ثابت قدم:
راڻي سندس گهر ۾ شوق سان ايندي هئي
۽ چوڻ سان هوءَ تمام سٺو ڪم ڪندي هئي.
سندس راز کي ڪنهن به نه سڃاتو
ته جيئن هو پنهنجي بادشاهه وٽ اچي ۽ چوي. 2.
هن کي هڪ جنون هو، هن راز حاصل ڪيو.
(هن) فوراً پنهنجي بادشاهه کي خبر ڏني.
اهو ٻڌي بادشاهه ڏاڍو ناراض ٿيو
۽ هٿ ۾ تيز تلوار جهلي، اتي هليو ويو. 3.
راڻي به اها ڳالهه ٻڌي ۽ وقت کان اڳ بادشاهه سان ملي.
۽ کلندي پنهنجي مڙس کي ائين جواب ڏنو.
جيڪڏهن مون ڳالهه ڪئي ته مان پنهنجي ڀاءُ جي گهر هليو ويس
پوءِ ٻڌايو ته (ڇا ٿيو) ته مان تنهنجي زال بڻجي وئي آهيان. 4.
جنهن کي عورت مذهب جو ڀاءُ سڏيندي آهي
هوءَ ڪڏهن به هن سان فليٽ نه ڪندي آهي.
ننڊ جي باري ۾ جيڪي چيو ويو آهي سو ننڊ تي لاڳو نٿو ٿئي.
اهي حسد آهن. سڃاڻو (چڱو) دل ۾. 5.
جيڪو جنسي عمل ۾ پکڙيل آهي ان کي دوست سڏيو ويندو آهي.
جيڪڏهن توهان چور کي چوري ڪرڻ جي ڪوشش ڪندي ڏٺو، ته توهان کي چور سمجهي مارڻ گهرجي.
اکين سان ڏسڻ کان سواءِ ناراض نه ٿيڻ گهرجي.
دشمن جي خلاف لفظن کي دل ۾ نه رکڻ گهرجي. 6.
چوويهه:
مون کي ٻڌايو ته ان ۾ ڇا ٿيو؟
مون ڳالهه ڪئي ته مان ڌرم جي ڀاءُ جي گهر ويس.
اي ننڊ! مون توکي خراب نه ڪيو آهي.
(پوءِ) تو بادشاهه سان ڪوڙ ڇو ڳالهايو؟ 7.
ثابت قدم:
جيڪڏھن بادشاھہ مھرباني ڪري مون وٽ آيو آھي؟
تنهنجي ساج کي هٿ ڪري مون توکي نه سڏيو هو.
اي ننڊ! ٻڌ، ايتري ڪاوڙ دل ۾ نه آڻڻ گهرجي.
دشمني ڪيتري به هجي، بيڪار نه ڳالهائڻ گهرجي. 8.
چوويهه:
بيوقوف بادشاهه اهو راز نه سمجهي.
دشمن جون ڳالهيون، دشمن جون ڳالهيون قبول ڪيون ويون.
(مون) بادشاهه جي سامهون سچ ڳالهايو آهي.
پر بيوقوف بادشاهه کي ڪجهه سمجهه ۾ نه آيو. 9.
جيڪڏهن مون ان سان گڙٻڙ ڪئي آهي،
توهان ڪجھ به غلط نه ڪيو آهي.
ان عورت جي جاچ ڪرائي وڃي.
نه ته سمجهو ته موت تنهنجي مٿي تي اچي ويو آهي. 10.
اي راجن! ٻڌ، ان کي ڪجهه نه چئو.
منهنجي سچ کي ڪوڙ سمجهي وٺو.
ان کي سچي سمجهو ته هن مون سان گڏ رام ڪيو آهي
۽ کيس ڪوڙو چور وانگر ماريو. 11.
تڏهن بادشاهه چيو ته:
راڻي! مون توهان کي سچائي طور سڃاتو آهي.
هن منافق تو تي ڪوڙو الزام لڳايو آهي.
مون واقعي اڄ ڏٺو آهي. 12.