پوءِ سڀ فقير ڪري پيا
۽ هٿ ۾ جوتا جهلي آيا.
چانڊوڪيءَ ۽ رنديگر به ڊوڙيا
۽ ڪيترن ئي شاگردن کي گڏ ڪيو. 9.
(انهن) بالڪ رام کي گهيرو ڪيو
۽ جوتا مارڻ سان هوش وڃائي ويٺو.
(هو) ڀاڄيون کائڻ کان پوءِ زمين تي ڪري پيو.
ڄڻ ته ٽاور بجليءَ جي ڪري ڪري پيو. 10.
ٻٽي
سڀئي بيراگي ناراض ٿي ويا ۽ هڪ به نه ڀڄي ويو.
(انهن) چوهڙ ڀارت ۽ رنديگر کي گهڻو ماريو. 11.
لٺين جا زخم کائڻ کان پوءِ راهب ناراض ٿي ويا
۽ بيراجن کي جوتن، ٽوپي ۽ پيرن سان زمين تي رکي ڇڏيو. 12.
ثابت قدم:
لٺيون هڻڻ کان پوءِ، بيراگي ناراض ٿي ويو
۽ سڀ نون ۽ لٺن سان اٿي بيٺا.
هنن فقيرن جا عضوا کائڻ شروع ڪيا
۽ ڏهن نالن (فرقن) جا نالا وٺي انهن کي ٽوڙڻ شروع ڪيو. 13.
پوءِ سڪون به انهن کي (پنهنجي ڏندن سان) چٻاڙيندا هئا.
ٿلهي مان رڙيون ٽوڙيندا هئا.
انهن کي پنهنجي پيرن مان لڙڪائيندا هئا
۽ مگدر کي ٻنهي هٿن سان ڇڪيندا ۽ مارڻ لڳا. 14.
پوءِ بيراگي (راڻي) تنبرا ڪالا ۾ آئي
(۽ چيو ته) اسان کي سنياسين کان ڏاڍو ڏک ٿيو آهي.
جڏهن راڻيءَ اها ڳالهه ٻڌي
تنهن ڪري دتاتر سڏيو ويو. 15.
سنت دتاتر ۾ يقين رکندا هئا
۽ بيراگي رامانند جي پوڄا ڪئي.
(راڻيءَ کين چيو ته) خيال رکجو ته هو توکي ڇا ٿا چون
۽ جيڪي مون چيو سو ذهن ۾ رکو. 16.
هڪ ڏينهن توهان (ٻئي) منهنجي گهر ۾ سمهو
۽ سڄي رات جاڳندي گذاريائين.
جيڪڏهن (اهي مذهبي اڳواڻ) توهان کي وڙهڻ لاءِ چون ته پوءِ وڙهو.
ٻي صورت ۾، دشمني نه ڏيکاري. 17.
انهن ٻنهي کي مختلف هنڌن تي رکيو ويو
۽ اڌ رات جو ڳالهايو.
دتاتر ۽ رامانند جيڪي چون ٿا سو ڪريو
۽ پوءِ ناراض ٿي نه وڙهڻ. 18.
ٻٽي
اهڙيءَ طرح عورت (انهن) اهڙو ڪردار ڪري (انهن کي) ڀڄائي ڇڏيو.
ٻنهي کي پنهنجي گروءَ جون ڳالهيون ياد آيون ۽ وري جنگ نه ڪيائون. 19.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 158 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي، سڀ خير آهي. 158.3148. هلي ٿو
چوويهه:
اتي راج سنگھ نالي هڪ بادشاهه رهندو هو.
سندس راڻي کي سڀ بير ڪلا سڏيندا هئا.
بادشاهه کي هن جو ڏاڍو پيار هو.
سڄي ملڪ کي ان راز جي خبر هئي. 1.
ثابت قدم: