مٿي تي وارن جي ورهاست ۾ پاڻ کي گلن ۾ هار ۽ ڪنور سان سينگاريو
شاعر شيام، جيڪو پڻ ڪرشن جي اوتارن جو هڪ اوتار آهي، نگينا (جواهرن جي گوپي جو روپ) آهي.
انھن مڙني به ڪرشن جھڙو جواھر پاتو آھي، جيڪو سڀ کان وڏو اوتار آھي، ۽ ڏاڍا ٺڳيءَ سان، ھن کي چورائي، دل ۾ لڪايو اٿس. 588.
راڌا ڪرشن سان مسڪرائيندي ڳالهائيندي، هن جون اکيون رقص ڪري ڇڏيون
هن جون اکيون ڏاڙهيءَ جهڙيون نهايت دلڪش آهن
ان منظر جو هڪ تمام سهڻو نمونو شاعر جي ذهن ۾ آيو. (لڳي ٿو)
انهيءَ تماشي جي حسن جي ساراهه ڪندي شاعر چوي ٿو ته اهي محبت جي ديوتا سان رتي وانگر لذيذ عشقيه راند ۾ رڌل آهن.
گوپين جو دماغ ڪرشن جي جسم سان هڪ جواهر وانگر جڙيل آهي
اهي ان ڪرشن سان کيڏي رهيا آهن، جنهن جو مزاج بيان نٿو ڪري سگهجي
سري ڪرشن راس (پيار) جي تصوير وانگر راند ڪرڻ لاءِ هڪ عظيم مجلس ٺاهي آهي.
پالڻهار به هن شاندار مجلس کي پنهنجي شوقين راند لاءِ ٺاهيو آهي ۽ ان مجلس ۾ راڌا چنڊ وانگر شاندار نظر اچي ٿي.
ڪرشن جي فرمانبرداري ڪندي، راڌا اڪيلي ذهن سان ڪوشش ڪري رهي آهي
سڀئي عورتون، پنهنجا هٿ پڪڙي، شوقين راند ۾ پنهنجي ڪهاڻي بيان ڪرڻ ۾ مصروف آهن.
شاعر شيام چوي ٿو ته، (شاعرن) پنهنجو قصو ذهن ۾ رکي ترتيب سان پڙهيو آهي.
شاعر چوي ٿو ته ڪڪر جھڙي گوپين جي جھرمٽ ۾، برجا جون بيحد خوبصورت عورتون روشنيءَ وانگر چمڪي رھيون آھن.
DOHRA
راڌا کي ناچ ڪندي ڏسي ڪرشن ڏاڍو خوش ٿيو.
راڌيڪا کي ناچ ڪندي ڏسي، ڪرشن کي دل ۾ خوشي محسوس ٿي ۽ ڏاڍي خوشي ۽ پيار سان، هن پنهنجي بانسري تي هلڻ شروع ڪيو. 592.
سويا
ناٽ نائيڪ گوپين ۾ شُڌا ملهار، بلاول ۽ ڌمار (آدي راڳ) ڳائي ٿو.
مکيه رقاص ڪرشنا شڌ ملهار، بلاول، سورٺ، سارنگ، رامڪلي ۽ وبڀس وغيره جي موسيقيءَ جي موڊن تي ڳائڻ ۽ وڄائڻ شروع ڪيو.
هو (انهن) عورتن کي سڏي ٿو، جيڪي (سندس) ڳائڻ تي هرڻ وانگر موهيندڙ هيون، (سندس) تشبيهه (شاعر جي) ذهن تي اهڙيءَ طرح ڇرڪي ٿي.
هُو ٻوڙي جهڙين عورتن کي ڳائڻ سان متوجه ڪرڻ لڳو ۽ ائين محسوس ٿيو ته ڀنڀور جي ڪمان تي، هن جي اکين جا تير سختيءَ سان وهي رهيا هئا. 593.
ميگھ، ملهار، ديو گانڌاري ۽ گودي کي خوبصورت انداز ۾ ڳائي ٿو.
