ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 411
ਤਉ ਮਸਲੀ ਕਰਿ ਚਰਮ ਲੀਯੋ ਧਰਿ ਯੌ ਅਰਿ ਕਉ ਬਲਿ ਘਾਉ ਬਚਾਯੋ ॥
तउ मसली करि चरम लीयो धरि यौ अरि कउ बलि घाउ बचायो ॥जेव्हा गजसिंगने रागाच्या भरात तलवारीने एक वार केला ज्यातून बलरामांनी आपल्या ढालीने स्वतःला वाचवले.
ਢਾਲ ਕੇ ਫੂਲ ਪੈ ਧਾਰ ਬਹੀ ਚਿਨਗਾਰ ਉਠੀ ਕਬਿ ਯੌ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥
ढाल के फूल पै धार बही चिनगार उठी कबि यौ गुन गायो ॥तलवारीची धार ढालीच्या फळाला लागली (म्हणून त्यातून एक ठिणगी उठली), ज्याची कवीने अशी उपमा दिली आहे.
ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਨਿਸਿ ਮੈ ਬਿਜੁਰੀ ਦੁਤਿ ਤਾਰਨ ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਾਯੋ ॥੧੧੩੩॥
मानहु पावस की निसि मै बिजुरी दुति तारन को प्रगटायो ॥११३३॥ढालमधून चमक बाहेर पडल्या, जे पावसाळ्यात तारे दाखवताना रात्री चमकणाऱ्या विजेसारखे दिसू लागले.1133.
ਘਾਇ ਹਲੀ ਸਹਿ ਕੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰਵਾਰ ਸੁ ਬਾਰ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥
घाइ हली सहि कै रिपु को गहि कै करवार सु बार करियो है ॥शत्रूने केलेल्या जखमा सहन करत बलरामांनी तलवारीचा वार केला
ਧਾਰ ਬਹੀ ਅਰਿ ਕੰਠਿ ਬਿਖੈ ਕਟਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਸਿਰੁ ਭੂਮਿ ਝਰਿਯੋ ਹੈ ॥
धार बही अरि कंठि बिखै कटि कै तिह को सिरु भूमि झरियो है ॥तलवारीची धार शत्रूच्या गळ्यावर लागली आणि त्याचे डोके चिरून जमिनीवर पडले.
ਬਜ੍ਰ ਜਰੇ ਰਥ ਤੇ ਗਿਰਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਜਸੁ ਯੌ ਕਬਿ ਨੈ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥
बज्र जरे रथ ते गिरियो तिह को जसु यौ कबि नै उचरियो है ॥तो हिरे जडलेल्या रथावरून पडला, त्याचे भाग्य कवीने असे सांगितले आहे.
ਮਾਨਹੁ ਤਾਰਨ ਲੋਕ ਹੂੰ ਤੇ ਸੁਰ ਭਾਨੁ ਹਨ੍ਯੋ ਸਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੩੪॥
मानहु तारन लोक हूं ते सुर भानु हन्यो सिर भूमि परियो है ॥११३४॥वज्राचा (अस्त्र) आघात झाल्यावर तो रथावरून पडला आणि कवी म्हणतो, त्या दृश्याचे वर्णन करताना त्याला असे दिसले की लोकांच्या कल्याणासाठी विष्णूने राहूचे मस्तक छाटले होते आणि ते रथावर फेकले होते. पृथ्वी.1134.
ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਗਜ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਤਜਿ ਕੈ ਰਨ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਭਟ ਭਾਗੇ ॥
मारि लयो गज सिंघ जबै तजि कै रन को सभ ही भट भागे ॥गजसिंग मारला गेल्यावर सर्व योद्धे रणांगणातून पळून गेले
ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੇ ਲਖਿ ਲੋਥ ਡਰੇ ਨਹਿ ਧੀਰ ਧਰੇ ਨਿਸ ਕੇ ਜਨੁ ਜਾਗੇ ॥
स्रउन भरे लखि लोथ डरे नहि धीर धरे निस के जनु जागे ॥रक्ताने माखलेले त्याचे प्रेत पाहून सर्वांची सहनशक्ती संपली आणि कित्येक रात्री झोपलेच नसल्यासारखे ते हतबल झाले.
