Nang si Gaj Singh sa kanyang galit ay humampas ng kanyang espada kung saan iniligtas ni Balram ang kanyang sarili gamit ang kanyang kalasag
Ang talim ng tabak ay tumama sa bunga ng kalasag (kaya't lumitaw ang isang kislap mula rito), na inihalintulad ng makata sa ganitong paraan.
Ang mga kislap ay lumabas mula sa kalasag, na tila kumikislap na kidlat sa gabi na nagpapakita ng mga bituin sa maulan na dahilan.1133.
Sa pagtitiis sa sugat na dulot ng kaaway, pinalo ni Balram ang kanyang espada
Ang talim ng espada ay tumama sa lalamunan ng kaaway at ang kanyang ulo, na tinadtad, ay nahulog sa lupa.
Siya ay nahulog mula sa kalesa na may takip ng mga brilyante, ang kanyang suwerte ay binigkas ng makata tulad nito.
Nahulog siya mula sa kanyang karwahe pagkatapos matanggap ang suntok ni Vajra (ang sandata) at sinabi ng makata, habang inilalarawan ang palabas na iyon na tila sa kanya na para sa kapakanan ng mga tao, pinutol ni Vishnu ang ulo ni Rahu at inihagis ito sa lupa.1134.
Nang mapatay si Gaj Singh, ang lahat ng mga mandirigma, ay tumakas mula sa larangan ng digmaan
Nang makita ang kanyang bangkay na nababahiran ng dugo, lahat sila ay nawalan ng lakas ng pagtitiis at nataranta na para bang ilang gabi silang walang tulog.
Ang mga mandirigma ng hukbo ng kaaway ay pumunta sa kanilang Panginoong Jarasandh at nagsabi, �Lahat ng mga punong hari ay napatay sa larangan ng digmaan.
��� Nang marinig ang mga salitang ito, nawalan ng pagtitiis ang naaalalang hukbo at sa matinding galit, naranasan ng hari ang hindi mabata na kalungkutan.11
Katapusan ng kabanata na pinamagatang ���Pagpatay kay Gaj Singh sa simula ng digmaan��� sa Krishnavatara. Ngayon ay nagsisimula ang paglalarawan ng pagpatay kay Amit Singh kasama ng hukbo
Ngayon ang pahayag ng hukbo ni Amit Singh.
DOHRA
Nalampasan ni Raja (Jarasandh) si Ung Singh, Achal Singh, Amit Singh,
Ang mga makapangyarihang mandirigma tulad nina Anag Singh, Achal Singh, Amit Singh, Amar Singh at Anagh Singh ay nakaupo kasama ng haring si Jarasandh.1136.
SWAYYA
Nang makita sila (ang lima), isinuot ni Haring Jarasandha ang kanyang baluti at binati ang mga mandirigma.
Nang makita silang kasama niya, ang haring Jarasandh, na tumitingin sa mga sandata at sinabi ng mga mandirigmang ito, �Tingnan mo, ngayon sa larangan ng digmaan, pinatay ni Krishna ang limang makapangyarihang hari.
�Ngayon ay maaari kang humayo at makipaglaban sa kanya, pinatunog ang iyong mga trumpeta, nang walang takot
��� Nang marinig ang mga salitang ito ng kanilang hari, lahat sila ay nagmartsa patungo sa larangan ng digmaan sa matinding galit.1137
Pagdating nila, nakita sila ni Krishna sa larangan ng digmaan, gumagala bilang pagpapakita ni Yama
Nahawakan nila ang kanilang mga busog at palaso sa kanilang mga kamay at hinahamon si Balram
Mayroon silang mga sibat sa kanilang mga kamay at ang mga sandata ay hinigpitan sa mga paa
Si Anag Singh, na kinuha ang kanyang sibat sa kanyang kamay, ay malakas na nagsabi, �O Krishna! bakit ka nakatayo ngayon?, halika at makipag-away ka sa amin.���1138.
Nang makita ni Krishna ang limang mandirigmang iyon ay hinamon sila
Mula sa gilid na ito, gumalaw si Krishna gamit ang kanyang mga braso at mula sa kabilang panig ay gumalaw din sila habang pinapalo ang kanilang mga trumpeta
Kinuha ang kanilang mga armas na bakal at mga sandata ng apoy, nagsimula silang humampas sa matinding galit
Ang mga mandirigma mula sa magkabilang panig ay mahigpit na lumaban at nalasing, nagsimula silang bumagsak sa lupa.1139.
Isang kakila-kilabot na digmaan ang naganap
Nakita ito ng mga diyos, nakaupo sa kanilang mga sasakyang panghimpapawid, ang kanilang mga isipan ay nasasabik na makita ang laro ng digmaan.
Sa paghampas ng mga sibat, ang mga mandirigma ay nahulog mula sa kanilang mga kabayo at namilipit sa lupa
Si KABIT, ang mga nahulog na mandirigma, ay nagsimulang muling lumaban at ang mga Gandharava at Kinnars ay umawit ng kanilang mga papuri.1140.
Kompartimento:
Maraming mandirigma ang nagsimulang tumakas, marami sa kanila ang umungal, marami pang iba ang tumakbo nang paulit-ulit upang labanan si Krishna.
Marami ang nahulog sa lupa, marami ang namatay sa pakikipaglaban sa mga lasing na elepante at marami ang namatay sa lupa.
Sa pagkamatay ng mga mandirigma, marami pang iba, na nagtataglay ng kanilang mga sandata ay tumakbo at sumisigaw ng �Patay, Patayin�� kinuha nila ang kanilang mga sandata at hindi umuurong kahit isang hakbang.
Sa dagat ng dugo ang apoy ay nagliliyab at ang mga mandirigma ay naglalabas ng matulin na gumagalaw na mga palaso.
SWAYYA
Si Balwan Anang Singh noon ay napuno ng galit, (nang) alam niya sa kanyang isipan na si Orak ay tinamaan.
Si Anag Sing, na isinasaalang-alang ito ay isang mapagpasyang digmaan, ay napuno ng galit at sumakay sa kanyang karwahe, kinuha niya ang kanyang espada at hinila din ang kanyang busog.
Inatake niya ang hukbo ni Krishna at winasak ang mga magiting na mandirigma
Kung paanong ang kadiliman ay mabilis na lumalayo sa harap ng araw, gayundin sa harap ng haring si Anag Singh, ang hukbo ng kaaway ay mabilis na lumayo.1142.
Dala ang lahat ng dakilang espada at kalasag sa kamay at pag-udyok sa kabayo, siya ay sumulong (ng buong hukbo).
Sa pagmamaneho pasulong sa kanyang kabayo at kinuha ang kanyang espada at kalasag ay sumulong siya at nang hindi muling sinusundan ang kanyang mga hakbang, nakipaglaban siya sa isang kumpol ng ilang Yadava.
Pumatay ng maraming magiting na mandirigma, lumapit siya at tumayo nang matatag sa harap ni Krishna at nagsabi, �Nanata ako na hindi ako babalik sa aking tahanan
Alinman ay mabubuntong ko ang aking hininga o papatayin kita.���1143.
Pagkasabi nito, kinuha ang kanyang espada sa kanyang kamay, hinamon niya ang hukbo ni Krishna