श्री दसाम ग्रंथ

पान - 912


ਜੋ ਚਾਹਹੁ ਸੋ ਕੀਜਿਯੈ ਦੀਨੀ ਦੇਗ ਦਿਖਾਇ ॥੨੫॥
जो चाहहु सो कीजियै दीनी देग दिखाइ ॥२५॥

आणि, त्याला स्वयंपाकाचे भांडे दाखवून, त्याला आवडेल ती कृती करण्यास सांगितले.(२५)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਜਬ ਬੇਗਮ ਕਹਿ ਚਰਿਤ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
जब बेगम कहि चरित बखान्यो ॥

जेव्हा बेगमने (तिचे) चरित्र सांगून सांगितले

ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ਤਿਹ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
प्रानन ते प्यारी तिह जान्यो ॥

जेव्हा राणीने असे चरित्र प्रदर्शित केले तेव्हा त्याने तिला आपल्या हृदयाच्या अधिक जवळ मानले.

ਪੁਨਿ ਕਛੁ ਕਹਿਯੋ ਚਰਿਤ੍ਰਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥
पुनि कछु कहियो चरित्रहि करियै ॥

मग त्याने आणखी काही चकचकीत करण्याची कुजबुज केली,

ਪੁਛਿ ਕਾਜਿਯਹਿ ਯਾ ਕਹ ਮਰਿਯੈ ॥੨੬॥
पुछि काजियहि या कह मरियै ॥२६॥

आणि, त्यानंतर, काझी (न्याय) यांच्या संमतीने त्यांची हत्या करायची होती.(२६)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਤਬ ਬੇਗਮ ਤਿਹ ਸਖੀ ਸੋ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸਿਖਾਇ ॥
तब बेगम तिह सखी सो ऐसे कहियो सिखाइ ॥

बेगमने योजना आखली आणि दासीला सांगितले,

ਭੂਤ ਭਾਖਿ ਇਹ ਗਾਡਿਯਹੁ ਚੌਕ ਚਾਦਨੀ ਜਾਇ ॥੨੭॥
भूत भाखि इह गाडियहु चौक चादनी जाइ ॥२७॥

'चांदणी चौकात घेऊन जा आणि घोषित करा, 'भूत आहे तिथं' (२७)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਲਏ ਹਨਨ ਕੋ ਆਵੈ ॥
तिह त्रिय लए हनन को आवै ॥

ती सखीला (तिला) मारण्यासाठी आणत होती.

ਮੂਰਖ ਪਰਿਯੋ ਦੇਗ ਮੈ ਜਾਵੈ ॥
मूरख परियो देग मै जावै ॥

ती त्याला मारण्यासाठी घेऊन जात होती, पण स्वयंपाकाच्या भांड्यातला मुर्ख आनंदाने हलवायचा होता.

ਜਾਨੈ ਆਜੁ ਬੇਗਮਹਿ ਪੈਹੌ ॥
जानै आजु बेगमहि पैहौ ॥

(तो) आज बेगम मिळेल असा विचार करत होता

ਕਾਮ ਕਲਾ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮੈਹੌ ॥੨੮॥
काम कला तिह साथ कमैहौ ॥२८॥

तो विचार करत होता की तो राणीला मिळेल आणि मग तिच्याशी लैंगिक संबंध ठेवेल.(28)

ਲਏ ਦੇਗ ਕੋ ਆਵੈ ਕਹਾ ॥
लए देग को आवै कहा ॥

(ती सखी) देग घेऊन तेथे आली

ਕਾਜੀ ਮੁਫਤੀ ਸਭ ਹੈ ਜਹਾ ॥
काजी मुफती सभ है जहा ॥

त्यांनी स्वयंपाकाचे भांडे त्या ठिकाणी आणले, जिथे काझी आणि मुफ्ती, पुजारी बसायचे.

ਕੋਟਵਾਰ ਜਹ ਕਸਟ ਦਿਖਾਵੈ ॥
कोटवार जह कसट दिखावै ॥

कोतवाल कुठे चौबुत्रेवर बसले

ਬੈਠ ਚੌਤਰੇ ਨ੍ਯਾਉ ਚੁਕਾਵੈ ॥੨੯॥
बैठ चौतरे न्याउ चुकावै ॥२९॥

आणि पोलिसांनी न्यायाची अंमलबजावणी केली.(२९)

ਸਖੀ ਬਾਚ ॥
सखी बाच ॥

मोलकरणीचे बोलणे

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਭੂਤ ਏਕ ਇਹ ਦੇਗ ਮੈ ਕਹੁ ਕਾਜੀ ਕ੍ਯਾ ਨ੍ਯਾਇ ॥
भूत एक इह देग मै कहु काजी क्या न्याइ ॥

ऐक, काझी, स्वयंपाकाच्या भांड्यात भूत आहे.

ਕਹੌ ਤੌ ਯਾ ਕੋ ਗਾਡਿਯੈ ਕਹੌ ਤੇ ਦੇਉ ਜਰਾਇ ॥੩੦॥
कहौ तौ या को गाडियै कहौ ते देउ जराइ ॥३०॥

तुमच्या आदेशाने ते एकतर पुरले जावे किंवा आग लावावे.(30)

ਤਬ ਕਾਜੀ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨੁ ਸੁੰਦਰਿ ਮਮ ਬੈਨ ॥
तब काजी ऐसे कहियो सुनु सुंदरि मम बैन ॥

मग काझीने उच्चारले, 'ऐक, सुंदर दासी,

ਯਾ ਕੋ ਜੀਯਤਹਿ ਗਾਡਿਯੈ ਛੂਟੈ ਕਿਸੂ ਹਨੈ ਨ ॥੩੧॥
या को जीयतहि गाडियै छूटै किसू हनै न ॥३१॥

'ते दफन केले पाहिजे, अन्यथा, जर ते सोडले तर ते कोणत्याही शरीराला मारू शकते.'(31)

ਕੋਟਵਾਰ ਕਾਜੀ ਜਬੈ ਮੁਫਤੀ ਆਯਸੁ ਕੀਨ ॥
कोटवार काजी जबै मुफती आयसु कीन ॥

मग काझी, पोलिस आणि पुजारी यांनी त्यांना परवानगी दिली.

ਦੇਗ ਸਹਿਤ ਤਹ ਭੂਤ ਕਹਿ ਗਾਡਿ ਗੋਰਿ ਮਹਿ ਦੀਨ ॥੩੨॥
देग सहित तह भूत कहि गाडि गोरि महि दीन ॥३२॥

आणि ते जमिनीत गाडले गेले आणि स्वयंपाकाच्या भांड्यासह भूत दफन करण्यात आले.(32)

ਜੀਤਿ ਰਹਿਯੋ ਦਲ ਸਾਹ ਕੋ ਗਯੋ ਖਜਾਨਾ ਖਾਇ ॥
जीति रहियो दल साह को गयो खजाना खाइ ॥

अशा प्रकारे राणीने सम्राटाचे मन जिंकले.

ਸੋ ਛਲ ਸੌ ਤ੍ਰਿਯ ਭੂਤ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ਗੋਰਿ ਗਡਾਇ ॥੩੩॥
सो छल सौ त्रिय भूत कहि दीनो गोरि गडाइ ॥३३॥

आणि तिच्या युक्तीने स्त्रीने त्याला भूत म्हणून घोषित केले.(३३)(१)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਬਿਆਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮੨॥੧੪੭੫॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे बिआसीवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥८२॥१४७५॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची ऐंशीवी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (८२)(१४७३)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਰਾਜੌਰੀ ਕੇ ਦੇਸ ਮੈ ਰਾਜਪੁਰੋ ਇਕ ਗਾਉ ॥
राजौरी के देस मै राजपुरो इक गाउ ॥

राजौरी देशात राजपूर नावाचे एक गाव होते.

ਤਹਾ ਏਕ ਗੂਜਰ ਬਸੈ ਰਾਜ ਮਲ ਤਿਹ ਨਾਉ ॥੧॥
तहा एक गूजर बसै राज मल तिह नाउ ॥१॥

तेथे एक गुजर, दूधवाला राहत होता, त्याचे नाव होते राज महल.(1)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਰਾਜੋ ਨਾਮ ਏਕ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥
राजो नाम एक तिह नारी ॥

त्याला राजो नावाची पत्नी होती

ਸੁੰਦਰ ਅੰਗ ਬੰਸ ਉਜਿਯਾਰੀ ॥
सुंदर अंग बंस उजियारी ॥

राजो नावाची मुलगी तिथे राहत होती. तिला आकर्षक शरीर लाभले होते.

ਤਿਹ ਇਕ ਨਰ ਸੌ ਨੇਹ ਲਗਾਯੋ ॥
तिह इक नर सौ नेह लगायो ॥

ती एका माणसाच्या प्रेमात पडली.

ਗੂਜਰ ਭੇਦ ਤਬੈ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥੨॥
गूजर भेद तबै लखि पायो ॥२॥

ती एका माणसाच्या प्रेमात पडली आणि दूधवाल्याला संशय आला.(2)

ਜਾਰ ਲਖ੍ਯੋ ਗੂਜਰ ਮੁਹਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
जार लख्यो गूजर मुहि जान्यो ॥

यार समजले की गुजर मला ओळखतो.

ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਡਰ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
अधिक चित भीतर डर मान्यो ॥

प्रियकराला शंका नव्हती की दूधवाल्याला कळले होते आणि,

ਛਾਡਿ ਗਾਵ ਤਿਹ ਅਨਤ ਸਿਧਾਯੋ ॥
छाडि गाव तिह अनत सिधायो ॥

तो गाव सोडून दुसरीकडे कुठेतरी गेला

ਬਹੁਰਿ ਨ ਤਾ ਕੋ ਦਰਸੁ ਦਿਖਾਯੋ ॥੩॥
बहुरि न ता को दरसु दिखायो ॥३॥

त्यामुळे तो खूपच घाबरला होता. त्याने गाव सोडले आणि तो कधीही दिसला नाही.(3)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਰਾਜੋ ਬਿਛੁਰੇ ਯਾਰ ਕੇ ਚਿਤ ਮੈ ਭਈ ਉਦਾਸ ॥
राजो बिछुरे यार के चित मै भई उदास ॥

राजोला तिचा प्रियकर चुकला आणि ती खूप उदास राहिली.

ਨਿਤਿ ਚਿੰਤਾ ਮਨ ਮੈ ਕਰੈ ਮੀਤ ਮਿਲਨ ਕੀ ਆਸ ॥੪॥
निति चिंता मन मै करै मीत मिलन की आस ॥४॥

निराश, तिला नेहमी त्याच्याशी भेटण्याची इच्छा होती.(4)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਯਹਿ ਸਭ ਭੇਦ ਗੂਜਰਹਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
यहि सभ भेद गूजरहि जान्यो ॥

हे सर्व रहस्य गुजर यांनाही समजले.

ਤਾ ਸੋ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਕਛੂ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
ता सो प्रगट न कछू बखान्यो ॥

दूधवाल्याला संपूर्ण गुपित माहीत होते पण त्याने उघड केले नाही.

ਚਿੰਤਾ ਯਹੇ ਕਰੀ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
चिंता यहे करी मन माही ॥

असा विचार त्याच्या मनात आला