ਮਾਰਿ ਲਏ ਨ੍ਰਿਪ ਪੰਚ ਭਗੇ ਤਿਨ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਜਾ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਗੇ ॥
मारि लए न्रिप पंच भगे तिन यौ कहियो जा अपने प्रभि आगे ॥शत्रूच्या सैन्यातील योद्धे आपल्या भगवान जरासंधकडे आले आणि म्हणाले, सर्व प्रमुख राजे रणांगणात मारले गेले आहेत.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਦਲਿ ਧੀਰ ਛੁਟਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਹੀਯੋ ਫਟਿਯੋ ਰਿਸ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥੧੧੩੫॥
यौ सुनि कै दलि धीर छुटियो न्रिप हीयो फटियो रिस मै अनुरागे ॥११३५॥हे शब्द ऐकून स्मरण करणाऱ्या सैन्याचा धीर सुटला आणि प्रचंड क्रोधाने राजाला असह्य दु:ख झाले.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧੇ ਗਜ ਸਿੰਘ ਬਧਹ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे जुध प्रबंधे गज सिंघ बधह धयाइ समापतं ॥कृष्णावतारातील युद्धाच्या सुरूवातीस गजसिंगचा वध या शीर्षकाच्या प्रकरणाचा शेवट. आता अमित सिंगच्या सैन्यासह झालेल्या वधाचे वर्णन सुरू होते.
ਅਥ ਅਮਿਤ ਸਿੰਘ ਸੈਨਾ ਸਹਿਤ ਬਧਹਿ ਕਥਨੰ ॥
अथ अमित सिंघ सैना सहित बधहि कथनं ॥आता अमित सिंह यांचे लष्कराचे वक्तव्य.
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥डोहरा
ਅਣਗ ਸਿੰਘ ਅਉ ਅਚਲ ਸੀ ਅਮਿਤ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ॥
अणग सिंघ अउ अचल सी अमित सिंघ न्रिप तीर ॥राजा (जरासंध) यांनी उंग सिंग, अचल सिंग, अमित सिंग,
ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਅਰ ਅਨਘ ਸੀ ਮਹਾਰਥੀ ਰਨਧੀਰ ॥੧੧੩੬॥
अमर सिंघ अर अनघ सी महारथी रनधीर ॥११३६॥अनग सिंग, अचल सिंग, अमित सिंग, अमरसिंह आणि अनघ सिंग असे पराक्रमी योद्धे जरासंध राजासोबत बसले होते.1136.
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਹਥੀਆਰ ਧਰੇ ਲਖਿ ਬੀਰ ਪਚਾਰੇ ॥
देखि तिनै न्रिप संधि जरा हथीआर धरे लखि बीर पचारे ॥त्यांना (पाच जणांना) पाहून जरासंध राजाने आपले कवच धारण केले आणि योद्ध्यांना नमस्कार केला.
ਪੇਖਹੁ ਆਜ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਪੰਚ ਬਲੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥
पेखहु आज अयोधन मै न्रिप पंच बली जदुबीर संघारे ॥त्यांना सोबत पाहून जरासंध राजाने शस्त्रास्त्रे आणि हे योद्धे बघत म्हटले, हे बघ, आज रणांगणात कृष्णाने पाच पराक्रमी राजांना मारले आहे.
