شري دسم گرنتھ

صفحو - 386


ਹੋਇ ਬਿਦਾ ਤਬ ਹੀ ਗੁਰ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰਿ ਆਯੋ ॥੮੯੧॥
hoe bidaa tab hee gur te kab sayaam kahai apune pur aayo |891|

گروءَ جي پٽ کي پاڻ سان وٺي، ڪرشن گروءَ جي پيرن ۾ مٿو جهڪايو ۽ کيس الوداع چئي، پنهنجي شهر موٽي آيو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਮਿਲੇ ਆਇ ਕੈ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥
mile aae kai kuttanb ke at hee harakh badtaae |

هو پنهنجي گهر وارن سان ملڻ آيو، اتي سڀني جي خوشين ۾ اضافو ٿيو

ਸੁਖ ਤਿਹ ਕੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਯੋ ਚਿਤਵਨ ਗਈ ਪਰਾਇ ॥੮੯੨॥
sukh tih ko praapat bhayo chitavan gee paraae |892|

سڀني کي سڪون محسوس ٿيو ۽ بي يقينيءَ جي ناس ٿي وئي.892.

ਇਤਿ ਸਸਤ੍ਰ ਬਿਦਿਆ ਸੀਖ ਕੈ ਸੰਦੀਪਨ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਆਨਿ ਦੇ ਕਰਿ ਬਿਦਾ ਹੋਇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sasatr bidiaa seekh kai sandeepan ko putr aan de kar bidaa hoe grih ko aavat bhe dhiaae samaapatan |

بيان جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي: تير اندازي سکڻ کان پوءِ، گروءَ جي مئل پٽ کي يما جي دنيا مان واپس آندو ويو ۽ پنهنجي پيءُ کي مذهبي تحفي طور ڏنو ويو.

ਅਥ ਊਧੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੇਜਾ ॥
ath aoodho brij bhejaa |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو ادھو کي برجا ڏانھن موڪلڻ جو بيان

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਸੋਵਤ ਹੀ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸਿਉ ਇਹ ਕਾਰਜ ਕਈਯੈ ॥
sovat hee ih chint karee brij baasan siau ih kaaraj keeyai |

سمهڻ وقت ڪرشن سوچيو ته برجا جي رهاڪن لاءِ ڪجهه ڪري

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਊਧਵ ਭੇਜ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਦਈਯੈ ॥
praat bhe te bulaae kai aoodhav bhej kahiyo tih tthaureh deeyai |

اُڍو کي صبح جو سوير سڏيو وڃي ۽ برجا ڏانهن موڪليو وڃي.

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਜਾਇ ਸੰਤੋਖ ਕਰੈ ਸੁ ਸੰਤੋਖ ਕਰੈ ਹਮਰੀ ਧਰਮ ਮਈਯੈ ॥
gvaaran jaae santokh karai su santokh karai hamaree dharam meeyai |

ته جيئن هو پنهنجي ديوي ماءُ ۽ گوپين ۽ گوپس کي تسلي جون ڳالهيون ٻڌائي

ਯਾ ਤੇ ਨ ਬਾਤ ਭਲੀ ਕਛੁ ਅਉਰ ਹੈ ਮੋਹਿ ਬਿਬੇਕਹਿ ਕੋ ਝਗਰਈਯੈ ॥੮੯੩॥
yaa te na baat bhalee kachh aaur hai mohi bibekeh ko jhagareeyai |893|

۽ پوءِ محبت ۽ علم جي تڪرار کي حل ڪرڻ لاءِ ٻيو ڪو به رستو ناهي.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਊਧਵ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਹਿ ਭੇਜ ਦਯੋ ਹੈ ॥
praat bhe te bulaae kai aoodhav pai brij bhoomeh bhej dayo hai |

جڏهن صبح ٿيو، تڏهن ڪرشن اُڌاوا کي سڏيو ۽ کيس برجا ڏانهن موڪليو

ਸੋ ਚਲਿ ਨੰਦ ਕੇ ਧਾਮ ਗਯੋ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਸੋਕ ਅਸੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥
so chal nand ke dhaam gayo bateeyaa keh sok asok bhayo hai |

هو نند جي گهر پهتو، جتي سڀني جو غم دور ٿي ويو

ਨੰਦ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਹੂੰ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਹਿ ਚਿਤ ਕਯੋ ਹੈ ॥
nand kahiyo sang aoodhav ke kabahoon har jee muhi chit kayo hai |

نند اُڌاوا کان پڇيو ته ڇا ڪرشن ڪڏهن کيس ياد ڪيو آهي؟

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁਧਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਕੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਮੁਰਝਾਇ ਪਯੋ ਹੈ ॥੮੯੪॥
yau keh kai sudh sayaameh kai dharanee par so murajhaae payo hai |894|

ايترو چئي، ڪرشن کي ياد ڪري، هوش ۾ اچي زمين تي ڪري پيو.

ਜਬ ਨੰਦ ਪਰਿਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਤਬ ਯਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਅਏ ॥
jab nand pariyo gir bhoom bikhai tab yaeh kahiyo jadubeer ae |

جڏهن نند ڌرتيءَ تي ڪري پيو، تڏهن اُڌاو چيو ته يُدون جو هيرو آيو آهي

ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਉਠਿ ਠਾਢ ਭਯੋ ਮਨ ਕੇ ਸਭ ਸੋਕ ਪਰਾਇ ਗਏ ॥
sun kai bateeyaa utth tthaadt bhayo man ke sabh sok paraae ge |

اھي ڳالھيون ٻڌي، پنھنجي غم کي ڇڏي،

ਉਠ ਕੈ ਸੁਧਿ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਜਾਨਤ ਊਧਵ ਪੇਚ ਕਏ ॥
autth kai sudh so ih bhaat kahiyo ham jaanat aoodhav pech ke |

(جڏهن) اٿڻ ۽ محتاط ٿي (نندا ڪرشن کي نه ڏٺو،) اهڙيءَ طرح مون کي خبر آهي ته اُڌاو ڌوڪو ڪيو آهي.

ਤਜ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਪੁਰ ਬੀਚ ਗਏ ਫਿਰਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਅਏ ॥੮੯੫॥
taj kai brij ko pur beech ge fir kai brij mai nahee sayaam ae |895|

نند اٿي بيٺو ۽ چوڻ لڳو، ”اي ادو! مون کي خبر آهي ته تو ۽ ڪرشن اسان کي ڌوڪو ڏنو آهي، ڇاڪاڻ ته برجا کي ڇڏي شهر وڃڻ کان پوءِ، ڪرشن ڪڏهن به نه موٽيو هو.

ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਨੋ ॥
sayaam ge taj kai brij ko brij logan ko at hee dukh deeno |

ڪرشن، برجا کي ڇڏي، سڀني ماڻهن کي انتهائي ڏک ڏنو آهي

ਊਧਵ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਹਮਰੀ ਤਿਹ ਕੈ ਬਿਨੁ ਭਯੋ ਹਮਰੋ ਪੁਰ ਹੀਨੋ ॥
aoodhav baat suno hamaree tih kai bin bhayo hamaro pur heeno |

اي ادھو! ان کان سواء، برجا غريب ٿي چڪو آهي

ਦੈ ਬਿਧਿ ਨੈ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਕ ਪਾਪ ਬਿਨਾ ਹਮ ਤੇ ਫਿਰਿ ਛੀਨੋ ॥
dai bidh nai hamare grih baalak paap binaa ham te fir chheeno |

اسان جي گهر واري مڙس بغير ڪنهن گناهه جي اسان کي هڪ ٻار ڏنو آهي ۽ اهو اسان کان کسي ورتو آهي.

ਯੌ ਕਹਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਰਹਿਯੋ ਬਹੁ ਸੋਕ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੮੯੬॥
yau keh sees jhukaae rahiyo bahu sok badtiyo at rodan keeno |896|

اسان جي گهر ۾ خدا تعاليٰ پٽ ڏنو، پر اسان کي خبر ناهي ته هن اسان جي ڪهڙي ڏوهه ۾ هن کي اسان کان کسي ڇڏيو آهي؟

ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਪਰਿਯੋ ਧਰਿ ਪੈ ਉਠਿ ਫੇਰਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗ ਊਧਵ ਇਉ ॥
keh kai ih baat pariyo dhar pai utth fer kahiyo sang aoodhav iau |

ائين چئي (نندا) زمين تي ڪري پيو (۽ هوش ۾ اچي) پوءِ اٿيو ۽ اُدوا کي ائين مخاطب ڪيائين.

ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਸੰਗ ਕਹੋ ਕਬ ਕਾਰਨਿ ਕਿਉ ॥
taj kai brij sayaam ge mathuraa ham sang kaho kab kaaran kiau |

ائين چئي هو زمين تي ڪري پيو ۽ وري اُٿڻ لڳو، اُڍوءَ کي چيائين، ”اي ادھو! مون کي ٻڌاءِ ته ڪرشن ڇو برجا کي ڇڏي ماترا ڏانهن ويو آهي؟

ਤੁਮਰੇ ਅਬ ਪਾਇ ਲਗੋ ਉਠ ਕੈ ਸੁ ਭਈ ਬਿਰਥਾ ਸੁ ਕਹੋ ਸਭ ਜਿਉ ॥
tumare ab paae lago utth kai su bhee birathaa su kaho sabh jiau |

مان تنهنجي پيرن تي ڪريان ٿو، تون مون کي تمام تفصيل ڏي

ਤਿਹ ਤੇ ਨਹੀ ਲੇਤ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਹੈ ਮੁਹਿ ਪਾਪਿ ਪਛਾਨਿ ਕਛੂ ਰਿਸ ਸਿਉ ॥੮੯੭॥
tih te nahee let kachhoo sudh hai muhi paap pachhaan kachhoo ris siau |897|

منهنجي ڪهڙي گناهه لاءِ، ڪرشن مون سان ڳالهه ٻولهه نه ڪري؟ ���897.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਊਧਵ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਤਨਿ ਸਿਉ ਤਿਹ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥
sun kai tin aoodhav yau bateeyaa ih bhaatan siau tih utar deeno |

هن جي اها ڳالهه ٻڌي، هن (نندا) جواب ڏنو. هو باسوديوا جو پٽ هو.

ਥੋ ਸੁਤ ਸੋ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਕੋ ਤੁਮ ਤੇ ਸਭ ਪੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਨਹੀ ਛੀਨੋ ॥
tho sut so basudeveh ko tum te sabh pai prabh joo nahee chheeno |

اهي ڳالهيون ٻڌي اُڌاوا جواب ڏنو ته، هو اصل ۾ واسوديو جو پٽ هو، پرڀوءَ هن کي توکان نه کسيو آهي.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰਿ ਕੋ ਪਤਿ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਸਾਸ ਕਹੈ ਤਿਨ ਲੀਨੋ ॥
sun kai pur ko pat yau bateeyaa kab sayaam usaas kahai tin leeno |

اهو ٻڌي نند هڪ ٿڌو ساهه کنيو ۽ صبر جو حوصلو ختم ٿي ويو

ਧੀਰ ਗਯੋ ਛੁਟਿ ਰੋਵਤ ਭਯੋ ਇਨ ਹੂੰ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੮੯੮॥
dheer gayo chhutt rovat bhayo in hoon tih dekhat rodan keeno |898|

۽ اوندهه ڏانهن ڏسي روئڻ لڳو.

ਹਠਿ ਊਧਵ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਪੁਰ ਕੇ ਪਤਿ ਸੋ ਕਛੁ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜੈ ॥
hatth aoodhav kai ih bhaat kahiyo pur ke pat so kachh sok na keejai |

ادھوءَ مسلسل چيو، ”اي برجا جا پالڻھار! غمگين نه ٿيو

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਮੁਹਿ ਜੋ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
sayaam kahee muhi jo bateeyaa tih kee birathaa sabh hee sun leejai |

جيڪو ڪجهه ڪرشن مون کي توهان تائين پهچائڻ لاءِ چيو آهي، توهان سڀني کي ٻڌو

ਜਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਖੁਸੀ ਮਨ ਦੇਖਤ ਹੀ ਜਿਸ ਕੋ ਮੁਖ ਜੀਜੈ ॥
jaa kee kathaa sun hot khusee man dekhat hee jis ko mukh jeejai |

اهو جنهن جي ڳالهه ٻڌي دل خوش ٿئي ٿو ۽ جنهن جي چهري کي ڏسي سڀني کي زندگيءَ جي طاقت ملي ٿي.

ਵਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਚਿੰਤ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਇਹ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਫੁਨਿ ਛੀਜੈ ॥੮੯੯॥
vaeh kahiyo neh chint karo na kachhoo ih te tumaro fun chheejai |899|

اهو ڪرشن توهان کي سڀني پريشانين کي ڇڏي ڏيڻ لاء چيو آهي، توهان کي ڪجهه به نه وڃايو. ���899.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਮ ਊਧਵ ਤੇ ਬਤੀਯਾ ਫਿਰਿ ਊਧਵ ਕੋ ਸੋਊ ਪੂਛਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥
sun kai im aoodhav te bateeyaa fir aoodhav ko soaoo poochhan laagiyo |

