Sa isang lugar sa larangan ng digmaan ay nahulog ang mga korona, (sa isang lugar) malalaking elepante (nahulog) at sa isang lugar ang mga mandirigma ay abala sa paghawak ng mga kaso (sa isa't isa).
Sa isang lugar na humihiyaw at kung saan makikita ang elepante na tumatakbo, ang mga mandirigma na naghahalo ng buhok sa isa't isa ay nakipag-away sa kanila, ang mga palaso ay pinalalabas na parang hangin at kasama nila, ang mga palaso ay pinalalabas na parang hangin.
Ang mga dakilang mandirigma ay nahulog sa matinding galit (na may) mga palaso, busog, kirpans (mga sandata atbp.).
Hawak ang kanilang mga palaso, busog at mga espada, ang mga dakilang mandirigma ay bumagsak sa (mga kalaban), ang mga mandirigma ay naghahampas ng mga suntok mula sa lahat ng apat na direksyon, hawak ang kanilang mga espada, palakol atbp sa kanilang mga kamay
Ang mga kawan at ulo ng mga elepante ay nakahiga sa larangan ng digmaan at ang mga malalaki (mga elepante) ay nagpapakitang-gilas.
May mga grupo ng mga elepante na nahulog sa digmaan sa gilid at suporta ng kanilang mga mukha at sila ay lumitaw tulad ng mga bundok na binunot at itinapon ni Hanuman sa digmaang Rama-Ravana.389.
Ang Chaturangani Sena ('Chamun') ay umakyat nang may matinding sigasig, ang mga elepante ay naka-mount sa Kalki ('Kurunalya').
Kinuha ang apat na hukbo, ang Panginoon (Kalki) ay sinalakay sa pamamagitan ng mga elepante sa pamamagitan ng patuloy na mga mandirigma na tinadtad, ngunit hindi pa rin nila binabaybay ang kanilang mga hakbang.
Si Ghanshyam (Kalki) ay may baluti na parang busog, palaso at kirpan sa kanyang katawan.
Sa pagtitiis ng mga suntok ng busog, espada at iba pang sandata at kinulayan ng dugo, ang Panginoon (Kalki) ay nagmukhang isa na naglaro ng Holi noong tagsibol.390.
Kalki avatara ('Kamalapati') na puno ng galit pagkatapos na dalhin ang mga suntok (ng kaaway) ay humawak ng mga sandata sa kamay.
Nang nasugatan, labis na nagalit ang Panginoon at kinuha niya ang kanyang mga sandata sa kanyang mga kamay, nakapasok siya sa hukbo ng kaaway at pinatay ang lahat ng ito sa isang iglap.
Ang mga nagtataglay ng magandang espada na anyo ng Bhushana (sa Kalki Vari) ay nagkapira-piraso at ang makapangyarihang mga mandirigma ay natagpuan silang napakaganda.
Siya ay nahulog sa mga mandirigma at siya ay tila napakaganda na para bang binigyan ng mga palamuti ng mga sugat ang lahat ng mga mandirigma sa larangan ng digmaan.391.
Si Kalki, galit na galit, ay masigasig na umakyat at pinalamutian ng maraming baluti sa kanyang katawan.
Ang Panginoong Kalki, na pinalamutian ng mga sandata ang kanyang mga paa, at sa matinding galit, ay sumulong, maraming mga instrumentong pangmusika kabilang ang mga tambol ang tinugtog sa arena ng digmaan.
(Sa buong mundo) ang tunog ay napuno, ang samadhi ni Shiva ay inilabas; Parehong ang mga diyos at ang mga demonyo ay bumangon at tumakas,
Nang makita ang kakila-kilabot na digmaang iyon, ang mga kulot na kandado ng Shiva ay nakalawag din at ang mga diyos at mga demonyo ay tumakas, ang lahat ng ito ay nangyari noong panahong iyon nang kumulog sa galit si Kalki sa larangan ng digmaan.392.
Pinatay ang mga kabayo, pinatay ang malalaking elepante, pati mga hari ay pinatay at itinapon sa larangan ng digmaan.
Ang mga kabayo, elepante, at mga hari ay pinatay sa larangan ng digmaan, ang bundok ng Sumeru ay nanginig at itinulak sa lupa, ang mga diyos at mga demonyo ay kapwa natakot
Ang lahat ng mga ilog ay natuyo, kabilang ang pitong dagat; Ang mga tao at ang Alok (pagkatapos nito) ay nanginig lahat.
Ang lahat ng pitong karagatan at lahat ng mga ilog ay natuyo sa takot ang lahat ng mga tao ay nanginig, ang mga tagapag-alaga ng lahat ng mga direksyon ay nagtataka kung sino ang inatake sa galit ni Kalki.393.
Ang mga matigas ang ulo na mandirigma ay matigas ang ulo na pumatay ng maraming mga kaaway sa larangan ng digmaan sa pamamagitan ng pag-aalaga sa busog at palaso.
