श्री दसाम ग्रंथ

पान - 213


ਗਰ ਬਰ ਕਰਣੰ ॥
गर बर करणं ॥

गर्विष्ठ योद्धा

ਘਰ ਬਰ ਹਰਣੰ ॥੧੩੨॥
घर बर हरणं ॥१३२॥

घोड्यांच्या मालकांचा नाश होत होता.132.

ਛਰ ਹਰ ਅੰਗੰ ॥
छर हर अंगं ॥

शरीराच्या अवयवांवर कुऱ्हाड

ਚਰ ਖਰ ਸੰਗੰ ॥
चर खर संगं ॥

योद्ध्यांचे प्रत्येक अंग बाणांनी टोचले होते,

ਜਰ ਬਰ ਜਾਮੰ ॥
जर बर जामं ॥

(परशुराम) त्याच्या वस्त्रात जळत आहे

ਝਰ ਹਰ ਰਾਮੰ ॥੧੩੩॥
झर हर रामं ॥१३३॥

आणि परशुराम आपल्या हातांचा वर्षाव करू लागला.133.

ਟਰ ਧਰਿ ਜਾਯੰ ॥
टर धरि जायं ॥

जरी पृथ्वी दूर गेली

ਠਰ ਹਰਿ ਪਾਯੰ ॥
ठर हरि पायं ॥

जो त्या बाजूने पुढे जातो तो थेट परमेश्वराच्या चरणी जातो (म्हणजे त्याला मारले जाते).

ਢਰ ਹਰ ਢਾਲੰ ॥
ढर हर ढालं ॥

तो ढाल ठोकायचा

ਥਰਹਰ ਕਾਲੰ ॥੧੩੪॥
थरहर कालं ॥१३४॥

ढालींवरचे ठोके ऐकून मृत्यूचा देव खाली आला.134.

ਅਰ ਬਰ ਦਰਣੰ ॥
अर बर दरणं ॥

शत्रूंना दूर ठेवण्याची शक्ती

ਨਰ ਬਰ ਹਰਣੰ ॥
नर बर हरणं ॥

उत्कृष्ट शत्रू मारले गेले आणि प्रतिष्ठित पुरुषांचा नाश झाला.

ਧਰ ਬਰ ਧੀਰੰ ॥
धर बर धीरं ॥

आणि धीर धरा

ਫਰ ਹਰ ਤੀਰੰ ॥੧੩੫॥
फर हर तीरं ॥१३५॥

धीरगंभीर योद्ध्यांच्या शरीरावर बाणांचा वर्षाव झाला.135.

ਬਰ ਨਰ ਦਰਣੰ ॥
बर नर दरणं ॥

सर्वोत्तम योद्ध्यांचा नेता

ਭਰ ਹਰ ਕਰਣੰ ॥
भर हर करणं ॥

प्रतिष्ठित लोकांचा नाश झाला आणि बाकीचे लोक पळून गेले.

ਹਰ ਹਰ ਰੜਤਾ ॥
हर हर रड़ता ॥

(परशुराम) सर्वजण बोलत असत

ਬਰ ਹਰ ਗੜਤਾ ॥੧੩੬॥
बर हर गड़ता ॥१३६॥

शिवाच्या नावाची पुनरावृत्ती करून गोंधळ निर्माण केला.136.

ਸਰਬਰ ਹਰਤਾ ॥
सरबर हरता ॥

बाणांचा सर्वोत्कृष्ट शूटर (चाट्रिस).

ਚਰਮਰਿ ਧਰਤਾ ॥
चरमरि धरता ॥

कुऱ्हाड चालवणारा परशुराम,

ਬਰਮਰਿ ਪਾਣੰ ॥
बरमरि पाणं ॥

हातात कुऱ्हाडी घेऊन तो (शत्रूंना) मारत होता.

ਕਰਬਰ ਜਾਣੰ ॥੧੩੭॥
करबर जाणं ॥१३७॥

युद्धात सर्वांचा नाश करण्याची शक्ती त्याच्याकडे होती, त्याचे हात लांब होते.137.

ਹਰਬਰਿ ਹਾਰੰ ॥
हरबरि हारं ॥

प्रत्येकाने दोन शक्ती गमावल्या

ਕਰ ਬਰ ਬਾਰੰ ॥
कर बर बारं ॥

शूर सैनिकांनी जोरदार प्रहार केले आणि शिवाच्या गळ्यावर कवटीची जपमाळ आकर्षक दिसत होती.