Agad siyang dumating sa palasyo ng reyna,
At pagkakita sa kanila sa iisang higaan, naging nagniningas tulad ng araw.(27)
Ipinalagay ng hari na naunawaan niya ang kanyang intensyon,
At naging lubhang maingat.(28)
Kaya naman sa iisang lugar at sa iisang kama sila natulog.
'Huwag na lang, ginawa niyang imposible ang pagtatangka ko.(29)
'Kung nakita ko siyang mag-isa sa kwarto,
'Kakapit sana ako sa kanya habang ang buwan ay sumanib sa araw.'(30)
Bumalik ang hari nang gabing iyon na nananaghoy,
At sa ikalawang araw ay muli niyang nakita silang natutulog sa parehong istilo.(31)
'Kung nakita ko siyang natutulog mag-isa,
'Sana sumugod ako sa kanya na parang leon.'(32)
Umalis siya sa ikalawang araw at muling nagpakita sa ikatlong araw.
Gaya ng dati, nang makita silang magkasama ay umalis siya.(33)
Sa ikaapat na araw ay muli silang nagkasama.
Iniangat niya ang kanyang ulo sa pagkamangha at nag-isip,(34)
'Sayang, kung natagpuan ko siyang mag-isa,
'Madali kong itinapat ang palaso sa kanyang busog.'(35)
'Ni hindi ako nakahawak sa kaaway, ni hindi ako makatusok ng palaso,
'Hindi ko pinatay ang kalaban o binihag ko siya.'(36)
Sa ikaanim na araw nang siya ay dumating ay nakita niya itong natutulog kasama ang reyna sa katulad na paraan.
Siya ay labis na napapagod at sinabi sa kanyang sarili, (37)
'Kung hindi ko makita ang aking kaaway, hindi ko siya gagawing magbuhos ng kanyang dugo.
'Sayang, hindi ko maitago ang aking palaso sa aking busog.(38)
'At sayang, hindi ko mayakap ang kalaban,
'At hindi rin tayo makapag-copulate sa isa't isa.'(39)
Bulag sa pag-ibig hindi niya sinubukang tanggapin ang katotohanan.
Ni, sa pananabik, hindi niya inisip na malaman ang katotohanan.(40)
Tingnan mo, hindi alam kung ano ang ginagawa ng haring ito,
At nagbalak na magsaya sa gayong mga bisyo.(41)
Tingnan mo, nagkakamot ng ulo ang isang mangmang,
At nang hindi binabasa, inahit niya ito.(42)
(Sabi ng makata,) 'Oh ang Saki, ibigay mo sa akin ang aking berdeng tasa,
'Upang walang anumang paglabag, nakuha ko ang pang-unawa.(43)
'At bigyan mo ako ng saro na puno ng berde (likido),
'Na tumutulong upang sirain ang mga kaaway.(44)(9)
Ang Panginoon ay Isa at ang Tagumpay ay sa Tunay na Guru.
Ikaw ang mabait, nagpapatawad ng mga kasalanan, at maninira,
Anuman ang nariyan sa sansinukob, ay ang lahat ng iyong nilikha.(1)
Ni hindi mo pinapaboran ang mga anak, o mga kapatid,
Ni manugang, o kaaway, o kaibigan,(2)
Makinig sa kuwento ng Hari ng Mayindra,
Na may kaalaman at kilala sa buong mundo.(3)
Mayroon siyang napakatalino na tao bilang kanyang ministro.
Sino ang napakatalino at kahanga-hanga.(4)
Siya (ang Ministro?) ay biniyayaan ng isang anak na lalaki, na ang pag-iisip ay lohikal din,
Hindi lamang guwapo, (ang kanyang anak) ay nagtataglay ng mga makikinang na katangian.(5)
Siya ay kilala bilang isang taong may matapang na puso,