ਤਾ ਸੰਗਿ ਜਾਇ ਭਿਰੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥
ता संगि जाइ भिरो तुम हूं तजि संक निसंक बजाइ नगारे ॥आता तुम्ही न घाबरता जाऊन त्याच्याशी युद्ध करू शकता
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਰਨ ਓਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥੧੧੩੭॥
यौ सुनि कै प्रभ की बतीया अति कोप भरे रन ओरि पधारे ॥११३७॥आपल्या राजाचे हे बोलणे ऐकून सर्व रागाने रणांगणाकडे निघाले.1137
ਆਵਤ ਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਤਿਨੋ ਰਨ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਜਮ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
आवत ही जदुबीर तिनो रन भूमि बिखै जम रूप निहारियो ॥जेव्हा ते आले तेव्हा कृष्णाने त्यांना युद्धभूमीत यमाचे रूप म्हणून भटकताना पाहिले
ਪਾਨਿ ਗਹੇ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੋਊ ਰਨ ਬੀਚ ਤਿਨੋ ਬਲਿਦੇਵ ਹਕਾਰਿਯੋ ॥
पानि गहे धनु बान सोऊ रन बीच तिनो बलिदेव हकारियो ॥ते धनुष्यबाण हातात धरून बलरामांना आव्हान देत होते
ਖਗ ਕਸੇ ਕਟਿ ਮੈ ਅੰਗ ਕੌਚ ਲੀਏ ਬਰਛਾ ਅਣਗੇਸ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
खग कसे कटि मै अंग कौच लीए बरछा अणगेस पुकारियो ॥त्यांच्या हातात भाले होते आणि हातपायांवर चिलखते घट्ट बांधलेले होते
ਆਇ ਭਿਰੋ ਹਰਿ ਜੂ ਹਮ ਸਿਉ ਅਬ ਠਾਢੋ ਕਹਾ ਇਹ ਭਾਤ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੧੩੮॥
आइ भिरो हरि जू हम सिउ अब ठाढो कहा इह भात उचारियो ॥११३८॥अनग सिंह आपली भाला हातात घेऊन जोरात म्हणाला, हे कृष्णा! तू आता का उभा आहेस?, या आणि आमच्याशी लढा.���1138.
ਦੇਖਿ ਤਬੈ ਤਿਨ ਕੋ ਹਰਿ ਜੂ ਤਬ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਪੰਚ ਬੀਰ ਹਕਾਰੇ ॥
देखि तबै तिन को हरि जू तब ही रन मै पंच बीर हकारे ॥त्या पाच योद्ध्यांना पाहून कृष्णाने त्यांना आव्हान दिले
ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਸੈਨ ਚਲਿਯੋ ਇਤ ਤੇ ਉਤ ਤੇਊ ਚਲੇ ਸੁ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥
स्याम सु सैन चलियो इत ते उत तेऊ चले सु बजाइ नगारे ॥या बाजूने कृष्ण आपले बाहू घेऊन पुढे सरसावले आणि दुसऱ्या बाजूने तेही कर्णे वाजवत पुढे सरसावले.
ਪਟਸਿ ਲੋਹ ਹਥੀ ਪਰਸੇ ਅਗਨਾਯੁਧ ਲੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
पटसि लोह हथी परसे अगनायुध लै करि कोप प्रहारे ॥पोलादी शस्त्रे आणि अग्निशस्त्रे घेऊन ते प्रचंड रागाने वार करू लागले
ਜੂਝਿ ਗਿਰੇ ਇਤ ਕੇ ਉਤ ਕੇ ਭਟ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਸੁ ਮਨੋ ਮਤਵਾਰੇ ॥੧੧੩੯॥
जूझि गिरे इत के उत के भट भूमि गिरे सु मनो मतवारे ॥११३९॥दोन्ही बाजूचे योद्धे भयंकर लढले आणि नशा करून ते जमिनीवर पडू लागले.1139.
ਜੁਧ ਭਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਡੋ ਚਢਿ ਕੈ ਸਭ ਦੇਵ ਬਿਵਾਨਨਿ ਆਏ ॥
जुध भयो तिह ठउर बडो चढि कै सभ देव बिवाननि आए ॥एक भयानक युद्ध लढले गेले
ਕਉਤਕ ਦੇਖਨ ਕਉ ਰਨ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਮੋਦ ਬਢਾਏ ॥
कउतक देखन कउ रन को कबि स्याम कहै मन मोद बढाए ॥देवांनी ते पाहिले, त्यांच्या हवाई वाहनात बसून युद्धाचे खेळ बघून त्यांचे मन उल्हसित झाले.
