهي فوري طور تي گناهن کان پاڪ ٿي وڃن ٿا.
انهن جي گهرن ۾ ئي دنياوي ۽ روحاني آسودگيون آهن
دشمنن مان ڪو به سندن پاڇي کي ڇهي نٿو سگهي.
(اي قدرت!) جنهن هڪ دفعو توکي ياد ڪيو.
جنهن توکي هڪ ڀيرو به ياد ڪيو، تو ان کي موت جي ڦڙي کان بچائي ورتو
جنهن ماڻهوءَ تنهنجو نالو ورتو،
جن ماڻهن تنهنجو نالو ورجايو، سي غربت ۽ دشمنن جي حملن کان بچي ويا.
اي خرگ ڪيتو! مان تنهنجي پناهه هيٺ آهيان.
مون کي هر جڳهه تي پنهنجي مدد ڏي، منهنجي دشمنن جي سازش کان مون کي بچائي. 401.
هر جاءِ تي منهنجو مددگار ٿيو.
مون کي هر جاءِ تي پنهنجي مدد عطا ڪر ۽ مون کي منهنجي دشمنن جي سازشن کان بچائي.401
جگماتا مون تي احسان ڪيو آهي
دنيا جي ماءُ مون تي مهربان رهي آهي ۽ مون هن مبارڪ رات ڪتاب مڪمل ڪيو آهي
(اهو ئي) منهنجي جسم جا سڀ گناهه ناس ڪندڙ
رب آهي، جسم جي سڀني گناهن ۽ سڀني خراب ۽ بڇڙن ماڻهن کي تباهه ڪرڻ وارو.402.
جڏهن سري اسيدوج (مها ڪال) مهربان ٿيو،
جڏهن مهاڪل مهربان ٿيو، تڏهن هن مون کي فوري طور هي ڪتاب مڪمل ڪرڻ لاءِ چيو
(جيڪو به ان کي پڙهندو) ان کي گهربل ميوو ملندو.
(403) هن کي اهو ميوو ملندو، جيڪو دل چاهيندو (جيڪو هن ڪتاب کي پڙهندو يا ٻڌندو) ۽ کيس ڪابه تڪليف نه ٿيندي.
آرريل
گونگا، جيڪو ٻڌندو، ان کي ڳالهائڻ جي زبان سان برڪت ملندي
بيوقوف، جيڪو غور سان ٻڌندو، سو عقل حاصل ڪندو
اھو ماڻھو ڏک، درد يا خوف کان پاڪ ٿي ويندو،
جيڪو به هڪ ڀيرو هي چوپائي نماز پڙهي.404.
چوپي
(پهريون) چوڏهين سؤ سَمت
۽ (پوءِ ان سان گڏ) اڌ سؤ (50) ۽ ٽي (يعني 1753ع) چئو.
ڀادن مهيني جي اٺين آچر تي
اهو بڪرمي سموات 1753ع هو
هن ڪتاب جو مقابلو ستلج جي ڪنڌيءَ تي آچر، ڀودن مهيني جي اٺين سودي تي ڪرايو ويو.