اي دوستو! جنهن سان اسان جمنا جي ڪناري تي محبت ۾ سمايل هئاسين، اهو هاڻي اسان جي ذهن ۾ مضبوطيءَ سان قائم آهي ۽ ان مان ٻاهر نه ٿو نڪري.
سندس وڇوڙي جون ڳالهيون ٻڌي، اسان جي ذهن ۾ انتهائي ڏک ڇانيل آهي
اي دوستو! ٻڌ، اهو ئي ڪرشن هاڻي اسان کي ڇڏي ماٿرا ڏانهن وڃي رهيو آهي.
شاعر چوي ٿو ته جن سان تمام خوبصورت عورتون انتهائي پيار ۾ کيڏيون
هو دلڪش راند جي ميدان ۾ ائين چمڪي رهيو هو جيئن ساون جي ڪڪرن ۾ روشنيءَ جي چمڪ
(جنهن جو) چهرو چنڊ جهڙو، جنهن جو جسم سون جهڙو، جنهن جو حسن ڪنول جهڙو ۽ جنهن جي چال هاٿي جهڙي.
عورتن کي چنڊ جهڙو منهن، جسم سون جهڙو ۽ هاٿين جهڙو چال ڇڏي، اي دوستو! هاڻي ڏس ته ڪرشنا ماٿرا وڃي رهيو آهي.800.
سونهن جهڙن جسمن ۽ ڪنول جهڙن چهرن سان گوپيون، ڪرشن جي محبت ۾ ماتم ڪري رهيون آهن.
سندن ذهن غم ۾ غرق ٿي ويو آهي ۽ سندن سڪون دور ٿي ويو آهي
سڀ چون ٿا ته اي دوست! ڏس، ڪرشن اسان سڀني کي ڇڏي هليو ويو آهي
یادون جو راجا پاڻ ماٿرا ويو آهي ۽ اسان جي درد يعني ڪنهن ٻئي جي درد کي محسوس نٿو ڪري.
اسان اوچي رنگ جا ڪپڙا پهرنداسين ۽ پنهنجي هٿن ۾ بهار جو پيالو کڻنداسين
اسان کي پنهنجي مٿي تي مٽيءَ جا تالا لڳل هوندا ۽ ڪرشن لاءِ دعا گهرڻ ۾ خوشي محسوس ٿيندي
جيڪو به ڪرشنا ويو آهي، اتي ئي وينداسين
اسان چيو آهي ته يوگين ٿي وينداسين ۽ گهر ڇڏينداسين.802.
گوپيون پاڻ ۾ ڳالهائين ٿيون، اي سخي! ٻڌو، اسين ڪنداسين (اهو).
گوپيون پاڻ ۾ چون ٿيون ته اي دوست! اسان اهو ڪم ڪنداسين ته پنهنجي گهرن مان نڪرنداسين، ۽ پنهنجي مٿي تي مٽيء جا وار ۽ پنهنجن هٿن ۾ پيالو گهرندا آهيون.
زهر کائي مري وينداسين، ٻڏي وينداسين يا پاڻ کي ساڙي مري وينداسين
انهن جي جدائي تي غور ڪندي، سڀني چيو ته هو ڪرشن جي صحبت کي ڪڏهن به نه ڇڏيندا.
اھو، جيڪو اسان سان پرجوش پيار ۾ جذب ٿي ويو ۽ جنھن اسان کي جنگل ۾ وڏي خوشي ڏني.
اھو، جنھن اسان لاءِ ٺٺوليون برداشت ڪيون ۽ ڀوتن کي ٽوڙيو
جنهن راس ۾ گوپين جي ذهنن جا سمورا غم دور ڪري ڇڏيا آهن.
جنهن گوپين جا سڀ ڏک دلي راند جي ميدان ۾ لاهي ڇڏيا، اهو ئي ڪرشن هاڻي اسان جي محبت کي ڇڏي، ماٿرا ڏانهن هليو ويو آهي.
اسان پنهنجي ڪنن ۾ ڪنگڻ وجھنداسين ۽ جسمن تي زعفراني چادر وجھنداسين.