اهڙيءَ طرح اُڌاوا جي ڳالهه ٻڌي نند، اُڌاوا کان وڌيڪ سوال ڪيو ۽ ڪرشن جي ڪهاڻي ٻڌي

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਚਿਤ ਕੇ ਬੀਚ ਹੁਲਾਸ ਬਢਿਓ ਸਭ ਹੀ ਦੁਖ ਭਾਗਿਯੋ ॥
kaanrah kathaa sun chit ke beech hulaas badtio sabh hee dukh bhaagiyo |

هن جا سمورا غم دور ٿي ويا ۽ هن جي ذهن ۾ خوشي وڌي وئي

ਅਉਰ ਦਈ ਸਭ ਛੋਰਿ ਕਥਾ ਹਰਿ ਬਾਤ ਸੁਨੈਬੇ ਬਿਖੈ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥
aaur dee sabh chhor kathaa har baat sunaibe bikhai anuraagiyo |

هن ٻين سڀني ڳالهين کي ڇڏي پاڻ کي ڪرشن بابت ڄاڻڻ ۾ مشغول ڪيو

ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਵਤ ਜਿਉ ਜੁਗੀਯਾ ਇਹ ਤਿਉ ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਯੋ ॥੯੦੦॥
dhayaan lagaavat jiau jugeeyaa ih tiau har dhayaan ke bheetar paagiyo |900|

جنهن طريقي سان يوگيس مراقبو ڪندا آهن، ان طرح هن صرف ڪرشن تي ڌيان ڏنو.900.

ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਜਾਤ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥
yau keh aoodhav jaat bhayo brij mai jah gvaaran kee sudh paaee |

اهو چوڻ کان پوءِ اُدوا ڳوٺ ويو ته گوپين جي حالت کان واقف ٿي

ਮਾਨਹੁ ਸੋਕ ਕੋ ਧਾਮ ਹੁਤੋ ਦ੍ਰੁਮ ਠਉਰ ਰਹੇ ਸੁ ਤਹਾ ਮੁਰਝਾਈ ॥
maanahu sok ko dhaam huto drum tthaur rahe su tahaa murajhaaee |

سڀ برجا کيس غم جي جاءِ نظر آيا، اتي وڻ ۽ ٻوٽا ڏک سان سڪي ويا هئا.

ਮੋਨ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਬੈਠਿ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮਨੋ ਯੌ ਉਪਜੀ ਇਹ ਤੇ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
mon rahee grih baitth treeyaa mano yau upajee ih te duchitaaee |

عورتون خاموشيءَ سان پنهنجن گهرن ۾ ويٺيون هيون

ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੇ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਭਈ ਨਹਿ ਆਇ ਸੁਨੇ ਫਿਰਿ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੯੦੧॥
sayaam sune te prasanay bhee neh aae sune fir bhee dukhadaaee |901|

هو هڪ وڏي بي يقينيءَ ۾ ڦاٿل نظر آيا، ڪرشن جي باري ۾ ٻڌي خوش ٿيا، پر جڏهن کين اها خبر پيئي ته هو نه آيو آهي، تڏهن کين ڏک ٿيو.

ਊਧਵ ਬਾਚ ॥
aoodhav baach |

اُڌاوا جو خطاب:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਊਧਵ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
aoodhav gvaaran so ih bhaat kahiyo har kee bateeyaa sun leejai |

ادھو گوپين کي چيو، ”مون کي ڪرشن بابت سڀ ڪجھ ٻڌاءِ

ਮਾਰਗ ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਚਲੀਯੈ ਜੋਊ ਕਾਜ ਕਹਿਯੋ ਸੋਊ ਕਾਰਜ ਕੀਜੈ ॥
maarag jaeh kahiyo chaleeyai joaoo kaaj kahiyo soaoo kaaraj keejai |

جنهن رستي تي هن توهان کي هلڻ لاءِ چيو آهي، ان تي هلڻ ۽ جيڪو ڪم هن توهان کي ڪرڻ لاءِ چيو آهي، اهو توهان ڪري سگهو ٿا.

ਜੋਗਿਨ ਫਾਰਿ ਸਭੈ ਪਟ ਹੋਵਹੁ ਯੌ ਤੁਮ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਸੋਊ ਕਰੀਜੈ ॥
jogin faar sabhai patt hovahu yau tum so kahiyo soaoo kareejai |

اسان جا ڪپڙا ڦاڙي يوگين ٿي وڃو ۽ جيڪو ڪجهه توهان کي چيو وڃي، توهان اهو ڪري سگهو ٿا