انهيءَ ڳالهه کي پنهنجي ذهن ۾ سڏ سمجهو،
ٻي صورت ۾ هاڻي اچو ۽ مون سان راند ڪريو. 12.
چوويهه:
بيوقوف (ماڻهو) اها ڳالهه نه ٻڌي جيڪا هن (راڻي) چيو.
تڏهن راڻيءَ کي دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙ آئي.
هن کي ڦاسي ڏني وئي ۽ قتل ڪيو ويو.
پوءِ کيس کوهه ۾ اڇلايائين. 13.
(راڻي) بادشاھه کي ”هاءِ ھاءِ“ سڏيندي چيو.
۽ سندس (جسم) کوهه ۾ پيل بادشاهه کي ڏيکاريو ويو.
تڏهن بادشاهه ائين چيو.
فرمائي ٿو ته اي پيارا (بادشاهه!) غور سان ٻڌ. 14.
ٻٽي
ايو ودھاتا جو لکيل آھي اھو ڪيترو.
سو کوهه ۾ کوهه مري ويو آهي. ھڪڙو ڇا ڪري سگھي ٿو؟ 15.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 210 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، سڀ خير آهي. 210.4027. هلي ٿو
ٻٽي
نيپال ملڪ ۾ رودر سنگهه نالي هڪ بادشاهه هو.
هن وٽ ڪيترائي ويڙهاڪ هئا ۽ (سندس) محل هر قسم جي سامان سان ڀريل هو. 1.
چوويهه:
هن کي هڪ زال هئي جنهن جو نالو اريڪٽم پرڀا هو.
دنيا کيس ڀلو سڏيندي هئي.
سندس ڌيءَ جو نالو تتيتاڪرتا پرڀا هو.
جنهن چنڊ جون سڀ شعاعون ورتيون آهن. 2.
جڏهن سندس ننڍپڻ ختم ٿي ويو
(پوءِ سندس) عضوا چمڪڻ لڳا.
جڏهن هن کي هوس جي عذاب ۾ پئجي ويو،
(پوءِ هن کي) ڪنهن دوست سان ملڻ جو موقعو نه ملندو. 3.
ثابت قدم:
(هن) هڪ سخي (نوڪري) کي ڪنجمتي سڏيو.
کيس چيٽ جي باري ۾ سڀ ڪجهه بيان ڪيو ۽ چيو.
چيل ڪمار کي وٺي اچ ۽ مون سان ملو
۽ جيڪو توکي وڻي، سو مون کان وٺي اچ. 4.
ٻٽي
ڪنجمتي ان راج ڪماريءَ جا ڏاڍي شوقين ڳالهيون ٻڌي
هوءَ فوري طور پنهنجو گهر ڇڏي هليو ڪمار جي گهر هلي وئي.
ثابت قدم:
هن چيل ڪمار کي موڪل ڏني.
ڪماري، ساڻس ڏاڍي خوش ٿي، رامنا ڪئي.
چيل ۽ ڇلڻي ٻئي مطمئن ٿي ويا ۽ (هڪ ٻئي کي) هڪ ٿلهي لاءِ به نه ڇڏيو.
(اهڙيءَ طرح لڳي رهيو هو) ڄڻ ته هنن صفن کي نوَ فنڊ مليا هئا. 6.
(هن) هن کي ڳل تي پڪڙيو
۽ مختلف پوزيشن ۽ چمي ورتي.
منجي گهڻو ڀڃي (پر هن) ميترا کي نه ڇڏيو
۽ پنهنجي دل کي پنهنجي هٿن تي بلند ڪيو. 7.
چوويهه:
اها عورت جنسي عمل ۾ ايترو مشغول ٿي وئي،
ڄڻ پيار جي ڄار ۾ ڦاسي ويو هجي.
(هن) دل ۾ چيو ته هوءَ هن سان شادي ڪندي.