ਲਾਗਤ ਸਾਗਨ ਕੇ ਭਟ ਯੌ ਗਿਰ ਅਸਵਨ ਤੇ ਧਰਨੀ ਪਰ ਆਏ ॥
लागत सागन के भट यौ गिर असवन ते धरनी पर आए ॥भांगेने वार केल्यावर, योद्धे त्यांच्या घोड्यांवरून खाली पडले आणि पृथ्वीवर कुडकुडले.
ਸੋ ਫਿਰ ਕੈ ਉਠਿ ਜੁਧ ਕਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਗੁਨ ਕਿੰਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗਾਏ ॥੧੧੪੦॥
सो फिर कै उठि जुध करै तिह के गुन किंन गंध्रब गाए ॥११४०॥कबित, पतित योद्धे, उठून पुन्हा लढू लागले आणि गंधर्व आणि किन्नरांनी त्यांचे गुणगान गायले.1140.
ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥कंपार्टमेंट:
ਕੇਤੇ ਬੀਰ ਭਾਜੇ ਕੇਤੇ ਗਾਜੇ ਪੁਨਿ ਆਇ ਆਇ ਧਾਇ ਧਾਇ ਹਰਿ ਜੂ ਸੋ ਜੁਧ ਵੇ ਕਰਤ ਹੈ ॥
केते बीर भाजे केते गाजे पुनि आइ आइ धाइ धाइ हरि जू सो जुध वे करत है ॥अनेक योद्धे पळू लागले, त्यांच्यापैकी अनेकांनी गर्जना केली, अनेक जण कृष्णाशी लढण्यासाठी पुन्हा पुन्हा धावले
ਕੇਤੇ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਕੇਤੇ ਭਿਰੇ ਗਜ ਮਤਨ ਸੋ ਲਰੇ ਤੇਤੋ ਮ੍ਰਿਤਕ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਛਿਤਿ ਮੈ ਪਰਤ ਹੈ ॥
केते भूमि गिरे केते भिरे गज मतन सो लरे तेतो म्रितक ह्वै कै छिति मै परत है ॥पुष्कळ लोक जमिनीवर पडले, पुष्कळ मद्यधुंद हत्तींशी लढताना मरण पावले आणि पुष्कळ जण जमिनीवरच मेले.
ਅਉਰ ਦਉਰ ਪਰੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਹੀ ਉਚਰੇ ਹਥਿਯਾਰਨ ਉਘਰੇ ਪਗੁ ਏਕ ਨ ਟਰਤ ਹੈ ॥
अउर दउर परे मार मार ही उचरे हथियारन उघरे पगु एक न टरत है ॥शूरवीरांच्या मृत्यूनंतर, इतर अनेक जण शस्त्रे घेऊन धावत सुटले आणि ‘मारा, मारा’ अशा घोषणा देत आपली शस्त्रे हाती घेत आहेत आणि एक पाऊलही मागे घेत नाहीत.
ਸ੍ਰਉਣਤ ਉਦਧਿ ਲੋਹ ਆਂਚ ਬੜਵਾਨਲ ਸੀ ਪਉਨ ਬਾਨ ਚਲੈ ਬੀਰ ਤ੍ਰਿਣ ਜਿਉ ਜਰਤ ਹੈ ॥੧੧੪੧॥
स्रउणत उदधि लोह आंच बड़वानल सी पउन बान चलै बीर त्रिण जिउ जरत है ॥११४१॥रक्ताच्या समुद्रात अग्नी पेटत आहे आणि योद्धे वेगवान बाण सोडत आहेत
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਅਣਗੇਸ ਬਲੀ ਤਬ ਕੋਪਿ ਭਰਿਯੋ ਮਨਿ ਜਾਨ ਨਿਦਾਨ ਕੀ ਮਾਰ ਮਚੀ ਜਬ ॥
अणगेस बली तब कोपि भरियो मनि जान निदान की मार मची जब ॥तेव्हा बलवान अनंगसिंग रागाने भरला होता, (जेव्हा) त्याला त्याच्या मनात कळले होते की ओराक मारला गेला आहे.
ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚਢਿ ਕੈ ਕਢਿ ਕੈ ਕਸਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਤਨਾਇ ਲਈ ਤਬ ॥
स्यंदन पै चढि कै कढि कै कसि बान कमान तनाइ लई तब ॥अनग सिंग, हे निर्णायक युद्ध समजून, रागाने भरला आणि रथावर आरूढ होऊन त्याने आपली तलवार बाहेर काढली आणि धनुष्यही उपसले.
ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਹੂ ਕੇ ਊਪਰਿ ਆਇ ਪਰਿਯੋ ਤਿਨ ਬੀਰ ਹਨੇ ਸਬ ॥
स्री हरि की प्रितना हू के ऊपरि आइ परियो तिन बीर हने सब ॥त्याने कृष्णाच्या सैन्यावर हल्ला करून वीर सेनानींचा नाश केला
ਭਾਜਿ ਗਏ ਤਮ ਸੇ ਅਰਿ ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ਰਨਿ ਸੂਰਜ ਕੀ ਛਬਿ ॥੧੧੪੨॥
भाजि गए तम से अरि यौ न्रिप पावत भयो रनि सूरज की छबि ॥११४२॥सूर्यापुढे ज्याप्रमाणे अंधार झपाट्याने दूर होतो, त्याचप्रमाणे राजा अनग सिंहासमोर शत्रूचे सैन्य वेगाने पळून जाते.1142.
ਪ੍ਰੇਰਿ ਤੁਰੰਗ ਸੁ ਆਗੇ ਭਯੋ ਕਰਿ ਲੈ ਅਸਿ ਢਾਰ ਬਡੀ ਧਰ ਕੈ ॥
प्रेरि तुरंग सु आगे भयो करि लै असि ढार बडी धर कै ॥सर्व मोठी तलवार आणि ढाल हातात घेऊन आणि घोड्यावर स्वार होऊन तो (संपूर्ण सैन्याचा) पुढे गेला.
ਕਛੁ ਜਾਦਵ ਸੋ ਤਿਨਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਯੋ ਤਿਨ ਸੋ ਪਗ ਦੁਇ ਡਰ ਕੈ ॥
कछु जादव सो तिनि जुधु करियो न टरियो तिन सो पग दुइ डर कै ॥आपला घोडा पुढे चालवत तलवार व ढाल हाती घेऊन पुढे सरकला आणि आपली पावले मागे न ठेवता त्याने काही यादवांच्या झुंडीशी युद्ध केले.
ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਕੈ ॥
जदुबीर के सामुहे आइ अरियो बहु बीरन प्रान बिदा करि कै ॥अनेक वीर योद्ध्यांना मारून तो आला आणि कृष्णासमोर खंबीरपणे उभा राहिला आणि म्हणाला, ���मी माझ्या घरी परतणार नाही अशी शपथ घेतली आहे.
ਗ੍ਰਿਹੁ ਕੋ ਨ ਚਲੋ ਇਹ ਮੋ ਪ੍ਰਨ ਹੈ ਕਿਧੋ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜਉ ਕਿ ਤ੍ਵੈ ਮਰਿ ਕੈ ॥੧੧੪੩॥
ग्रिहु को न चलो इह मो प्रन है किधो प्रान तजउ कि त्वै मरि कै ॥११४३॥एकतर मी माझा शेवटचा श्वास घेईन किंवा तुला मारून टाकीन.���1143.
ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਸਿ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਚਮੂ ਕਹੁ ਜਾਇ ਹਕਾਰਾ ॥
यौ कहि कै असि को गहि कै जदुबीर चमू कहु जाइ हकारा ॥असे म्हणत आपली तलवार हातात घेऊन कृष्णाच्या सैन्याला आव्हान दिले