Matapos ang pagpanaw ng isang mahurat (sa maikling panahon), nagkamalay si Krishna sa karwahe, ngayon si Achlesh ay tumatawa nang may pagmamalaki na nagsabi,
Saan ka pupunta na tumakas sa akin, na may tungkod sa iyong kamay na nagbibigkas ng mga mapait na salita.
���Saan ka tatakas sa akin?�� Kinuha ang kanyang mace sa kanyang kamay, binigkas niya ang mga balintunang salita na ito tulad ng isang lalaking humahawak sa kanyang tungkod at hinahamon ang isang leon na paalis.1174.
Nang marinig ang mga salitang ito ng kaaway, nagalit si Krishna, pinasulong ang kanyang karwahe
Ang kanyang dilaw na damit ay nagsimulang kumaway tulad ng kidlat sa gitna ng mga ulap
Noong panahong iyon si Sri Krishna (nagpaputok) ng mga palaso na parang patak ng ulan at pinatay ang hukbo ng kalaban.
Sa pagbuhos ng kanyang mga palaso, pinatay niya ang hukbo ng kaaway at ngayon sa matinding galit, hawak ang kanyang busog at palaso sa kanyang mga kamay, dumating si Achlesh at tumayo laban kay Krishna.1175.
DOHRA
Pagkatapos ay umawit siya at nakita si Krishna sa kanyang mga mata.
Nang makita si Krishna, hinipan niya ang kanyang busina (uungol na parang leon) at nakita ang mga mandirigma sa lahat ng apat na panig, sinabi niya kay Krishna.1176.
Talumpati ni Achal Singh:
SWAYYA
Ang mga nanatiling buhay sa mundo, (sila) ay maririnig ang kwento nitong mabigat kong digmaan.
���Ang mga mabubuhay sa mundo, makikinig sila sa ating yugto ng digmaan at ang mga makata ay magpapasaya sa mga hari sa tulang iyan.
���Ngunit kung isasalaysay ito ng mga Pundit, tatanggap din sila ng napakalaking kayamanan
At O Krishna! Kakanta rin sina Ganas at Gandharvas tungkol sa digmaang ito.���1177.
Matapos marinig ang lahat ng mga salita ng kaaway, si Lord Krishna ay tumugon sa galit.
Narinig ni Krishna ang lahat ng usapan na ito ng kaaway, nagalit, at sinabi, �Ang maya ay huni lamang sa kagubatan hangga't ang palkon ay hindi dumarating doon
���O tanga, masyado kang nahuhumaling sa pagmamataas
Malalaman mo lamang pagkatapos, kapag pinutol ko ang iyong ulo, kaya't ang pagtalikod sa lahat ng mga ilusyon ay darating at lumaban at huwag nang mag-antala pa.���1178.
Nang marinig ang mga masasakit na salita, nagalit si Achal Singh Soorme sa kanyang isipan.
Nang marinig ang mga salitang ito, bumangon ang galit sa isip ng matapang na si Achal Singh at kumulog,
��O Krishna! baka mahiya ka
Tumayo ka diyan at huwag tumakbo,��� pagkasabi nito ay itinaas niya ang kanyang sandata sa kanyang kamay at tumakbo pasulong, siya, nasiyahan, hinila ang kanyang busog at inilabas ang kanyang palaso, ngunit ang palasong iyon ay hindi tumama kay Krishna.1179.
Ang bawat arrow na pinalabas ni Achal Singh ay naharang ni Krishna
Nang malaman niya iyon, ang palasong iyon ay hindi tumama kay Krishna, pagkatapos ay sa galit siya ay magpapana ng isa pang palaso
Harangin din ni Krishna ang palasong iyon sa gitna at sa halip ay ipapatong niya ang kanyang palaso sa dibdib ng kanyang kaaway.
Nang makita ang palabas na ito, pinupuri ng makata na si Ram ang Panginoon-Diyos.1180.
Sa pagsasabi sa kanyang kalesa na nagngangalang Daruk na paandarin nang mabilis ang kanyang karwahe, itinaas ni Krishna ang kanyang punyal sa kanyang kamay��� sa matinding galit, hinampas niya ito sa ulo ng kaaway.
Kumikislap na parang kidlat
Siya, (Krishna) ay pinutol ang ulo ng masamang tao, na ginawang walang ulo ang kanyang baul
Tila pinatay ng malaking leon ang maliit na leon.1181.
DOHRA
Adar Singh, Ajab Singh, Aghat Singh, Bir Singh,
Noong panahong iyon sina Addar Singh, Ajaib Singh, Aghat Singh, Vir Singh, Amar Singh, Atal Singh atbp., naroon ang mga dakilang mandirigma.1182
Arjan Singh, Amit Singh (pinangalanan) walong mandirigmang hari ang nakakita kay Krishna gamit ang kanilang mga mata.
Nakita ni Krishna sina Arjun Singh at Amit Singh at nalaman na walong hari ang magkakasamang nag-uusap sa isa't isa.1183.
SWAYYA
Ang mga haring iyon ay nagsasabi, ���O mga hari! siya ang makapangyarihang Krishna
Bumagsak tayo sa kanya at nang walang takot kay Krishna at Balram kahit kaunti, maaari tayong magtrabaho para sa ating Panginoon,�
Hinuli nila ang kanilang mga busog, palaso, espada, mace, palakol, punyal atbp. at lumaban
Sinabi nila sa lahat, ���Magsama-sama tayong makipagdigma at patayin si Krishna.���1184.
Kinuha ang kanilang mga sandata sa kanilang mga kamay, sila ay bumagsak kay Krishna
Pinatakbo nila ang kanilang mga karwahe at dinala sa harap niya ang kanilang hukbo ng apat na napakalaking yunit
Ang makata na si Shyam ay nagsabi na wala silang kahit katiting na takot sa kakila-kilabot na digmaang ito at sumugod na sumisigaw ng ���Patayin. Patayin���
Lumilitaw na ang mga ulap ng araw ng katapusan ay kumukulog.1185.
Dumating si Dhan Singh na may dalang dalawang napakalaking yunit ng hukbo at si Angesh Singh ay nagdala ng tatlong ganoong yunit
Sinabi nila, �O Krishna! pinatay mo ang sampung hari sa pamamagitan ng panlilinlang