بيرم ديو کي قتل ڪيو ويو ۽ سندس مٿو ڪٽي ويو
۽ کڻي اچي بادشاهه کي ڏنائين.
پوءِ پيءُ (اهو سر) ڌيءَ ڏانهن موڪليو.
ڌيءَ کي (هن کي) سڃاڻي ڏاڍو ڏک ٿيو. 44.
ٻٽي
جڏهن بيگم (بادشاهه جي ڌيءَ) سوار جي مٿي تان ڪپڙو لاهي ڏٺو.
پوءِ بادشاهه جو مٿو ڦري ويو ۽ (اهڙي حالت ۾ به) هن (مسلمان) عورت کي قبول نه ڪيو. 45.
چوويهه:
پوءِ بادشاهه جي ڌيءَ اداس ٿي وئي
هن پنهنجي هٿ ۾ لٺ ورتي ۽ هن جي پيٽ ۾ ڌڪ هنيو.
(۽ چوڻ لڳو ته) ”دين“ (اسلام) منهنجي دوست جي جان کسي ورتي آهي.
نفرت ڪرڻ واري سان جنهن اهڙو ڪم ڪيو آهي. 46.
ٻٽي
بادشاهه جي ڌيءَ بيرم ديو جي بادشاهه لاءِ پنهنجي جان ڏئي ڇڏي.
شاعر شيام چوي ٿو، تڏهن ئي هيءَ ڪهاڻي ختم ٿي. 47.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 335 هين چتر جو نتيجو آهي، سڀ خير آهي. 335.6295. هلي ٿو
چوويهه:
راج سين نالي هڪ راجا هو.
هن جي گهر ۾ راج دئي نالي هڪ راڻي هئي.
سندن گهر ۾ هڪ ڌيءَ هئي، جنهن جو نالو رانجهر (دي) هو
جنهن کي ديوتائن، مردن، نانگن ۽ ديوتائن جو شوق هو. 1.
جڏهن ڇوڪري وڌي جوان ٿي وئي
(تنهنڪري ائين ظاهر ٿيڻ لڳو) ڄڻ ڪم ديو پاڻ هن عورت کي پيدا ڪيو هجي.
(جڏهن) هوءَ ماءُ پيءُ جي بحث جو سبب بڻي.
پوءِ هوءَ (خوبصورت هجڻ ڪري) سڄي دنيا ۾ مشهور ٿي وئي. 2.
ماءُ پنهنجي ڌيءَ کي چيو (هڪ ڏينهن)
اي سهڻا عضوا! ٿڪل نه ٿيو.
(پوءِ) چيائين ته بيس دوج سان شادي ڪر
۽ کيس فتح ڪر ۽ کيس پنهنجو غلام بڻائي. 3.
ماءُ جون ڳالهيون ٻڌي (سندس دل) ڇرڪي وئي.
(هن) اها ڳالهه ڳجهي رکي (۽ ڪنهن کي به نه ٻڌايو).
ابلا جڏهن رات جو گهر آيو.
(پوءِ) هڪ ماڻهوءَ جا ڪپڙا پهريائين ۽ اتان هليو ويو. 4.
(هوءَ) ڪافي دير هلندي اتي پهتي.
جتي بلاسوتي شهر هو.
اُتي وڃي جوا جي باري ۾ ڀاڪر پاتو
۽ جھڪيو (يعني شڪست) مٿاھين ۽ ھيٺين.
جڏهن ته وڏا جوا هاري ويا
سو سڀني گڏجي بادشاهه کي سڏ ڪيو
ته اهڙو جواري هتي آيو آهي
جنهن کي ڪنهن کان به شڪست نٿي ملي. 6.
بادشاهه جڏهن اهڙيون ڳالهيون ٻڌيون.
تنهنڪري هن جوا کيڏڻ جو بندوبست ڪيو.
(بادشاهه) چيو ته، هن کي هتي وٺي اچ.
جنهن سڀني جوارين کي شڪست ڏني آهي. 7.
(بادشاهه جون) ڳالهيون ٻڌي نوڪر اتي پهچي ويا.
جتي ڪماري جوارين کي ماريندي هئي.
چون ٿا ته توکي بادشاهه سڏيو آهي