Marami ang nagtitipon-tipon at umawit at marami ang gumamit ng mga trident at sibat.
Ang mga punyal at sibat ay gumagawa ng kaluskos at ang mga tinadtad na patay na ulo, na nagulong sa alikabok, ay nakakalat dito at doon.315.
Ang mga arrow na may makikinang na mga larawan ay ginamit sa kakila-kilabot na digmaang iyon.
Ang mga kakaibang uri ng mga palaso, pagguhit ng mga larawan ay pinalalabas sa larangan ng digmaan at ang pagkatok ng mga sibat sa larangan ng digmaan at ang pagkatok ng mga sibat sa mga kalasag ay naririnig.
(Ang mga mandirigma) ay nangunguna sa hindi natatapakan at ang mga mandirigma ay nahuhulog sa lupa.
Ang mga hukbo ay nilalamon at ang lupa ay umiinit (dahil sa mainit na dugo), ang nakakatakot na tunog ay patuloy na naririnig sa lahat ng apat na panig.316.
Napuno ng animnapu't apat na joganis ang kanilang mga puso, naghiyawan ang mga multo.
Animnapu't apat na Yoginis, sumisigaw ng malakas, ay pinupuno ang kanilang mga kaldero ng kulay at ang mga makalangit na dalaga ay gumagalaw sa lupa upang pakasalan ang mga dakilang kabayo
Ang mga guwantes na balat ng baka ay nagpapalamuti (sa mga kamay ng) mga mandirigma na nakabaluti.
Ang mga bayani, na nagpapalamuti sa kanilang mga sarili ay nakasuot ng mga sandata sa kanilang mga kamay at ang mga bampira ay umaatungal sa larangan ng digmaan, kumakain ng laman at humihiyaw.317.
Sa kapatagan, sumigaw ang diyosa na si Kali at narinig ang boses ni Doru,
Ang malakas na tinig ng diyosa na si Kali, na umiinom ng dugo, at ang tunog ng tabor ay naririnig, ang nakakatakot na halakhak ay naririnig sa larangan ng digmaan at ang alikabok na nakapatong sa mga sandata ay nakikita rin.
Tinutugtog ni Ransinghe ang himig. Ang mga mandirigma na may mga trident at espada ay nasugatan.
Ang mga elepante at mga kabayo ay lumilikha ng ingay sa paghampas ng espada at iniiwan ang kanilang pagkamahiyain at pagiging walang magawa, sila ay tumatakas mula sa digmaan.318.
Ang mga mandirigma na armado ng shastras (mga sandata) ay lumaban sa digmaan
Dahil nalagyan ng mga armas at sandata, ang mga mandirigma ay abala sa digmaan at hindi naiipit sa putik ng kahihiyan sila ay nakikipagdigma.
Nang bumagsak ang mga paa, tumalsik ang laman mula sa putik.
Palibhasa'y napuno ng galit, ang mga paa at ang mga piraso ng laman ng mga mandirigma ay nahuhulog sa lupa tulad ni Krishna na naglalaro sa gitna ng mga Gopis sa pamamagitan ng pagsusuka ng bola mula dito patungo sa gilid na iyon.319.
Nagsalita ang doru at ang mga kartero, kumislap ang kinang ng mga palaso (jhal).
Ang mga tabor at sikat na kilos ng mga bampira ay nakikita at ang nakakatakot na tunog ng mga tambol at fife ay naririnig.
Umalingawngaw si Dhonsa sa nakakatakot na tono.
Ang nakakatakot na tunog ng malalaking tambol ay naririnig sa mga tainga. Naririnig din sa larangan ng digmaan ang ingay ng mga bukung-bukong at ang matamis na tinig ng mga plauta.320.
Ang mga kabayo ay mabilis na sumayaw at gumagalaw nang mapaglaro.
Ang matulin na mga kabayo ay sumasayaw at gumagalaw nang matulin at sa kanilang lakad ay lumilikha sila ng mga nakapulupot na marka sa lupa.
Maraming alikabok na itinaas ng mga hooves ang lumilipad sa kalangitan.
Dahil sa tunog ng kanilang mga kuko, ang alikabok ay umaakyat sa langit at parang ipoipo sa tubig.321.
Maraming magigiting na mandirigma ang tumakas upang iligtas ang kanilang karangalan at buhay.
Ang mga matibay na mandirigma ay tumatakas kasama ang kanilang karangalan at hininga at ang mga linya ng mga elepante ay nawasak.
Marami ang sinalubong ng damo sa kanilang mga ngipin (lumapit kay Ramji) at umawit ng mga salitang 'Rachya Karo, Rachya Karo'.
Ang mga demonyong kalaban ni Ram, kinuha ang mga dahon ng damo sa kanilang mga ngipin, ay nagbigkas ng mga salitang ���Protektahan kami��� at sa ganitong paraan ang mga demonyong pinangalanang Viradh ay napatay.322.
Katapusan ng paglalarawan ng pagpatay sa demonyong si VIRADH sa Ramavtar sa BACHITTAR NATAK.
Ngayon ay nagsisimula ang paglalarawan tungkol sa pagpasok sa kagubatan:
DOHRA
Sa ganitong paraan ang pagpatay kay Viradh, si Ram at Lakshman ay tumagos pa sa kagubatan.
Inilarawan ng makata na si Shyam ang pangyayaring ito sa nabanggit na paraan.323.
SUKHDA STANZA
Sa lugar ni August Rishi
Raja Ram Chandra
na ang anyo ng watawat ng lugar ng pagsamba,
Ang haring Ram ay pumunta sa nagpunta sa ermita ng pantas na si Agastya at kasama niya si Sita, na siyang tirahan ng Dharma.324.
Sa pagkilala kay Ram Chandra bilang isang bayani
(Agosto) ang pantas (nagbigay sa kanila ng palaso,
Na sa pamamagitan ng pagpunit sa lahat ng mga kaaway,
Nang makita ang dakilang bayaning si Ram, pinayuhan siya ng pantas na patayin ang lahat ng mga kaaway at alisin ang dalamhati ng lahat ng tao.325.
Pinaalis ni August Rishi si Rama
at pinagpala
Nakikita ang imahe ni Rama
Sa ganitong paraan ng pagbibigay ng kanyang basbas, ang pantas na kinikilala ang kagandahan at kapangyarihan ni Ram nang may tuso sa kanyang isipan, ay nagpaalam sa kanya.326.