Hawak ang kanyang busog at mga palaso, si Kalki, ay pumatay ng mga crore ng mga kaaway, ang mga binti, ulo at mga espada ay nakakalat sa maraming lugar, ang Panginoon (Kalki) ay pinagsama ang lahat sa alabok.
Ilang mga kabayo, ilang malalaking elepante at ilang mga kamelyo, mga watawat at mga karwahe ay nakahiga sa kanilang likuran sa parang.
Ang mga elepante, mga kabayo, mga karwahe at mga kamelyo ay nakahandusay na patay, tila ang larangan ng digmaan ay naging at mga palaso at hinahanap ito ni Shiva, gumagala dito at doon.394.
Ang mga hari ng kaaway, na puno ng galit, ay tumakas sa lahat ng apat na direksyon at hindi mapalibutan.
Ang mga mapanlinlang na hari, na puno ng kahihiyan ay tumakbo sa lahat ng apat na direksyon at muli silang nagsimulang humampas ng mga suntok na kinuha ang kanilang mga espada, mace, sibat atbp na may dobleng kasigasigan.
Ang kinatawan ng (Diyos) na si Sujan (Kalki) na ang mga braso ay hanggang tuhod, (ang mga kaaway na hari) ay bumagsak sa kanya na puno ng galit at hindi tumalikod.
Siya, ang sinumang dumating upang makipaglaban sa pinakamakapangyarihang Panginoon na iyon, ay hindi bumalik na buhay, siya ay namatay habang nakikipaglaban sa Panginoon (Kalki) at nakakuha ng pagsang-ayon, na tinawid ang Karagatan ng takot.395.
Ang mga elepante ay kinulayan ng kulay (dugo) at patuloy na dumadaloy ang dugo mula sa (kanilang) ulo.
Sa pamamagitan ng mga agos ng dugo, na bumagsak sa kanila, ang mga elepante ay nakikitang tinina sa magandang kulay, ang Panginoon Kalki, sa kanyang galit, ay gumawa ng isang kaguluhan na kung saan ang mga kabayo ay nahulog at sa isang lugar ang mga mahuhusay na mandirigma ay natumba.
(Ang mga mandirigma ay lumalaban nang napakabilis) parang buwitre sa lupa; Bumagsak sila pagkatapos lumaban, ngunit huwag umatras.
Bagama't ang mga mandirigma ay tiyak na nahuhulog sa lupa, ngunit hindi sila umuurong kahit dalawang hakbang paatras, lahat sila ay nakitang parang mga wrestler na naglalaro ng Holi pagkatapos uminom ng abaka.396.
Kung gaano karaming mga mandirigma ang naiwang buhay, puno ng sigasig, muli silang sumakay at sumalakay (Kalki) mula sa lahat ng apat na panig.
Ang mga mandirigma na mga mandirigma na nakaligtas, sinalakay nila mula sa lahat ng apat na panig nang may higit na kasigasigan, hawak ang kanilang mga busog, mga palaso, mga mace, mga sibat at mga espada sa kanilang mga kamay, pinakinang nila ang mga ito.
Ang mga kabayo ay hinampas at ibinagsak sa labanan at nakaladlad na parang sako.
Hinahampas ang kanilang mga kabayo at kumakaway tulad ng mga ulap ng Sawan, tumagos sila sa hukbo ng kaaway, ngunit hawak ang kanyang espada sa kanyang kamay, pinatay ng Panginoon (Kalki) ang marami at marami at marami ang tumakas.397.
Nang ang pamatay na suntok (mula kay Kalki) ay tinamaan, lahat ng mga mandirigma ay inihagis ang kanilang mga sandata at tumakas.
Nang ang kakila-kilabot na digmaan ay isinagawa sa ganitong paraan, ang mga mandirigma ay tumakas, iniwan ang kanilang mga sandata, hinubad nila ang kanilang mga sandata at inihagis ang kanilang mga sandata at pagkatapos ay hindi sila sumigaw.
Si Sri Kalki Avatar ay nakaupo doon tulad nito hawak ang lahat ng mga armas
Si Kalki, na sinasalo ang kanyang mga sandata sa larangan ng digmaan ay mukhang kaakit-akit na ang makita ang kanyang kagandahan, ang lupa, kalangitan at ang daigdig ay nahihiya.398.
Nang makitang tumatakas ang hukbo ng kalaban, humawak ng mga armas si Kalki avatar.
Nang makita ang hukbo ng kalaban na tumatakbo palayo, hawak ni Kalki ang kanyang mga sandata ng kanyang busog at palaso, kanyang espada, kanyang tungkod atbp., hinampas ang lahat sa isang iglap.
Ang mga mandirigma ay tumakas, tulad ng kanilang nakikita ang mga titik (nahuhulog) mula sa mga pakpak kasama ng hangin.
Ang mga mandirigma ay nagtakbuhan na parang mga dahon bago ang ihip ng hangin, ang mga sumilong, nakaligtas, ang iba, na naglalabas ng kanilang mga palaso ay tumakas.399.
SUPRIYA STANZA
Sa isang lugar ang mga mandirigma ay sabay na sumigaw ng 'Maro Maro'.