At bumangon at bumagsak sa kanyang mga paa
Pagkatapos ay hinawakan niya ang mga paa ng walang kastilyo at walang kulay na panginoong iyon sa iba't ibang paraan.101.
Kung ang isa ay umawit (Kanyang) kaluwalhatian sa maraming panahon,
Kung binibigkas ng isang tao ang Kanyang mga papuri sa loob ng maraming edad, kahit noon pa man ay hindi niya mauunawaan ang Kanyang misteryo
Ang aking katalinuhan ay maliit at ang iyong mga birtud ay walang katapusan.
"O Panginoon! Napakababa ng aking talino at hindi ko mailarawan ang Iyong Kalawakan.102.
Ang iyong mga katangian ay kasing taas ng langit,
"Ang iyong mga katangian ay Dakila tulad ng langit at ang aking karunungan ay napakababa tulad ng sa isang bata
Paano ko mailalarawan ang iyong impluwensya?
Paano ko ilalarawan ang Kaluwalhatian? Kaya't iniwan ko ang lahat ng mga panukala, ako ay naparito sa ilalim ng Iyong Kanlungan.”103.
Kaninong mga lihim ay hindi mauunawaan ng lahat ng Vedas.
Ang Kanyang misteryo ay hindi malalaman ng lahat ng apat na Veda Ang Kanyang Kaluwalhatian ay walang hanggan at kataas-taasan
Isinasaalang-alang (na ang) mga katangian ay natalo si Brahma,
Napagod din si Brahma sa pagpupuri sa Kanya at binibigkas Siya sa pamamagitan lamang ng mga salitang “Neti, Neti” (hindi ito, hindi ito).104.
Habang nagsusulat (na ang) kaluwalhatian ay nahulog ang matandang lalaki (Brahma) sa kanyang ulo sa pagod.
Napapagod din si Ganesha sa pagsulat ng Kanyang mga Papuri at lahat ng mga ito, nararamdaman ang Kanyang Omnipresence, ay nagulat.
Kung isasaalang-alang ang mga katangian, sumuko na si Brahma.
Tinanggap din ni Brahma ang pagkatalo, habang umaawit ng Kanyang mga Papuri at tinalikuran ang kanyang pagpupursige sa pamamagitan ng paglalarawan sa Kanya bilang walang katapusan.105.
Gumastos si Rudra ng crores ng yugas sa pagsamba sa kanya.
Si Rudra ay inaalala Siya sa milyun-milyong edad na ang Ganges ay umaagos mula sa ulo ng Rudra na iyon
Maraming kalpa (ng mga naghahanap) ang lumipas sa kanyang atensyon,
Hindi Siya nakatali sa loob ng pagninilay-nilay ng mga matalinong indibidwal, kahit na sa pagninilay-nilay sa Kanya para sa maraming Kalpas (edad).106.
Nang pumasok si Brahma sa lotus pond,
Sino ang dakilang mapanlinlang na pantas at panginoon ng pinakamahusay na mga brahmana,
Hindi niya alam ang kabilang panig ng lotus,
Nang si Brahma, na napakahusay sa gitna ng mga dakilang pantas, ay pumasok sa tangkay ng lotus, ni hindi niya alam ang dulo ng tangkay ng lotus na iyon, kung gayon paano natin Siya matatanto ng ating kapangyarihan ng pagmuni-muni at karunungan?107.
na ang magandang larawan ay hindi mailarawan.
Siya, na ang matikas na kagandahan ay hindi mailarawan, ang Kanyang kadakilaan at Kaluwalhatian ay walang hanggan
Ang Isa na nagkaroon ng maraming anyo,
Siya, ay nagpakita ng Kanyang sarili sa higit sa isang anyo na nagninilay-nilay lamang sa Kanyang mga Paa.108.
ROOAAL STANZA
Ang anak ni Atri Muni (Datta) ay gumala sa walang katapusang lupain ng Bhant Bhant na umaawit ng mga papuri sa Panginoon.
Hinawakan ang mga paa ng iba't ibang pantas at tinalikuran ang kanyang pagmamataas, si Dutt, ang anak ni Atri, ay nagsimulang gumala sa iba't ibang bansa
Naglingkod siya kay Hari nang crores ng mga taon sa pamamagitan ng pagtatanim ng Jad Chit.
Nang, sa loob ng lakhs ng mga taon, naglingkod siya sa Panginoon nang walang pag-iisip, pagkatapos ay biglang, isang tinig ang dumating mula sa langit.109.
(Ngayon ay magsisimula ang paglalarawan ng pag-ampon sa Walang-kamatayang Panginoon bilang Unang Guru) Pagsasalita ng makalangit na tinig para kay Dutt :
O Dutt! Sinasabi ko sa iyo ang totoo, walang kaligtasan kung walang Guru.
“O Dutt! Sinasabi ko sa iyo ang katotohanan na walang sinuman sa mga tao, ang hari, ang mahihirap at iba pa, ang makakakuha ng kaligtasan kung wala ang Guru
Bakit ka nagdurusa ng crores, ang katawan ay hindi maliligtas sa ganitong paraan.
"Maaari kang magdusa ng milyun-milyong kapighatian, ngunit ang katawan na ito ay hindi matutubos, samakatuwid, O anak ni Atri, maaari kang magpatibay ng isang Guru."110.
Talumpati ni Dutt:
ROOAAL STANZA
Nang sabihin ang ganitong uri ng langit, si Datta, na si Sat Sarup,
Nang marinig ang tinig na ito ng langit, si Dutt, na nag-iimbak ng mabubuting katangian at kaalaman at karagatan ng kahinahunan na nagpatirapa sa mga paa ng Panginoon, ay nagsabi,
Tumayo siya at nagsimulang magsalita ng ganito
“O Panginoon! mabait na ibigay sa akin ang pinakabuod ng usapin kung kanino ko dapat ampunin ang aking Guru?”111.
Pagsasalita ng makalangit na tinig:
Ang sinumang nakalulugod kay Chit ay dapat maging Guru.