Sinabi ng makata na pagkakita kay Balram, pinatakbo niya ang kanyang karwahe patungo sa kanya at pagkatapos ay nahulog sa kanya
Sinabi ni Krishna, �Siya si Dhan Singh, na nakipaglaban nang walang takot
Bravo sa kanya, na nakipag-away sa kanya nang harapan at naglakbay sa buong mundo-karagatan.���1121.
Sa pagsasabi ng ganito nang may pagmamahal, inisip ni Krishna ang kanyang buhay dito at sa susunod na mundo
Sa panig na ito, si Gaj Singh, sa matinding galit ay kinuha ang kanyang napakalakas na sibat sa kanyang kamay,
Sinabi ng makata na si Shyam, 'Ngayon saan pupunta si Balaram (ikaw)', ganito ang sinabi.
At sinaktan si Balram na nagsasabi nito, �O Balram! saan ka pupunta ngayon para sa iyong kaligtasan?���1122.
Pagdating ng ganito, gumawa ng sukat si Balarama sa pamamagitan ng paghawak sa sibat.
Hinawakan ang paparating na sibat, ginawa ni Balram ang hakbang na ito: pagkakita sa mga kabayo, kumalat siya roon na ginawa ang kanyang sarili na parang payong.
Ang bunga (ng sibat na iyon) ay tumawid sa payong sa pamamagitan ng pagpunit nito, ang kanyang simile ay binibigkas ng makata kaya,
Ang piercing point ng lance na pinupunit ang katawan sa kabilang panig ay nakikitang parang galit na ahas na naka-hood na nakatingin mula sa tuktok ng bundok.1123.
Binunot ang sibat gamit ang kanyang lakas, pinaikot ito ni Balram nang patagilid
Kumikislap ito at kumaway sa langit sa ganitong paraan na parang kumakaway ang tuktok ng isang tao
Sinaktan ni Balram ang parehong sibat sa larangan ng digmaan sa matinding galit kay Gaj Singh
Ang parehong sibat na hinampas ay parang ang nakamamatay na apoy na ipinadala ng makapangyarihang Kamatayan upang patayin ang haring Parikshat.1124.
Gumawa ng ilang hakbang si Gaj Singh, ngunit hindi niya nailigtas ang sarili
Ang sibat ay tumagos sa kanyang dibdib, nakita ito ng lahat ng mga hari at sila ay nananaghoy, pinipiga ang kanilang mga kamay.
Nakatanggap siya ng isang kakila-kilabot na sugat at nawalan ng malay, ngunit hindi niya binitawan ang mga palaso mula sa kanyang kamay
Nahulog si Gaj Singh sa mga kabayo ng karwahe tulad ng katawan ng isang elepante na nahulog sa isang bundok.1125.
Sa sandaling namulat si Gaj Singh, (noon lang) hinawakan niya ang makapangyarihang busog at hinila ito ng mahigpit.
Nang magkamalay siya, hinila ni Gaj Singh ang kanyang kakila-kilabot na busog at hinila ang tali nito pataas sa kanyang tainga at pinalabas ang palaso sa sobrang galit.
(Ang mga palaso) ay gumagalaw mula sa isa tungo sa marami, ang kanilang talinghaga (ang makata) ay binibigkas.
Maraming palaso ang lumabas mula sa palasong ito at hindi nagtiis sa galit ng mga palasong ito na si Takashak, ang hari ng mga ahas kasama ang lahat ng iba pang mga ahas ay nagtungo kay Balram.1126.
Si Balram ay hindi natamaan ng isang palaso, sa oras na iyon ay sinabi ni Gaj Singh ng ganito,
Dumadagundong sa larangan ng digmaan, sinabi ni Gaj Singh, �Nakuha ko na ang lahat ng mga diyos tulad nina Sheshanaga, Indra, Surya (diyos ng Araw), Kuber, Shiva, Chandra (diyos ng buwan), Garuda atbp.
��Makinig ka sa akin nang malinaw na nakapatay ako sa larangan ng digmaan,
Kung sino man ang gusto kong patayin, pero nagtataka ako kung bakit nakaligtas ka pa rin?���1127.
Matapos makipag-usap kay Balaram sa ganitong paraan, iginuhit niya ang magkasanib na sibat kay Dhuja at tumakas.
Pagkasabi nito, hinila niya at inihagis ang kanyang sibat, na nakita ni Balram na nakahawak sa kanyang pana sa kanyang kamay.
Sa sobrang lakas ng loob, bigla niya itong pinutol gamit ang palaso at inihagis sa lupa. (parang)
Sa sobrang lakas, hinarang niya ang sibat na iyon at naging dahilan ng pagkahulog nito sa lupa tulad ni Garuda na hari ng mga ibon na nanghuhuli at pumapatay ng lumilipad na ahas.1128.
Sa matinding galit, hinampas ni Gaj Singh ang sibat sa kalaban, na tumama sa katawan ni Balram
Sa pagtanggap ng suntok ng sibat, si Balram ay dumanas ng matinding paghihirap
Ang kanyang napakalaking bunga ay lumipas, ang tagumpay ng kanyang imahe ay dumating sa isip ng (makata).
Ang sibat na iyon ay tumusok sa katawan hanggang sa kabilang panig at ang nakikitang talim nito ay parang pagong na nakausli ang ulo sa agos ng Ganges.1129.
Sa sandaling dumating si Sang (st), nahuli siya ni Balaram at inihagis siya palabas ng karwahe.
Binunot ni Balram ang sibat mula sa kanyang katawan at nalugmok siya ay nahulog sa lupa tulad ng Elysian tree, na ganap na naliwanagan, ay nahulog sa lupa.
Nang magkamalay siya, napagtanto niya ang sitwasyon, nagalit nang husto
Nang makita ang kalesa, tumalon siya at sumakay dito na parang leon na tumatalon at umaakyat sa bundok.1130.
Pagkatapos ay dumating ang makapangyarihang Surma at nakipag-away kay Gaj Singh at hindi natakot sa kanyang puso.
Muli siyang lumapit at nakipag-away kay Gaj Singh at kinokontrol ang busog at palaso, espada, tungkod atbp., nagsimula siyang humampas.
Hinarang niya ang mga palaso ng kalaban gamit ang sarili niyang mga palaso
Sinabi ng makata na si Balram ay hindi umuurong kahit isang hakbang sa larangan ng digmaan.1131.
Pagkatapos, dala ang mohala at ang araro sa kanyang kamay, nakipaglaban siya sa kalaban.
Kinuha ang kanyang araro at tungkod, nakipaglaban si Balram sa isang kakila-kilabot na labanan at sa panig na ito ay inihagis din ni Gaj Singh ang kanyang sibat patungo kay Balram
Nang makita ang paparating na sibat, hinarang ito ni Balram gamit ang kanyang araro at inihagis ang talim nito sa lupa
At dumating ang walang talim na sibat na iyon at tinamaan ang katawan ni Balram.1132.
Kinuha ni Gaj Singh ang espada sa kanyang kamay at inatake si Balram ('Anant').