ڪرشن ميگھ ملهار، ديوگنڌر، گوري، جيوتشري، مالشري وغيره جي موسيقيءَ جي موڊن تي خوبصورت گيت ڳائي ۽ وڄائي رهيو آهي.
برجا جون سڀئي عورتون ۽ ديوتائون به، جيڪي اهو ٻڌي رهيا آهن، سي به متوجه ٿي وڃن ٿا
ان کان وڌيڪ ڇا چئجي ته اندرا جي درٻار جا ديوتا به، پنهنجون سيٽون ڇڏي، اهي راڳ ٻڌڻ لاءِ اچي رهيا آهن. 594.
چون ٿا (شاعر) شيام، ٽي گوپيون گڏجي راس ڳائينديون آهن.
شوقين راند ۾ جذب ٿي، ڪرشن سينگاريل چندرڀگا، چندر مُخي ۽ راڌا سان انتهائي جوش ۽ جذبي سان ڳالهائي رهيو آهي.
انهن گوپين جي اکين ۾ انٽيموني، پيشانيءَ تي مقرر نشان ۽ مٿي تي وارن جي جدا ٿيڻ تي زعفران.
لڳي ٿو ته هنن عورتن جي قسمت هاڻي ئي اڀري آئي آهي.595.
جڏهن چندر ڀاگ ۽ ڪرشن گڏجي کيڏندا هئا، تڏهن خوشي جي هڪ وڏي برسات محسوس ٿي هئي
انهن گوپين کي ڪرشن جي گهري محبت ۾ ڪيترن ئي ماڻهن جي طنز کي برداشت ڪيو
سندس ڳچيءَ ۾ موتين جو هار پيل آهي، جنهن جي ڪاميابيءَ کي شاعر هن ريت بيان ڪيو آهي.
سندس ڳچيءَ مان موتين جو هار لڪي ويو آهي ۽ شاعر چوي ٿو ته ائين ٿو لڳي ته چنڊ چهري جي ظاهر ٿيڻ تي اونداهيءَ پاڻ کي اوندهه ۾ لڪايو آهي. 596.
DOHRA
گوپين جو روپ ڏسڻ سان، ذهن اهڙيءَ طرح ٺهي ٿو
گوپين جي خوبصورتي کي ڏسي ائين ٿو لڳي ته ڪنول جي گلن جي ٽانڪي چنڊ جي روشنيءَ واري رات ۾ شاندار نظر اچي ٿي.
سويا
جن جون اکيون ڪنول وانگر ۽ جن جا منهن ڪمديو وانگر آهن.
اهي، جن جون اکيون ڪنول وانگر آهن ۽ باقي جسم محبت جي ديوتا وانگر، انهن جو دماغ ڳئون جي محافظ ڪرشن، نشانين سان چوري ڪيو آهي.
جنهن جو منهن شينهن جهڙو، ڳچيءَ ڪبوتر جهڙو ۽ آواز ڪوئل جهڙو.
اُهي جن جي کمر شينهن وانگر، ڳلي ڪبوتر جهڙو ۽ ڳالهائڻ رات جي تاري وانگر، انهن جو ذهن ڪرشن پنهنجي ابرو ۽ اکين جي نشانين سان اغوا ڪيو آهي. 598.
ڪرشن انهن گوپين ۾ بيٺو آهي، جيڪي ڪنهن کان به نه ڊڄن
اهي انهيءَ رام جهڙي ڪرشن سان وڙهي رهيا آهن، جيڪو پنهنجي پيءُ جون ڳالهيون ٻڌي پنهنجي ڀاءُ سان گڏ جنگل ۾ ويو هو.
هن جي وارن جا تالو
جيڪي اوليائن کي به علم سان منور ڪن ٿا ۽ اُهي چندن تي ڪارا نانگ جا نوجوان پيا لڳي وڃن.599.
هو، جنهن کي زرد ڪپڙا پهريل آهن، سو گوپين سان کيڏندو آهي