۽ اٿيو ۽ پيرن تي ڪري پيو
پوءِ هن بي رنگ ۽ بي رنگ رب جي پيرن کي مختلف طريقن سان ڇهيو.
جيڪڏهن ڪوئي (سندس) شان جا ڪيترائي دور ڳائيندو،
جيڪڏهن ڪو ماڻهو ڪيترن ئي سالن تائين سندس ساراهه ڪري ٿو، تڏهن به هو هن جي اسرار کي سمجهي نٿو سگهي
منهنجي عقل ننڍي آهي ۽ تنهنجون خوبيون لامحدود آهن.
”اي رب، منهنجي عقل تمام گهٽ آهي ۽ مان تنهنجي وسعت کي بيان نٿو ڪري سگهان. 102.
تنهنجون خوبيون آسمان جيترو بلند،
”تنهنجون صفتون آسمان وانگر عظيم آهن ۽ منهنجي عقل ٻار وانگر تمام گهٽ آهي
مان توهان جي اثر کي ڪيئن بيان ڪري سگهان ٿو؟
مان ڪيئن بيان ڪري سگهان ٿو جلال کي؟ تنهن ڪري سڀ تدبيرون ڇڏي تنهنجي پناهه ۾ آيو آهيان“.
جنهن جي راز کي سڀ ويد سمجهي نٿا سگهن.
سندس اسرار سڀني چئن ويدن کي معلوم نه ٿي سگھي، سندس شان لامحدود ۽ عظيم آهي
(جنهن جي) خوبين کي نظر ۾ رکندي برهما شڪست کاڌي،
برهما به هن جي ساراهه ڪندي ٿڪجي پيو ۽ هن جي عظمت کي فقط ”نيتي، نيتي“ (هي نه، هي نه) چئي رهيو آهي.
(جنهن جي) شان لکڻ وقت پوڙهو ماڻهو (برهما) بيزار ٿي پنهنجي مٿي تي ڪري پيو.
گنيشا به سندس ساراهه لکڻ ۾ ٿڪجي پوي ٿو ۽ اهي سڀئي، هن جي سموري وجود کي محسوس ڪندي، حيران ٿي وڃن ٿا.
خوبين کي نظر ۾ رکندي، برهما ڇڏي ڏنو آهي.
برهما به شڪست قبول ڪئي، جڏهن ته سندس ساراهه ڳائيندي ۽ هن کي صرف لامحدود بيان ڪندي پنهنجي ثابت قدمي کي ڇڏي ڏنو.
رودر هن جي پوڄا ۾ ڪروڙين يوگا خرچ ڪيا آهن.
رودر کيس لکين سالن کان ياد ڪري رهيو آهي، ان رودر جي مٿي مان گنگا وهي رهي آهي
سندس توجهه ۾ ڪيترائي ڪلپس (گهرڻ وارا) گذريا آهن.
هو عقلمند ماڻهن جي مراقبي ۾ بند نه آهي، جيتوڻيڪ ڪيترن ئي ڪلپس (عمرن) تائين هن جو غور ڪرڻ تي به.
جڏهن برهما لوٽس جي تالاب ۾ داخل ٿيو،
جيڪو عظيم خيال ڪندڙ بابا ۽ بهترين برهمڻن جو مالڪ آهي،
هُن کي خبر ئي نه هئي ته ڪنول جي ٻئي پاسي،
جڏهن برهما، جيڪو وڏين ساجنن ۾ وڏو آهي، ان ڪمل جي ٿلهي ۾ داخل ٿيو، تڏهن به هن کي ان ڪمل جي پڄاڻيءَ جي خبر نه پئجي سگهي، ته پوءِ اسان جي عقل ۽ فڪر جي طاقت کيس ڪيئن محسوس ڪري سگهندي؟
جنهن جي خوبصورت تصوير بيان نٿي ڪري سگهجي.
جنهن جي خوبصورتي بيان نه ٿي ڪري سگهجي، سندس عظمت ۽ شان لامحدود آهي
جنهن ڪيترائي روپ اختيار ڪيا،
هو، هڪ کان وڌيڪ صورتن ۾ پاڻ کي ظاهر ڪري چڪو آهي، صرف پنهنجي پيرن تي غور ڪري ٿو.108.
ROOAAL STANZA
اتري منيءَ جو پٽ (دتا) ڀانت ڀانت جي لاتعداد زمينن ۾ گهمندو هو رب جي ساراهه ڳائيندو هو.
مختلف ساڃاهه وندن جي پيرن کي ڇهڻ ۽ پنهنجي غرور کي ڇڏي، آتري جو پٽ دت، مختلف ملڪن ۾ گهمڻ لڳو.
هن ڪروڙين سالن تائين هري جي خدمت ڪئي جد چٽ پوکي.
جڏهن لکين سالن تائين اڪيلي سر رب جي خدمت ڪندو رهيو، تڏهن اوچتو آسمان مان آواز آيو.
(هاڻي شروع ٿئي ٿو لافاني رب کي پهريون گرو جي حيثيت ۾ اختيار ڪرڻ جو) آسماني آواز جي تقرير دت کي خطاب ڪندي:
اي دت! مان توهان کي سچ ٿو ٻڌايان، اتي هڪ گرو کان سواء نجات نه آهي.
”اي دت! مان توکي سچ ٿو ٻڌايان ته گروءَ کان سواءِ عوام، بادشاهه، غريب ۽ ٻين مان ڪنهن کي به ڇوٽڪارو نه ٿو ملي.
ڪروڙين ڏک ڇو ٿا ڏين، اهڙيءَ طرح لاش نه بچندو.
”تون ڀلي لکين تڪليفون سهن، پر هي جسم نه موٽائي سگهندو، تنهن ڪري اي اُتريءَ جا پٽ، تون ڪنهن گرو کي اختيار ڪر“.
دت جو ڪلام:
ROOAAL STANZA
جڏهن آسمان جي اهڙي ڳالهه ڪئي وئي، تڏهن دتا، جيڪو ست سروپ آهي.
جڏهن آسمان جو اهو آواز ٻڌو، تڏهن دت، خوبين ۽ علمن جو ذخيرو ۽ نرميءَ جو ساگر، رب جي پيرن تي سجدو ڪري، چيائين ته:
هو پيرن تي بيٺو ۽ ائين ڳالهائڻ لڳو
”اي رب! مھرباني ڪري مون کي ان معاملي جو نچوڙ ڏيو ته مان پنھنجي گروءَ کي ڪير اختيار ڪريان؟” 111.
آسماني آواز جي تقرير:
جيڪو چت کي راضي ڪري، اهو گرو ٿيڻ گهرجي.