At nagsimulang maglabas ng mga palaso na parang bagyong ulan.(84)
Mabilis na inilipat ang kanyang mga kamay sa kanan at sa kaliwa,
Ginamit niya ang Chinese bow, na kumukulog sa kalangitan.(85)
Kung sino-sino ang tinamaan ng kanyang sibat,
Siya ay napunit sa dalawa o apat na piraso.(86)
Nais niyang sunggaban siya tulad ng isang buwitre na kumukuha ng biktima nito,
At isang pulang reptilya ang nakabalot sa isang magiting na tao.(87)
Napakatindi ng mga palaso,
Na ang lupa ay nabasa ng dugo.(88)
Buong araw ang mga palaso ay pinaulanan,
Ngunit walang lumabas upang maging matagumpay.(89)
Ang mga matapang ay napapagod sa pagod,
At nagsimulang bumagsak sa tigang na lupain.(90)
Tinakpan ng Emperador, ang Dakila, ng Roma (araw) ang mukha nito,
At ang ibang Hari (buwan) ay malamig na pumalit sa paghahari.(91)
Sa digmaang ito, walang nakamit ang ginhawa,
At ang magkabilang panig ay nahuhulog na parang mga bangkay.(92)
Ngunit sa sumunod na araw ay muling naging masigla ang dalawa,
At tulad ng mga buwaya na nagsusuntukan sa isa't isa.(93)
Ang mga katawan ng magkabilang panig ay napunit,
At ang kanilang mga dibdib ay puno ng dugo.(94)
Dumating silang sumasayaw na parang mga itim na buwaya,
At mga octopus ng bansang Bangash.(95)
Ang tagilid, itim, at batik-batik na mga kabayo,
Pumasok na sumasayaw tulad ng mga paboreal.(96)
Iba't ibang uri ng sandata,
Ay nagkapira-piraso sa labanan.(97)
Ang tindi ng mga palaso ay napakabangis,
Ang apoy na iyon ay nagsimulang lumabas mula sa mga kalasag.(98)
Nagsimulang sumayaw ang mga matatapang na parang mga leon,
At sa mga kuko ng mga kabayo, ang lupa ay parang likod ng leopardo.(99)
Ang apoy ay pinakawalan ng mga ambon ng mga palaso,
Na ang talino ay iniwan ang mga isip, at ang mga pandama ay umalis.(100)
Ang magkabilang panig ay hinihigop sa ganoong lawak,
Na ang kanilang mga scabbard ay naging walang espada at ang mga quiver ay naubos lahat.(101)
Mula umaga hanggang gabi ay patuloy silang nag-aaway,
Dahil wala silang oras para kumain, natumba sila.(102)
At ang pagod ay ganap na nagpatalsik sa kanila,
Sapagkat sila ay nakikipaglaban na parang dalawang leon, dalawang buwitre o dalawang leopardo.(103)
Nang alisin ng alipin ang gintong taluktok (paglubog ng araw).
At ang sansinukob ay nabalot ng kadiliman, (104)
At sa ikatlong araw ay nagtagumpay ang araw at lumabas,
At, tulad ng buwan, ang lahat ay naging nakikita.(105)
Muli, sa lugar ng digmaan, naging alerto sila,
At nagsimulang maghagis ng mga palaso at bumaril ng mga baril.(106)
Muling sumiklab ang laban,
At labindalawang libong elepante ang nawasak.(107)
Pitong daang libong kabayo ang napatay,