اسان پنهنجي ڪنن ۾ ڪنگڻ پائينداسون ۽ اوچي رنگ جا ڪپڙا پائينداسين. اسان ٻالڪن جو ٿانو هٿن ۾ کڻنداسين ۽ پنهنجي جسم تي راڪ پوکينداسين
اسان پنهنجي وات ۾ اسٽگورن جو صور لٽڪائينداسين ۽ گورک ناٿ جو نالو خيرات لاءِ سڏينداسين.
گوپين چيو ته ان طريقي سان هو يوگين ٿي ويندا.
يا ته زهر کائينداسين يا ڪنهن ٻئي طريقي سان خودڪشي ڪري ڇڏينداسين
اسان پنهنجي جسم تي چاقو جي ڌڪ سان مري وينداسين ۽ ڪرشن تي اسان جي گناهه جو الزام،
ٻي صورت ۾، اسان برهما کي ڀڄائينداسين ته جيئن اسان سان ڪو به ظلم نه ٿئي
گوپين چيو ته هو ڪرشن کي ڪنهن به صورت ۾ وڃڻ نه ڏيندا.
اسان پنهنجي ڳچيءَ ۾ ڪاري ڪاٺ جي گلابي پائڻ وينداسين ۽ هڪ پرس هٿ ۾ وجهنداسين
اسان پنهنجي هٿ ۾ ترشول کڻنداسين ۽ سج جي روشنيءَ ۾ بيهڻ جي حالت ۾ جاڳندا رهياسين
اسان ڪرشن جي مراقبي جو ڀنگ پيئنداسين ۽ مست ٿي وينداسين
اهڙي طرح گوپين چيو ته هو اتي گهرن ۾ نه رهندا ۽ يوگين ٿي ويندا.
اسان ڪرشن جي گھر جي اڳيان باهه ٻارينداسين ۽ ٻيو ڪجهه نه ڪنداسين
اسان هن تي غور ڪنداسين ۽ هن جي مراقبت جي ڀنگ سان مست ٿي رهنداسين
اسان سندس پيرن جي مٽيءَ کي پنهنجي بدن تي راڪ وانگر ڌوئينداسين
گوپين جو چوڻ آهي ته ان ڪرشن جي خاطر هو پنهنجا گهر ڇڏي يوگين ٿي ويندا.808.
اسان جي ذهن جي گلابي ٺاهي، اسين هن جو نالو ورجائينداسين
اهڙيءَ طرح اسان سادگيءَ تي عمل ڪنداسون ۽ اهڙيءَ طرح ڪرشن کي راضي ڪنداسون، جيڪو یادون جو بادشاهه هو
هن جي نعمت حاصل ڪرڻ کان پوء، اسين هن کان درخواست ڪنداسين ته پاڻ کي اسان جي حوالي ڪري
اهڙي طرح سوچيندي گوپين جو چوڻ آهي ته هو پنهنجا گهر ڇڏي يوگين ٿي ويندا.809.
اهي عورتون گڏ ٿيون ۽ هرڻ جي ڌڻ وانگر بيٺيون ۽ سُرن جو آواز ٻڌي بيٺيون
گوپين جي ٽولي جي هن تماشي سڀ پريشانيون دور ڪري ڇڏيون، اهي سڀ گوپيون ڪرشن ڏانهن متوجه ٿيون.
جيتوڻيڪ هنن پنهنجون اکيون بند ڪري ڇڏيون آهن، پر پوءِ به ڀر ۾ ڪرشن جي موجودگيءَ کي محسوس ڪندي، وهم ۾، ڪڏهن ڪڏهن اکيون تيزيءَ سان کولينديون آهن.
اُھي اُن زخمي شخص وانگر ڪري رھيا آھن، جيڪو ڪڏھن اکيون بند ڪري ٿو ۽ ڪڏھن کِلي ٿو.810.
اهي گوپيون جن جو جسم سون جهڙو آهي ۽ جن کي چنڊ جهڙو چهرو آهي،